واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب: نقش منيزيم در بدن چيست؟
منيزيم از ريزمغذيهايي است كه به جذب كلسيم كمك كرده و يكي از ضروريترين املاح ميباشد كه بايد بطور روزانه در رژيم غذايي گنجانده شود. اين عنصر نقش حياتي در حفظ سلامت استخوانها و دندان دارد.
آفتاب: منيزيم از ريزمغذيهايي است كه به جذب كلسيم كمك كرده و يكي از ضروريترين املاح ميباشد كه بايد بطور روزانه در رژيم غذايي گنجانده شود. اين عنصر نقش حياتي در حفظ سلامت استخوانها و دندان دارد.
مهمتر از همه، اين عنصر آنزيمها را فعال ميكند، به بدن انرژي ميدهد و به كاركردن بهتر بدن كمك ميكند. منيزيم در بدن موجب تسكين اعصاب ميشود و براي سلامت قلب، عضله و كليه مهم و مفيد است. منيزيم براي آرام نگهداشتن گردش خون در بدن، كمك به مقابله با استرس، حفظ سلامت و بهداشت رواني در برابر افسردگي و تغييرات احساسي مؤثر است. منيزيم همچنين موجب خواب بهتر شده و بيخوابي را كاهش ميدهد.
منيزيم در تمام طول روده كوچك جذب ميشود. ويتامين D جذب آن را افزايش ميدهد. محل ذخيره آن در استخوانها است. دفع منيزيم از كليهها صورت ميگيرد. فقر منيزيم يكي از دلايل شيوع اختلالات عصبي، خستگيهاي مزمن، كمردرد، حملات ميگرني، ضعف عضلاني، كاهش اشتها، حالت تهوع و بيخوابي و ريتم نامنظم ضربان قلب به شمار ميرود.
با وجود اهميت حياتي كه منيزيم براي بدن دارد، ولي گاهي اوقات نقش آن در سلامت بدن مورد بيتوجهي و غفلت قرارمي گيرد. زيرا بيش از ۸۰ درصد از مردم آمريكا با كمبود اين ريزمغذي اصلي مواجه هستند كه اين كمبود ميتواند به اختلال در سلامتي يا حتي بيماريهاي جدي منتهي شود.
منابع غذايي حاوي منيزيم:
منيزيم در بسياري از غذاها به مقدار فراوان يافت ميشود و با يك رژيم غذايي در صورت انتخاب درست غذاهاي مصرفي ميتوان مقدار كافي آن را تامين كرد. توفو (پنير سويا)، آجيل ( بادام، بادام زميني، پسته، گردوي سياه و …)، غلات، گندم، آرد سويا، ملاس و… منابع خوب منيزيم ميباشند.
اين ريزمغذي در موادغذايي مانند سبزيجات برگ تيره مانند اسفناج، كلم براكلي، نعنا و علاوه بر آن، در خيار، لوبيا سبز، گوجهفرنگي، چغندر و برگ چغندر، بلوط، سيب زميني با پوست و سيب زميني شيرين، دانههاي گياه كتان، كنجد، تخمه آفتابگردان، تخمه كدوحلوايي، تخم رازيانه، تخم زيره، تخم ترخون، تخم مرزنجوش و تخم خشخاش و در لبنيات مانند شير و ماست و نيز در آرد جو، آرد گندم و بلغورگندم، حبوبات، جودوسر، موز و ماهي يافت ميشود. همچنين ميتوان منيزيم را از بعضي گياهان و جلبكها مانند جلبك آگار، گشنيز، مرزه، شويد، ريحان، گياه خردل، خردل خشك و نيز پودر كاكائو بدست آورد.
خواص منيزيم در بدن:
جلوگيري از تصلب شرايين (سخت شدن شريانها)
جلوگيري از حمله و سكته قلبي
كاهش فشار خون
كاهش سطح كلسترول و تري گليسيريد خون
تصحيح بينظميهاي ضربان قلب
توقف حمله حاد آسم
كاهش ميزان نياز به انسولين در صورت ديابتي بودن
نگهداري و تجديد سطح انرژي طبيعي بدن
بهبود وضعيت خواب
جلوگيري از تشكيل سنگ كليه
بهبود بينايي در صورت داشتن گلوكوما
كاهش گرفتگي عضله
كاهش اضطراب و افسردگي
نقش منيزيم در بيماريها:
فشار خون: منيزيم در تنظيم فشار خون نقش مهمي را ايفا ميكند. در بيماران مبتلا به پُر فشاري خون، فقر منيزيم شايع است و باعث تشديد بيماري ميشود. رژيمهاي غذايي كه حاوي مقدار زيادي سبزي و ميوه باشند منيزيم و پتاسيم را در حد كافي تأمين كرده و باعث كاهش فشار خون بالا ميشوند. مطالعات نشان ميدهد دريافت زياد منيزيم، پتاسيم و كلسيم و دريافت كم چربي و سديم در رژيم غذايي تأثير زيادي در كاهش فشار خون بالا دارد،
بنابراين توصيه ميشود با دريافت كافي منابع حاوي منيزيم از وقوع فشار خون بالا پيشگيري و آن را كنترل كنيد، از اين رو براي درمان اين بيماري، مصرف مكملهاي حاوي منيزيم نيز توصيه ميشود.
حملات قلبي: فقر منيزيم در بدن يكي از دلايل افزايش ابتلا به حملات قلبي است. منيزيم ريتم ناموزون قلب را تنظيم كرده و از وقوع حملات قلبي ميكاهد، بنابراين دريافت كم منيزيم، باعث اختلال در ريتم قلبي و بروز حملات و سكتههاي قلبي ميشود.
پوكي استخوان (استئوپروز): منيزيم از تركيبات مفيد و موثر در پيشگيري از ابتلا به پوكي استخوان بوده و مصرف مقادير كافي آن در بيماران مبتلا به پوكي استخوان احتمال شكنندگي استخوانها را كاهش ميدهد. كمبود منيزيم، متابوليسم كلسيم و هورمون تنظيم كننده كلسيم را در بدن تنظيم ميكند. محققين معتقدند مكملدهي منيزيم، چگالي معدني استخوان را بهبود ميبخشد، ولي براي اثبات اين موضوع نياز به مطالعات بيشتري است.
ديابت: مصرف موادغذايي حاوي منيزيم، بهترين منبع غذايي براي بيماران ديابتي محسوب ميشود. وجود منيزيم براي متابوليسم كربوهيدرات لازم است. اين ريزمغذي مفيد باعث بهبود واكنش انسولين به توليد قند خون و نيز آزاد سازي و فعال شدن انسولين (هورمون تنظيم كننده قند خون) ميشود. افزايش مقدار گلوكز (قند) خون در بيماران ديابتي باعث كاهش منيزيم خون و كمبود آن در ادرار ميشود. حال ميتوان فهميد چرا كمبود منيزيم در افراد ديابتي نوع ۱ و نوع ۲ كه خوب كنترل نميشوند، وجود دارد.
حملات ميگرني: حملات ميگرني از مشكلات شايع افراد در دنياي صنعتي و پر از استرس محسوب ميشود. كمبود منيزيم از جمله علل سردردها و وقوع حملات ميگرني محسوب ميشود. مكملدهي منيزيم ممكن است باعث كاهش سردرد شود، اما براي اثبات اين موضوع نياز به مطالعات بيشتري است.
آسم: مصرف مكملهاي حاوي منيزيم يا پيروي از الگوهاي غذايي حاوي منيزيم در بيماران مبتلا به آسم از اسپاسم عضلات تنفسي پيشگيري كرده و تعداد دفعات حمله را كاهش ميدهد. همچنين مصرف مقادير كافي از اين مكمل در بيماران مبتلا به آسم از خسخس و تنگي نفس ميكاهد.
كمردردهاي مزمن: يكي از راهكارهاي تخفيف كمردردهاي مزمن مصرف مكملهاي حاوي منيزيم يا بهره مندي از الگوهاي غذايي سرشار از اين ريزمغذي است. اين ريزمغذي مفيد، اسپاسم عضلات كمر را كاهش ميدهد.
همچنين مصرف منيزيم به رفع خستگيهاي مزمن، مشكلات گوارشي و مشكلات عصبي كمك ميكند.
مضرات كمبود منيزيم:
اگر چه كمبود شديد منيزيم نادر است، ولي علائم باليني آن با لرزش، ضعف و اسپاسم عضله، تغييرات شخصيتي، بي اشتهايي، تهوع و استفراغ، بينظمي در ضربان قلب شامل انقباضات نامنظم عضله قلب و يا افزايش ضربان قلب، عدم تعادل در ميزان قند خون، سردرد و بالا رفتن فشار خون مشخص ميشود. پرش عضله، حركات غير ارادي، تشنج و كـُما نيز در افراد با كمبود شديد منيزيم گزارش شده است.
يك رژيم غذايي ايدهآل و مناسب بايد حاوي مقادير كافي از منيزيم باشد، اما متاسفانه گرايش به مصرف مواد غذايي فرآوري شده، طبخ زياد غذاها و مشكلات معمول گوارشي، مانع از جذب كافي اين ماده معدني مهم در بدن ميشود.
بارداري:
مصرف مكملهاي حاوي منيزيم در دوران بارداري نه تنها ريسك ابتلا به پوكي استخوان را كاهش ميدهد، بلكه با كنترل فشار خون بارداري، شانس ابتلا به مسموميت بارداري را كم ميكند.
نكات مهم:
- اگر بيماري شديد كليوي يا قلبي داريد، بدون مشورت پزشك از مكملهاي منيزيم استفاده نكنيد.
- مصرف بيش از حد شير منيزيم (به عنوان مسهل يا آنتي اسيد) يا نمكهاي اپسوم Epsom salt (سولفات منيزيم) به عنوان مسهل يا تقويت كننده باعث ميشود كه شما مقادير زيادي منيزيم هضم كنيد، مخصوصاً اگر مشكل كليوي داشته باشيد، مصرف زياد منيزيم باعث ايجاد مشكلات جدي براي سلامتي و حتي مرگ ميشود.
- بعضي از غذاها، نوشيدنيها و داروها، بدن را براي مصرف منيزيم مورد نياز با مشكل و سختي روبرو ميكنند. اينها شامل آهن، منگنز، فسفر، روي و چربي است.
- مصرف زياد سديم (نمك)، كافئين، الكل، فيبر، ريبوفلاوين، انسولين و ديورتيكها (ادرارآور) باعث از دست دادن منيزيم توسط بدن ميشود.
كد مطلب : 144974
دوشنبه|ا|17|ا|بهمن|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3683]