شبنم و نيلوفر

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: شبنم و نيلوفر
‏قطرة شبنم آنگاه كه بر بستر مخملين نيلوفر آبي نشسته بود، با خود فكر مي‌كرد كه چقدر انتظار كشيده تا خورشيد طلوع كند وصبح برآيد. بر او سالياني گذشته بود تا رشد كند و شكل بگيرد. براو عمري گذشته بود تا متولد شود.عمري انتظار كشيد تا خورشيد دوباره طلوع كند و مي‌دانست كه همة هستي دست به دست هم داده‌اند تا او متولد شود. ناگهان به خود آمد و ديد كه روي نيلوفر آبي زيبايي نشسته است. به فرش زير پايش، به گسترة نيلوفر آبي و مخملي نگاه مي‌كرد و باز با نگاهي به خود، به بلوري و نقره گونگيِ خودش مي‌باليد و فخر مي‌فروخت و براي نيلوفر آبي دلربايي و طنازي مي‌كرد و با سرور و شادي و با صداي دلنشينش آواز جدايي را مي‌خواند. چرا كه صبح شده بود.

برعكس او، نيلوفر آبي در فكر جدايي و غروب وتباهي‌اش بود. شبنم به آسمان نقره‌اي شايد هم به آسمان لاجوردي آبي نگاه مي‌كرد و آه مي‌كشيد تا خورشيد هرچه زودتر برآيد و منتظر نسيمي بود تا او را كمك كند. ‏

نگاه پر از انتظارش را از آسمان مي‌گرفت و به پهنة درياي بيكران آبيِ آبي مي‌انداخت و دوباره آه مي‌كشيد.همه چي آبي بود؛ دريا، نيلوفر و آسمان.حتي خودش هم داشت كم كم آبي مي‌شد. انتظار طلوع خورشيد را داشت تا آرزوي پيوند به دريا برايش محقق شود.‏

تمام وجودش پر از اشتياق و شوق بود. وقتي به خردي و كوچكي خود فكر مي‌كرد، دلش مي‌گرفت و تنش مي‌لرزيد و وقتي شوق واشتياقش را براي رسيدن به دريا و يكي شدن را مي‌ديد، چيزي نمانده بود كه از روي نيلوفر سرخورده به دريا سرازير شود. وقتي فكر مي‌كرد كه براي لحظاتي ديگر روانة دريا خواهد شد و فنا خواهد گشت و دريا خواهد شد، لبخندي از رضايت بر گونه اش مي‌نشست و قلب كوچك و مالامال از اشتياقش به تلاطم مي‌افتاد و لرزه تمام اندامش را فرا مي‌گرفت. ‏

ناگهان اولين شعاع خورشيد به سوي او نشانه رفت و مثل سوزني به گونه اش نشست. گويا پيكاني پراز عشق بود. لحظة وصال و فنا رسيده بود. لب از لبش واشد و ستاره‌اي طلايي برگونه‌اش بوسه زد و به ناگهان همانند شهاب ثاقب از كنارلبش جستن زد. ‏

قطرة شبنم، خرامان خرامان و با وقاراز روي مخملين آبي نيلوفر به طرف درياسرازير شدو رفت، و رفت تا دريا شود. و نيلوفر آبي اندوهگين، هنوز او را به خود مي‌خواند و رهايش نمي‌كرد. مي‌خواست در طلوع خورشيد از تن مرمرين شبنم لذت ببرد. او وقتي ديد كه لحظة جدايي و فراق رسيده است و چاره‌اي ندارد، فقط قطره‌اي اشك ريخت و ماتم گرفت كه غروب پژمرده خواهد شد. ‏

www.shapur.blogfa.com

سه|ا|شنبه|ا|20|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 159]