محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیههای کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826103423
درد ورزش مدیرانی است که نام میخواهند و نان
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - احمد دنیامالی رئیس فدراسیون قایقرانی فرهاد عشوندی / احمد دنیامالی رئیسی متفاوت در ورزش است؛ رئیسی است که خودش اصرار دارد بخش عمدهای از اختیاراتش را سلب کنند. او تنها رئیس فدراسیونی است که اصرار میکند فدراسیونش را به چند فدراسیون تبدیل کنند تا افراد دیگری هم سر کار بیایند و مدیریت بخشهای دیگر قایقرانی را برعهده بگیرند. خودش هم میداند اصراری که میکند، اصراری عجیب است. دوستان و نزدیکانش بارها به او گفتهاند با این کار قدرت خودش را کم میکند اما دنیامالی ترجیح میدهد قایقرانی در ایران مثل سایر کشورها زیر نظر چند فدراسیون اداره شود تا اینطوری این ورزش پیشرفت بیشتری داشته باشد. دنیامالی در این گفتوگو از مدیرانی که سالهاست در ورزش حضور دارند و افتخارشان این است که چندین و چند کاروان ورزشی را به مسابقات بردهاند انتقاد میکند و میگوید بهتر است چنین افرادی ورزش را به دست جوانترها بدهند. یک اتفاق جدیدی که در گوانگژو افتاد این بود که ما توانستیم مدال بگیریم. آیا باورتان می شد که توانستیم دو مدال طلا بگیریم؟ سر این دو مدال طلا قبلاً هم گفته بودم اگر اتفاقی برای این دو ورزشکار نیفتد با توجه به نتایجی که از دو سال قبل به دست آورده بودند، مدال میگیرند. ما این را پیشبینی کرده بودیم و قول 95 درصدی به مردم داده بودیم و تنها 5 درصد، آن هم برای ورزشکار که اگر اتفاقی برایش بیفتد و شرایطی به وجود بیاید که آن دیگر دست ما نسیت. در اوج مسابقات یک خبر به ورزشکار می رسد که خواهرت فوت کرده یا پدرش در سی سی یو هست یا خود ورزشکار بیمار می شود که اینها دیگر دست ما نیست و آن را هم به کمیته ملی المپیک گفته بودیم و هم به سازمان. حتی در مورد بحث شاهپور ناصری که نقره گرفت، ما اعتقاد داریم که شاهپور یک المپیکی خیلی مطرحی می شود که در رشته کانو کانادایی در حال فعالیت است. آقای ناصری توانست حریف چینی خود که قهرمان المپیک بود را بگیرد و نفر بعدی که جلوتر از خودش بود آقای ودیع از ازبکستان بود که سه، چهار بار قهرمان جهان شده ولی اگر ورزشکارمان خودش را باور می کرد شاید ما یک مدال طلا هم در این رشته داشتیم. او با اختلاف یک ثانیه طلا را از دست داد. این ورزشکار می تواند در فینال المپیک باشد ولی باید به مقدار زیاد رویش کار کرد. فکر میکنم اگر قرار است یک تدبیری برای قایقرانی بشود، این تدبیر خارج از فدراسیون هست. ما در فدراسیون بیشتر از این نمیتوانیم تدبیر بکنیم. تدبیر درست برای قایقرانی این است که این رشته های که در کانوئل در دنیا جدا هست، هر کدام یک فدراسیون مستقل داشته باشند. وقتی من آمدم کانوئل را داشتیم و خودم اینها را تشکیل دادم. روئینگ و سیلینگ را راه اندازی کردم. دیگر قرار نیست که یک مجموعه باشد و به جایی رسیده که باید هر کدامشان یک مدیریت واحد داشته باشند. من فکر می کنم که اگر این اتفاق بیفتد ما کلاً هم در روئینگ و هم در سیلینگ در 2014 می توانیم شگفتی خیلی زیادی را داشته باشیم. شما می دانید که ورزش ایران به چه شکل است و اگر این ورزش پاره پاره بشود، دیگر امیدی به هیچکدام آنها نمی توان داشت. یک ترس این چنین نیز نسبت به این دیدگاه وجود دارد. به خاطر این که نگران باشیم که وضع بدتر از این شود نمی توانیم کاری انجام ندهیم. ما باید یک حساب مدیریتی داشته باشیم. به هر شکل شما به جای یک تیم مدیریتی، سه تیم مدیریتی داشته باشید فرآیند سه تیم بهتر از یک مجموعه خوب خواهد بود. چون شما مجموعه خوب را که دارید و همین تیم خوب حدود یک سوم کار را انجام خواهد داد. دو مجموعه جدید نیز با افت و خیز هایی کارهای خود را انجام می دهند. این بحث را بعضی از مسئولین کمیته ملی المپیک و سازمان هم دارند ولی به هر حال اجتناب ناپذیر است. یک مدیر به جایی می رسد که در دو رشته 5 مدال میگیرد، و خودش بیان می کند که هر کدام از این رشته ها به جایی رسیدند که نیاز دارند به استقلال برسند. چون تا حالا در ورزش کشور ما چنین چیزی نبوده، کمی این بحث عجیب است. این طوری یک سری رشته های مدال آور را باید رد کنید بروند. بحث ورزش این را ایجاب می کند که ما این تدبیر را داشته باشیم. خیلی ها که با من صحبت می کنند با من موافق نیستند و بخش عمده از سر دلسوزی و بخشی هم صراحتاً می گویند که شما قدرت را دارید از دست می دهید. به نظر من قدرت باید برود در یک مجموعه ای که شکوفا بشود. جوانترها شروع به فعالیت بکنند. متاسفانه ما یک مشکلی که در ورزش داریم کسانی که زمانی خودشان جوان بودند و کرسی ورزش را به دست گرفتند، ورزش را رها نمی کنند. الان افتخار خیلی از اینها این است که از دهه 1970 یا 1980 کاروان بردیم تا الان. خب این خوب نیست. در هر صورت باید یاد بگیریم دوره های مدیریتی ناتمام نباشد و حتی من پیشنهاد دادم در اساسنامه فدراسیون ها باید درج کنیم که رئیس فدراسیون بیشتر از دو دوره نباشد. رئیس فدراسیون مهم تر از رئیس جمهور که نیست که بیشتر از دو دوره متوالی نمی تواند ریاست کند. دانشمندان جهان می گویند در هر سال به اندازه ده سال گذشته علم تولید می شود یعنی اگر در سال 2010 یک دامنه علمی را تولید کردیم معادل 10 سال قبل است. بحث تولید علم لحظه ای و ارگانیک است. در بحث مدیریت باید بپذیریم که مدیریت سنتی با مدیریت پویا خیلی متفاوت است، ما در ورزش که پول کم خرج نمی کنیم اما ما در ورزش در حوزه تدبیر مشکل داریم. به خاطر اینکه ما بنیادی عمل نمی کنیم و طرح پایه نداریم و بیشتر به دنبال این هستیم که افتخار به دست بیاوریم. افتخار را زمانی می توان به دست آورد که شما پایه و شالوده طرح را ریخته باشید بعد این بنا را پله پله بچینیم بروید بالا تا به مقصد برسیم. نمی توانیم برای رسیدن به بالا بپریم یا نمی توانیم یک چیز مثل قوطی کبریت با کاغذ سست درست کنیم و از روی آن بالا برویم .بنده اعتقاد دارم که در فدراسیون باید یک مقداری جوان گرایی انجام بدیم و بایستی دوستان دیگر هم به ما کمک بکنند که ما بتوانیم راحت برای المپیک ها برنامه ریزی کنیم. ما توی رشته ای مثل قایقرانی استعداد از کجا پیدا می کنیم؟ زیرا چیزی نداریم که بخواهیم بگوییم هدفمند داریم به سمت جلو حرکت می کنیم. یکی مثل محسن شادی که الان قهرمان است اصلاً قایقران نبود و ما اینها را با هماهنگی که با آموزش وپرورش و رئیسان هیئت داریم بر مبنای یکسری شاخص هایی که داریم ،انتخاب می کنیم . یکی از این شاخص ها بر اساس فیزیک و ظاهر است. ما فردی مثل محسن شادی و یکسری از بچه های ملی پوشمان را از بین 700 نفر انتخاب کردیم که اینها از شهرستانهای مختلف انتخاب شده بودند .مکانیزم این 700 نفر خیلی مهم است. یکی از تکنیکی ترین مربی های بالا سرشان بوده و آنها را انتخاب کرده است. به اضافه این که از بین چند نفری که ما انتخاب کردیم روی یکسری هاشان کار کردیم و خیلی از آنها ریزش کردند و خیلی هایشان در بحث های فنی توانایی نداشتند و خیلیهایشان زیر فشارهای تمرینی طاقت نداشتند و بعضی ها مسائل درس برایشان مهم بود و بعضی ها هم فکر می کردند که 6 ماه یا یک ساله می توانند قهرمان بشوند. ما به همه آنها گفتیم کسی که می خواهد در المپیک بیاید 8 الی 10 سال کار بکند مخصوصاً در رشته هایی که سن ها زیاد پایین نیست و کار بیشتر استقامتی است و کار استقامتی حوصله زیادی می خواهد و یکی چیزهایی که ما در جامعه مان کم داریم حوصله است و در خیلی از مسائل صبور نیستیم و می خواهیم سریع به نتیجه برسیم در حالی که در ورزش و یا هر رشته برای خود سختی هایی دارد. استعداد یابی دوقلو ها را هم بگویید که بحث ساختاری تمام شود. ما بسیاری از رشته ها را داریم که دو نفره است. چون ما داریم سیستم گلخانه ای کار می کنیم موضوعات روحی و فرهنگی خیلی تاثیر دارد. اگر توی اردو، دو تا خواهر با هم باشند می توانند دو تا پشتوانه خوبی برای هم باشند .مخصوصاً در بحث های روحی و روانی به اضافه اینکه در آموزش های فنی و کسب مهارت ها این ها با هم دیگر رقابت نخواهند داشت و با هم دیگر نظام همدلی خواهند داشت و همین دلیل می توانند سریع تر رشد کنند. به اضافه این که کسانی را که ما می خواهیم استعداد یابی بکنیم کار سختی است زیرا دوقلوها باید همسان و همسن باشند چون معمولا 50 درصد دوقولوها همسان نیستند و 50 درصد هم همجنس نیستند. همین الان روی 25 درصد دوقلوها می توان برنامه ریزی کرد. طرح دوقلوها شروع به کار کرده است ؟ بله در حال شروع است و داریم با صدا و سیما هماهنگ می کنیم که تیزرش از تلوزیون پخش شود. پایگاه این طرح در تهران است ؟ خیر. جذبمان از تمامی شهر ها ولی باید بعدش انتخابمان را انجام بدهیم و ببینیم استقبال در چه حدی است. بعد از آن بحثی که داریم با خانواده های ورزشکار ها است. خانواده ها بیایند و با هم نشستی داشته باشیم و با هم به توافق برسیم که ورزشکار وسط کار رها نکنند. برای خیلی از کشورها که ورزشکار را با این سیستم استعدادیابی می کنند یکسری قوانین دارد مثلا در کشور نیوزلند کسی که می خواهد چنین کاری را انجام بدهد از خانواده یک چک 10 هزار دلاری گرفته می شود که این پول به فدراسیون واریز می شود، سال اول که میگذرد 2500 دلار از پول را برمی دارند و این کار تا چهار سال ادامه پیدا می کند تا جایی که تمامی پول بازگردانده می شود البته به این شرط که ورزشکار توی این 4 سال ورزش را رها نکرده باشد و اگر ورزشکار تمرینات خود را رها کند پول به توی حساب فدراسیون باقی می ماند. ایا شما هم می خواهید به این شکل عمل کنید ؟ ما از نظر اقتصادی با کشور نیوزلند متفاوت هستیم ولی در این فکر هستیم که با خانواده ها توافقی را داشته باشیم ولی نه به صورت نقدی. ما داریم این طرح را برای پایگاه قهرمانی و تیم های ملی مان از حقوق هایشان این کار را انجام می دهیم. یک آیین نامه وضع کردیم که 50 درصد از حقوقی که می دهیم نگه داریم که اگر ناخواگاه خواست برود.ما ضریب ماندگاریمان را بالا ببریم . شما تیم تان رفت برای بازی ها و وقتی برگشتید بحث این شد که 114 نفر فرستادید برای 5 مدال من خودم 95 نفر ورزشکار فرستادم منتهی تقصیر من چی هست که چند تا رشته است. ولی من سوالم اینجاست دوستانی که انتقاد می کنند چرا اینقدر ورزشکار اعزام کردیم ،اتفاقاً باید برعکس سوال کنند به این واسطه که ما باید به جای اینکه رشته های دیگرمان پنهان کنند در عدم اعزام باید بیایند اعزام کنند و جاهای گپ وگف دارند و رخ نمودش اصحاب رسانه ای و کارشناسان بودند. دوستان می گویند که این رشته،یک رشته چینی است، مگر کاراته ژاپنی نیست مگر تکواندو کره ای نیست ،هر رشته ای برای یک کشوری است. ولی مهم این است که باید در رشته های که پر مدال هستند و فدراسیون ها جاهایی که کار نمی کنند را با عدم اعزامشان پنهان کاری نکنند فقط به دلیل اینکه نگران پاسخگویی هستند .بنده نگران پاسخگوییاش نبودم یعنی همه نگران این بودند که اگر تعدا بیشتری ورزشکار اعزام کنم و موفقیت بدست نیاورم باید رئیس فدراسیون پاسخگو باشد چه می شود . ما باید در جهتی قدم برداریم که اگر تیم ضعف دارد آن را از بین ببریم نه اینکه آن را پنهان کنیم و اعزام نکنیم به خاطر پاسخگویی و ما باید ترس از پاسخگوی را از بین ببریم. در تلویزیون جلوی رئیس سازمان این بحث مطرح شد شما با آقای شفیع مشکلی دارید. بنده خیر ،ایشان هم رئیس فدراسیون هستند. شاید از این بابت که آقای شفیع نتوانست چمنش را اعزام کند ناراحت است. من بر این باور هستم که نباید ما ضعف هایمان را پنهان کنیم. شاید اگر ضعف هایمان را بیان بکنیم خیلی ها بتوانند به ما کمک کنند و یا نقد منصفانه داشته باشند. رشته های دیگر هم همین طور است. رشته هایی مثل دومیدانی ،تیراندازی. خب اینها حوزه فعالیتشان خیلی گسترده است و بایستی به ورزش مملکت کمک بکنیم تا بتواند ورزشکار های بیشتری تولید بکنند تا بفرستیم در مجامع جهانی لذا از لحاظ تعدد و کثرت اینها اگر ما 4 تا فدراسیون بودیم سهم هر فدراسون 20 الی 25 نفر ورزشکار میشد ولی چون ما چند تا فدراسیون را با هم داشتیم 95 تا عدد به ظاهر بزرگی است ولی 4 تا فدراسیون بوده است. چه مقدار بین غواصی و فدراسیون قایقرانی تناسب وجود دارد ؟غواصی در سالهای جنگ کار شما بوده. من قایقرانی می کردم ولی واقعیتش این است که چون من در کشتیرانی هم بودم کلا با آب آشنا بودم. شما عملیات های شناسایی با قایق هم داشتید؟ بله خیلی زیاد. آن هم با قایق های سنتی و محلی . پس عکس با لباس ورزشی در این رشته دارید! (می خندد) شاید! اما به نظرم در ورزش مهمترین مسئله بحث عشق به کار است. درد ورزش کسانی هستند که با غم رسیدن به نان یا شهرت می آیند و مشکل ساز می شوند. مدیرانی که بی توقع بیایند و بدون اینکه به دنبال نام و نان آن باشند زیاد نیستند. بزرگترین مشکلی که داریم با چنین مدیرانی است مدیرانی که هم نام می خواهند و هم نان . مدیران زیادی را هم داریم که به دنبال هیچ یک از این ها نیستند آنها را ما بایستی حمایت بکنیم ما در ورزش باید مدیرانی را داشته باشیم که از تخصص روز و از علم روز استفاده کنند. در مورد عملیات ولفجر 8 و آن شبی که از رود گذشتید توضیح می دهید. در آن شب شرایطمان یک طوری بود که من باید از همان لحظات اول مسئولیت مهندسی یک از لشکرها را در دست می گرفتم و بایستی یکسری لودر و بولدوزر را توی شناورهایی که سوار کرده بودیم به مقصد می رساندیم. در شبی بود که ما بالاترین مَد سال را داشتیم و این معنای دیگرش این است که غواص های ما و بچه های خط مقدم می توانستند از این موانع عبور کنند ولی این یک شکل دومی هم داشت یعنی جزر شدید ،یعنی زمانی که رزمنده ها رفتند از عقب پشتیبانی می شدند ما با شدت خیلی زیاد در جریان آب مواجه بودیم. یادتان هست هنگام رفتن به عملیات چندتا غواص بودید و چند تا غواص از عملیات برگشتید؟ تعداد غواصان خیلی زیاد بود. شما این همه غواص حرفه ای داشتید یا همه بچه های رزمنده بودند؟ همه بچه های رزمنده بودند که در محل آموزش دیدند. شما فرمانده عملیات بودید؟ من مسئول مهندسی یکی از لشکرها بودم. شما آن شب پل زدید؟ نتوانستیم پل بزنیم ولی تمام 20 شبانه روز با یکسری از شناورهایی که رویش صفحه بود،روی آن مرتب برای ما تجهیزات تدارک می شد که با بچههای تیم توانستیم برویم آن سمت و خاک ریزهای از پیش تعریف شده مرحله به مرحله بزنیم و به سمت جلو برویم. 40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 414]
صفحات پیشنهادی
نشريه چيني : خانم كلينتون ادب داشته باشيد!
درد ورزش مدیرانی است که نام میخواهند و نان · مسئولش کنید تا بزرگ شود · ماهانه به طور ميانگين شش هزار واحد خون در گيلان مصرف مي شود ...
درد ورزش مدیرانی است که نام میخواهند و نان · مسئولش کنید تا بزرگ شود · ماهانه به طور ميانگين شش هزار واحد خون در گيلان مصرف مي شود ...
-
گوناگون
پربازدیدترینها