واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: مشاور فرهنگي احمدينژاد: برخي منتقدان رئيسجمهور، نقش يک بچه بيتربيت و بيسواد را دارند کلهر تصريح کرد: تو وقتي ميآيي، ميگويي «ماهواره نداشته باش»؛ يعني تو شعور نداري بفهمي چه کانالي را بايد ببيني و چه کانالي را نبايد ببيني. آخر شما چقدر به اين ملت اهانت ميکنيد؟ تو کي هستي که بيايي به من بگويي که شعورت از من بيشتره؟ مهدي کلهر، مشاور رئيسجمهور که در روزهاي انتخابات رياستجمهوري گذشته، پس از گفتوگو با يک شبکه ماهوارهاي نقش مؤثري در ايجاد فضاي مثبت پس از پيروزي احمدينژاد داشت، بار ديگر با ذکر اظهارنظرهاي گذشته وارد ميدان شد. کلهر به روزنامه همشهري ويژه نوروز ميگويد:«هيچ دولتي نميتواند شهروند خود را با گذرنامه خود در پشت مرزها نگه دارد. حتي اگر خواننده لسآنجلسي باشد. من رضا پهلوي را هم ميگويم چه رسد به خواننده.» اين در حالي است که وي، تنها چند روز پس از پيروزي دکتر احمدينژاد در انتخابات نهم رياست جمهوري، به عنوان مشاور فرهنگي ايشان در پيش و پس از انتخابات، در گفتوگو با شبکه تلوزيوني مهاجر، تأکيد کرد که بنا بر گفتههاي رئيسجمهور، جمعآوري ماهواره هرگز در دستور کار دولت نهم نخواهد بود. وي در پاسخ به اين که «آيا سياست دولت آقاي احمدينژاد، برخورد شديد با ماهواره است»، گفت: به هيچ وجه، مردم ما خودشان فرهنگ دارند، خود اينها (مردم) ميآيند کانالهاي غير اخلاقي را قفل ميگذارند. اين مردم، مردم باشعوري هستند، شما داريد به مردم توهين ميکنيد... . کلهر تصريح کرد: تو وقتي ميآيي، ميگويي «ماهواره نداشته باش»؛ يعني تو شعور نداري بفهمي چه کانالي را بايد ببيني و چه کانالي را نبايد ببيني. آخر شما چقدر به اين ملت اهانت ميکنيد؟ تو کي هستي که بيايي به من بگويي که شعورت از من بيشتره؟ مشاور فرهنگي دکتر احمدينژاد اضافه کرد: اين ممنوعيتهاي فرهنگي به اين معناست که «من شعورم از تو بيشتر است، تو نميفهمي صلاح خودت را، من ميدانم صلاح تو را!» مشکل ما اينجاست، ما درست عکس اين مسأله فکر ميکنيم. وي با اشاره به اين که با توجه به اظهارات اخير دکتر احمدينژاد، چنين مسائلي را مطرح ميکنم»، افزود: ما بر اين باوريم حريم خصوصي به ما مربوط نيست، هيچ فايدهاي هم ندارد، چرا که هر گاه دولت وارد حريم خصوصي شده، نتيجه عکس داشته است. کلهر گفت: ما اصلا به اين چيزها (برخورد با ماهواره، ورود به حريم خصوصي، برخورد با جوانان و...) معتقد نيستيم، به لحاظ علمي هم معتقد نيستيم، احمدينژاد ميگويد، «دولت من دولت علمي است»، رويکرد ما برداشتن فشار حکومت از عرصه فرهنگ و اجتماع است. مهدي کلهر، مشاور رئيسجمهور درباره اين که در آغاز کار دولت نهم در مصاحبه با يک شبکه ماهوارهاي از امکان بازگشت به وطن هنرمندان و خوانندگان خارج از کشور سخن گفته بود، ميگويد: «من با با MITV مصاحبه داشتم که اين زمان به سه روز پس از انتخابات رياست جمهوري نهم بازميگردد. اين مصاحبه مستقيم پخش ميشد و پرسش اين بود که اگر خواننده لس آنجلسي جرم سياسي مرتکب نشده باشد، ميتواند به ايران بيايد که من پاسخ دادم، بله.» وي در ادامه با اظهار اينکه يک سايت مخالف دولت نهم (در آغاز به کار آن) اين مصاحبه را تغيير داده و روزنامه شرق نيز آن را منتشر کرد، ميافزايد: «من ميخواستم تکذيب کنم، اما آنها روي تکذيب من هم حساب کرده بودند، بنابراين سکوت کردم.» مهدي کلهر با اشاره به اينکه زمزههاي تأييد ورود برخي خوانندگان به ايران در چند هفته پيش را نشنيده است، پيگيري اين موضوع را با استدلال اينکه «در شوراي فرهنگي دولت نيستم» متوجه وزير ارشاد ميداند. او در ادامه ميگويد:« هيچ دولتي نميتواند شهروند خود را با گذرنامه خود در پشت مرزها نگه دارد. حتي اگر خواننده لس آنجلسي باشد. من رضا پهلوي را هم ميگويم، چه رسد به خواننده.» وي ميافزايد: «رضا پهلوي اگر با گذرنامه ايراني به فرودگاه مهرآباد بيايد، ايران نميتواند او را راه ندهد و قانون سازمان ملل است. البته ميتوان به دليل جرمهايي که کرده او را محاکمه کنند.» اين مشاور رئيسجمهور در توجيه مصاحبهاش با MITV ميگويد: «مصاحبه من براي خارجيها بود و ربطي به داخل کشور نداشت. من در آن مصاحبه مدافع نظام بودم. مجري برنامه هم راجع به دولت نهم سؤال نميکرد. «خانم هاويشام»هاي سياسي در ايران به اين مصاحبه دامن زدند.» گفتني است که «خانم هاويشام»، يکي از شخصيتهاي رمان «آرزوهاي بزرگ» نوشته چارلز ديکنز است؛ وي زني مرفه و مجرد بود که بر خلاف رويه زمانه، قدرت فوقالعادهاي داشته و از آن براي پيشبرد اهداف و مقاصد خود از طريق ديگران کمک ميگرفته است. اين کارشناس فرهنگي با رد اينکه مصاحبهاش با MITV به نوعي مشروعيت بخشيدن به ماهواره بوده است، يادآوري ميکند که حتي با BBC هم مصاحبه کرده است و ميگويد: «قرار بود اين مصاحبه پيش از انتخابات صورت بگيرد، اما نميخواستم مصاحبه در آراي احمدينژاد تأثير بگذارد. من دولت را مسئول سياستهاي فرهنگي نميدانم، مسئول سياست فرهنگي، شورايعالي انقلاب فرهنگي است.» کلهر در پاسخ به اينکه مثلا در نامه رئيسجمهور به اقتصاددانان، صرف دعوت کردن و عمل نکردن به نظرات، درست است، ميگويد: «اين نارضايتي نشان ميدهد که برخي نقش خود را نميدانند و به اشتباه نام خود را اقتصاددان گذاشتهاند. کار کاملا تکنوکراسي است. جنگ هم همين گونه است و هر يک نظري ميدهند تا فرمانده، يک نظر را اجرا کند. اين کار رسانه است؛ يعني رسانه بايد به کارشناسان ادب بياموزد و زندگي دمکرات را به آنها ياد دهد. رويدادهاي عجيبي در دولت نهم رخ ميدهد؛ يعني احمدينژاد به عنوان رئيسجمهور برگزيده ميشود، ولي رسانههايي هستند که اين انتخاب را به رسميت نميشناسند.» وي اين نظر را اينگونه تشريح ميکند: «در پاراگراف اول مينويسد، احمدينژاد و در ادامه مينويسند معاون سابق وزير اسبق بازرگاني چنين و چنان گفت. اينها در واقع به ايفاي نقش يک بچه بيتربيت و بيسواد مشغولند که رفتار و باورهاي بيادبانه خود را روي کاغذ به چاپ ميرسانند. شما تا روز آخر ديديد که مخالفان آقاي بوش، وي را به عنوان رئيسجمهور قبول داشتند و اوباما با او خداحافظي کرد.» کلهر که پيشتر در وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامي مشغول بوده است، با اظهار اينکه «کساني که در رسانهها ادعاي دمکراسي دارند، بي تربيتترين هستند و بايد به اينها ادب آموخت»، ميافزايد: «آنچه در برخي رسانهها جريان دارد، بي ادبي است. آنها رسانه نيستند و از حزب هم بدتر هستند، زيرا حزب اين قدر بي ادبي نميکند.» مشاور رئيسجمهور با اشاره به اين که «ميگويند اقتصاددانان ناراضياند.»، ميگويد: «اشتباه است! مگر اقتصاددانان بچهاند؟ مگر ميشود به ساز همه رقصيد؟ معني راضي يا ناراضي اين است که هنوز دمکراسي را ياد نگرفتهايم. بزرگترين مغز اقتصادي هم که باشيد، ممکن است با شما مخالفت کنند. آيا بايد داد بزنيد و اعلاميه دهيد و رونوشت به ائمه، مکه و مدينه و واشنگتن بفرستيد؟» کلهر ميگويد: «اگر لفظ رئيسجمهور را بگذاريد يا نگذاريد، چيزي از احمدينژاد کم نميشود. برخي از لفظ دولت نهم فقط براي فحش دادن به آن استفاده ميکنند که به نتيجه دلخواه نميرسند.» او در پاسخ به پرسش خبرنگار ويژه نامه نوروزي همشهري، مبني بر اينکه «اين انتقادها تنها از جانب روزنامهها و اقتصاددانان نبوده و مثلا آيتالله جوادي آملي، دولت را به اداره کميته امدادي و گداپروري متهم کردهاند»، ميگويد:«همين آقاي جوادي آملي از پرتاب ماهواره اميد و سفرهاي استاني تقدير کرد. آزادي است و اجازه دهيد که همه حرف خود را بزنند. چرا شما فکر ميکنيد که بايد کشور را شاهنشاهي اداره کنيم؟» او ميافزايد: «به عنوان تهمانده نسل اول انقلاب، ميخواستيم شاهنشاهي از بين برود، تعجب ميکنيم که چرا دارد بازميگردد و برخي ميخواهند اخلاق شاهنشاهي در کشور حاکم شود؟ آقاي جوادي آملي حق دارد حرف خودش را بزند.» مشاور رسانهاي، فرهنگي رئيسجمهور بدون اشاره به روزنامه اصلي دولت (ايران) و دو روزنامه حامي ديگر (به ويژه خورشيد که از سوي دولت اداره ميشود)، مدعي ميشود که بنا بر پافشاري آقاي احمدينژاد، روزنامهاي که ميتوانستيم درست کنيم، نکرديم. وي در ادامه ميگويد: «حرفي را که اکنون به من ميزنيد، هشت سال پيش محال بود که جرأت فکر کردنش را داشته باشيد. به ذهن کسي راه نمييافت، کسي از رئيسجمهور پيشين انتقاد کند؛ اين به معناي بي خطا بودن ايشان بود؟ يعني رئيسجمهور قبلي به قدري خوب کار کرد که اشکالي در ممکلت نبود؟ همه گاوها چهل کيلو شير ميدادند و تمام شهرها سير و همه پلها ساخته شده بود؟ عکسها و فيلمها را داريم.بالاترين ميانگين قد مردان در روستايي که در مرز افغانستان واقع شده، 145 سانتي متر است، آيا اين مشکل دولت نهم يا دولتهاي قبلي است؟» کلهر دولت احمدينژاد را خوششانسترين دولت از نظر منتقدان ميداند که همه به راحتي از دولت انتقاد ميکند و حتي با گذشتن از مرزهاي اخلاقي، فحاشي هم ميکنند و بدون ترس ضد دولت حرف ميزنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 331]