واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، عبدالرضا دشتي زاده، چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگاران افزود: در فعاليت ميداني باستانشناسي صورت گرفته توسط اداره كل گردشگري، ميراث فرهنگي و صنايع دستي سازمان منطقه آزاد قشم، محوطه مربوط به اواخر پارينه سنگي قديم و پارينه سنگي مياني مربوط به دوره زماني بيش از 150 هزار سال پيش در منطقه بام قشم در محدوده ژئوپارك اين جزيره شناسايي شد. وي ادامه داد: اين محوطه كه نخستين محوطه پارينه سنگي در جزاير ايراني است، بر فرضيه مهاجرت هاي ساحلي و اهميت تنگه هرمز در خاورميانه صحه مي گذارد. رييس اداره ميراث فرهنگي سازمان منطقه آزاد قشم تصريح كرد: در فعاليت ميداني صورت گرفته دست ابزارهاي سنگي شامل سنگ مادر، ساطور، سنگهاي مادر ديسكي شكل، تراشه هاي لوالوا و سوراخ كننده كشف شده كه نشان از استفاده انسان هاي اوليه از اين ابزارها براي شكار، تكه كردن گوشت حيوانات، كندن پوست آنها و يا ريشه گياهان خوراكي دارد. وي بيان كرد:محوطه پارينه سنگي بام قشم احتمالا به صورت يك كارگاه ابزارسازي وجود نئواندرتال ها در دوره پارينه سنگي مياني را در جزيره قشم تقويت بخشيد. دشتي زاده بيان داشت: تا پيش از اين كشف، استنباط بر اين بود كه قديمي ترين استقرارگاه بشر در جزيره قشم مربوط به عصر آهن(حدود 750 سال قبل از ميلاد) بود اما اين فعاليت ميداني وجود بقاياي بشر اوليه در اين جزيره را روشن ساخت. به گفته وي، جوامع بشري در دوران پارينه سنگي بصورت غير يكجا نشين زندگي مي كردند و با تغيير دما در عصر يخبندان به دنبال گله هاي حيوانات از منطقه اي به منطقه ديگر مهاجرت مي كردند و با پايين رفتن سطح آب درياها در عصر يخچالي بسياري از آبراههاي بزرگ بوسيله اين جوامع مورد استفاده قرار گرفت. دشتي زاده بيان داشت: يكي از مسيرهاي احتمالي خروج انسان هاي اوليه از آفريقا به آسيا از سمت شرق آسيا آغاز و از طريق تنگه باب المندب به سوي شرق شبه جزيره عربستان و يمن و از آنجا به تنگه هرمز و در نهايت به جنوب آسيا بوده است. رييس اداره ميراث فرهنگي سازمان منطقه آزاد قشم ادامه داد: انسان هاي نئواندرتال نيز حدود 200 هزار سال پيش موفق به مهاجرت از قاره آفريقا به قسمت هاي مختلف آسيا شدند و در آن زمان تنگه هرمز بصورت سرزميني خشك يكي از مهمترين گذرگاههاي مسير مهاجرت انسان هاي اوليه در پژوهش هاي باستانشاسي مورد توجه قرار گرفته است. وي در مورد ساختار پيدايش سرزمين قشم گفت: مطالعات زمين شناسي و رسوب شناسي صورت گرفته در سال هاي پيش نشان از آن دارد كه جزيره قشم در واقع قسمتي از زاگرس جنوبي بوده كه در كمتر از 10 هزار سال پيش به جزيره تبديل شده اما ديگر جزاير ايراني خليج فارس نظير خارك، كيش، هرمز و لارك داراي منشاء مرجاني و يا گنبدهاي نمكي مي باشند. دشتي زاده گفت: مهمترين نكته در مورد وجود انسان هاي اوليه در جزيره قشم، تنها به يافته هاي سنگي پراكنده بر روي سطح بام قشم مي باشد و اطلاعات دقيق تر آن نياز به انجام حفاري باستانشناسي دارد تا تمامي بقاياي گياهي، استخوان حيوانات و همچنين نوع رسوبات مورد مطالعه و تاريخ نگاري قرار گرفته و پس از آن با اطمينان بيشتر مي توان در مورد اقليم اين سرزمين و همچنين پوشش گياهي و جانوري و نوع غذاهاي انسان هاي اوليه اظهارنظر كرد. وي در پايان اظهار داشت: طي چند سال اخير مطالعات پارينه سنگي نسبتا گسترده اي در سواحل جنوبي خليج فارس بويژه در امارات متحده عربي صورت گرفته و متاسفانه مطالعات باستانشاسي در اين حوزه در سواحل ايراني بسيار ضعيف و محدود مي باشد. ك/3 1387/668
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 188]