واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: شعر سينمايي «ژان لوك گدار» پس از 30 سال سروده شد
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما
فيلم «تاريخچه سينما» ساخته «ژان لوك گدار»، كارگردان سرشناس فرانسوي پس از سه دهه در قالب نسخه ديويدي عرضه شد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «ژان لوك گدار»، كارگردان بزرگ سينماي جهان در دهه 80 ساخت پروژه ويدئويي «تاريخچه سينما» را آغاز كرد و در سال 1998 آن را به پايان رساند.
اين فيلم كه بدون ترديد از ماندگارترين آثار كارنامه سينمايي «گدار» است، به بررسي مفهوم سينما پرداخته و چگونگي ارتباط آن با قرن بيستم را به نصوير كشيده است.
به گزارش هفتهنامه تايم، اين فيلم كه به «شعر سينمايي گدار» معروف است، مهمترين دستاورد در آخرين دوره سينمايي اين كارگردان سرشناس محسوب ميشود.
«تاريخچه سينما» درحالي پس از سه دهه در قالب ديويدي عرضه شده است كه در سال 1998 در بخش خارج از مسابقه جشنواره كن نمايش يافت و 9 سال بعد در بخش «نوعي نگاه» كن به روي پرده رفت.
«ژان لوك گدار» 81 ساله از پيشگامان «موج نو» سينماي فرانسه است. وي در پايان دهه 40 از دانشگاه سوربن در رشته نژادشناسي فارغالتحصيل شد؛ اما علاقهاش به سينما موجب شد تا بههمراه گروهي از دوستان جواناش چون «كلود شابرول»، «فرانسوا تروفو» و «اريك رومر» به جستوجو درباره قابليتهاي نهفته سينما بپردازند. آنها ماهنامه سينمايي بهنام «لاگازت دو سينما» راهاندازي كردند كه البته فقط براي پنج ماه منتشر شد.
در دهه 50 گدار چند فيلم كوتاه داستاني با كمك دوستان منتقدش در نشريه معتبر «كايه دو سينما» ساخت. وي در سال 1958 با فيلم سياه و سفيد «شارلوت و دوستاش» نشان داد كه براي ساخت فيلم بلند آماده است.
اولين فيلم بلند داستاني گدار «از نفس افتاده» بود كه در سال 1959 براساس داستاني از فرانسوا تروفو ساخت. اين فيلم با بودجهاي اندك و با كمك كلود شابرول ساخته شد كه از بنيانهاي «موج نو» سينماي فرانسه شناخته ميشود.
دهه 60 پربارترين دوره زندگي گدار بود و او در اين دهه هرسال بهطور ميانگين دو فيلم ساخت، فيلمهايي كه بسياري از آنها با گذشت زمان ارزش بيشتري يافتند.
گدار پس از آن فيلم «زن، زن است» را در سال 1961 ساخت و يك سال بعد فيلم تحسينشده «زيستن زندگياش» را ساخت كه از پيچيدهترين و موفقترين فيلمهاي اوليه گدار محسوب ميشود.
با فيلم «تفنگداران» در سال 1963 گدار بارديگر مخالف خود را با پديده جنگ ابراز كرد. «بيزار» محصول 1963 اولين فيلم پرهزينه گدار بود كه بازيگراني چون «ميشل پيكولي» و «جك پالانس» در آن نقشآفريني داشتند.
در سال 1964 گدار فيلم «يك زن شوهردار» را ساخت كه به گفته خودش «پژوهشي در زندگي زن است كه در زير فشارهاي زندگي ديگر نميتواند خودش باشد.
اما يكي از معروفترين ساختههاي گدار در سال 1965 با نام «آلفاويل» به پرده سينماها آمد و متعاقب آن فيلم «پيروي ديوانه» ساخته شد.
از ديگر شاهكارهاي سينمايي وي ميتوان به فيلمهاي «مذكر، مونث» (1966)، «شهوت» (1982) و «نام كوچك؛ كارمن» (1984) اشاره كرد.
گدار طي چهار دهه فعاليت سينمايي موفق به كسب جوايز معتبري شده است كه دو خرس نقرهاي و يك خرس طلاي جشنواره برلين، شير طلا، جايزه هيات داوران و شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز از مهمترين آنها هستند.
وي كه پنجبار نامزد جايزه نخل طلاي كن بوده است، در سال 1978 جايزه افتخاري سزار فرانسه را دريافت كرد، در سال 2007 جايزه يك عمر دستاورد سينمايي آكادمي فيلم اروپا را گرفت و در سال 1995 يوزپلنگ افتخاري جشنواره لوكارنو به وي اعطا شد.
گدار در سال 1986 جايزه بهترين فيلم خلاقانه جشنواره روتردام را دريافت كرد و در سال 2004 جايزه بهترين فيلم سال را از جشنواره سن سباستين گرفت.
انتهاي پيام
يکشنبه|ا|18|ا|دي|ا|1390
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]