بيكاري به عنوان مشكل شماره يك جهان

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: بيكاري به عنوان مشكل شماره يك جهان
فاينشنال تايمز طي گزارشي از اثرات بحران اقتصادي جهان بر بازار كار نوشت،جمعيت بيكاران از وكيلان در پاريس گرفته تا آشپزها در تايوان و باديگاردها در كلمبيا به سرعت رو به افزايش دارد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران ، فاينشنال تايمز گزارش داد ،همزمان با ورود اقتصاد جهاني به اولين دوره ركود، پس از دوران بيكاري در سال هاي 1930 شغل ها در حال از دست رفتن هستند.

اين امر موجب بروز نا آرامي اجتماعي در اروپا و آسيا و تلاش براي حفظ شغل كارگران داخلي در هر منطقه در برابر رقابت خارجي شده است.

تعداد بيكاران از وكيلان در پاريس گرفته تا آشپزها در تايوان و باديگاردها در كلمبيا به سرعت رو به افزايش است و حتي اقتصادهايي كه زماني به سرعت در حال رشد بودند، در برابر ركود اقتصاد جهاني كه 6/3 ميليون شغل در امريكا و بسياري از ساير نقاط جهان را گرفته است، زانو خم كرده اند.

به گفته سازمان بين المللي كار از دسامبر 2007، زماني كه ركود در آمريكا آغاز شد، تاپايان سال 2009 تعداد شغل هاي از دست رفته در سراسر جهان مي تواند به رقم حدودً 50 ميليون برسد.

بر اساس اين گزارش ، نرخ بالاي بيكاري-به خصوص در ميان نيروي كاري جوان- سبب آشوب و اغتشاش در لاتويا، ليتواني، يونان و بلغارستان شده و اعتراضات وسيعي در انگلستان و فرانسه به وجود آورده است.

در اين ميان، مثلاً در واشنگتن بسته هاي كمكي براي حفاظت از شركت هاي داخلي كه موجب افزايش احتمال بروز برخورد تجاري بين طرفداران حمايت از صنايع داخلي ميباشد رد و بدل مي شوند.

اين گزارش حاكي است ، نيكلاس ورون، از مقامات بروگل- يك مركز تحقيقاتي در بروكسل كه بر روي جايگاه اروپا در اقتصاد جهاني تحقيقات مي كند- گفت: "تقريباً همه از سرعت افزايش بيكاري حيرت زده شده اند و به دنبال پاسخ مي گردند " .

وي اضافه كرد: "تا مدتي پيش بيكاري مشكل بزرگي در اروپا نبود، اما اكنون مسئله ي شماره ي يك مطرح در اروپا است. "

در حالي كه تعداد شغل ها در ايالات متحده از پايان سال 2007 در حال نزول است، در اروپا، آسيا و جهان در حال توسعه اخيراً پس از مجبور شدن شركت هايي كه سابقاً در برابر اخراج كارمندان مقاومت مي كردند، اين شركت ها نيز روال شركت هاي آمريكايي را در پيش گرفتند..
لارنت وكوييز- وزير كار فرانسه- گفت: "اين وضع از سال 1929 بي سابقه بوده است. "

وي افزود: " تازگي اين مسئله جهاني بودن آن است، و اين كه همه جا از آن صحبت مي شود و همه ي كشورها به آن دچار هستند. اين فرق عمده ي آن است. "

به گفته ي صندوق بين المللي پول، رشد جهاني به يك "توقف اساسي " برخورد نموده است، كشورهاي توسعه يافته در سال 2009 دو درصد ركود خواهند داشت كه اين بدترين وضع از سال 1930 است. بسياري از ساير متخصصان پيش بيني مي كنند كه فعاليت اقتصادي جهاني امسال اساساً متوقف خواهد شد.

اين گزارش مي افزايد ، در آسيا آرامش ناشي از رفع بدهكاري به آمريكا، با نااميدي افزاينده بر سر غرق شدن صادركنندگان عمده در فروش، جايگزين شده است.

روز سه شنبه شركت پايونير ژاپن اعلام كرد كه قصد دارد در پاسخ به كمبود تقاضا براي وسايل الكترونيكي، 10000 شغل را در سرتاسر جهان از بين ببرد.

بسياري از كارگران مهاجر در چين به دنبال كار مي گردند اما شركت ها همگي در آستانه ي تعطيلي هستند. اگر چه در اين كشور آشوب ها به وسعت يونان و منطقه ي بالتيك نيست، اعتراض هاي متعددي در كارخانه هاي خصوصي در چين و اندونزي كه كارگران را بدون هشدار قبلي اخراج مي كردند، به وقوع پيوست.

وسعت اين مشكل در تايوان نيز مشاهده مي شود؛ جايي كه صادرات در ماه گذشته نسبت به يك سال قبل 9/42 درصد كاهش داشت.اين شديدترين موضوع در آسياست.

وقتي كه كارفرماي چانگ-يونگ-يون يك كارگر 57 ساله ي رستوران در اواسط نوامبر كار را تعطيل كرد، وي بيكار شد. پسر او، كه يك مهندس است، چندين هفته بدون حقوق در تعطيلي اجباري به سر برده است كه اكنون اين يك تاكتيك متداول در تايوان است.

بر اين اساس ، رئيس جمهور تايوان، مايينگ-يو در يك مصاحبه اظهار كرد: "بزرگ ترين نگراني مردم از دست رفتن شغل هاست. "

در نتيجه مشكلات اخير، نياز و جستجوي حمايت شغلي در بين مردم تشديد شده است. در انگلستان كارمندان آرايشگاه و نيروگاه در ماه گذشته عليه به كار گرفتن كارگران از ايتاليا و پرتغال در يك پروژه ي ساختماني در ساحل انگلستان، دست به تظاهرات و اعتصاب زدند. در دستان برخي از تظاهركنندگان سخن نخست وزير انگلستان خودنمايي مي كرد: " شغل در انگليس تنها براي كارگران انگليسي. "

به گفته ي پيتر ديكسون – يك اقتصاددان در بانك كامرز در لندن- پيش بيني مي شود كه بيكاري در انگلستان از اكنون كه 3/6 درصد است تا ميانه ي سال 2010 به 5/9 درصد برسد. وي اضافه كرد كه نرخ بيكاري در آلمان نيز مي تواند از 8/7 درصد به 5/10 درصد برسد.
هفته ي گذشته در فرانسه، رئيس جمهور ساركوزي با پرداخت وام هاي كم بهره به ارزش 3 ميليارد يورو به هر يك از شركت هاي رنو وپژو، در ازاي قرارداد مبني بر عدم اخراج كارگران فرانسوي در سال جاري، موافقت نمود، اما هيئت رئيسه ي پژو با اعلام اين كه قصد دارد 7000 نيروي كار داخلي را داوطلبانه كاهش دهد و فعاليت خود در كشورهاي ديگر را تماماً ادامه خواهد داد، به برخوردي احتمالي با دولت دست زد.

اين گزارش مي نويسد ، كارگران سفيدپوست مجرب و با تجربه نيز، به مقدار بسيار بيشتري نسبت به دوره هاي قبلي ركود، به دنبال كار هستند.

رانكوييست- اوهايون- يك وكيل تجاري پس از از دست دادن شغلش در دسامبر، از ابتداي سال تاكنون در پاريس به دنبال كار مي گردد.

رانكوييست ها اوهايون، كه يك سوئدي است در پاريس و لندن زندگي كرده است و انگليسي، فرانسوي، سوئدي و ايتاليايي را روان صحبت مي كند.

وي گفت: "اين يك تجربه ي جديد براي من است، در لندن هرگز مجبور نبودم به دنبال كار بگردم. مشاوران كارياب و كارفرمايان با من تماس مي گرفتند و يا من با آنان تماس مي گرفتم. اين كار اكنون ساده به نظر نمي رسد. "

در كلمبيا نيز جيمي گاليانو- 60 ساله- كه يك بادي گارد در كشوري كه در آن جرايم مواد مخدر و گروگان گيري فراوان است، خود را در چنين مخمصه اي مي يابد. او قبل از اين كه در سال گذشته شغلش را از دست بدهد تصور مي كرد كه از امنيت شغلي بالايي برخوردار است.
وي گفت: "شرايط براي يافتن شغل بسيار دشوار است. " اضافه بر آن، با توجه به اين كه دولت، تنها متقاضيان زير32 سال را براي شغل هاي جديد استخدام مي نمايد، سن او يك مانع به حساب مي آيد. گاليانو گفت: " پس از رسيدن سن به 35 سال، انسان به هيچ چيز نمي ارزد! "
حتي هند، كه در فيلم " ميليونر فقير نشين " صعود آن به قله ي اقتصاد جهاني تصوير شده است، به مانع برخورد كرده است. در بين اكتبر و دسامبر 2008، تقريباً 500000 نفر شغل خود را از دست دادند. در دهلي نو، تارون لامبا، يك مدير فروش در ماه گذشته اولين شغلي كه به دست آورده بود را از دست داد. لانبا كه 24 سال دارد گفت او مي دانسته كه اتفاقات بدي در حال وقوع است. او گفت كه اگر مجبور شود، وارد كار پدرش كه فروشنده ي لباس است مي شود، اما اميدوار است كار بدانجا نكشد.

او گفت: "اين سيكل بايد ادامه يابد، ما در سال گذشته دوره ي پر رونقي داشتيم و اكنون در ركود هستيم و پس از مدتي رونق دوباره بر مي گردد. "
بسياري از كارگران جديد، به خصوص آن هايي كه در سال هاي 1990 از كمونيسم به سرمايه داري روي آوردند از آن زمان تنها شاهد رونق و توسعه بوده اند. براي آن ها اين تغيير بسيار تكان دهنده است و دليل اصلي ناآرامي هاي اخير در كشورهايي مثل لتوني مي باشد. والويس زاتلرز، رئيس جمهور لتوني گفت: "براي نسل جديد كه 20 تا 24 ساله است، اين اولين باري است كه اين اتفاق مي افتد. "

وي اضافه كرد كه برخي از جوان ترين معترضان در كشورش، حتي در زمان سقوط ديوار برلين متولد نشده بودند، در حالي كه در سال هاي اخير كارگران در 20 سالگي و 30 سالگي خود شاهد بهبود پيوسته ي استانداردهاي زندگي بوده اند. او گفت: "مردم به زندگي بهتر عادت كرده بودند و براي چندين سال كشور بسيار پر رونق بود. "

اثرات ركود در اروپا، شمال آمريكا و آسيا در آفريقا نيز محسوس مي باشد زيرا كارگران با از دست دادن شغل ها نمي توانند براي خانواده هاي خود پول بفرستند.

ايگناس ابول، از زماني كه آخرين شغل موقت خود را، به عنوان يك فلز كار، در پاريس سه ماه پيش از دست داد، نتوانسته است 200 يورو در ماه كه هميشه براي همسر و سه فرزندش در سنگال مي فرستاد را فراهم كند. ابدل كه 30 سال دارد در يك مصاحبه در اداره بيكاري پاريس گفت: "در سال هاي 2004 تا 2008 من بدون وقفه كار كردم، اما اكنون هيچ كاري نيست. "/

شنبه|ا|3|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]