واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اسلام در قوانين و دستورات دنيا و آخرت هر دو مفهوم -دنيوي و اخروي كار- را لحاظ كرده است يعني هيچ عمل دنيوي نيست كه جهت اخروي آن لحاظ نشده باشد و هيچ كار آخرتي نيست مگر اينكه در امور دنيا هم موثر و مفيد واقع مي شود لذا اسلام دين دنيا و آخرت است. كلمه رزق 26 بار در قرآن كريم آمده است و منظور از آن روزي حلال و طيب است اما در فرهنگ عمومي رزق عبارتست از روزيي كه خداوند براي عامه مخلوقات مقرر فرموده و آنان در هر شرايطي به آن خواهند رسيد البته در اينكه خداوند روزي رسان و رازق بندگان است شكي نيست ولي در قرآن كريم مي فرمايند: انسان چيزي به دست نمي آورد مگر با سعي و كوشش. بنابراين دستيابي به روزي و رزق، جز در سايه كار و فعاليت امكان پذير نيست و اگر فردي به اميد دستيابي به رزق مقرر شده پروردگار به دنبال كار و تلاش نباشد خيال بيهوده اي كرده است و مصداق اين كلام حضرت امير (ع) كه مي فرمايد: خردمند به كار خويش تكيه مي كند و نادان به آرزوي خويش. خداوند در سوره اسرا (آيه 12)، (الملك آيه 15)، (اعراف 10)، (حديد25) و ( مائده 96) مردم را به سوي كار و تلاش و كسب روزي حلال دعوت كرده و آن را يك واجب ديني مي داند. در همين زمينه احاديث بسيار سودمندي از پيامبر اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع ) وجود دارند كه همگي بيانگر اهميت و جايگاه رفيع كار در دين مبين اسلام است. حضرت امام حسين(ع) نيز در اهميت و ارزش كار اينگونه مي فرمايند: جز به اندازه كاري كه كرده اي پاداش طلب نكن. رهبران ديني و پيشوايان معصوم (ع) پيوسته در سخنان گوهربارشان تكدي گري و دست نياز پيش ديگران دراز كردن را نكوهش كرده و حتي در برابر آن وعده آتش داده اند. به عنوان نمونه از حضرت امام محمد باقر(ع) نقل شده كه به محمد بن مسلم فرمود: اي محمد اگر گدا مي دانست كه در خواهش كردن چه هست و چقدر زشت و ناپسند است، هرگز كسي از ديگري چيزي درخواست نمي كرد و اگر احسان كننده به اين نكته آگاهي مي داشت كه در بذل و بخشش چه اجري هست و چه اندازه ثواب و پاداش دارد، هيچ فردي را از پيش خود نمي راند و هيچ درخواست كننده اي را دست خالي و نااميد برنمي گرداند... اي محمد هر كس بي پروا با پشت محكم گدايي كند و دست نياز به سوي مردم دراز كند، روز قيامت با صورت خراشيده و زخمي با پروردگار ملاقات خواهد كرد. امام ششم رهبر نهضت علمي جهان اسلام، خود در بعضي از باغستان هايش كار مي كرد. در همين ارتباط ابوعمر شيباني مي گويد: امام صادق را ديدم در حالي كه عبايي بر دوش و بيلي در دست داشت و عرق از پيشانيش مي چكيد، مشغول كار بود. عرض كردم: فدايت شوم بيل را به من بدهيد تابه جاي شما كار كنم. فرمود: من دوست مي دارم انسان براي به دست آوردن روزي از حرارت خورشيد، اذيت ببيند. از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمودند: در تامين مايحتاج زندگي خودتان سستي نكنيد. در روايت نقل است كه معاذ بن كثير خدمت امام جعفر صادق (ع) آمد و با آن حضرت در اين باره مشورت كرد كه آيا دست از كار بكشد و به همان مقدار مالي كه دارد اكتفا كند. حضرت او را از آن كار نهي كرده، فرمود: اگر چنين كردي آبروي تو مي ريزد و ديگر در هيچ كاري از تو ياري نخواهند جست. در دعاهايي كه از اهل بيت (ع) وارد شده است نيز درمي يابيم كه آنها از بيكاري و كسالت و سستي به خدا پناه برده اند. همچنين اخبار بسياري وارد شده كه از سستي و تنبلي نهي مي كند از جمله امام صادق(ع) به بعضي از ياران خود فرمود: از كسالت و اندوه بترس زيرا اين دو، كليد تمام بدي هاست. كسي كه كسالت بورزد حقي را ادا نمي كند و كسي كه اندوه به خود راه بدهد بر هيچ حقي شكيبا نمي شود. در روايات همچنين تنها عبادت كردن و نپرداختن به كسب معيشت نيز نفي شده است چنانكه نقل مي كنند روزي امام جعفر صادق (ع) از حال مردي سوال كرد، عرض شد وي فقير و بينواست. حضرت فرمود: اين روزها چه مي كند؟ عرض كردند: در خانه مشغول عبادت خداست. فرمود: معاش او از كجا تامين مي شود؟ عرض كردند: بعضي از برادرانش زندگي او را اداره مي كنند. فرمود: به خدا سوگند كساني كه زندگي او را تامين مي كنند از او عابدترند. درباره زراعت و فضيلت آن نيز روايات فراواني وارد شده است از جمله اينكه نقل مي كنند كه مردي خدمت امام صادق (ع) عرض كرد: فدايت شوم، از گروهي شنيده ام كه مي گويند زراعت مكروه است. حضرت فرمودند: زراعت كنيد و درخت بكاريد. به خدا سوگند كه كاري از آن حلال تر و بهتر نيست. اسلام كشاورز را ستوده و او را در دنيا و آخرت، شرافتمند معرفي كرده است. يزيدبن هارون مي گويد از امام صادق (ع) شنيدم كه فرمود: كشاورزان گنج هاي ملت اند كه با كمال ميل و رغبت زراعت مي كنند و خداوند كشت آن ها را مي روياند. مقام آنان از همگان برتر است و آنان طبقه بابركتي هستند. بزرگ ترين عامل موفقيت در امور دين و دنيا، سعي و كوشش است. ترديدي نيست كه با تنبلي و تن آساني ممكن نيست انسان به كوچك ترين آرزوهاي خود در امور دنيا و آخرت نايل شود. امام هفتم شيعيان حضرت موسي بن جعفر (ع) مي فرمايد: پدرم به يكي از فرزندانش مي فرمود: از كسالت دور باش؛ زيرا تبنلي و ملال، انسان را از بهره هاي دنيا و آخرت باز مي دارد. اسلام كار را نوعي جهاد در راه خدا مي داند. تلاشي كه مسلمان در راه اداره زندگي خود و خانواده اش انجام مي دهد از بهترين عبادت هاست. در همين رابطه از امام هشتم علي ابن موسي الرضا (ع) روايت شده كه فرمود: پاداش كسي كه مخارج خود و خانواده اش را از فضل خداوند مي جويد، از پاداش كسي كه در راه خدا جهاد مي كند، بيشتر است. كار و كوشش، قانون عام آفرينش براي شكوفايي اقتصادي و دست يابي به اهداف و آرزوهاي بلند است امام رضا (ع) به خوبي از اين قانون آگاه بود، چنان كه سامان بخشيدن به دنياي انسان ها را در گرو پاي بندي به اين قانون مي دانست. در نتيجه، آنها را به كار و كوشش فرا مي خواند. احمد بن ابي نصر بزنطي مي گويد: به امام رضا(ع) گفتم: كوفه به من نمي سازد و زندگي در آن همراه با مضيقه است. زندگي ما در بغداد بود و در آنجا در روزي بر مردم گشاده است. حضرت فرمود: اگر مي خواهي بيرون بروي برو؛ چرا كه امسال، سال آشفته اي است و مردمان را چاره اي جز طلب روزي و كوشش براي به دست آوردن معيشت خوب نيست. پس طلب و كوشش را براي به دست آوردن امكانات زندگي از دست مده. از ديدگاه امام رضا(ع)، ارزش معنوي كار چنان است كه مقام كارگر را فراتر از مقام مجاهدين في سيبل الله (جهادگران در راه خدا) مي داند و مي فرمايد: آن كه با كار و كوشش، در جست و جوي مواهب زندگي براي تامين خانواده خويش است، پاداشي بزرگ تر از مجاهدان راه خدا دارد. اما زندگي و منش دهمين امام شيعيان امام هادي (ع) نيز در كار وتلاش براي به دست آوردن روزي حلال شنيدني است. اين امام بزرگوار به دور از گرايش هاي مادي و هواهاي نفساني و خود بزرگ بيني براي معيشت خود و خانواده اش بر زمين متعلق به خودشان كار مي كرد. علي بن حمزه مي گويد: ابوالحسن ثالث را ديدم كه بر زميني كار مي كرد و قدم هايش از عرق خيس شده بود. گفتم: قربانت گردم كارگران كجا هستند؟... حضرت فرمود: اي علي ! بهتر از من و پدرم كساني بودند كه با بيل در زمين خود كار مي كردند... آنها چه كساني بودند؟... رسول الله (ص)، اميرالمومنين علي (ع) و تمامي پدرانم با دست خود كار مي كردند و اين كار پيامبران، رسولان و اوصياي صالح بوده است... تلاش براي رزق مقدر نيز از جمله موارد حايز اهميتي است كه يازدهمين امام شيعيان امام حسن عسگري (ع) بر آن تاكيد كرده و فرمودند: رزق و روزي ضمانت شده، تو را از كار واجب باز ندارد. يكشنبه يازدهم ارديبهشت ماه مصادف با 27 جمادي الاول به عنوان روز جهاني كار و كارگر نامگذاري شده است. * برگرفته از پايگاه راسخون، حوزه نت و سازمان تبليغات اسلامي فراهنگ 1883
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3701]