تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817160323
فراسو به آمريکا ميرود -
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: فراسو به آمريکا ميرود PhonieX 12 آبان 1387, 23:48گفت و گو با احمد عليپور، رييس هياتمديره فراسو براي ششمين سال حضور شركتش در نمايشگاه جيتکس اطلاعات نسبتا جالبي را در اختيار ما قرار داد. هر چند که گفت و گوي ما به همراه تيترش قرار بود از نوع جيتکسي باشد اما رو کردن يک برگ برنده ديگر از سوي مردي که طي چند سال گذشته تقريبا هر سال با يک ايده جديد به يکي از تيترهاي اصلي رسانه‌هاي تخصصي فناوري اطلاعات تبديل ميشود، باعث تغيير در تيتر احتمالي ما شد. چرا که فکر ميکنيم حضور يک برند ايراني يا بهتر است بگوييم تنها برند مطرح ايراني در بازار ايالات متحده آمريکا مهم‌تر از حضور آن در بزرگ‌ترين نمايشگاه آي‌تي خاورميانه باشد. گفت و گوي ما با عليپور که متن کامل آن را در ادامه مي‌خوانيد از جيتکس شروع شد و به دنبال چرايي حضور كمرنگ شرکت‌هاي ايراني در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي، با حضور فراسو در ايالات متحده ادامه پيدا کرد و در نهايت هم به دلايل حضور نيافتن عليپور در دوره دوم انتخابات نظام صنفي ختم شد. گفت و گو را با حضور فراسو در نمايشگاه جيتکس امسال شروع کنيم. امسال چندمين سال حضور فراسو در جيتکس است و از لحاظ متراژ غرفه چقدر رشد داشته‌ايد؟ امسال سال ششم است که به جيتکس مي‌رويم و با صد متر زيربنا مقابل درب ورودي سالن شيخ راشد، بزرگ‌ترين غرفه را از لحاظ متراژ نسبت به دوره‌هاي قبلي گرفته‌ايم. اولين سالي که شرکت کرده بوديم در سالن‌هاي اصلي به ما جا نداده بودند و در مساحتي 40 متري در پاويون بوديم. از سال بعد از آن وارد فضاي اصلي و برندهاي سخت افزاري در سالن دو شديم و از سال گذشته هم که جيتکس در قالب سه نمايشگاه برگزار شد ما به سالن شيخ راشد يعني Consumer Electronics رفتيم که امسال هم باز در همان سالن اما در يک فضاي صد متري ميزبان بازديدکنندگان هستيم. سال گذشته فراسو تمامي محصولاتش را به نمايش گذاشته بود. امسال قرار است کدام محصولات را نمايش دهيد. آيا روي محصولي خاص تمرکز خواهيد كرد؟ امسال آرايش غرفه‌اي را عوض کرده‌ايم. تا سال گذشته سعي داشتيم که فراسو و محصولاتش را معرفي کنيم. امسال نوع شرکت ما فقط برندينگ است. امسال بيش‌تر براي مذاکره با شرکت‌ها و آژانس‌هايي که مي‌شناسيم آمده‌ايم و بيش‌تر محصولات high end مانند تلويزيون ال سي دي و ويديو پروژکتور را به نمايش مي‌گذاريم. سابق نمايشگاه‌ها بيش‌تر محلي براي ارايه تمام محصولات بودند اما اين روند طي دو سال اخير عوض شده چرا که مخاطبان مي‌توانند با مراجعه به سايت تمام محصولات را ببينند. نمايشگاه‌ها امروزه بيش‌تر محل مذاکره است. تمامي مديران شرکت‌ها در زمان نمايشگاه حضور دارند. در نتيجه بهترين زمان براي صحبت با شرکاي تجاري در همين زمان برپايي نمايشگاه است. به همين دليل ما امسال شايد تنها 10 يا 12 محصول را براي نمايش ارايه دهيم و در نتيجه بيش‌تر محصولات high end و محصولاتي که قابليت‌هاي خيلي خاص داشته باشند را نمايش خواهيم داد. فکر مي‌کنم براي فراسو اعلام حضور در جيتکس خيلي مهم باشد. درست است؟ بله. براي اينکه ما هنوز در مرحله توسعه نمايندگي‌ها هستيم. ما در ايران نيازي به حضور در نمايشگاه نداريم چرا که همه با يک بار مراجعه به پاساژهاي کامپيوتر و مراکز فروش مي‌توانند بفهمند فراسو چيست و چه محصولاتي دارد. اما زماني که شما در يک بازاري حضور داشته باشيد، نحوه حضور شما در نمايشگاه آن بازار هم فرق مي‌کند. حتي اگر قرار باشد که ما امسال در الکامپ شرکت کنيم، که در حال حاضر در حال بررسي آن هستيم، قطعا نوع حضور امسال ما با آخرين حضورمان يعني چهار سال گذشته فرق خواهد کرد. در عرصه بين‌المللي هم به دليل اينکه ما هنوز تمام نمايندگي‌هاي‌مان را پيدا نکرده‌ايم و در برخي کشورها هم از نمايندگان‌مان راضي نيستيم در نتيجه بيش‌تر به دنبال تعامل هستيم. نمايشگاه جيتکس در حقيقت پوشش نمايشگاهي الکامپ را هم براي ما در بردارد چرا که بيش‌تر همکاران براي بازديد از آن حضور پيدا مي‌کنند. جيتکس در حقيقت نمايشگاهي است که با توجه به عدم حضور ما در الکامپ به نوعي براي ما اجباري شده است. يعني تنها نمايشگاهي که ما در منطقه در آن حضور داريم. اگر امسال شرايط الکامپ بهتر بود شايد ما اصلا در جيتکس شرکت نمي‌کرديم. نمايشگاه‌هاي اروپايي به خصوص سبيت‌ها چطور؟ چند بار در نمايشگاه‌هاي اروپايي حضور داشتيم که مقدمه‌اي بود براي شناخت ما از بازار اروپا. تجربه حضور چند باره ما در اين نمايشگاه‌ها نشان داد که ما بايد اول دفتر اروپا را داشته باشيم. زماني که مي‌خواهيد در خاورميانه فروش داشته باشيد، نمي‌توانيد از دفتر تهران اين کار را انجام دهيد و حتما بايد در دوبي دفتر داشته باشيد. در نتيجه وقتي به بازار اروپا هم فکر مي‌کنيد، بايد در اروپا هم دفتر داشته باشيد. کسي از جبل علي و يا تهران براي اروپا خريد نمي‌کند. در نتيجه حضور در نمايشگاه‌هاي اروپايي به منظور شناساندن برند مستلزم داشتن دفتر اروپا به منظور ارسال کالا به نمايندگان فروش است. اين لازمه حضور در بازار است که اگر نداشته باشيد چه در زمينه توزيع و چه در بخش خدمات پس از فروش با مشکل مواجه خواهيد شد. ما دو سال است که در اين زمينه مشغول بررسي هستيم. چند جا را در اتريش و آلمان ديده‌ايم حتي در قسمت شرقي روماني. برنامه ما اول حضور در خاورميانه بعد اروپا و در آخر هم آمريکا بود. اما نکته جالب اين است که بنا به دلايلي حضور ما در بازار آمريکا سريع‌تر شد. ما دو ماه پيش در آمريکا دفتر فراسو با نام Farassoo USA را تاسيس کرديم. در نتيجه برنامه تغيير کرد و مي‌خواهيم قبل از اروپا حضورمان در آمريکا را قوي کنيم. چرا که بازار آمريکا هم از لحاظ پتانسيل بهتر از اروپا است و هم اين که کارکردن در آن خيلي راحت‌تر است. پارتنر‌ها و امکانات بسيار خوبي براي شروع کار در آنجا وجود دارد در نتيجه به همين دليل کمي برنامه تغيير کرد و اول در بازار آمريکا خواهيم بود و بعد به اروپا مي‌رويم. به اين ترتيب کار ما خيلي راحت‌تر شد. يعني معتقديد که با توجه به برندهايي که در بازار آمريکا وجود دارد، بازاريابي براي فروش محصولات فراسو در آنجا براي شما راحت‌تر است؟ بله. حتي خيلي راحت‌تر از ايران و کشورهاي خاورميانه است. براي اينکه شکل بازاريابي در آمريکا مدرن است و با چيزي که در ايران وجود دارد فرق مي‌کند. بخش اعظمي از فروش آنلاين است. اين شکل بازاريابي که شما در بازار حضور داشته باشيد، نمايندگان فروش مختلف داشته باشيد و زمان براي گرفتن اعتبار صرف کنيد، اصلا در آنجا وجود ندارد. البته اين حضور قطعا براي ما آموزش‌هايي هم به دنبال خواهد داشت. چرا که ما اين روش را اصلا بلد نيستيم. همان‌طور که حضور ما در خاورميانه باعث شد خيلي از چيزهايي که تا به حال نمي‌دانستيم را ياد بگيريم، حضور ما در آن منطقه هم روي فعاليت آينده ما در ايران تاثيرگذار خواهد بود. ما چيزهايي را در عمل تجربه خواهيم کرد که خواه ناخواه، بازار ايران هم در آينده به آن خواهد رسيد. به همين دليل اين حضور دو منظوره است. پروژه لاوان را که مي‌بينيد ناشي از حضور ما در بازار منطقه بوده است. چرا که فهميديم قدرت اصلي فروش در حقيقت در اختيار خرده فروش‌ها است. حالا خرده فروشي هم شکل جديدي را در آمريکا پيدا کرده است که در آينده، ايران هم به همان سمت خواهد رفت. در نتيجه احتمالا امسال در نمايشگا هCES حضور داريد، درست است؟ در اين زمينه خيلي بررسي کرديم. امسال در اين نمايشگاه حضور نداريم چرا که تازه شرکت را به ثبت رسانده‌ايم و مشکلات کوچک ديگري هم داشته‌ايم. امسال بعيد است که حضور داشته باشيم. ايراني بودن برند براي حضور در آمريکا مشکلي ايجاد نکرد؟ مشکل زيادي ايجاد نکرد. کمي در گرفتن کد مالياتي مشکل داشتيم که آن هم حل شد. در زمينه لاوان براي جيتکس برنامه خاصي نداريد؟ خير، چراکه لاوان يک پروژه کاملا کشوري است و هنوز خيلي فرصت دارد تا بخواهد منطقه‌اي شود. اوايل امسال براي تاسيس فروشگاه در سوريه درخواست داشتيم اما فکر ميکنيم زود است. چرا که در لاوان ما فقط فراسو را در اختيار نداريم بلکه برندهاي ديگري هم هستند. شايد در ايران ما نمايندگان ايراني برندهاي ديگر را بشناسيم و همکاري‌هايي با يکديگر داشته باشيم اما در بازار کشورهاي ديگر نمايندگان فروش را هنوز نمي‌شناسيم. براي حضور لاوان در منطقه بايد در حدي ظاهر شويم تا بتوانيم با خرده فروش‌هاي ديگر رقابت داشته باشيم که اين امکان هم‌اکنون براي لاوان وجود ندارد. لاوان بايد فعلا قدرت بگيرد. ميزان رشد لاوان در اين مدت کمتر از يک سال به چه اندازه‌اي بود؟ ما با 27 فروشگاه شروع کرديم و در حال حاضر 66 فروشگاه داريم و فروش‌مان هم تقريبا سه برابر شده است. با توجه به اينکه شما به عنوان يک شرکت ايراني در جيتکس و يا ساير نمايشگاه‌ها حضور پيدا مي‌کنيد، بي‌ميلي ساير شرکت‌هاي ايراني در نمايشگاه‌هاي اين چنيني را چگونه ارزيابي مي‌کنيد؟ ما از روزي که برندمان را انتخاب کرديم ديدمان به شکلي بود که بتوانيم با اين برند در تمام دنيا کار کنيم. شرکت‌هاي ايراني برندهايي را انتخاب مي‌کنند که حتي حق ثبت در خارج از ايران را ندارند. يعني ذهنيت مديران ايراني از ايجاد يک برند تنها فعاليت در بازار داخلي است که اين نوع ديدگاه کاملا از نوع انتخاب اسامي مشخص است. بسياري از اسم‌هاي ما مشابه اسم‌هاي خارجي است که به صورت کلي حق حضور در بازارهاي جهاني را ندارند. بسياري از همکاران ما در صنف به شکل کلي اصلا برنامه‌اي براي حضور بين‌المللي ندارند. بعد هم مگر ما چند تا برند ايراني داريم؟ تمام فعالان ما نمايندگان شرکت‌هاي خارجي هستند در نتيجه حضور آنها در نمايشگاه‌هاي خارجي معني ندارد. برندهاي ايراني از تعداد انگشتان دست هم کمتر است. به تازگي ماديران با انتخاب يک برند جديد با عنوان ميوا در نظر دارد وارد اين بازار شود. شايد همکاران صنفي ما باور فروش در خارج از کشور را نداشته باشند. حتما بايد چند شرکت در عرصه خارجي موفق شوند تا شايد ساير شرکت‌ها هم بخواهند حضور داشته باشند. البته اين را هم در نظر داشته باشيد که اين کار به سادگي کپي کردن و نمايندگي گرفتن نيست. اين کار واقعا به صبر زيادي نياز دارد اما ما ايراني‌ها به شکل کلي عادت به صبر کردن نداريم. دوست داريم کاري را انجام دهيم که سريع به سوددهي برسد. با صحبت‌هايي که از ميوا شنيديم خيلي اميدوار شديم. چرا که ما به تنهايي نمي‌توانيم در اين بازار فعاليت کنيم. ما بايد کشوري شويم که حداقل 10 برند مطرح داخلي داشته باشيم تا بقيه هم عادت کنند. در بازار فرش، دنيا به نام‌هاي ايراني عادت کرده است اما در کامپيوتر به دليل اينکه نام ايراني در بازارهاي بين‌المللي وجود ندارد در نتيجه کسي به شنيدن نام‌هاي ايراني عادت نکرده است. خيلي‌ها حتي خجالت مي‌کشند که بگويند اين برند ايراني است. اگر شما در غرفه‌تان از پرسنل تايلندي بهره گرفته باشيد ميزان استقبال از شما بيش‌تر از آن است که از ايراني‌ها استفاده کنيد. از حضور ميوا در اين بازار خيلي خوشحالم چرا که ميوا با قدرتي که ماديران دارد مي‌تواند حضور موفقي در بازار داشته باشد. آمدن برندهاي ايراني ديگر در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي و به شکل کلي در عرصه جهاني به ما کمک مي‌کند تا از اين يکي بودن رها شويم و بتوانيم راحت‌تر فعاليت کنيم. اينکه گفته ميشود تا 12 ماه ديگر ميوا به شما نزديک ميشود فکر مي‌کنيد عملي شود؟ در ماديران اين قدرت وجود دارد. اگر روش مديريتي درستي هم وجود داشته باشد قطعا جواب مي‌گيرند. روز اول من احساس کردم که دوستان مي‌خواهند با قيمت پايين سهم بازار را بگيرند. اما الان فکر مي‌کنم که متوجه اين اشتباه شده‌اند. چرا که شما نمي‌توانيد با قيمت پايين در بازار رقابت کنيد. مشتري ايراني به صورت کلي به محصولات خيلي ارزان‌قيمت بها نمي‌دهد. براي مشتري ايراني کيفيت و ميانگين قيمت خيلي مهم است. شما در خيلي از نمايشگاه‌ها يا حضور داشته‌ايد و يا بازديد کننده بوده‌ايد. فکر مي‌کنيد که شرکت‌هاي نرم‌افزاري ما هم نمي‌توانند در نمايشگاه‌هاي بين‌المللي براي عرضه محصولاتشان حضور داشته باشند؟ علت حضور ما در نمايشگاه‌ها و فعاليت‌هاي برون مرزي به دليل موفقيت‌هاي داخلي ماست. يکي از دلايلي که شما برندهاي آمريکايي را زياد مي‌بينيد به اين دليل است که بازار آمريکا بزرگ و جذاب است. بازار آمريکا با 300 ميليون جمعيت در زمينه لوازم جانبي پتانسيلي در حدود 35 ميليون نفر در اختيار خود دارد. يعني نزديک به 10 درصد جمعيت. شما به راحتي مي‌توانيد يک درصد از سهم اين بازار را در اختيار داشته باشيد و اين يعني فروش حداقل 300 هزار کالا. ما در ايران 50 درصد از سهم بازار را در اختيار داريم. اين بازار براي ما بسته است. اگر ما در آن بازار قرار داشته باشيم حتي با يک سهم نيم درصدي از بازار مي‌توانيم رشد داشته باشيم. وقتي شما در يک بازار رشد مي‌کنيد و سهم 15 ميليوني در آن بازار را در اختيار مي‌گيريد در اين‌صورت به راحتي در هر جاي ديگر دنيا مي‌توانيد فعاليت کنيد چرا که از سود آن بازار در حقيقت مي‌توانيد خود را به راحتي توسعه دهيد. در بازار ايران وقتي ما توانستيم 50 درصد بازار را در اختيار بگيريم راحت مي‌توانيم خود را در کشورهاي ديگر توسعه دهيم. در بخش نرم افزار، شما کدام شرکت را سراغ داريد که يک بسته نرم‌افزاري توليد کرده باشد که 70 درصد بازار ايران تحت اختيار آن نرمافزار باشد تا بتواند با سود حاصل از آن به فکر حضور در بازار ساير کشورها نيز باشد. اندک شرکت‌هاي بزرگ نرم‌افزاري ما هم به دليل در اختيار داشتن مشتري‌هاي دولتي است که بزرگ شده‌اند. برعکس تفکر موجود، کار نرم افزاري‌ها سخت‌تر از سخت افزاري هاست. در عرصه نرمافزار بين‌المللي ما شاهد 10 شرکت هستيم که عظمت آنها باعث شده تا مشتري به فکر انتخاب ديگري نباشد. در سخت افزار اين گونه نيست. شکل ظاهري، تصويري که از برند با تبليغات صورت گرفته در ذهن مخاطب وجود دارد و در نهايت يک بسته‌بندي باعث ميشود که فعاليت در عرصه سخت افزاري آسان‌تر از نرمافزار باشد. چرا که يک نرمافزار در حقيقت همه چيز يک شرکت است. شايد براي من برند در خريدن موس و کيبورد و مانيتور براي شرکتم زياد مهم نباشد اما حاضر نيستم نرمافزار شرکتم را از هر شرکتي انتخاب کنم. اگر شما مي‌خواهيد در سطح جهاني موفق باشيد اول بايد بازار منطقه‌اي بزرگ و موفقي داشته باشيد و بعد از آن هم تعامل مناسب با بازار کشورهاي اطراف. به عنوان مثال در يک کشور 5 ميليون نفري شايد يک برند نتواند فرصتي براي حضور داشته باشد اما تعامل با کشورهاي منطقه باعث ميشود تا به سادگي بازار بالقوه‌اي در مقابل آن برند قرار گيرد. مانند روماني. حضور چند برند قدرتمند در اين کشور و توسعه آن به دليل نوع تعامل کشورهاي اتحاديه اروپا باعث شده تا هم اکنون حتي خيلي از شرکت‌هاي مطرح ايرلندي هم به سمت ايجاد دفتر در روماني کشيده شوند. فعالان صنفي ما بازاري به غير از ايران را نمي‌شناسند. وقتي بازار براي يک کشور بزرگ شود آن وقت است که مي‌تواند در عرصه بين‌الملل هم موفق باشد. اگر اجازه دهيد سوال آخر را هم صنفي مطرح کنيم. چرا براي دومين دوره انتخابات نظام صنفي خود را کانديدا نکرديد؟ فعاليت در سازمان نظام صنفي و يا انجمن و يا هر چيز ديگري همانند آن به اين معني است که ما مي‌خواهيم بدنه‌اي درست کنيم از صنف براي تعامل با دولت. شخصا اعتقاد دارم که نگاه صنف در سازمان‌ها و انجمن‌ها نگاه غلطي است. صنف فکر مي‌کند که سازمان و يا انجمن را درست کرده‌اند که برود و مشکلات صنف را با دولت حل کند، اين نگاه غلطي است. رفتار يک سازمان برآيند رفتار مديران آن سازمان است. وقتي يک مدير سازمان در پشت ميز شرکتش قرار دارد، چند درصد از فعاليتش به تعامل شرکتش با دولت باز مي‌گردد و چند درصد آن به گسترش فعاليت‌هاي شرکت و بازرگاني و تجاري؟ بدترين حالت براي يک مدير شرکت اين است که تمام فعاليتش براي تعامل با دولت باشد. يک مدير موفق تنها 25 درصد از رفتارش بايد تعامل با دولت باشد. 75 درصد مابقي آن بايد به دنبال آن باشد که چگونه خود و تجارت شرکت خود را گسترش دهد. همانند اين رفتار بايد در سازمان صنفي‌اش هم حاکم باشد. نبايد 99 درصد از توان مديران يک صنف براي تعامل با دولت صرف شود. يک مثال خيلي ساده مي‌زنم. اگر زماني بيل گيتس و استيو جابز با هم دور يک ميز بنشينند قطعا در مورد دولت آمريکا حرفي نمي‌زنند بلکه بدون شک اگر زماني اين دو نفر وقت آن را داشته باشند که با هم دور يک ميز بنشينند قطعا يک تجارت جديد از صرف کردن آن وقت براي خود ايجاد مي‌کنند. کسي به ما ياد نداده است که علت تاسيس يک تشکيلات حضور افراد يک صنف در کنار يکديگر براي بهبود روند و زيرساخت‌هاي تجاري است. اگر به انتظارات اعضاي صنف نگاه کنيد مي‌فهميد که بيش‌تر انتظارات و مشکلات اعضاي صنف دولتي است. ما زماني وارد اين صنف شديم که دولت قبلي اعتقاد به تعامل با اصناف را داشت چرا که درآمد آن از محل منابع نفتي کم بود. اما با بالارفتن درآمدهاي ارزي از محل منابع طبيعي کشور دولت ديگر نيازي به تعامل با اصناف، انجمن‌ها و NGOها نداشت. حتي کار به جايي رسيد که معاون وزير از اظهار نظر در مورد يک تشکل صنفي خودداري کرده و به شکل کلي اصل آن را زير سوال مي‌برد. در نتيجه به نظر مي‌رسد که دولت ديگر به سازمان و انجمن و غيره نياز ندارد. از سوي ديگر و با توجه به شناخت شخصي، من براي تعامل با دولت ساخته نشده‌ام در نتيجه فکر نمي‌کنم که حضورم در اين دوره مثبت باشد. براي دوره بعد چطور؟ آيا باز هم کانديدا مي‌شويد و يا اين يک تصميم کلي براي تمامي دوره‌ها است؟ بستگي دارد. اول به دولتي بستگي دارد که در آن زمان سرکار است. دوم هم به نگاه صنف باز مي‌گردد. اگر نگاه صنف نشستن زير يک سقف براي تعامل تجاري و پيشبرد اهداف تجاري يک صنف باشد شرکت مي‌کنم اما اگر نگاه فعلي همچنان وجود داشته باشد، شرکت نخواهم کرد. منبع ()
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 197]
-
گوناگون
پربازدیدترینها