واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ایدز و دین عبدالله رجبعلی نژاد، محمد کاویانی ارتباطات، که در دنیای امروز به جهت سهولت مسافرت و راحتی برقراری تماس ، گسترش یافته است در کنار پیچیدگیهای خود، مشکلات خاصی را نیز به همراه داشته است. یکی از مضرات آن، ظهور نوعی از ارتیاط است که گرچه با یک رابطه فردی شروع میشود ولی در شبکه ارتباطات نزدیک بین المللی ، به سرعت شیوع می یابد.ایدز، مولود نامبارکی است که در بستر ارتباطات مدرن، رشد و توسعه یافته است. این بیماری، نه از مشکلات جوی، نه از طبیعت و نه از نوع تغذیه، بلکه صرفاً از نوعی رابطه سرچشمه می گیرد. بنابر ضرب المثل معروفی که می گوید جلوی آب را باید از سرچشمه گرفت، بایستی کار را به صورت ریشه ای انجام داد، لذا اقدام اساسی و مناسب با دنیای مبتنی بر پیچیدگیهای ارتباطی امروز، می تواند سرمایه گذاری بر شکل دادن و تعریف نوع ارتباط باشد.ایدز ، به همان اندازه كه یك مشكل بهداشتی است، معضل اجتماعی نیز هست. ایدز ارتباط تنگاتنگی با مصرف مواد مخدر، همجنسگرایی و فحشا دارد كه در تضاد با ارزشهای مذهبی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری از جوامع در جهان است. بیماران مبتلا، غالباً به عنوان افرادی خاطی و گناهكار در اذهان عمومی محاكمه و طرد میشوند. از این رو اهمیت رسیدگی و یافتن راهکارهای مناسب برای کنترل ایدز، دو چندان می گردد.اگر چه تحقیقات متنوعی که تاکنون در این مورد و در حوزه های مختلفی انجام شده و نتایج چشمگیری را در پی داشته است ولی دامنه و عمق خطر آنچنان است که بدون اقدامات منسجم و فراگیر همگانی، مهار این طاعون سیاه مشکل خواهد بود. به نظر می رسد آنچه در تحقیقات به آن توجه کافی نشده مبارزه با دشمن به شیوه خاص است. اگر ایدز در محیط مساعد ارتباطات نزدیک، رشد کرده است قطعاً باید با شبکه ارتباطی قوی تری به مقابله با آن برخاست.دین با اینکه یک اعتقاد قلبی است و در حوزه فردی و خانوادگی تعریف می شود ولی می تواند تاثیرات اجتماعی گسترده ای را در پی داشته و با قدرت ارتباطی منحصر به فرد خود، جوامع بشری را تحت تاثیر عمیق قرار دهد.آنچه در مبارزه با ایدز اهمیت فوق العاده ای دارد اقناع سازی است. اقناع سازی مردم در تصحیح روابط، اقناع سازی دیدگاهها و فرهنگهای مختلف و حتی اقناع سازی دولتها.دین، در این خصوص مقبولیتی در حد اعلاء در بطن خانواده دارد. قدرت اقناع سازی دین و تقید خانوادگی به دستورات دینی ، امکان مناسبی را فراهم می سازد تا از این طریق، سیاستهای مبتنی بر دستاوردهای علمی روز دنیا را با بهره گیری از توان رهبران مذاهب در هم آمیخته و با تقویت فاکتورهای مذهبی هم راستا، گام بلندی در کنترل ایدز برداشته شود.ایدز که عمدتاً ناشی از برقراری نوعی رفتار جنسی است ، در حوزه فردی و خانوادگی می تواند در دو مرحله تحت تاثیر دستورات دینی قرار گیرد: 1. پیشگیری: ادیان در خصوص انتخاب همسر و تعریف روابط جنسی در چارچوب خانواده تاکید دارند و روحانیون و اندیشمندان دینی برای مسائل گوناگون اجتماعی می توانند راه حل ارائه نمایند. 2. جلوگیری از شیوع: تاکید بر موضوعات اخلاقی و حفظ خانواده؛ و دستورات دینی در حوزه اجتماعی، با جهت دهی مناسب می تواند به سرعت حوزه عمل بیماری را محدود نموده و تحت کنترل قرار دهد.تقویت باورهای مذهبی در راستای سیاستهای کنترل ایدز، از نکات کلیدی است که با طراحی مناسب، می تواند پشتیبانی رهبران دینی را جلب نماید.بهره گیری از نفوذ و کاریزمای رهبران مذهبی، عامل بسیار با ارزشی است، چنانچه موضوع را با اهمیت تلقی کرده و در عمل نگرانی و حساسیت خود را نشان دهند. مثلاً در مراسم مذهبی و هنگام دعا. بعلاوه رهبران مذهبی می توانند با روز آمد کردن دستورات دینی مورد نیاز کمک شایانی در مهار بیماری نمایند. چنانچه اکنون برخی ادیان مجبور به اعلام موضع در مورد همجنس گرایان شده اند.تبلیغات گسترده در سایتهای اینترنتی مذهبی ،برگزاری مسابقات تشویقی برای گروههای سنی مختلف در حاشیه مراسم دینی و شرکت رهبران برجسته دینی در برنامه های زنده تلویزیونی در مورد ایدز، از جمله تمهیداتی است که در محیط اجتماعی و دینی بسیار کارآمد است. و در کنار آن تبلیغ و انتشار سخنان رهبران دینی بر لوازم مورد علاقه و استقاده جوانان و گروههای هدف به شکل توزیع رایگان.از سوی دیگر، بر اساس تحقیقات انجامشده ، رابطه بسیاری از بیماریهای جسمی با اختلال سیستم ایمنی شناخته شده است؛ از جمله بیماریهای عفونی وحتی اختلالات غدد مانند دیابت. بنابراین اگر عاملی بر سیستم ایمنی دخالت دارد، میتواند برای درمان بیماری مؤثر باشد. تاثیر مستقیم فعالیتهای معنوی در روند بیماری و بهبود افراد و نیز تاثیری که معنویات به صورت غیر مستقیم، ابتدا روی مسائل روانی، مانند کاهش استرس و تنش میگذارند و این کاهش استرس، میتواند باعث تعادل در سیستم ایمنی آنها شود.بسیاری از صاحبنظران غربی معتقدند عقاید دینی در امیدوارکردن انسان و ایجاد انگیزه و شفا یافتن برای بیماریهای جسمی و روانی آنها موثر است. مطالعات نشان میدهد برخی از مبتلایان به بیماری ایدز که برای کنار آمدن با بیماری خود به دین متوسل شده بودند، عمر طولانی تری داشته اند. بعلاوه روابط و پیوندهای اجتماعی حاصل از فعالیت های دینی موجب کنترل و کاهش افسردگی و اضطراب میشود و نقش اجتماعی انسان را تقویت میکند.در اسلام نیز اشاره به شفا بخشی جسم و جان شده و حتی عنوان طبیب برای پیامبر گرامی اسلام (ص) از سوی حضرت علی (ع) به کار رفته است که حکایت از توجه خاص به سلامتی جامعه دارد.اغلب، برخوردهای ناصحیح افراد جامعه با مبتلایان به ایدز آنها را وادار به مخفی سازی بیماری می كند. در نتیجه، اطلاعات لازم در زمینه راههای انتقال و پیشرفت بیماری در اختیار وی قرار نخواهد گرفت. ایدز بیماری سنین جوانی است. یك جوان موفق ناگهان تمام حقوق اجتماعی و درآمد خود را از دست می دهد. نتیجه چنین امری فقر و ناتوانی است. برخوردهای ناشایست با مبتلایان به ایدز یا اجتناب از ارائه خدمات پزشكی و دندان پزشكی ، ایزوله كردن بی مورد، بی حرمتی و بی توجهی از جمله این رفتارهاست. اما مظلوم ترین قربانیان ایدز كودكانی هستند كه از مادر آلوده متولد شده و از حمایت والدین و اجتماع محروم می مانند. اکنون میلیونها كودك در كشورهای جنوب آسیا مبتلا به ایدز هستند بدون آنكه نقشی در بیماری خود داشته باشند.با این حال سئوال اساسی این است که آیا دین می تواند نقشی در مهار بیماری ای داشته باشد که تمامی جامعه بشری را فارغ از رنگ و نژاد و عقیده و حتی سطح بهداشت، مورد تهدید جدی قرار داده است؟برای پاسخ به این سوال لازم است تمثلی بیان گردد. رابطه پزشک با بیمار را می توان همانند رابطه علم با جامعه د انست و میزان عمل به دستورات علمی پزشک ، مرتبط است با درجه مقبولیت دستورات و مطابقت آن با فرهنگ و معیارهای شخصی بیمار، که البته در جوامع گوناگون متفاوت است. پس در انتقال و عملی کردن علم در جامعه، نکته مهم و اساسی؛ ایجاد بستر مقبولیت در جامعه است برای پذیرش کامل یک پدیده علمی.مقبولیت؛ دقیقاً همان عنصری است که دین از قبل، به صورت جامع و کامل از آن برخوردار است. در مواردی که مراجع دینی و مراکز علمی وابسته اقداماتی انجام داده اند به نتایج مطلوبی در سطح گسترده دست یافته اند. مطالعات انجام شده نشان می دهد که نقش دین در تحت کنترل قرار دادن ایدز، نقشی بی بدیل است که تاکنون به جایگاه خود در سازمان مبارزه با ایدز دست نیافته است..دین وسیع ترین، کاملترین و در عین حال عمیق ترین شبکه ارتباطی را در سراسر جهان در اختیار دارد. پس دین توانایی لازم را در حد اعلاء داشته و می تواند عامل بسیار با ارزشی در کنترل و محدود ساختن این بیماری مهلک قرن باشد.ما باید شعار برنامه سازمان ملل در مورد ایدز را سرلوحه کار خود قرار دهیم: "دنیای متحد در مقابل ایدز".
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 435]