تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835084878
خودمان اعتماد به نفس بازیکنان را گرفتهایم
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > بسکتبال - مهران شاهینطبع / مربی و کارشناس بسکتبال تیمی که به عنوان تیم ملی بسکتبال ایران به مسابقات جام جهانی ترکیه رفته، واقعیت بسکتبال ماست. هر اتفاقی که برای این تیم در جام جهانی بسکتبال بیفتد، واقعیتی است که باید آن را قبول کنیم. اما نکته مهم این است که ما باید از طریق رفتن به مسابقات مهمی مثل المپیک و جام جهانی، استفاده‌هایی بکنیم. یکی از استفاده‌هایی که میتوانیم از این رخدادهای بزرگ داشته باشیم، آموزش گرفتن از آنها برای برطرف کردن نقاط ضعفی است که داریم. به عنوان مثال جام جهانی فوتبال مدتی است تمام شده. تعدادی از مسئولان فوتبال ما به آفریقای جنوبی رفته بودند و این مسابقات را از نزدیک تماشا کردند. باید ببینیم آیا از رفتن تعدادی از مسئولان کشورمان به جام جهانی، استفاده‌ای کرده‌ایم؟ با توجه به اتفاقاتی که در چند سال اخیر رخ داده باید اعتراف کنیم که ما از این شرایط استفاده نمی‌کنیم. به عنوان مثال تیم ملی بزرگسالان بسکتبال ما چند سالی است که به جمع تیم‌های بزرگ دنیا پیوسته است. اما آیا پس از مسابقاتی که با تیم‌های بزرگ دنیا داشته‌ایم، توانسته‌ایم از نظر سخت‌افزاری خودمان را با تیم‌های بزرگ وفق بدهیم؟ الان که رئیس سازمان تربیت بدنی همراه تیم ملی بسکتبال به ترکیه رفته است، مسابقه ایران در یک سالن 15 هزار نفری برگزار می‌شود. آیا میتوانیم امیدوار باشیم که پس از بازگشت سعیدلو از ترکیه، سازمان تربیت بدنی به فکر ساخت چنین سالنی بیفتد؟ در چند روز گذشته که مسائل مربوط به حضور ایران در جام جهانی بسکتبال را بررسی می‌کردم، به این نتیجه رسیدم که همه چیز روی باخت تیم ملی ایران متمرکز شده. اولا این‌که ما باید نسبت به کاری که می‌خواهیم انجام دهیم اعتماد به نفس داشته باشیم، دوما باید بدانیم خیلی هم از تیم‌هایی که حریفمان شده‌اند دور نیستیم. هفته قبل لبنان در یک تورنمنت در ترکیه، کانادا را شکست داد. اردن هم نیوزیلند را برد؛ همان تیمی را که ما با اختلاف یک گل به آنها باختیم. تازه اردن در شرایطی نیوزیلند را شکست داده که تیم ملی اردن حتی 60 درصد تیم ایران هم نیست. لبنان هم هفته قبل با اختتلاف 8 امتیاز به آرژانتین باخت. چیزی که وجود دارد این است که باید به این نکته برسیم که اگر بسکتبالمان را در حد المپیک و مسابقات جام جهانی می‌بینیم، کیفیت کار خودمان را پایین نیاوریم. ما همیشه به فکر این هستیم که شرایطی را که در آسیا داریم دنبال کنیم. به این فکر نیستیم که وقتی به مسابقات جهانی می‌رسیم، آنجا هم انتظار موفقیت داشته باشیم. بلافاصله می‌خواهیم یک موضوع را بهانه کنیم و بگوییم اگر در مسابقات خوب نتیجه نگرفتیم، به این دلایل است. مثلا الان غیبت حامد آفاق و صمد نیکخواه بهرامی را دلیل ناکامی احتمالی خود می‌دانیم. در حالی که اصلا بسکتبال یک بازی گروهی است و نباید اجازه دهیم غیبت آنها لطمه‌ای به تیم بزند. یک مثال ساده می‌زنم. حدود 8 روز قبل در مسابقه‌ای که بین تیم‌های یونان و صربستان برگزار شد، دعوایی بین بازیکنان دو تیم شکل گرفت که نتیجه‌اش محرومیت سه بازیکن از تیم ملی صربستان و دو بازیکن از تیم ملی یونان بود. حالا صربستان بدون آن بازیکنان محرومش به جام جهانی می‌آید. اما کسی نمی‌گوید آنها سه بازیکن کلیدی خود را ندارند و حتما در جام جهانی نتایج بدی می‌گیرند. ما مجبوریم شدیدا کار کنیم. باید کار کنیم که اگر یک وقتی مثل حالا دو تا از بازیکنانمان غایب بودند، به مشکل نخوریم. باور کنید توان اقتصادی صربستان به اندازه توان اقتصادی یکی از استان‌های ایران هم نیست. اما آن‌قدر روی بسکتبالشان سرمایه‌گذاری کرده‌اند که با غیبت سه بازیکن، هیچ مشکلی برایشان پیش نمی‌آید. چین، روسیه، استرالیا و اسپانیا هم هر کدام حداقل یکی از بهترین بازیکنانشان را در اختیار ندارند. اما آنها حرفی در مورد این مسئله نمی‌زنند. اصلا مشکل این است که باید بدانیم ما در تیم ملی کم بازیکن خوب نداریم و اگر یکی دو بازیکنمان به هر دلیلی از همراهی تیم بازماندند، مشکلی برایمان پیش نمی‌آید. البته نباید ارزش‌های بازیکنان بزرگمان را نادیده بگیریم اما باید این را هم در نظر بگیریم که غیر از آنها هم بازیکنان خوبی داریم. باید به بچه‌ها اعتماد به نفس داد. باید به آنها فهماند که با داشتن استرس، نتایج بدتری می‌گیرند. اما متاسفانه مصاحبه‌های چند روز آخر بازیکنان را که می‌خواندم، نشانه‌های استرس را در بچه‌ها می‌دیدم. به نظرم بازیکنی که استرس داشته باشد، از نظر جسمی هم آسیب می‌بیند و نمی‌تواند تمام توان خود را به نمایش بگذارد. فکر می‌کنم کار بسیار اشتباهی کردیم که کار تیم ملی را تمام شده دانستیم. مدت‌هاست همه می‌گویند تیم ملی از گروهش بالا نمی‌رود و این خودش یک تاثیر منفی روی عملکرد تیم ملی ایران می‌گذارد. ما هم باید بیشتر به مسائل کلان رشته بسکتبال بپردازیم تا یک تورنمنتی که زود می‌آید و می‌رود. برای موفقیت در این تورنمنت‌ها اول باید مسائل کلان را در نظر بگیریم، بعد برویم سراغ این‌که آیا میتوانیم در جام جهانی نتایج خوبی بگیریم یا نه. نباید به این بسنده کنیم که بگوییم به جام جهانی رفته‌ایم و این نتایج را گرفتهایم. باید کلی‌تر نگاه کنیم و به فکر پیشرفت بسکتبالمان باشیم. تیم ملی ما در حال حاضر می‌تواند در ترکیه بازی‌های خوبی داشته باشد. نباید به خودمان تلقین کنیم که فقط تونس را می‌بریم. نباید این تفکر را به وجود بیاوریم که بسکتبال ما فاصله زیادی با سایر تیم‌ها دارد و حتما بازنده است. باید با تمام توانمان در این مسابقات شرکت کنیم و از مسابقاتی که داریم درس بگیریم. بعد اگر در دوره بعدی جام جهانی هم به تیم‌های بزرگ خوردیم و گفتیم به آنها می‌بازیم، آن وقت باید بدانیم یک جای کار می‌لنگد و آینده‌نگری نداشته‌ایم. قبول دارم گروهی که ایران در آن قرار دارد گروه سختی است. اما خب بقیه گروه‌ها هم سخت هستند. نباید انتظار داشته باشیم ما به همراه لبنان و اردن و تونس در یک گروه باشیم و همه تیم‌های درجه اول دنیا در گروه‌های دیگر. کار اشتباه دیگر که انجام داده‌ایم، و باید گفت این کار بیشتر توسط مسئولان ورزش انجام شده است، این بوده که مسابقات آسیایی گوانگ‌جو را مهم‌تر از جام جهانی بسکتبال می‌دانند و این حس را در تیم ملی بسکتبال به وجود نیاورده‌اند که با تمام توانشان در جام جهانی شرکت کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]
-
گوناگون
پربازدیدترینها