تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805593143
دایی و مایلی؛ کسی کوتاه نمی آید
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دايي و مايلي؛ کسي کوتاه نمي آيد
روايتي متفاوت از زواياي فراموش شده اختلافات دايي و محمد مايلي کهن.محمود احمدي نژاد و آيت الله هاشمي شاهرودي ؛ اين پايان قصه دعواي کلامي محمد مايلي کهن است با علي دايي. رئيس جمهور و رئيس پيشين قوه قضاييه . دو مربي سرشناس ليگ ، دو مربي که سابقه ناکامي در تيم ملي بخشي لاينفک از کارنامه کاري شان است. دو مربي که هيچ گاه براي ناکام ماندن شان از مردم عذر نخواستند و هر دو ادعا دارند به تيم ملي يا هر تيمي که در فوتبال ايران رسيده اند فقط و فقط بر اساس توانايي هاي فني شخصي شان بوده است. دو مربي که هفته اي است دوباره به تيپ هم زده اند. درست مثل روزهاي پايان جام جهاني 2006 آلمان و اين بار بعد از بازي هفته سوم پرسپوليس و سايپا که در ابتدايش با هم دسته گل هم رد و بدل کرده بودند اما به فاصله تنها 90 دقيقه شمشير ها را براي هم از نيام کشيدند تا زوايايي جديد از فوتبال عاري از سياست ايران را نمايان سازند.محمد مايلي کهن در گفت و گو با ايسنا در پاسخ به اين اتهام دايي که او براي فرار از خانه نشيني به ديدار محمود احمدي نژاد رفت تا برايش سايپا را فراهم کنند مي گويد:« فکر نمي‌کنم نيازي بود که براي گرفتن کار نزد ايشان بروم چرا که احمدي نژاد شناخت کامل را از من دارد. کما اينکه 45 دقيقه پس از انتخابش در دور نخست انتخابات رياست جمهوري خدمت ايشان رسيدم و او هم دقيقا شناخت کاملي از من دارد. دايي رفتن من به پيش نفر دوم مملکت را خرده مي‌گيرد و اين را چماق کرده اما من به آن افتخار مي‌کنم. اگر دايي به اين مسئله انتقاد مي‌کند، چرا خودش نزد محسني اژه‌ايي وزير وقت اطلاعات و آيت‌الله هاشمي شاهرودي رييس قوه قضائيه رفت. فيلم اين حرف‌ها هم وجود دارد و من مستند صحبت مي‌کنم.»
دايي و مايلي کهن سال هاست که با هم اختلاف دارند. اختلافي که بر مي گردد به بازي ايران و سوريه در مرحله برگشت بازي هاي دور اول مقدماتي جام جهاني 1998 . سالها قبل وقتي مايلي ، دايي را روي نيمکت نشاند. دعواها از همان بازي بود که شکل گرفت و مايلي ، دايي را از تيمش خط زد و گفت تا او عذر نخواهد به تيم ملي دعوت نمي شود اما اين اتفاق هيچ وقت رخ نداد . فشار سازمان ورزش سبب شد تا مايلي مجبور شود خيلي زود دايي را برگرداند. سال ها بعد داريوش مصطفوي ، رئيس وقت فدراسيون فوتبال اعتراف کرد:« من جاي دايي عذر خواستم و از مايلي خواستم او را برگرداند اما دايي حاضر به عذرخواهي نشد.» همان مسابقات بود که پاياني کابوس بار براي مايلي کهن داشت و آغاز شکوفايي علي دايي و همه هم نسلانش شد. مسابقاتي که بازي برگشت با قطر در دوحه به کابوس مايلي کهن انجاميد و مايلي با شکستي تلخ به کارش در تيم ملي پايان داد تا جايش را به والدير ويرا بدهد . کسي که روياي مردم ايران را در شرايطي مشابه با معجزه محقق کرد و ايران را پس از خلق حماسه ملبورن به جام جهاني فرانسه رساند.اين همان بخشي است که دايي درباره اش مي گويد:« آقا يادش رفته وقتي اخراجش کردند با چه شرايطي از تيم رفت و پناه گرفته بود. اگر ويرا نمي آمد که ما آن سال حذف شده بوديم. » دايي البته اين پاسخ را در جواب مايلي داده که گفته بود؛« باخت به عربستان و حذف تيم ملي در تهران هنري بود که دايي فقط داشت با برنامه ريزي هاي غلطي که براي تيمش داشت. او بعد از اين باخت 9 ماه رفته بود در خانه اش از ترس مردم پنهان شده بود اما حالا غرامت هم مي خواهد.»
و دايي در پاسخ مايلي خاطره اي ديگر از جام 98 را يادآوري مي کند. خبري که هنوز در آرشيو ذهني بسياري از ايرانيان بر جاي مانده است. شب تاريخي صعود تيم ملي به جام جهاني 1998 و جمعيتي هزاران نفري مردمي که برابر خانه مايلي کهن جمع شدند شعارهايي را عليه او سر دادند و شب شيرين جشن شان را به خاطره تلخ براي سرمربي سابق تبديل کردند. مايلي که پس از آن اتفاق ماه هاي متوالي دور از تيم هاي فوتبال بود . مايلي اما هنوز هم معتقد است ناکامي او قابل مقايسه با ناکامي تيم دايي نيست و مقايسه مي کند بازي هاي مقدماتي 98 را با تيم دايي که شاهکار نتايجش تساوي برابر امارات بوده درحالي که گلر تيم ملي ايران لقب سوپر استار مي گيرد. مايلي اعتقاد راسخ دارد که دايي بايد از مردم به دليل ناکامي تيم ملي در راه رسيدن به جام جهاني عذرخواهي مي کرده ؛« من دغدغه ملي‌ام را با هيچ چيز عوض نمي‌کنم. مي‌دانيد که با وجود علاقه‌ام به احمدي نژاد و اعتقادم به اکثر کارهاي او در بخش ورزش به او نقد وارد کرده‌ام. شايد اين مسئله خوشايند برخي نباشد و شايد گفتن اين انتقادها بعضي جاها به ترمز براي من تبديل شده اما برايم مهم نيست و وظيفه خودم مي‌دانم تا زماني که زنده هستم اين حرف‌ها را بزنم. شکر خدا به غير از خودش از کسي نمي‌ترسم. اميدوارم در آستانه ماه مبارک رمضان ما از اسب خودخواهي و تکبر و خودبزرگ بيني پايين بيايم وديگر نگوييم ؛« چرا بايد من از مردم عذرخواهي کنم. » ممکن است شما براي بعضي‌ها دايي باشيد اما براي من ... نيستيد و پيرامون اين اما بعدا صحبت مي‌کنم. »تنظيم براي تبيان: رضا سيگاري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]
-
گوناگون
پربازدیدترینها