تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866110524
پنجاه بدر يادگاري از آيين جشن باران در قزوين
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، به گواه تاريخ، آيين هاي مردم اين سرزمين نشان از عظمت تمدن و غناي فرهنگ مذهبي و ملي مردم قزوين در زمانهاي دور و نزديک دارد، گرچه بسياري از اين مراسم به دست فراموشي سپرده شده و يا به شکلي محدود برگزار مي شود. برگزاري جشن باران در پنجاهمين روز از بهار، از آيين هاي مذهبي است که هر ساله گروههاي مختلف مردم بويژه ساکنان محله هاي قديمي شهر در آن شرکت مي کنند. اين روز که در نزد قزويني ها به پنجاه بدر معروف است، زماني که آفتاب به افول مي گرايد، مردم قزوين منازل خود را ترک مي کنند و به مصلاي شهر رفته و آداب اين روز را برگزار مي کنند. براساس برخي اسناد تاريخي و اظهارات کهنسالان، در گذشته در اين مکان يک آب انبار و يک مسجد وجود داشت که امروزه تنها بخشي از آب انبار به جاي مانده است. خانواده ها در گذشته در باغهاي اطراف اين آب انبار نشسته و پس از تناول غذا و تنقلات که بيشتر نذري بود، بچه ها به بازي و سرگرمي مشغول شده و بزرگترها نيز به خواندن نماز باران مي پرداختند. يکي از اعتقادات مردم در اجراي اين آيين مذهبي، اين است که پس از بجا آوردن نماز باران، چند قطعه سنگ کوچک را پس از نيت، برديوار آب انبار مي فشردند و معتقد بودند چنانچه حاجتشان پذيرفته شود، سنگ به ديواره مي چسبد. در پنجاهمين روز بهار که در نزد قزويني ها به پنجاه بدر مصطلح است، مردم با توزيع عصرانه نظير آش رشته، دويماج و لقمه هاي پنير و سبزي، نذر خود را در اين خصوص ادا مي کنند. يکي ديگر از مراسمي که در اين روز در مصلاي قزوين برگزارمي شود، اجراي تعزيه سيد و سالار شهيدان در واقعه عاشورا مي باشد. بي ترديد احداث مسجد در بيرون شهر و در ميان باغات سنتي نشان از انجام مناسکي خاص دارد و از آنجا که مراسم باران خواهي از سنتهاي کهن اين سرزمين است، احتمال دارد بناي اين مسجد که امروزه تخريب شده از روزگاران قديم مکان و نيايشگاهي براي مراسم طلب باران بوده باشد. يک زن سالخورده به خبرنگار ايرنا در اين باره گفت: از دوران قديم خانواده ها براي زيارت به اين مصلي مي آمدند و دو رکعت نماز حاجت بجا مي آوردند. سلطنت قلعه اي افزود: افراد براي برآورده شدن حاجات نذر مي کردند و پس از برآورده شدن آن در سال آينده نذر خود را ادا مي نمودند. ابراهيم محمدي پيرمرد 70 ساله نيز گفت: بنا به روايت پيشينيان اين مکان محل عبور چند تن از امامان معصوم به مقصد شهر ري بوده که آنان در اين مصلي نماز خوانده اند و به همين دليل مکاني مقدس براي شهروندان قزويني است. وي افزود: بسياري از قزويني ها که به استانهاي ديگر هجرت کرده اند هر ساله سعي مي کنند براي شرکت در اين مراسم هود را به قزوين برسانند. رييس سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان قزوين گفت: برخي مستندات تاريخي اين محل نشانگر استقرار پرستشگاهي چون آناهيتا الهه آب بوده است چنانچه که وجود عبادتگاهي در کنار آب و اختصاص آن به زنان از ويژگيهاي معابد آناهيتا در ايران باستان است. مهندس مهدي رضاپور افزود: برخي معتقدند مراسم پنجاه بدر از روزگاران قديم و زماني که خشکسالي بر شهر قزوين سايه افکند، رايج شد و طي آن مردم براي طلب باران دست به دعا برداشتند که در نتيجه باران فراواني باريد و بعد از آن هر ساله در اين روز باران رحمت مي بارد. وي اظهارکرد: در آيين کهن ديگري براي طلب باران به نام چمچه خاتون داخل يک قدح آب مي ريزند و آن را به پشت بام برده و به وسيله يک کفگير از جنس مس، کم کم آب داخل قدح را به سمت آسمان مي پاشند. رضا پور اضافه کرد: در آييني منسوخ شده به نامکوسه گلين نيز که در برخي روستاها رايج بود، پيرزني با پارچه و لباسهاي کهنه، عروسکي کوچک درست مي کرد و با خواندن اشعاري به همراه بچه هاي خردسال در کوچه ها حرکت کرده و پس از رسيدن به جلوي درهر خانه مقداري مواد پخت آش دريافت مي کرد. وي گفت: پس از پخت آشي که با مشارکت اهالي روستا تهيه شده بود آن را بين اهالي محل توزيع مي کرد و اين باور همواره وجود داشت که با اجراي آيين کوسه گلين، باران مي بارد. اين باور همواره وجود داشته که با اجراي مراسم مذکور، پس از گذشت چندي از اين مراسم، باران خواهد آمد. 7389/ 614
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 508]
-
گوناگون
پربازدیدترینها