محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803885019
چشم هایمان را کمی باز کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: چشم هایمان را کمی باز کنیم جام جهاني در گفتگو با حميدرضا صدر عصر ايران ورزشي، هومان دورانديش- حميدرضا صدر روشنفكري است كه به فوتبال و سياست عشق مي ورزد. صدر
يكي از بهترين منتقدان مجله فيلم بود و در در دهه هاي 60 و 70 با مقالات سينمايي اش، نويسنده اي آشنا براي عموم سينمادوستان ايران بود. اما ديگر معشوش - فوتبال - سرانجام پاي او را به تلويزيون باز كرد و اينك حميدرضا صدر براي عموم ايرانيان به چهره اي آشنا بدل شده است. اگر فوتبال و سينما را جذابترين پديده هاي قرن بيستم بدانيم، مي توان گفت كه حميدرضا صدر سخت دلمشغول جاذبه هاي زندگي بشر مدرن است. با او درباره تهديد جام جهاني از سوي القاعده و اصولاً مواضع بنيادگرايان مسلمان در قبال فوتبال گفتگو كردم. متن زير شرح صدر است از رابطه فوتبال و سياست و تروريسم و نيز رابطه جام جهاني با مشكلات سياسي - اجتماعي آفريقاي جنوبي نلسون ماندلا. چنان که مستحضرید، یکی از نشریات نزدیک به گروه القاعده، تهدید کرده است که این گروه مانع از برگزاری جام جهانی در امنیت کامل خواهد شد. به نظر شما، آیا این قبیل تهدیدات را می توان جدی گرفت یا اینکه این تهدیدات، نوعی تلاش برای جلب توجه است؟باید مقوله امنیت را به خودی خود جدی گرفت. اشاره من به واژه " Security " است. وقتی هزاران نفر در نقطه ای گرد می آیند باید جان و مالشان را حفظ و حراست کرد. این از این. چرا که حتی ممکن است یک بیمار روانی دست به کارهای خرابکارانه و تروریستی بزند. ماجرای اوکلاهوما که یادتان هست؟ همان که یک جوان آمریکایی آن قتل عام را راه انداخت یا فاجعه مدرسه کلمباین که دو دانشجو با اسلحه دست به کشتار هم مدرسه ای های خود زدند. اما این که به راستی القاعده قصد برهم زدن جام جهانی را داشته باشد در هاله ای از ابهام به سر می برد. نمی دانم تا چه حد باید این ادعا را پذیرفت. به راستی نمی دانم. من همیشه با "فرضیه توطئه" مشکل داشته ام و خود را از آن دور نگه داشته ام. ولی اجازه دهید اعتراف کنم با شنیدن چنین تهدیدی نتوانستم به این نکته فکر نکنم که باز هم رسانه های بین المللی فرصت مناسبی برای زیر سئوال بردن خوی و منش مسلمان ها را پیدا کرده اند. فرصت مناسبی برای زیر سئوال بردن مردمان این سوی جهان و قراردادن آنها کنار القاعده. در این که آنها دنبال ارائه تصويری سیاه و منفی از مردمان این سوی کره خاکی هستند تردیدی که وجود ندارد.تهدید جام جهانی فوتبال، آن هم در کشوری آفریقایی، که مردمانش سال های سال زیر فشار ظلم و تبعیض بوده اند، چه دستاوردی برای القاعده و جریان بنیادگرایی اسلامی می تواند داشته باشد؟دستاورد؟ دستاوردش تیره تر شدن تصویر مسلمانان در انظار جهانیان است. گاهی به نظر می رسد خیلی ها می خواهند نوعی جنگ صلیبی راه بیندازند. دستاورد این تهدید لشگرکشی بیشتر غرب به بهانه مبارزه با القاعده و حامیانش به خاور میانه است. برای دستیابی به چنین نتیجه ای لازم نیست آدم سیاسی باشید، درست مثل من. آیا می توان گفت که در پس این قبیل تهدیدات، عقلانیتی ( از منظر خود گروه القاعده ) نهفته است یا اینکه این سخنان با هدف تخریب وجهه مسلمان در دنیا مطرح می شود؟وقتی مردم بیگناه را نشانه می روید، ولو آن که آنها را نابخرد و گمراه قلمداد کنید، یعنی اگر عقلانیتی هست ، آن عقلانیت شما را به سبعیت کشانده، به کشتار جمعی. به همین دلیل این تهدیدات چهره مسلمانان را تخریب می کند. در عین حال ما هنوز بدرستی نمی دانیم القاعده تا چه حد برتافته از تصمیم های فردی عمل می کند و تا چه حد برگرفته از تصميم های سازمانی و گروهی. آن چه که جایگاه کلیدي در تبیین عقلانیت مورد نظر ما دارد. معمای القاعده بسیار بزرگتر از آن است که بتوان درباره آن حرف زد. برای مثال فاجعه یازده سپتامبر برای مطرح کردن و به رخ کشیدن اسامه بن لادن عقلانیت داشت و برای ترسیم کردن اسلام خیر.اگر اقدام تروریستی وحشتناکی، نظیر حادثه یازده سپتامبر در جام جهانی رخ دهد، آیا ممکن است جام جهانی برای نخستین بار نیمه کاره بماند؟بیایید دل هایمان را روشن نگاه داریم که مردم به خون خود نخواهند غلطید. زنان و کودکان. خانواده ها و ورزشکاران. نه نمی خواهم چنین صحنه هایی را ببینم. در عین حال تصور نمی کنم جام جهانی با چنین سناریوهایی نیمه تمام بماند، چرا که یعنی می توان بعدها هم آن را نیمه تمام گذاشت. یعنی باید تسلیم شد.بنیادگرایان مسلمان، هر چند که اساس تمدن جدید را قبول ندارند و جهان جدید را عصر جاهلیت مدرن می دانند، ولی – بر اساس مطالعاتی که بر روی آنها صورت گرفته – به تکنولوژی مدرن خیلی علاقه دارند. آیا ممکن است فوتبال هم به عنوان پدیده ای مدرن، این افراد را به سمت خود جذب کند؟ چگونه؟البته، ولی به یک شرط بزرگ. یعنی این که صاحب قدرت و دولت شوند. در این صورت آنها نمی توانند مقوله اصلی یعنی علاقه مفرط مردم به فوتبال را نادیده بگیرند. می توانند؟ فکر نمی کنم. مگر آن که رویکرد طالبانی داشته باشند که اعمالش آسان نیست. حقیقت خوب یا بد این است که مردمان مسلمان به سان سایر مردمان در ادیان دیگر به گرمی از این ورزش، یا حالا اسمش را پدیده بگذاریم، استقبال کرده اند. یعنی بنیادگران مسلمان قاعدتاً باید به دلیل استقبال مردم هم که شده مقوله فوتبال را جدی بگیرند، حداقل در ترکیب رسانه ای اش. در حقیقت همین تهدید البته اگر حقیقت داشته باشد، موید این جدی گرفتن وجه رسانه ای فوتبال است. سپس می توان در مرحله اول بحث کرد آیا بنیادگرایان ورزش را با اهمیت
قلمداد می کنند یا خیر. هر چه باشد ورزش در دین اسلام نادیده گرفته نشده. ولی بحث دوم هم کلیدی تر است هم هشداردهنده تر. یعنی می توان گفت چرا باید فیفا بالاتر از هر کشوری قوانین خودش را داشته باشد؟ چرا فیفا در چنگ افرادی غیر بنیادگرا باشد؟ حالا به این ترکیب دهن کجی بنیادگرایان به جام جهانی و فیفا معنی پیدا می کند. یعنی آنها تکنولوژی مدرن را دوست دارند چون احتمالا می توانند از مزایایش به سود خود استفاده کنند، ولی فوتبال چه مزایایی برایشان دارد؟ احتمالا هیچی مگر آن که صاحب کشور و دولتی شوند و سپس پیروزی در میادین فوتبال را پیروزی خود قلمداد کنند. می خواهم بگویم اگر مثلا همین القاعده روزی صاحب کشوری شد احتمالا فوتبال را خواهد پذیرفت، مثل کره شمالی که راهیابی به جام جهانی را پیروزی اش قلمداد کرده، ولی حالا نه. حالا رویکردشان می تواند مبتنی بر دهن کجی باشد. آیا اصلاً آفریقای جنوبی، با توجه به ناامنی عمومی حاکم در این کشور، گزینه مناسبی برای برگزاری جام جهانی بوده است؟یکی از اهداف اولیه این بوده که جام جهانی از قاره اروپا و آمریکا فراتر رود و پا به سرزمین های ناشناخته بگذارد. در غیر این صورت جام جهانی خوانده نمی شد. در عین حال قرار نیست همه چیز در همه جا بالاترین حد استاندارد را داشته باشد. مگر در همه جای کره زمین امنیت حاکم است؟ مگر همه با استانداردهای بالا زندگی می کنیم؟ اگر هم در آفریقای جنوبی با ناامنی روبرو شدیم باید از خود بپرسیم چرا باید چنین باشد؟ چه باید کرد که آفریقایی ها هم طعم امنیت را بچشند؟ جام جهانی برای به چالش کشیدن همین چیزها هم هست. در غیر این صورت همیشه همه چیز در انقیاد و خدمت بزرگان خواهد ماند. من از برگزاری جام جهانی در آفریقای جنوبی از ته دل استقبال می کنم و اگر چالش و دردسری هم پیش بیاید آن را هشداری برای حل آنها قلمداد می کنم.آیا گذار به دموکراسی شگفت انگیز و مسالمت آمیز آفریقای جنوبی، در اعطای میزبانی جام جهانی به این کشور تاثیرگذار بوده است؟البته. حقیقت این است هنوز هم آن چه در آفریقای جنوبی دیدیم به قول شما شگفت انگیز به نظر می رسد. آفریقای جنوبی برای یک کشور از این قاره گزینه مناسبی به نظر می رسد.آیا میزبانی جام جهانی می تواند به " تحکیم دموکراسی " در آفریقای جنوبی و فاصله گرفتن هر چه بیشتر این کشور از دوران آپارتاید کمک کند؟این از آن بحث های پیچیده است. چرا که باید ده ها عامل را به هم گره زد. آن هم در آینده. ولی اعتقاد دارم چیزی مثل فوتبال هم کشورها را به هم نزدیک می کند هم اقوام را و هم انسان ها را... و همه این ها می توانند در آن چه که دموکراسی خوانده می شوند نقشی را بر عهده بگیرند. یادتان هست که آفریقای جنوبی به دلیل تبعیض نژادی از حضور در المپیک 1992 باز ماند؟ اما حالا همه به آفریقای جنوبی نگاه می کنیم. تیم محبوب من در جام جهانی پیش رو آفریقای جنوبی است. یکی از مشکلات بالقوه آفریقای جنوبی، مشکل وحدت ملی است؛ چرا که در این کشور فقط 13 درصد سفیدپوست وجود دارد که از قضا مرفه تر از اکثریت سیاه پوستان هستند. میزبانی جام جهانی و رقابت تیم ملی آفریقای جنوبی با سایر تیم ها در این مسابقات، آن هم در پیش چشم مردم این کشور، تا چه و چگونه می تواند در ارتقاء وحدت ملی در آفریقای جنوبی تاثیرگذار باشد؟بله از حدود پنجاه میلیون جمعیت آفریقای جنوبی فقط هفت - هشت میلیونش سپید پوست است و به همین تعداد هم رنگین پوست. می دانید که بین سیاهان آفریقایی و رنگین پوستان یا همان " Coloured " تفاوتی وجود دارد. رنگین پوستان که بیشتر صحرانشین هستند سیاه آفریقایی خوانده نمی شوند. این اصطلاح در دوران آپارتاید باب شد و هنوز هم باب است. سیاهان شهری تر و غربی تر از رنگین پوستان هستند و خیلی هایشان به زبان انگلیسی هم حرف می زنند. می خواهم بگویم ساختار جامعه آفریقای جنوبی پیچیده تر از آن است که فکر می کنیم. یعنی برگزاری یک دوره مسابقه جام جهانی نمی تواند ساختارهای کهن را برهم زند ولی من به عنوان یک آدم عاشق فوتبال امیدوارم این مسابقات چشم ها را بازتر کند، کمی بازتر.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 622]
-
گوناگون
پربازدیدترینها