محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832985193
اره بده، تیشه بگیر
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > میرفتاح، سیدعلی - هردم از این باغ بری میرسد/ تازهتر از تازهتری میرسد تازه داشتیم امیدوار میشدیم که عنقریب زحمت عقلای نظام نتیجه می‌دهد و با میانجی‌گری مرد بزرگی چون آیت‌الله مهدوی‌کنی، بعضی از مناقشات به پایان میرسد و آشتی ملی، لااقل در سطح مدیران و صاحب‌منصبان، برقرار می‌شود که چشممان به ویژه‌نامه انتخابات روزنامه محترم دولت افتاد. یک بار دیگر هم اگر به خاطر داشته باشید عرض کردم که انگار اراده‌ای در پس ماجرا وجود دارد که نمی‌خواهد همه چیز به وضع عادی برگردد. شاید هم وضع عادی همین است که هست و ما اشتباه می‌کنیم و فکر می‌کنیم باید به سمت آشتی و مصالحه رفت. نه؛ حقیقتاً یک طرف ماجرا نه میل به آشتی دارد، و نه دلیلی به صلح می‌بیند، وگرنه چه وقت ویژه‌نامه در آوردن است و چه وقت ناسزا گفتن به کاندیداهای رقیب؟ واقعاً چه مناسبتی دارد که یک باره، آن هم در این شرایط و اوضاع ویژه‌نامه انتخابات درآوریم و به هر کس که دستش از دفاع کوتاه است، هرچه می‌خواهیم نسبت دهیم؟ انصافاً، این روش جوانمردانه‌ای نیست که روزنامه‌ها بخواهند آتش‌بیار معرکه شوند. آتش‌بیار معرکه شوند که چه شود؟ این همه تخفیف و طعنه به کاندیداهای رقیب چه حاصلی دارد و به نفع چه کسی است؟ به نفع ملت است؟ به نفع اقتصاد و فرهنگ و سیاست است؟ به نفع وفاق ملی است؟ اگر بنا بر حذف تمام و کمال اشخاص و جریان‌های سیاسی است، رک و مستقیم بگویید که دیگر معمرین نظام هم خود را -بلا نسبت- سنگ روی یخ نکنند و زحمت زیادی نکشند و به فکر چاره نباشند. قطعاً وقتی شخصیتی مثل آیت‌الله مهدوی‌کنی ببیند و بداند که اراده‌ای به تصلیح نیست، بی‌جهت ریش خود را گرو نمی‌گذارد و از آبرو و اعتبار خود هزینه نمی‌کند. هزینه کند که چه؟ اگر صلح است که صلح، اگر دعواست، لااقل بگویید که بدانیم کجا باید بایستیم و چه موضعی باید بگیریم. نمی‌شود که یک طرف، حرف زعمای قوم را بپذیرد و به فکر بیرون آمدن از بحران باشد، طرف دیگر اما برای خودش ویژه‌نامه درآورد و دوباره همان اره بده و تیشه بگیر. البته واضح است که اصولاً بعضی‌ها قائل به بحران نیستند. وقتی بحرانی نباشد، قاعدتاً آشتی و مصالحه‌ای هم نیست. یعنی اینکه الان هستند بزرگوارانی که منکر صورت مسئله هستند. عیبی ندارد. فرض کنیم که اصلاً بحرانی نیست و همه چیز سر جای خودش است و هیچ مشکلی نیست و هیچ امری از امور مملکت معطل این نزاع و مناقشه نمانده. اگر این طور است پس چه ضرورت انتشار ویژه‌نامه انتخابات؟ من اگر از هیچ چیزی سر در نیاورم، این نکته را با تمام وجود می‌فهمم که ما کلی کار ناتمام و عقب‌افتاده و روی زمین مانده و معطل داریم و همین‌طوری با حساب سرانگشتی هم می‌توانیم حساب کنیم که از برنامه‌های خود چقدر عقبیم. توی دنیا هم از اخباری که میرسد، می‌شود فهمید که آنها با چه سرعتی دارند کار می‌کنند تا مشکلات اقتصادی خود را رفع و رجوع کنند. حقیقتاً تلاش و کوشش مستمر آنها را کسی منکر نیست و همه می‌دانند که برای جبران آنچه پیش آمده چه زوری دارند می‌زنند که دلار دلار را سر جای اولش بیاورند. یعنی در دنیا همه مشغول کارند و کسی معطل مناقشات سیاسی در هیچ کجا نمانده. توی ایران اما آنقدر همه سرگرم ویژه‌نامه‌هایی از این دست هستند که کسی نگران توسعه و اقتصاد و. . . نیست. در این اوضاع و احوال اگر دل‌سوزان به فکر مصالحه‌اند، نه به این جهت است که عاشق چشم و ابروی طرفین تخاصم‌اند، بلکه دل‌نگرانند که مبادا کارهای اصلی نظام متوقف این موضوعات بماند و انرژی مردم و مسئولان، صرف این دعواهای روزنامه‌ای شود. واقعاً آیا وقتش نرسیده که دست از این نوع شیطنت‌ها برداریم و بگذاریم که زودتر همه چیز سامان بگیرد و مملکت به مدار کار و تلاش و اخلاق برگردد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 529]
-
گوناگون
پربازدیدترینها