به بهانه سفر رئيس جمهور اكوادور به تهران؛ سفري كه براي نخستين بار در طول تاريخ دو كشور انجام مي‌شود

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: به بهانه سفر رئيس جمهور اكوادور به تهران؛ سفري كه براي نخستين بار در طول تاريخ دو كشور انجام مي‌شود
خبرگزاري فارس: سفر «رافائل كوره‌آ» رئيس جمهور چپگراي اكوادور به تهران، اولين سفر در اين سطح در تاريخ روابط دو كشور است.

به گزارش خبرگزاري فارس، «رافائل كوره‌آ» رئيس جمهور اكوادور در راس يك هيئت بلندپايه سياسي و اقتصادي و براي انجام سفري رسمي جمعه به تهران سفر خواهد كرد.
گفتگو در خصوص توسعه و گسترش مناسبات دوجانبه، همكاري‌هاي منطقه‌اي و كمك ايران براي پيشرفت صنايع نفتي اكوادور از جمله محورهاي مذاكرات روساي جمهور دو كشور خواهد بود.
ديدار و گفتگو با مقامات عاليرتبه كشورمان، ديدار و بازديد از چندين مركز صنعتي و امضاي چندين توافقنامه توسعه همكاري از جمله برنامه‌هاي «رافائل كوره آ» در سفر دو روزه به تهران است.
حسن قشقاوي سخنگوي وزارت امور خارجه در نشست هفتگي با رسانه‌ها، گفت: براي نخستين بار در طول تاريخ دو كشور است كه يك رئيس جمهور از اكوادور به دعوت آقاي احمدي‌نژاد به ايران سفر مي‌كند.
قشقاوي اكوادور را كشوري غني با منابع سرشار و عضو اوپك خواند و افزود: همكاري‌هاي گسترده در حوزه‌هاي مختلف به ويژه همكاري‌هاي اقتصادي در اولويت اين ديدار قرار دارد.
روابط دوجانبه جمهوري اسلامي ايران و اكوادور پس از تصدي «رافائل كوره‌آ» به عنوان رئيس‌جمهور جديد در آن كشور در سال 86 و از سويي نگرش جديد ايران در تجديد ساختار مناسبات با كشورهاي آمريكاي لاتين و تقويت حضور اقتصادي و سياسي در كشورهاي آن منطقه، شاهد تحولات سازنده‌اي شد كه اوج تحركات از اوايل سال جاري با تبادل هيئت‌هاي سياسي و اقتصادي بين دو كشور بوده است.
در ارديبهشت ماه سال جاري وزير امور خارجه اكوادور به تهران سفر كرد و بر اساس توافق وزراي خارجه دو كشور، اولين گام در توسعه مناسبات، گشايش دفاتر بازرگاني ثابت در پايتخت‌هاي دو كشور بود.
اين حركت در راستاي ابراز تمايل روساي جمهور دو كشور جهت توسعه مناسبات صورت گرفت و در جريان سفر وزير خارجه اكوادور اسنادي نيز در زمينه ايجاد مكانيسم رايزني سياسي، لغو رواديد سياسي و خدمت و بيانيه‌ سياسي وزراي خارجه دو كشور امضا و منتشر شد.
در همين سال همچنين هيئت‌هاي اقتصادي و تجاري ديگري از كشور اكوادور به رياست وزراي نفت، ‌وزير كشاورزي و نهايتاً در شهريورماه اولين جلسه كميسيون مشترك اقتصادي دو كشور در سطح معاونان وزراي خارجه در تهران برگزار شد.
سفر رئيس ‌جمهور اكوادور به تهران در حقيقت برگ تاييدي از سوي عالي‌ترين مقام سياسي آن كشور در تمايل نسبت به توسعه همه جانبه روابط بين دو كشور است كه قرار است در جريان آن گشايش رسمي سفارتخانه‌هاي دو كشور نيز اعلام شود.
دو كشور در پي تحولات به عمل آمده در روابط دو كشور و آهنگ رو به رشد آن در تلاشند تا سطح مناسبات را به تاسيس سفارتخانه گسترش دهند.
همزمان با سفر كوره‌آ به تهران نگاهي هر چند كوتاه به اوضاع اقتصادي، اجتماعي و سياسي اكوادور و روابط دو كشور خالي از فايده نيست.

جغرافياي طبيعي:
جمهوري اكوادور در امتداد خط استوا و در شمال غرب قاره آمريكاي جنوبي واقع شده، اين كشور از شمال به كلمبيا، از جنوب و شرق به پرو و از غرب به اقيانوس آرام محدود مي‌شود.
جغرافياي طبيعي اكوادور متاثر از كوه‌هاي آند و رودهاي منشعب از آن و نيز منطقه ساحلي در غرب اين كشور است. رشته كوه‌هاي آند از شمال به جنوب كشور امتداد دارد و سرزمين اكوادور را به دو قسمت شرقي و غربي با سرزمين‌هاي حاصلخيز تقسيم مي‌كند.
اكوادور بالاترين ميزان و تنوع حيات وحش و گياه را، به نسبت وسعت خود در جهان دارد و براين اساس 18 درصد از خاك آن تحت حفاظت مي‌باشد.

جغرافياي انساني:
جمعيت اين كشور بر اساس آخرين آمار 600/927/13 نفر مي‌باشد. رشد جمعيت اكوادور 5/1 درصد است و بر اساس آخرين سرشماري، از كل جمعيت اكوادور 2 ميليون نفر در خارج از كشور زندگي مي‌كنند و از بابت درآمد اشتغال خود، سالانه 3/1 ميليارد دلار ارز به كشور ارسال مي‌كنند كه دومين منبع درآمد ارزي اكوادور بعد از نفت محسوب مي‌شود.
كشور اكوادور در مجموع به 21 استان تقسيم شده است.

گروه‌هاي نژادي و قومي:
جمعيت اكوادور عمدتاً از بوميان آمريكاي جنوبي (سرخپوستان موسوم به كچوا) و دو رگه‌‌هاي سفيد و سرخ تشكيل شده است.
نژاد سفيد كه عمدتا اسپانيايي تبار هستند و سياهپوستان به ترتيب 10 درصد و 3 درصد جمعيت را تشكيل مي‌دهند. سپاهپوستان در واقع نسل بردگان آفريقايي هستند و مشاغل پايين دست جامعه را برعهده دارند.

زبان:
زبان رسمي اكوادور اسپانيولي است. 92 درصد مردم اين كشور به اين زبان و 8 درصد بقيه به زبان كچوا تكلم مي‌كنند.

اهميت استراتژيك:
جمهوري اكوادور يكي از سه كشور (كلمبيا، پرو، اكوادور) است كه بعد از فروپاشي كلمبياي بزرگ در سال 1830 به وجود آمدند. اين كشور بين سال‌هاي 1904 تا 1942 بخشي از سرزمين‌هاي تحت سلطه خود را بر اثر جنگ با همسايگان از دست داد.
تاريخ اكوادور تا حدود زيادي از موقعيت جغرافيايي اين كشور و همسايگان آن تاثير پذيرفته است. در جريان جنگ جهاني دوم،‌ ايالات متحده آمريكا، جزاير «گالاپاگوس» اكوادور را به پايگاه نظامي خود در جنگ عليه ژاپن مبدل ساخت. اين امر موقعيت استراتژيك اكوادور را در منطقه بيش از پيش مهم جلوه داد، بخصوص اينكه آمريكا تا سال‌ها بعد در آنجا حضور داشت و نفوذ خود را در سياست‌هاي نظامي اين كشور اعمال مي‌كرد.
با توجه به كشف و استخراج نفت در اين كشور، از نيمه دوم قرن بيستم، اكوادور به صادركننده اين ماده حياتي تبديل شده است.
خطوط ساحلي اكوادور در اقيانوس آرام نيز از عوامل مثبت و افزايش‌دهنده اهميت استراتژيك اكوادور محسوب مي‌شود.

دين و مذهب:
95 درصد از مردم اكوادور كاتوليك مذهب مي‌باشند و 5 درصد مابقي را ساير مذاهب تشكيل مي‌دهند. در قانون اساسي اين كشور مذهب خاصي به عنوان مذهب رسمي تعريف نشده و آزادي عقايد را براي كليه مذاهب تضمين كرده است. شمار يهوديان در اكوادور محدود است.
درحال حاضر بيش از 2 هزار يهودي در اين كشور زندگي مي‌كنند.
در سال‌هاي اخير مسلمانان منطقه خاورميانه نيز به اين كشور وارد شده‌اند و در مناطق ساحلي سكني گزيده‌اند.

اوضاع فرهنگي - اجتماعي:
بافت اجتماعي اكوادور رابطه تنگاتنگي با مذهب اين كشور دارد. راهبان و كشيشان اسپانيايي به همراه نيروهاي نظامي اين كشور با تصرف اكوادور و پرو به منظور پاسخگويي به نيازهاي مزبور و مسيحي كردن بوميان، وارد اين سرزمين‌ها شدند و به آموزش ديني آنها پرداختند.
به تدريج كليسا قدرت بيشماري كسب كرد و در امور سياسي و اجتماعي اكوادور نفوذ گسترده‌اي يافت.
پس از استقلال اكوادور، دولت جمهوري روابط نزديكي با كليسا برقرار كرد.
در سال‌هاي آخر قرن 19 با روي كار آمدن ليبرال‌ها، امتيازات كليسا از سوي دولت به تدريج كاهش يافت، به نحوي كه در اوايل قرن بيستم كليسا و دولت از يكديگر كاملاً تفكيك شدند و يك سيستم آموزش عمومي غيرمذهبي در كشور به وجود آمد.
جامعه اكوادور تا حدود زيادي متاثر از تاريخ و فرهنگ «هيسپانيك» است. در نگرش اين فرهنگ بيشتر موضوع منزلت شخص، ايده‌هاي شخصي و بالاخره جايگاه آن در اجتماع مورد تاكيد قرار گرفته است.
در قلب اين تفكر خودمحوري، يقيني نهفته است مبني بر اينكه هر فرد از يك رتبه و شأن دروني برخوردار است كه بايستي مورد احترام قرار گيرد. براين اساس دوستي و يكدلي در روابط اجتماعي به ويژه در كسب و تجارت حاكم است.
سرخپوستان نيز به هويت خود واقف هستند، آنان اين آگاهي را با نيمي از شأن انسان كه از نژاد هيسپانيك به ارث برده‌اند تلفيق كرده‌اند و به همين خاطر آماده‌اند در راستا اهداف عمومي فداكاري كنند.
سرخپوستان گرچه به ظاهر وارد اجتماع بزرگتر نشده‌اند، ولي با حضور خود جامعه اكوادور را غني ساخته‌اند.
وجود اختلافات طبقاتي در ساختار هرم گونه جامعه كه سفيدپوستان را از موقعيتي ممتاز برخوردار ساخته و هنوز پابرجاست، از مهمترين مسائل و معضلات فرهنگي و اجتماعي عصر حاضر اكوادور محسوب مي‌شود.

سيستم سياسي:
سيستم حكومتي اكوادور جمهوري است كه در آن چند حزب تحت حاكميت قانون اساسي سال 1979 به رقابت سياسي مشغول هستند. رياست قوه مجريه با رئيس جمهور است كه براي مدت چهار سال انتخاب مي‌شود و بلافاصله نيز نمي‌تواند براي يك دوره چهار ساله ديگر انتخاب شود. قوه مقننه نيز از يك كنگره تك مجلسي تشكيل شده است.
احزاب سياسي عمده در اكوادور عبارتند از:
1- حزب سوسيال مسيحي (PSC)
2- حزب محافظه كار (PC)
3- حزب رولدوسيست‌ها (PRE)
4- حزب دموكرات مردمي (DP)
بر اساس قانون اساسي اكوادور، كنگره حق طرح اتهام عليه اعضاي كابينه را دارد.

اوضاع اقتصادي:
از لحاظ تاريخي اقتصاد اكوادور همواره تحت سيطره بخش كشاورزي بوده به گونه‌اي كه صادرات كاكائو، قهوه و موز بخش عمده درآمد آن را تشكيل مي‌داده است.
با اكتشاف منابع نفتي در دهه 70 ميلادي و تبديل اين ماده به مهمترين محصول صادراتي اكوادور، ساختار اقتصادي اين كشور به طور كلي تغيير يافت. هزينه‌هاي دولت افزايش يافته و روند استخدام‌هاي دولتي به دليل افزايش درآمدهاي نفتي و وام‌هاي دريافتي سير صعودي يافت.
نفت، موز، چوب و ميگو از اقلام عمده صادراتي اكوادور به شمار مي‌روند.
رقم صادرات اين كشور در سال 2005 به 200/9 ميليارد دلار رسيده است. همچنين اقلام وارداتي نيز توليدات دارويي، وسايل مخابراتي و الكتريكي مي‌باشند. رقم واردات اين كشور در سال 2005 به 430/8 ميليارد دلار رسيد.
از سال 1982 تا 1987، اكوادور كاهش شديدي را در رشد اقتصادي تجربه كرد، چرا كه اقتصاد كشور در معرض شوك‌هايي قرار گرفت كه اقتصادهاي آمريكايي لاتين را به طور كلي تحت تاثير قرار داد. فروپاشي قيمت‌هاي جهاني نفت در سال 1986 و به دنبال آن درآمدهاي نفتي و نيز بروز زلزله در مارس سال 1987 از ديگر عوامل اين رويداد به شمار مي‌رفت.
در فاصله زماني بين سال‌هاي 1988 تا 1992 با افزايش قيمت نفت، دولت اكوادور سياست تثبيت اقتصادي را در پيش گرفت؛ اما عليرغم سياست‌هاي دولت، نرخ تورم سالانه به ميزان 7/59 درصد بود.
روند خصوصي سازي و مدرنيزه كردن اقتصاد در اكوادور از سال 1992 با تشكيل شوراي ملي مدرنيزه كردن (conam) آغاز شد كه مسئوليت خصوصي سازي و كاهش ميزان بوروكراسي را برعهده داشت. اين روند در سال 1993 با فروش بزرگترين كارخانه توليد سيمان به نام (cemento nacional) آغاز شد. در سال 1995 نيز صندوق همبستگي تشكيل شد كه روند خصوصي‌سازي كشور را مديريت مي‌كرد.
در آوريل سال 2000، اكوادور پروسه دلاريزه كردن اقتصادش را آغاز كرد و دلار را به عنوان پول رايج پذيرفت. در همان ماه «گوستاو نوبوآ» رئيس جمهور وقت قراردادي را با IMF منعقد كرد كه به موجب آن مبلغ 304 ميليون دلار به اكوادور پرداخت مي‌شد و راه را براي دريافت 2 ميليارد دلار وام از بانك جهاني و بانك توسعه بين آمريكايي هموار مي‌كرد.
قانون سال 2000 مصوب كنگره ساختاري را براي دلاريزه كردن رسمي اقتصاد اكوادور فراهم ساخته و زمينه را براي انعطاف بيشتر بازار كار، اصلاح بخش مالي و اقداماتي براي جذب سرمايه‌هاي داخلي و خارجي خصوصي هموار كرده است.
در زمان رياست جمهوري گوتيرز (ژانويه 2003 تا آوريل 2005) اكوادور از رشد قيمت‌هاي نفت درآمد بالايي به دست آورد. دولت «آلفردو پالاسيو» طي مدت تصدي خود اصلاحات اقتصادي را به مورد اجرا درآورد كه هدف آن جلوگيري از آسيب‌پذيري اقتصاد كشور از نوسانات قيمت‌هاي نفت و بحران‌هاي مالي اعلام شد. با اين وجود اكوادور همچنان از يك معضل اساسي رنج مي‌برد؛ سرازير شدن 82 درصد از سود فروش نفت خام به جيب شركت‌هاي نفتي چند مليتي كه در چارچوب قراردادهاي نفتي ناعادلانه با دولت اكوادور تضمين شده است.

آخرين تحولات سياسي اكوادور
در 26 نوامبر 2006 دور دوم انتخابات رياست جمهوري اكوادور با پيروزي «رافائل كوره‌آ» كانديداي چپگراي انتخابات در مقابل «آلوارو نوبوآ» (نامزد جناح راست) اين رقابت‌ها به پايان رسيد.
كوره‌آ كه به عنوان نامزد حزب «اتحاد كشور» از ابتداي رقابت‌ها جزو گزينه‌هاي محبوب كشورش براي انتخابات رياست جمهوري به شمار مي‌آمد، از مواضع پيشروتري نه فقط در مقايسه با نوبوآ ي محافظه‌كار بلكه حتي در مقايسه با «لئون رولدوس» ديگر نامزد سوسياليست (چپ ميانه) اين رقابت‌ها برخوردار بود و در صحنه سياسي اكوادور و منطقه از وي به عنوان متحد هوگو چاوز ياد شده و مي‌شود.
وي به عنوان يك اقتصاددان و وزير اقتصاد پيشين در دولت قبلي، ديدگاه چپگرايانه خود مبتني بر ضرورت يك انقلاب سياسي اقتصادي از طريق يك مجمع قانون اساسي را اعلام كرده و از اين رهگذر تاكنون مواضع تندي عليه دولت آمريكا از خود نشان داده است. ديدگاه‌هاي اصولگرايانه وي سبب شد تا در جريان رقابت‌هاي انتخاباتي، وي حتي از سوي ديگر نامزدهاي سوسياليست متهم به اين شود كه انديشه تخريب انفجاري اكوادور را در سر دارد.
به نظر مي‌رسد خاستگاه اقبال تدريجي مردم اكوادور به ديدگاه‌هاي كوره‌آ را بتوان تا حد زيادي به تجربه آنان از دوران حكومت «لوسيو گوتيرز» سوسياليست معتدل و رئيس جمهور مخلوع اين كشور مرتبط دانست.
مردم اكوادور همچنان خاطره عدول گوتيرز از مواضع سوسياليستي خود پس از پيروزي در انتخابات رياست جمهوري قبلي را به ياد دارند كه وي با سفر به نيويورك و ملاقات با سرمايه‌داران وال استريت به آنان اطمينان داد كه در پي ايجاد نظم مالي در كشور با هدف جلب سرمايه‌هاي خارجي است. موافقت وي با نظام دلاريزه شدن اقتصاد اكوادور و موافقتش با استفاده نظامي آمريكا از پايگاه هوايي «مانتا» در خاك كشورش كه هم اكنون از آن به عنوان پايگاه عملياتي مبارزه با مواد مخدر در آمريكاي لاتين به ويژه كلمبيا بهره‌برداري مي‌شود، از عواملي بود كه به تدريج اعتماد عمومي را نسبت به وي سلب كرد تا آنجا كه در آوريل 2005 منجر به بركناري‌اش توسط كنگره شد.
به نظر مي‌رسد در بعد داخلي، اين تجربه، كوره‌آ را كه در رقابت‌هاي اخير از مواضع پيشروانه‌تري برخوردار بود در مقايسه با ديگر نامزدهاي سوسياليست در موقعيت برتري قرار داد. از عوامل ديگري كه سبب اقبال عمومي مردم اكوادور به سياست‌هاي اعلامي كور‌ه‌آ در انتخابات اخير شد، وضعيت نابسامان اقتصادي اين كشور است كه بخش قابل توجهي از مردم اين كشور آن را ناشي از تبعيت شديد دولت‌هاي قبلي از سياست‌هاي آمريكا و نيز سوء استفاده برخي شركت‌هاي بزرگ آمريكايي ارزيابي مي‌كنند.
كوره‌آ قبل از انتخابات اين نكته را روشن ساخت كه براي دولت احتمالي وي، توجه به هزينه‌هاي داخلي مقدم بر تعهدات در قبال موسسات مالي بين‌المللي به شمار آمده و از همين رو در صورت تداوم رويه جاري و فشارهاي اين موسسات، وي قطعاً به طور يك طرفه اقدام به استمهال بدهي‌هاي خود به اين موسسات از قبيل وال استريت خواهد كرد.
در مجموع كوره‌آ طي رقابت‌هاي انتخاباتي اخير، تاكيد محوري‌اش را بر برنامه‌هاي اقتصادي ضد نئوليبراليستي قرار داده و از عدم انعقاد پيمان تجارت آزاد با آمريكا سخن به ميان آورده است.
محورهاي اصلي ديدگاه سياسي كوره‌آ از اساس تعلق به ديدگاه چپ در آمريكا لاتين دارد. ديدگاه‌هاي اقتصادي سوسياليستي وي، عدم پرداختن به مقوله توسعه روابط با آمريكا و يا رد انعقاد پيمان تجارت آزاد با ايالات متحده، مخالفت وي با دلاريزه شدن اقتصاد اكوادور، تاكيدش بر استمهال يك طرفه بدهي‌هاي خارجي كشورش به موسسات مالي بين‌المللي چون IMF و تعطيل كردن پايگاه نظامي آمريكا در خاك كشورش و همچنين پيوستن اكوادور به اوپك از جمله محورهاي اين ديدگاه است كه حكايت از جهت‌گيري مستقل دولت جديد اين كشور در معادلات منطقه‌اي و بين‌المللي دارد و برخي از اين جهت گيري‌ها در طول مدت رياست جمهوري نامبرده از جمله پيوستن مجدد به اوپك عملي شده است.
قرار گرفتن اكوادور در كنار ونزوئلا و ديگر كشورهاي چيگراي آمريكاي لاتين طبعاً تقويت جريان همگرايي لاتيني را فراهم آورده و همين امر ممكن است در آينده واكنش دولت آمريكا را به سياست‌هاي دولت جديد اكوادور به همراه داشته باشد. به ويژه از آن جهت كه سياست‌هاي كوره‌آ مي‌تواند تكيه اقتصاد اكوادور را از آمريكا تغيير داده و اين جهت‌گيري را متوجه ديگر كشورها و مناطق جغرافيايي كند.

روابط با جمهوري اسلامي ايران:
روابط ديپلماتيك اكوادور با ايران در تاريخ 28 تيرماه 1352 (19 ژوئيه 1973) رسما برقرار شد و سفير ايران در ونزوئلا نزد دولت اكوادور آكرديته شد. آن كشور نيز متقابلاً سفيري را به منظور افتتاح سفارت خود به ايران اعزام كرد، ولي پس از چندي وي تهران را ترك و تا پيروزي انقلاب اسلامي دولت آن كشور نماينده و يا سفيري را به تهران معرفي نكرد. همكاري‌هاي دو كشور در زمان رژيم پهلوي عمدتا در چارچوب سياست‌هاي نفتي اوپك متمركز بود.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي، سفير جمهوري اسلامي ايران در كلمبيا در اكوادور آكرديته شد. در چند سال گذشته، كشورمان مسائل اكوادور را از طريق نمايندگي در بوگوتا پيگيري كرده است.
اكوادور هم در سال 2005 سفير خود در قاهره را به عنوان سفير آكرديته نزد جمهوري اسلامي ايران معرفي كرد. در سال 86 در پي تبادل موافقتنامه‌اي بين وزراي خارجه ايران و اكوادور طرفين موافقت خود را با گشايش دفاتر بازرگاني در پايتخت‌هاي دو كشور اعلام كردند و پيامد اين اقدام، از سوي ايران نماينده‌اي جهت گشايش دفتر مذكور به اكوادور اعزام و متعاقباً اكوادور نيز نماينده‌اي را براي دفتر خود در تهران منصوب كرد.
اين حركت تحركي را در مناسبات كم تحرك بين دو كشور ايجاد و در پي اقدامات به عمل آمده وزير خارجه اكوادور در مرداد ماه 87 در راس يك هيئت سياسي ضمن شركت در اجلاس وزراي خارجه غير‌متعهدها در تهران ملاقات‌هاي دوجانبه‌اي را با مقامات ايراني انجام كه حاصل آن امضاء سه سند لغو رواديد سياسي و خدمت‌، يادداشت تفاهم رايزني سياسي بين دو كشور و نيز بيانيه مشترك وزراي خارجه بود.
دو روز بعد از اين سفر يك هيئت اقتصادي به رياست وزير كشاورزي اكوادور از ايران بازديد كه طي مذاكرات به عمل آمده با همتاي ايراني دو سند در خصوص همكاري‌هاي شيلاتي و نيز يادداشت تفاهم همكاري با وزارت جهادكشاورزي امضاء شد.
در ديدار وزراي خارجه، طرفين با گشايش سفارتخانه‌هاي دو كشور طي شش ماه آينده موافقت كردند.
به دنبال سفر دي‌ ماه احمدي نژاد رياست جمهوري به اكوادور به منظور شركت در مراسم تحليف كورره‌آ رئيس جمهور اكوادور، ارتقاء سطح روابط و افتتاح نمايندگي‌هاي دو كشور در پايتخت‌هاي يكديگر مورد تاكيد قرار گرفت.
در راستاي تحقق اين هدف در ارديبهشت ماه 86 نماينده ويژه وزارت امور خارجه به منظور انجام مطالعات اوليه و بررسي زمينه‌هاي توسعه همكاري‌هاي دوجانبه عازم اكوادور شد. در جريان اين سفر ملاقات‌هاي متعددي با مقامات عاليرتبه وزارت روابط خارجي، وزراي كابينه، روساي دانشگاه‌ها، مسوولان اتاق بازرگاني، شركت‌هاي خصوصي و ديگر دست‌اندركاران بخش‌هاي خصوصي و دولتي به عمل آمد.
در مردادماه 86 هيئت اقتصادي جمهوري اسلامي ايران به سرپرستي شيخ عطار معاون وقت اقتصادي وزارت امور خارجه به اكوادور سفر كرد كه در نتيجه يادداشت تفاهم تشكيل كميسيون مشترك اقتصادي ايران و اكوادور به امضاء رسيد.
در اين سند طرفين متعهد شدند در حوزه‌هاي اقتصادي، تجاري، صنعتي، علمي و فناوري، معدن، انرژي و نفت، فناوري‌‌هاي اطلاعات و ارتباطات، جهانگردي، محيط زيست،‌ كشاورزي، جنگلداري، توسعه اجتماعي، شيلات، بانكي و مالي و گمركي همكاري كنند.
بر اساس بند ماده 10 اين سند رياست كميسيون مشترك از طرف ايران به عهده معاون اقتصادي وزارت امور خارجه و از طرف اكوادور به عهده معاون تجارت خارجي اكوادور خواهد بود كه بر اساس توافقات به عمل آمده اولين جلسه كميسيون بعد از امضاي يادداشت تفاهم‌ مذكور در مهرماه 87 در تهران برگزار شد.

روابط اقتصادي بين جمهوري اسلامي ايران و اكوادور:
روابط اقتصادي جمهوري اسلامي ايران و اكوادور، عمدتا در زمينه تجاري بوده ولي بعد مسافت كه باعث افزايش هزينه‌هاي حمل و نقل مي‌شود و نيز فقدان شناخت كافي طرفين از امكانات و ظرفيت‌هاي اقتصادي دو كشور در عدم گسترش همكاري‌هاي اقتصادي نقش داشته است. تاكنون بخش خصوصي كشورمان چندين مرتبه در نمايشگاه لوازم خانگي كيتو شركت كرده كه نتايج نسبتا خوبي نيز گرفته است و نشانگر وجود ظرفيت و پتانسيلي‌هاي لازم براي رشد صادرات غيرنفتي كشورمان است كه در صورت برنامه‌ريزي و شناخت كافي از زمينه‌هاي موجود مي‌توان به تحقق اين امر اميدوار بود.
اكوادور از توليد‌كنندگان نفت در منطقه آمريكاي لاتين به شمار مي‌آيد. با اين وجود نيازهايي كه اين كشور در زيرساخت‌هاي صنعتي توليد اين ماده و نيز در بخش گاز و پتروشيمي دارد، زمينه‌هاي مساعدي براي كار در اين بخش‌ها با آن كشور فراهم مي‌كند.
انتهاي پيام/
جمعه 15 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]