ديدگاه

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: ديدگاه
روز جهانى معلولان از راه رسيد

آدميت تنها به دو پاى سالم نيست!

سعيد حبيب اله - آدم بودن، به اين نيست كه من دو پا ندارم و تو دو پا داري. گفتيم: آدم بودن يعنى چشم‌هاى من، چشم‌هاى تو. دست‌هاى تو، دست‌هاى من. گفتيم‌: اينجا ايران است و آرمان زندگى در شهر بدون پله. گفتيم: پله‌ها را بايد برداشت حتى اگر در ذهن آدم‌ها باشند. خنديديم به موانع، به مشكلات، به همه نه نمى‌توانيدها... صندلى‌هاى چرخدارمان، عصاهايمان را برداشتيم و همراه آن دوست‌هايى كه هم دو دست داشتند، هم دو پا و هم روح‌هايى بلند رفتيم. رفتيم ميان آدم‌ها و گفتيم: زندگى به همين آسانى است. زندگى معلول و غيرمعلول ندارد. (بيانيه جشنواره فرهنگى هنرى ياور)معلولان بزرگ‌ترين اقليت جهان هستند. بنابر آمار سازمان جهانى بهداشت هم اكنون بيش از 600 ميليون نفر از ساكنان جهان به علل مختلف جسمي، روانى و اجتماعى دچار ناتوانى و معلوليت هستند كه 80 درصد اين افراد در كشورهاى جهان سوم زندگى كرده و يك سوم آنها را كودكان تشكيل مى‌‌دهند. آمارها نشان مى‌دهد كه از هر 10 كودكى كه در جهان متولد مى‌شود يكى معلول به دنيا مى‌آيد و يا بعدها بر حسب اتفاق معلول مى‌شود اما معلوليت در كنار جنبه پزشكى‌اش، يك پديده اجتماعى محسوب مى‌شود. پديده‌اى كه آن را در ساده‌ترين تعريف «ايجاد اختلال در رابطه فرد و محيط» مى‌دانند. يعنى وقتى معلول با موانع فرهنگي، اجتماعي، فيزيكى روبه‌رو مى‌شود، بيشترين چيزى كه رخ مى‌نمايد نبود يا محدوديت فرصت‌ها در راه مشاركت در زندگى اجتماعى در سطحى مانند ديگران است.شايد اين يكى از اصلى‌ترين دلايلى است كه 16 سال پيش به منظور گراميداشت سالروز تصويب قانون برنامه جهانى در ارتباط با معلولان سوم دسامبر از سوى مجمع عمومى سازمان ملل به عنوان روز جهانى معلولان برگزيده شد.مى‌توان گفت هدف از اين اقدام ارتقا ذهنت‌ها درباره مسائل مربوط به معلوليت و افزايش آگاهى‌هايى كه ‌بايد از آن پيوستن افراد معلول در تمامى جنبه‌ها منتج ‌شود.هدفى نيك در پى اقدامى پسنديده ، بى‌شك نتيجه لازم را حاصل مى‌كند. يك روز در جهان به نام اين اقليت 10 درصدى نام گرفت. در آن روز مسئولان، معلولان، فعالان حقوق بشر،‌ تشكل‌هاى حامى كم‌توانان گروه‌هاى هنرى براى اجراى برنامه‌هاى خيرخواهانه و همه و همه گرد هم جمع مى‌شوند. باز‌هم دوربين‌ها روشن مى‌شود و ضبط آغاز مى‌شود. چهره هر چه شكفته‌تر باشد بهتر است و برنامه هر چقدر ترحم‌انگيزتر باشد موفق‌تر است. باز هم قلم‌ها مى‌نويسند اغراق‌آميز و قشنگ هم مى‌نويسند. چنان مى‌نويسند كه به قول بزرگ‌ترها نوشته‌ها را روى سنگ بگذارى آب مى‌شود.عكاس‌ها هم از پس هم مى‌روند. دنبال علت‌هايى خاص هستند. لحظه‌هاى ناب را ثبت مى‌كنند. آنها به گرفتن عكس از كودك كم‌توان ذهنى كه در حال خواندن سرود است عادت دارند. آنها ياد گرفته‌اند كه چگونه در قاب عكس پاى قطع شده‌اى در ميان دو عصا قرار دارد. آنها مى‌دانند كه چطور بايد دويدن يك معلول جسمى و غذا خوردن يك معلول ذهنى را ثبت كرد. عكس‌هايى گرفته شده كه سزاوار گرفتن جوايز جهانى هستند عكس‌هايى كه دل هر بيننده‌اى را به درد مى‌آورد.حال نوبت مهم‌ترين بخش تكرارى هر ساله اين روز مهم است. نخستين سخنران مراسم آقاى دكتر است. دومين سخنران هم مهندس و سومى هم پروفسور است. اولى سمت مديركلى و بعدى‌ها رئيس و معاون هستند. از كارخانه‌هاى سنگ‌برى تا وزارتخانه‌ها اين روز را گرامى مى‌دارند و اين بخش مهم را اجرا مى‌كنند. محتواى سخنرانى‌ها كمتر تفاوتى با هم دارد. پر است از اميد، از موفقيت، سرشار از همكارى با معلولان. اگر از شرايط جامعه‌ات آگاه نباشى گمان مى‌برى هيچ معلول بيكارى نداريم. سعى دارى فراموش كنى ويلچررانى كه نه مى‌تواند سوار اتوبوس شود و نه حتى يك تاكسى برايش ترمز مى‌كند.آرى انگار كه روز جهانى معلولان در سراسر دنيا وظيفه‌اى جز اين ندارد كه معلوليت معلولان را به خاطرشان بياورد كه به آنها بگويد: آدم بودن به دو پا داشتن است،‌ آدم بودن به دو چشم داشتن است و او كه قدرت تكلم و شنوايى ندارد قيد باسواد شدن را بزند. انگار همه باغچه‌بان را از ياد برده‌اند.روز به پايان مى‌رسد و معلولان بايد تا سال ديگر صبر كنند. صبر كنند تا شايد سخنى از اشتغال آنها به ميان آيد آن هم در شرايطى كه مسئولان سازمان بهزيستى اشتغال معلولان را معلول اشتغال سالم‌ها مى‌دانند، بايد تا سال ديگر صبر كنند تا شايد ورزشكاران و هنرمندانشان را نه به اندازه ورزشكاران و هنرمندان عادى كه شايد نيم آنها ارج نهند. بايد تا سال ديگر صبر كنند كه شايد شرايطى فراهم آيد تا در معابر شهرى به سهولت رفت و آمد كنند. بايد تا سال ديگر صبر كنند تا شايد ديگر كسى به آنها ترحم نكند و بايد تا سال ديگر صبر كنند كه شايد گامى در جهت توانمند‌تر كردنشان برداشته شود ولى حتما بايد سال‌هاى سال صبر كنند تا جامعه درك كند كه اينان مى‌توانند همگام و همپاى جامعه حركت كنند.
دوشنبه 11 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]