پرستوي كا. گ. ب چگونه صدر اعظم آلمان شد؟ + تصاوير

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: پرستوي "كا. گ. ب" چگونه صدر اعظم آلمان شد؟ + تصاوير
صدر اعظم آلمان براستي كيست؟ اين زن 58 ساله چگونه از اعماق جنگ سرد به صدر اعظمي آلمان رسيد؟ آيا او از جواني جاسوس (پرستو) بوده است؟ آيا مركل همان آنيتاي مرموز جنگ سرد است كه هيچ گاه هويتش فاش نشد؟ براي رازگشايي از اين سوالات با گزارش هاي ويژه مشرق همراه شويد.....

به گزارش خبرنگار وب گردي باشگاه خبرنگاران، مركل كه يك‌چهارم لهستاني است متولد 17 جولاي 1954 بوده و از 22 نوامبر سال 2005 صدراعظم آلمان بوده است. وي رياست اتحاد دموكرات مسيحي را از سال 2000 به اين سو در اختيار داشته و از 2002 تا 2005 نيز رئيس ائتلاف اتحاد دموكرات مسيحي و اتحاد سوسيال مسيحي بوده است.

مركل در عين حال در سال 2007 رئيس شوراي اروپا و جي‌8 نيز بود. او نخستين صدراعظم زن آلمان بوده و پس از مارگارت تاچر، دومين رئيس زن گروه جي‌8 مي‌باشد.

يوآخيم ساور شوهر دوم و مرموز مركل

خانواده‌اي مرموز

پدر مركل تحصيل‌كرده رشته الهيات در هايدلبرگ و هامبورگ بوده و در سال 1954 در كليسايي در كوئيتزو – كه در آن زمان در آلمان شرقي كمونيستي قرار داشت – كشيش شد. نكته جالبي كه در مورد خانواده مركل وجود دارد گفته‌هاي جرد لانگوت يكي از مقامات ارشد پيشين اتحاد دموكرات مسيحي است كه در كتاب خود عنوان كرده خانواده مركل در آن دوران سخت به راحتي قادر بودند از آلمان شرقي به آلمان غربي رفت‌و‌آمد كنند و نيز داراي دو اتومبيل باشند كه در آن زمان كاري تقريبا غيرممكن مي‌نمود. از همين مساله مي‌توان به پيوندهاي بسيار قديمي اين خانواده با مقامات امنيتي شوروي و در صدر آنها ك.گ.ب پي برد

وابستگي مفرط

وي مانند تمام جوانان هم‌سن و سال خود در شاخه جوانان آلمان آزاد كه گروهي رسمي و سوسياليست بودند عضويت داشت اما هيچ‌گاه مقهور عصر سكولار زمانه خود نشده و نيز در دروس اجباري ماركسيسم-لنينسم از سال 1983 تا 1986 تنها توانسته بود نمرات قبولي كسب كند و هيچ‌گاه نمرات عاليه در آنها كسب ننمود.

مركل در تحصيل‌كرده دانشگاه لايپزيك در رشته فيزيك از سال 1973 تا 1978 مي‌باشد. وي سپس دكتراي خود را در اين رشته گرفت. رساله دكتراي وي نيز در زمينه شيمي كوانتوم بود. شايان ذكر است كه وي به زبان روسي كاملا مسلط بوده و در سطح كشوري داراي جوايزي نيز مي‌باشد.

او در سال 1989 و پس از فروريزي ديوار برلين عضو حزب جديدالاتاسيس بيداري دموكراتيك گرديد و به سرعت مدارج ترقي در آن را طي نمود. مركل پس از ائتلاف حزبش، در كابينه سوم هلموت كوهل به پست وزارت جوانان و زنان رسيد. بعدها وي به انتقاد از كوهل پرداخت و اعتقاد داشت مي‌بايد هواي جديدي مي‌بايد در حزب بدمد. او در سال 2010 رهبري حزبش را عهده‌دار شد. انتخابي كه بسياري از مفسران را متعجب كرد.

خصوصيات شخصيتي مركل با حزب در تناقض بود. او كه يك پروتستان است، رياست حزبي را به عهده گرفت كه اصلي‌ترين حاميانش در غرب و جنوب آلمان هستند و بيشترين تراكم پروتستان‌ها در شمال آلمان مي‌باشد. در ضمن حزب اتحاديه دموكرات مسيحي كه مركل رياست را عهده‌دار شده بود حزبي تقريبا محافظه‌كار است كه اكثريت اعضايش را مردان تشكيل مي‌دهد. علاوه بر اين‌ها خواهرخوانده حزب مذكور، اتحاديه سوسيال مسيحي از ايالت باواريا، حزبي است با ريشه‌هاي عميق كاتوليك. مجموعه اين عوامل انتخاب مركل به اين سمت را غيرمعمول و سوال‌برانگيز مي‌سازد.

زندگي با مامور كا‌گ‌ب

آنگلا در سال 1977 با يك دانشجوي فيزيك به نام اولريخ مركل ازدواج كرد.ازدواج او در سال 1982 به طلاق كشيده شد. دومين شوهر وي – كه هم‌‌اينك نيز اين زندگي زناشويي ادامه دارد – يك شيميست كوانتومي به نام يوآخيم ساور است. ساور بسيار سعي دارد از رسانه‌ها دور باشد و ترجيح مي‌دهد كسي چيزي از وي نداند. گفته مي‌شود او نيز در دوران اتحاد جماهير شوروي عضو كا‌گ‌ب بوده و در عمليات‌ "هاني‌ترپ" (Honey Trap) كا‌گ‌ب نيز شركت داشته است.

گفته مي‌شود دليل همين سكوت رسانه‌اي وي نيز ترس او از آن است كه يكي از قربانيان آن عمليات وي را شناسايي كند. آنگلا كه به طور سوال‌برانگيزي هيچ فرزندي ندارد و در سال 1998 به صورت "مخفيانه" با ساور ازدواج نمود.

ورود به آكادمي علوم برلين تحت نظر كا‌گ‌ب

پس از آنكه مركل از دبيرستان فارغ‌التحصيل شده و وارد دانشگاه لايپزيك شد با اولريخ مركل آشنا شده و در سال 1976 با وي ازدواج نمود. آنها همانطوركه پيشتر نيز اشاره شد هيچ بچه‌اي به دنيا نياوردند و تصميم مركل مبني بر ورود به آكادمي علوم برلين آغازگر دوران جدايي و نهايتا طلاق آنها شد. آكادمي علوم برلين اهميت خاصي دارد كه در پي دليل آن گفته خواهد شد.

مركل در آن آكادمي، سمت دبيري شاخه "جوانان آلمان آزاد" را كسب كرد كه وظيفه‌اش تهييج و تبليغ براي پيوستن بچه‌ها به برنامه‌هاي آن آكادمي مي‌باشد. خود اين نكته حاكي از آن است كه مركل براي آينده آلمان شرقي در آن زمان كه در دست كمونيست‌ها بوده تلاش جدي صرف مي‌كرده است. تاحدي كه دكتراي وي به تاخير افتاد و او بالاخره در سال 1986 توانست از رساله دكتري خود دفاع كند. رشته‌اي كه مركل در آن تحصيل كرده شيمي كوانتوم است كه البته به آن، فيزيك كوانتومي هم گفته مي‌شود.

پرستوي KGB

اين رشته كاربردهاي عملي فراواني در زمينه هاي پلاسما، نوسازي و توان‌بخشي هسته‌اي و الكترومگنتيك دارد. اتحاد جماهير شوروي تاسيسات و ابزارهاي بسياري در اين زمينه‌ها ساخته است و يكي از دغدغه‌هايش نيز اين بود كه زماني كه ديگر اين تاسيسات به دردبخور نخواهند بود، بايد با آنها چه كند. شوروي كه براي رسيدگي به اين مساله از منابع علمي و افراد آگاه به اين مسائل تاحدي در مضيقه بود، توجه خود را به آلمان شرقي و آكادمي فوق علوم برلين ‌معطوف داشت؛ آكادمي‌اي كه در اين زمينه‌ها داراي شهرت و اعتباري است.

آكادمي مذكور نيز در پي نياز شوروي به جستجو در ريشه‌هاي خود پرداخته و به آكادمي علوم پروس رسيد. از اين طريق اين آكادمي توانست به دانشمنداني همچون ماكس پلانك، گاتفريد لايبنيز و آلبرت انيشتين در غرب دست پيدا كند. اگرچه پيش از ورود شوروي به اين مساله اين آكادمي بيش از 200 عضو داشت، اما به هرحال اين شوروي بود كه بعد از جنگ جهاني دوم اين موسسه را به خاطر نيازهاي خود احيا نمود.

مركل نيز در مركز اين موسسه شروع به ايفاي نقش كرد و درست از همين جا مركل شروع به ايفاي نقش مي‌كند. ماركوس ولف، مسوول بخش امور خارجه وزارت امنيت ميهني آلمان شرقي كه خود يك يهودي بوده و شخصيتي بسيار پيچيده داشته است، به مركل ماموريت مي‌دهد افرادي را به صورت مخفيانه به آلمان غربي، فرانسه، نروژ و غيره فرستاده و از تاسيسات و امكانات آنسوي ديوار، اطلاعات سري وعلمي كسب نمايد.

به نظر مي‌رسيد آينده به نفع آلمان شرقي در حال رقم خوردن باشد چراكه دو آلمان يكديگر را در سال 1972 به رسميت شناخته بودند و وزارت امنيت ميهني نيز از طريق جاسوسان خود در دولت ويلي برانت در آلمان غربي، پلي ارتباطي به آنسو را بنا نهاده بودند. جاسوس آلمان شرقي كه گانتر گيلمان نام داشت روزي عنوان كرده بود كه: "افتخار مي‌كنم كه افسر ارتش خلق ملي هستم." اين گفته وي به نقل از ولف، وزير امنيت ميهني، يكي از بزرگترين اشتباهات بود.

آيا "آنيتا" همان مركل است؟

جاسوساني كه اين وزارتخانه به كار مي گماشت به "رومئو" شهرت داشتند. بر اساس آرشيو منتشر شده كا‌گ‌ب، يكي از اين رومئوها با اسم رمز ورنر، ويليام كال نام داشت كه يك تكنسين آزمايشگاه بود. وي توانست تا اواخر دهه 70 در غرب در آزمايشگاه‌ها و دانشگاه‌هاي شهرهاي مختلفي كار كرده و اطلاعات فراواني را جمع‌آوري و به كاگ‌ب منتقل كند. البته با كم شدن ميزان اطلاعاتي كه وي به شوروي مي‌رساند، حسن‌نيت وي زير سوال رفت و مسكو او را فراخواند. از او تست دروغ سنجي گرفته شد و نتايج حاكي از آن بود كه وي ديگر قابل اعتماد نيست چراكه عقايدش بسيار تغيير يافته و غيره.

اما نكته‌اي كه حائز اهميت است اينست كه وي را به دست يكي از برجسته‌ترين ماموران ضداطلاعات كا‌گ‌ب با اسم رمز آنيتا سپردند تا اين موضوع را بررسي كرده و نتايج تست را رد و يا تاييد نمايد. جالب اينجاست كه اين مامور زن بسيار موفق كا‌گ‌ب به دو زبان روسي و آلماني تسلط كامل داشته است.

آيا آنيتاي مرموز كه هويتش هيچگاه فاش نشد همان مركل است؟ ظاهراً جواب مثبت است

از اين جالب‌تر آنست كه سالهاست ديوار برلين فروريخته و شوروي نيز فروپاشيده و تمام "رومئو‌ها"ي كا‌گ‌ب شناخته شده‌اند اما تاكنون نام واقعي دو اسم رمز هيچ‌گاه فاش نشد؛ يكي "فليكس" و ديگري "آنيتا". جالب است بدانيم كه تلاش براي افشا نشدن هويت آنيتا منجر به پايان گرفتن دوران زمامداري هلموت كوهل، صدراعظم پيشين آلمان شد. در آن دوران، كوهل ناچار بود براي مخفي ماندن نام آنيتا رشوه بپردازد و هنگامي فشارها بر وي فزوني گرفت، ديگر نتوانست در مقام خود باقي بماند.

هماهنگ‌كننده اطلاعاتي دفتر صدراعظم، ارنست اولائو كه بعدها به سمت رياست سرويس اطلاعاتي امور خارجه آلمان رسيد، با انجام عملياتي موسوم به عمليات "رز وود" (Rosewood) تلاش داشت تا تمام اسامي ماموران وزارت امنيت ميهني آلمان شرقي را از سيا بازپس گيرد. وي اظهار داشت كه به صلاح نيست در بلندمدت نام اين افراد در دست آمريكا و روسيه (البته دو برابر اين اطلاعات در روسيه است) باشد و منجر به باج‌گيري شود.

اين اسناد پس از دو سال تلاش به برلين بازگشت. البته هنوز هم كه هنوز است موساد از قبل همين اطلاعات در مورد مسائلي چون هولوكاست، سياست‌هاي اسرائيل در قبال فلسطين و سياست‌هاي اتحاديه اروپا در مقابله با ايران، از آلمان باج‌گيري مي‌كند.

با فروپاشي اتحاد شوروي بسياري از مؤلفه‌ها و شاخص‌ها و معيارها و حتي متدهاي رفتاري سياستمداران روسيه در تعامل داخلي و خارجي تغيير كرده ولي از آنجا كه بيشترين تعداد از مقامات عالي‌رتبه در كرملين را افسران اطلاعاتي دوره اتحاد شوروي تشكيل مي‌دهند، برخي اسلوب‌هاي مديريت در تعاملات داخل و خارجي كماكان با شاخص‌هاي امنيتي ـ‌اطلاعاتي گذشته است.
آقاي پوتين كه شخصاً مسئوليت امنيتي در‌ آلمان را عهده‌دار بوده وقتي با خانم مركل كه ظاهراً در دوره جواني از پرستوهاي مؤثر در شبكه جاسوسي اتحاد شوروي بوده ، مشكل پيدا مي‌كند، با نشان دادن سگ‌هاي معروف كاگ‌ب كه ابزار ويژه كشتن جاسوسان بوده، پيام رساني مؤثري مي‌‌كند.

پوتين كه در بيشتر سفرهاي خود سگش كاني را نيز همراه مي‌برد، چند وقت پيش و در جريان ديدارش با مركل، اين سگ را كنار پاي مركل نشاند و موجب ناراحتي وي شد پوتين سگ را از كنار مركل راند و با طعنه به او گفت: "فكر نمي‌كردم سگ شما را بترساند. او كار بدي نمي‌كند و خبرنگاران را دوست دارد."

مركل و سياست خارجي

مركل در زمينه خارجي هميشه خواستار ايجاد همكاري‌هاي دوجانبه فراآتلانتيك ميان آمريكا و آلمان بوده است. او در سال 2003 علي‌رغم تمام مخالفت‌هاي افكار عمومي در آلمان از حمله آمريكا به عراق حمايت نمود. وي در سخناني اين حمله را غيرقابل‌اجتناب خواند و صدراعظم وقت، گرهارد شرودر را متهم به "ضدآمريكايي" بودن نمود. در ژوئن سال 2010، موسسه آمريكائي مطالعات آلمان معاصر در دانشگاه جان هاپكينز واشنگتن، به دليل تلاش براي افزايش سطح روابط ميان آمريكا و آلمان، به وي نشان "رهبري جهاني" را اعطا نمود.

او همچنين به دليل وابستگي‌هاي شديد مذهبي‌، از مهاجرت و حضور مسلمانان در اروپا ناراحت بوده و به همين دليل يكي از مخالفان جدي عضويت تركيه در اتحاديه اروپا به شمار مي‌رود. مركل براي تركيه مسلمان فقط "عضويت ويژه" قائل است و نه چيز ديگر.

دكتر محمود احمدي‌نژاد در سال 2006 نامه‌اي خطاب به مركل نگاشت. مركل بعدها درباره آن نامه اظهار داشت "اين نامه حاوي مطالب انتقادآميز غيرقابل‌قبولي درباره اسرائيل بوده و حق يهوديان براي داشتن يك كشور را زيرسوال مي‌برد" و بنابراين منطق، مركل از پاسخگويي به آن نامه خودداري نمود.

مركل و اسرائيل

در روز 16 مارس سال 2008، مركل براي بزرگداشت شصت‌امين سالگرد تاسيس كشور اسرائيل، وارد اين كشور شد. وي در فرودگاه از سوي ايهود اولمرت، بسياري از رهبران سياسي و مذهبي و كابينه اسرائيل مورد استقبال رسمي قرار گرفت. پيش از اين، تنها جرج بوش بود كه چنين استقبالي از وي به عمل آمده بود. در آن دوران مركل به صورت عجيب و بحث‌انگيزي همزمان رئيس اتحاديه اروپا و گروه جي8 شده بود. البته در سال 2007 نيز دانشگاه عبري اورشليم به وي دكتراي افتخاري اعطا كرده بود. در سال 2010 موسسه تحقيقاتي "لئو بائك" كه در نيويورك واقع بوده و وقف تاريخ يهوديان آلماني‌زبان شده است، به آنگلا مركل نشان "لئو بائك" اعطا نمود. اين جايزه توسط وزير پيشين خزانه‌داري آمريكا و رئيس كنوني موزه يهودي برلين، مايكل بلومنتال به مركل داده شد. بلومنتال در مراس اعطا از تلاش‌هاي فراوان مركل در جهت حمايت از حيات فرهنگي يهوديان تقدير نمود.

استقبال بي‌سابقه از مركل در اسرائيل

مركل؛ صهيونيستي دوآتشه

مركل با ارسال پيامي تند و صريح به پاپ بنديكت شانزدهم رهبر روحاني كاتوليك هاي جهان تاكيد كرد اعمال قتل عام نژادي از سوي نازي هاي آلمان عليه يهوديان قطعيت يافته و هركس كه آن را انكار كند مجرم شناخته شود.

مركل اين درخواست را به دنبال بخشوده شدن ريچارد ويليامسون روحاني كاتوليك آلماني كه اظهار داشته بود كشتار 6 ميليون يهودي در اتاق هاي گاز توسط نازي ها موسوم به هولوكاست صحت ندارد، مطرح و به پاپ ارسال كرد.

دانشگاه تل آويو نيز به پاس شش دهه خدمت دولت آلمان در احياي دروغ بزرگ هولوكاست به آنگلا مركل صدراعظم اين كشور دكتراي افتخاري اهدا كرد. مركل كه به همراه 9 نفر از اعضاي كابينه آلمان به سرزمين هاي اشغالي سفر كرده بود با حضور دردانشگاه تل آويو ضمن تقدير از فعاليت شش دهه مركل در ايجاد پيوند عاطفي بين رژيم اسرائيل و آلمان به وي مدرك دكتراي افتخاري اهدا شد.

مخالفت با چندفرهنگ‌گرايي در آلمان

در اكتبر سال 2010، مركل در جمع اعضاي جوان حزب محافظه‌كار اتحاديه دموكرات مسيحي در پتسدام اظهار داشت تلاش براي ايجاد جامعه‌اي چندفرهنگي در آلمان "كاملا شكست خورده است." وي افزود "اين مفهوم كه ما هم‌اينك در كنار هم با آرامش درحال زندگي بوده و شاد هستيم، ديگر كارايي خود را از دست داده است. مفهوم نوع بشر از نوع مسيحي آن، در گوشت و خون ماست؛ ما اينگونه تعريف شده‌ايم. هركسي هم كه نتواند اين مفهوم را در خود دروني كند، بداند كه آدرس را اشتباه آمده است." وي در ادامه به لزوم پذيرش فرهنگ آلماني از سوي مهاجران پرداخت.

حمايت از كاريكاتوريست هتاك به اسلام

مركل خود شخصا در مراسم اهداي جايزه رسانه‌اي ام 100 (M100) به كاريكاتوريست دانماركي هتاك به اسلام، كورت وستراگارد شركت كرد و از اين بابت بسيار مورد انتقاد قرار گرفت. اقدام وي بارديگر ذات افراطي مسيحي وي را نشان داد.

برخي از مطالب مطرح شده در اين گزارش برگرفته از مطالب دو كتاب زير، به قلم كريستوفر اندرو مي‌باشند كه او نيز با دسترسي به آرشيو ميتروخين به نگارش اين آثار همت گمارده است:

Sword and the Shield (1992)

The KGB and the Battle for the Third World (2005)

منبع:مشرق

شنبه|ا|1|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]