مردم بدانند، خيلي هم مقصر نبودم استيلي : خاطرات خوبي از دربي ندارم

واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: مردم بدانند، خيلي هم مقصر نبودم استيلي : خاطرات خوبي از دربي ندارم
آخرين باري كه حميد استيلي را روي نيمكت يك تيم ديديم، همان دربي جام حذفي بود. همان روزي كه استيلي سنگين‌ترين باخت را دشت كرد و از پرسپوليس رفت. همان روزي كه همه كاسه‌ و كوزه‌ها سر او شكست و خانه‌نشيني، تجربه تازه زندگي‌اش شد. حالا در آستانه اين دربي، با استيلي هم كلام مي‌شويم. هرچند علي دايي هم دو بار مثل استيلي دربي‌ها را باخت اما هرگز اين قدر بار و فشار روحي رواني را تجربه نكرد. استيلي رفته! با يك دنيا خاطرات... شايد حالا بهتر حرف بزند. هرچند كه باز هم مي‌خواهد در قبال بسياري خوددار باشد. روزي روزگاري يكي از بازيكنان پرسپوليس مي‌گفت كه وقتي محمد نصرتي در يكي از بازي‌ها يك پاس گل داد و چند فرصت گلزني براي مهاجمان ساخت، استيلي لب خط رفت و به او گفت: «محمد! پايت را بگير و به من نشان بده كه مصدومي و بايد تعويض شوي. داري بد بازي مي‌كني مي‌خوام تعويضت كنم. برات بده كه وسط بازي اين جوري تعويضت كنم. خودت را بزن به مصدوميت...» او احترام داشت و شايد اين بزرگترين ايرادش بود.

دربي براي حميد استيلي چندان اسم خوشايندي نيست. برعكس آن روزهايي كه در پرسپوليس بازي مي‌كردي، وقتي روي نيمكت تيم نشستي، فقط ناكامي بود و ناكامي. دو بازي پياپي را باختيد و 5 گل خورديد بدون اينكه گلي هم بزنيد. سخت بود... اين را خيلي راحت مي‌توان فهميد اما امروز، وقتي در آستانه يك دربي ديگر قرار مي‌گيريم، در مورد دربي چه احساسي داريد؟
احساسي خيلي بد. اين هم كاملا طبيعي است. خاطرات خوبي براي من از آن دو بازي باقي نمانده. نه براي من و نه براي هواداران.
مثلا؟ چه چيزهايي جلوي چشمتان مي‌آيد؟!
بيشتر به فرصت‌هايي كه از دست دادم فكر مي‌كنم. هم در بازي رفت ليگ، هم در بازي جام حذفي. من به بازيكنان وظيفه‌هاي مشخصي داده بودم. گفته بودم هركسي در زمين يار مشخصي را بگيرد اما چيزي كه خواسته بودم انجام نشد. نه يارگيري‌ها نه وظايف ديگر. برايم هنوز هم سوال است كه چرا هيچ كدام از كارهايي كه مي‌خواستم را نديدم. اينها هميشه فكر مرا مشغول مي‌كند.
بيشتر در بازي اول بود يا در بازي دوم؟
من در مورد دربي اول هميشه حسرت آن پنالتي را مي‌خورم. مي‌دانم كه هيچ وقت «اگر» سبز نمي‌شود اما هميشه به خودم مي‌گويم كه اگر آن پنالتي گل مي‌شد چقدر جريان بازي تغيير مي‌كرد. ما دربي برگشت اصلا بازيكن نداشتيم. به زور 11 بازيكن جمع كرديم. هر چقدر هم از سازمان ليگ خواستيم كه بازي را به تاخير بيندازد قبول نكرد! حالا مي‌بينيد كه فينال جام حذفي را هر هفته به خاطر استقلال تغيير مي‌دهند. نمي‌خواهم كسي را محكوم كنم اما همه چيز در زمين بازي نبود. وقتي من ياري براي تعويض كردن نداشتم، هوادار را هم نداشتم، شانسي نداشتم كه ببرم. الان روزگار دنيزلي با من خيلي فرق دارد. خيلي... دنيزلي لااقل سكوها را حامي خودش مي‌بيند كه اين يك نعمت بزرگ است. شانس دومش هم اين است كه استقلال نسبت به بازي رفت ضعيف شده! به هرحال اميدوارم اين بازي بچه‌ها انتقام بازي‌هاي قبلي را بگيرند!
به نظر هم مي‌رسد كه خيلي حرف داشتيد كه هيچ وقت نمي‌خواستيد بزنيد. يا نخواستيد يا نتوانستيد! به هرحال درد دل زياد داريد.
مشكل درد دل‌هاي من نيست. با حرف‌هاي من دو بازي آخر برنمي‌گردد. ولي لااقل مي‌خواهم مردم بدانند كه من آنقدر كه فكر مي‌كنند هم مقصر نيستم. من مقصر بودم و استعفا دادم و رفتم. حرفي نيست. ولي تيمي كه حتي يك بازيكن براي تعويض نداشت را بايد چكار كرد؟!
دربي آخر را كه باختيد بدون هيچ حرفي رفتيد. واقعا حرف خاصي بود كه نزديد و مي‌خواستيد بزنيد و توي دلتان ماند؟
فقط يك چيز را دوست داشتم بگويم كه نگفتم. نه اينكه فقط همين يك مورد باشد... نه! اما مردم خودشان قضاوت كنند كه دربي را چگونه بايد با بازيكن 18 ساله برد؟ من وقتي خبر محروميت شيث و نصرتي را شنيدم، گفتم اخلاقيات را زير پا نگذاريم. جرم كردند، بايد تنبيه شوند. مي‌توانستيم سر و صدا راه بيندازيم كه ما بازي حساس داريم و با هوچي‌گري يك جوري فضا را به نفع خودمان عوض كنيم. ما باختيم اما فقط نتيجه بازي را... اخلاق را نباختيم.
البته در مورد شيث و نصرتي كه ديگر كار از كار گذشته بود.
فقط براي ما كار از كار مي‌گذرد. براي بقيه تيم‌ها اينطوري نيست. همان زمان در مورد زمان جام حذفي هم گفتند كه كاري از دست ما ساخته نيست... ولي ديديد كه سه بار زمان بازي فينال تغيير كرد. فقط ما بايد هميشه تابع قانون مي‌بوديم.
حالا خودتان را دوباره روي نيمكت پرسپوليس تصور كنيد. دوباره پرسپوليس، دوباره مقابل استقلال، دوباره دربي.
نمي‌خواهم فعلا به چنين چيزي فكر كنم. راحت نيست.
فقط يك فضا سازي فكري است.
من هيچ وقت همه تيم را در اختيار نداشتم. هيچ وقت... مي‌خواهم مردم اين را بدانند. من اگر باز هم روي نيمكت پرسپوليس باشم، باز هم همان كارهاي قبلي را مي‌كنم. باز هم فيلم بازي را آناليز مي‌كنم، باز هم نقاط ضعف استقلال را به بچه‌ها مي‌گويم. باز هم به همان بازيكناني كه دفعه قبل يارگيري نمي‌كردند مي‌گويم كه كدام بازيكن را كجاي زمين مهار كنند. باز هم مي‌خواهم روي ضربات ايستگاهي برنامه بريزم، باز هم مي‌خواهم به بچه‌ها بگويم كه اگر برديد مال شما، باختيد مال من! باز هم مي‌خواهم به هوادار حق بدهم، ولي ديگر نمي‌خواهم ببازم. اگر دفعه قبل هم بچه‌ها كار خودشان را مي‌كردند، نمي‌باختيم. به خدا قسم نمي‌باختيم!

چهارشنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران ورزشی]

[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]