واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: تنها ماندن در طبيعت وحشي
گم شدن مي تواند به راحتي اتفاق بيفتد. بادنبال کردن يک ردپاي غلط و يا رفتن به دنبال يک حس کنجکاوانه و ماجراجويانه! اما اين گم شدن در طبيعت به هر دليلي که اتفاق بيفتد بيشتر از يک معني ندارد و آن اينکه بايد شب و يا شبهايي را دردل طبيعت وحشي بگذرانيد! ما براي اين وضعيت چند پيشنهاد ساده داريم که به ياد سپردن آنها مي تواند برايتان مفيد باشد: - قبل از ورود به طبيعت ديگران را از مقصد و مسير رفت و برگشت خود آگاه کنيد و مقصد و مسير رفت و برگشت خود را به صورت مکتوب به جا بگذاريد. اين کارها را هميشه انجام دهيد حتي اگر قصد داريد براي مدت کوتاهي وارد محيطي شويد. احتمال شکستن پاي شما در چند متري منزلتان به همان اندازه ايست که در ده کيلومتري چادرتان.- هميشه وسائل ضروري مثل چاقوي شکاري، قطب نما، کبريت در محفظه ضد آب، بادگير يا پانچو را همراه داشته باشيد.- معلومات و آگاهي اولين قدم براي غلبه بر ترس است. اين معلومات مي تواند به وسيله اعتماد به وسائل همراه، استفاده از تجهيزات و مهارتهاي فردي در زنده ماني تقويت شود. شناخت بوها، صداها و مشخصات فيزيکي منطقه، تغييرات آب و هوا، و نحوه ارتباط برقرار کردن شما مي تواند کمک شاياني به زندگي شما کند. ممکن است زود تسليم نشويم و اميدوار باشيم که بتوان از اين مخمصه نجات يافت ولي بايد بدانيد هر چه هوا تاريک تر مي شود فشار رواني و استرس بيشتر و به دنبال آن از دست دادن انرژي بيشتر مي شود. بنابراين اولين نکته اي که بايد انجام دهيد پذيرفتن شرايط موجود است، کاري نکنيد که وضع بدتر شود! - هميشه تا هنگامي که فکر مي کنيم به محيط آشنايي داريم و ممکن است تا شب بتوانيم به خانه وجايي امن برگرديم از پذيرفتن اينکه گم شده ايم و بايد شب را در طبيعت بگذرانيم طفره مي رويم. اما بايد واقعيت را قبول کنيم! - ممکن است هيچ آمادگي براي گم شدن نداشته باشيم، نه نقشه اي، نه قطب نمايي و نه پوشاکي و کيسه خوابي که شب را بگذرانيم. اما آيا درست است که تا فرا رسيدن شب به راه رفتن ادامه دهيم؟ آيا آشنايي و يا کسي در دنياي متمدن مي داند که ما گم شده ايم؟ آيا کساني که به دنبالمان مي آيند محل درستي را جستجو خواهند کرد؟ پاسخ اين سوالات مي تواند مرگ ويا زندگي شخص را تعيين کند.
- ممکن است زود تسليم نشويم و اميدوار باشيم که بتوان از اين مخمصه نجات يافت ولي بايد بدانيد هر چه هوا تاريک تر مي شود فشار رواني و استرس بيشتر و به دنبال آن از دست دادن انرژي بيشتر مي شود. بنابراين اولين نکته اي که بايد انجام دهيد پذيرفتن شرايط موجود است، کاري نکنيد که وضع بدتر و بيشتر گم شويد! در ذهن خود يک تابلوي ايست را تصور کنيد! تابلوي توقف در اين مواقع يعني: بايست، فکر کن، تصميم کلي ات را بگير و نقشه بريز!- به محض اينکه از گم شدن خود آگاه شديد فورا بايستيد، نفس عميقي بکشيد و آماده شويد براي مهمترين تصميمي که بايد بگيريد، من بايد شب را در طبيعت بگذرانم و خودتان را راحت کنيد. - به ساعت خود نگاه کنيد. چند ساعت تا پايان روز فرصت داريد؟ يک برنامه زمان بندي براي خود در نظر بگيريد، اگر تا فلان ساعت نتوانستم به خانه برگردم بايد اين کارها را انجام دهم و در برنامه خود تهيه غذا، ساختن پناهگاه و درست کردن آتش و جمع کردن هيزم را در نظر بگيريد - يک برنامه زمان بندي براي خود در نظر بگيريد، اگر تا فلان ساعت نتوانستم به خانه برگردم بايد اين کارها را انجام دهم و در برنامه خود تهيه غذا، ساختن پناهگاه و درست کردن آتش و جمع کردن هيزم را در نظر بگيريد. وقتي تصميم گرفتيد، ذهن مي تواند براي هر دو حالت، ماندن و رفتن آماده باشد. اما هر چه زودتر تصميم خود را بگيريد وقت بيشتري داريد.- تسليم استرس و وحشت نشويد، هشتاد درصد بقا در ذهن شماست و فقط بيست درصد آن به جسم و فيزيک شما بستگي دارد. يادتان باشد تعداد انسانهايي که به دليل مبارزه مرده اند زياد نيست اما کشته هايي که تسليم شده اند بسيار زياد است!- از چهار عامل پناهگاه، آتش، آب و علامت براي درخواست کمک استفاده کنيد. گروه گردشگري تبيان- الهام مراديبرگرفته از سايت بقا در طبيعت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 238]