پيام فضلي نژاد : دمكراتيزاسيون ، اسم مستعار انقلاب مخملي است

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: پيام فضلي نژاد : دمكراتيزاسيون ، اسم مستعار انقلاب مخملي است
"پيام فضلي نژاد" در مراسم اختتاميه همايش ملي ناتوي فرهنگي در سخنراني خود با عنوان «درك تاريخي و چارچوب مفهومي ناتوي فرهنگي» براي نخستين بار پايه هاي نظري ناتوي فرهنگي را تبيين كرد و گفت: روشنفكري ديني و روشنفكري سكولار ريشه در سنت ناتوي فرهنگي غرب دارند.

به گزارش ايرنا پيام فضلي نژاد، عضو مركز پژوهش هاي موسسه كيهان روز جمعه، 17 مرداد 1387 در تالار حافظ دانشگاه ملاير و در مراسم اختتاميه همايش ملي ناتوي فرهنگي در سخنراني خود با عنوان «درك تاريخي و چارچوب مفهومي ناتوي فرهنگي» براي نخستين بار پايه هاي نظري ناتوي فرهنگي را تبيين كرد و اذعان داشت كه «نبايد در دام برداشت هاي خطاآلوده و غلو شده از واقعيات تاريخي بيفتيم كه اين دام، رويارويي با دشمن را سخت و دشوار مي كند. اينكه توطئه دشمن را بيش از واقعيت هاي موجود نشان دهيم و از سويي ديگر، انديشه اصولگرايي را كه نسب از فلسفه امام خميني (ره) مي برد، متهم به اصناف آفات و ناكارآمدي كنيم، رويه اي مقبول نيست. فضلي نژاد سپس به ارائه درك تاريخي از ناتوي فرهنگي پرداخت و در تحليلي، آن را با شريط فعلي روشنفكري دركشور تطبيق داد و گفت كه «روشنفكري ديني و روشنفكري سكولار ريشه در سنت ناتوي فرهنگي غرب دارند.» خريد نيروي كار ناتوي فرهنگي از جامعه روشنفكران فضلي نژاد درباب «نيروي كار ناتوي فرهنگي در ايران معاصر» گفت: «دو تيپ روشنفكري برجسته در ايران معاصر وجود دارد كه هم ريشه در سنت و ميراث ناتوي فرهنگي دارند و هم به مثابه بخشي از نيروي كار پروژه ناتوي فرهنگي آمريكا عليه ايران خدمت مي كنند. اين دو تيپ، متشكل از روشنفكري ديني و روشنفكري سكولار است. هر دو دل به فروپاشي نظام جمهوري اسلامي بسته اند. هر دو تيپ، فرآيند فروپاشي ايدئولوژي اسلام سياسي را دنبال مي كنند. هر دو تيپ، به دنبال قهرماني براي پيشبرد اصلاحات ديني و دمكراتيك در ايران مي گردند و هر دو، دستورالعمل هاي ايالات متحده را براي انقلاب مخملي در ايران را مو به مو اجرا مي كنند و در اردوگاه جنگ نرم با نظام جمهوري اسلامي به سر مي برند. جنگ نرم روشنفكران داراي دو صبغه و در دو سطح است؛ يكي فروپاشي ايدئولوزيك براي هدف نهايي فروپاشي از درون كه روشنفكران ديني گزينه اجرايي آن هستند و ديگري پروژه دموكراتيزاسيون يا همان دمكراتيزه كردن ساختارهاي سياسي كه به دنبال تحميل و گسترش شاخصه هاي دموكراسي جفرسوني (آمريكايي) بر فرهنگ سياسي ما مي باشد و روشنفكران سكولار حاميان آن هستند. بنابراين، هر دو تيپ، اشتراكات فراواني در هدف با يكديگر دارند. روشنفكران ديني، به عمليات مداخله معرفت شناختي در ذهن و روان جامعه مي پردازد، با مفاهيم فلسفي بيشتر سر و كار دارد و روشنفكران سكولار به عمليات مداخله ساختاري در نظام اجتماعي دست مي زند و دلمشغول واكاوي تئوري هاي سياسي است. روشنفكران ديني بيشتر صبغه علمي و فلسفي و آكادميك (نظري) دارند و در پاتوق هاي دانشگاهي غرب لانه كرده اند و طايفه روشنفكران سكولار صبغه عمل گرايانه و سياسي دارند و در بنيادهاي پژوهشي آمريكايي كار مي كنند.» پژوهشگر موسسه كيهان افزود: «هر دو جبهه به خريد نيروي كار روشنفكري محتاج و مشغولند؛ از اين رو بنياد اعانه ملي براي دموكراسي و خانه آزادي كه بيشتر به دموكراتيزيسيون توجه نشان مي دهند، بخشي از روشنفكران سكولار مانند حسين بشيريه و رامين جهانبگلو را خريده اند و دانشگاههاي آمريكايي و انگليسي چون هارواد، وست مينستر و... عده اي ديگر از روشنفكران مانند عبدالكريم سروش، محسن كديور و... را به خدمت گرفته اند. بشيريه در بنياد اعانه ملي روي پروژه هاي «گذار به دموكراسي در ايران» كار مي كند و عبدالكريم سروش در دانشگاههاي آمريكايي اروپايي مانند هاروارد و بنياد انگليسي وست مينستر مشغول انجام پروژه «تجديد تجربه اعتزال در ايران» است. هر دو جبهه يك هدف غايي را دنبال مي كنند و دل به مبارزه غيرخشونت آميز و نافرماني مدني با جمهوري اسلامي ايران بسته اند تا نظام را دگرگون و انقلاب مخملي را محقق كنند.» فضلي نژاد با بيان اينكه روشنفكران ديني و سكولار ميراث دار شواليه هاي جنگ سرد هستند، افزود: «تيپ روشنفكران ديني كه اصلاح ديني را دنبال مي كند، به دنبال يك مارتين لوتر يا اراسموس است و تيپ روشنفكران سكولار به دنبال يك گاندي يا مارتين لوتر كينگ است. هر دو تيپ، ميراث دار پروژه ناتوي فرهنگي آمريكا در عصر جنگ سرد هستند و آراء آنان را تكرار مي كنند كه نمونه برجسته آن دلبستگي روشنفكران ديني به كارل پوپر و آيزايا برلين است كه هر دو در زمره شواليه هاي جنگ سرد بودند و ملقب به لقب سر و شواليه از دربار ملكه انگلستان.» دموكراتيزاسيون، اسم مستعار انقلاب مخملي است فضلي نژاد با تاكيد بر اينكه «دموكراتيزاسيون، اسم مستعار انقلاب مخملي است» گفت: «حزب دموكرات آمريكا هوادار پيشبرد دموكراتيزاسيون در ايران براي تحقق انقلاب مخملي است و جوزف بايدن كه اكنون معاون رييس جمهور منتخب ايالات متحده است، به عنوان استراتژيست جنگ نرم با ايران خدمت كرده است. جوزف بايدن هنگامي كه رييس كميته روابط خارجي سناي آمريكا بود در يكي از سخنرانيهاي خود مي گويد: دولت بوش بايد به تمام سازمان هاي غيردولتي آمريكايي اجازه بدهد كه به گروههاي ايراني مرتبط با جامعه مدني، حقوق بشر، فرهنگي و خواهان دموكراسي كمك مالي كنند. پس از اين سخنراني، در بيست و پنجم دي ماه 1381 (15 ژانويه 2003) كميسيون بودجه سناي آمريكا مبلغ 10 ميليون دلار را به اين امر اختصاص مي دهد. در هنگامه رياست بايدن بر كميته روابط خارجي سناي آمريكا، كاندوليزا رايس بارها توانست بودجه جنگ نرم با ايران را افزايش دهد و در هر سال مالي، متممي اقتصادي ارائه كرد كه با حمايت بايدن، آن متمم ها تصويب شد. بايدن با 200 ميليون دلار اضافه بودجه براي پيشبرد پروژه دموكراتيزاسيون در ايران از طريق حمايت وزارت خارجه آمريكا از گروههاي جامعه مدني، زنان، كنش گران سياسي و... موافقت كرد. بنابراين نبايد از پيروزي باراك اوباما ذوق زده شويم، چرا كه دموكرات ها همواره رويكرد جنگ نرم براي انقلاب مخملي را دنبال كرده اند.» ضرورت تحليل در مدل مقام معظم رهبري وي با بيان «ضرورت درك تاريخي از ناتوي فرهنگي» و «فهم مدل تحليلي مقام معظم رهبري» اظهار داشت: «نمي توان نام هر مفسده اي كه در عالم امكان موجود است را ناتوي فرهنگي نهاد، بلكه بايد براي درك تاريخي از اين پديده و يافتن مدلي تحليلي كه منطبق بر شاخص هاي ترسيم شده مقام معظم رهبري باشد، تاريخچه ناتوي فرهنگي را در جهان بازخواني كرد. اينكه نام هر مفسده اي را ناتوي فرهنگي بگذاريم، با واقعيت وفق نمي كند و بلكه درك ما را از توطئه دشمن خطا آلوده خواهد كرد. ما محتاج درك واقعي از توطئه هاي دشمن هستيم.» 5 پايه تاريخي ناتوي فرهنگي نويسنده كتاب «شواليه هاي ناتوي فرهنگي» افزود: «البته ناتوي فرهنگي، خود سلسله وقايعي تكان دهنده است كه بيش از نيم قرن است سيطره اش را بر جوامع مخالف ايالات متحده تحميل كرده است. در شماره 20 نشريه رولينگ ستون در اكتبر 1977 فاش شد كه سازمان سيا 400 روزنامه نگار آمريكايي را رسما به خدمت گرفته است كه برخي از آنان شبكه سي بي اس ، روزنامه هاي ميامي نيوز يا واشنگتن پست كار مي كردند. دو ماه پس از اين، روزنامه نيويورك تايمز نيز در گزارشي سه قسمتي فاش كرد كه سيا مالكيت بيش از 50 شبكه خبري، روزنامه و مجله روشنفكري را در اختيار دارد. سال 2000 انتشارات نيو پرس كتابي را از خانم فرانسيس ساندرس منتشر كرد كه پرده از روابط روشنفكران با سازمان هاي امنيتي آمريكا برمي داشت. روزنامه لس آنجلس تايمز نيز در روز 28 ژانويه 2001 مقاله اي را از ديويد گيبس منتشر كرد كه سخن از اتحاد سازمان سيا و دانشگاههاي آمريكايي مي گفت و بسياري از چهره هاي آكادميك را شركاي رسمي سيا در دوره جنگ سرد ناميد. از مجموع اين گزارش هاي مستند و تحليل اسناد سازمان جاسوسي سيا، 5 پايه تاريخي ناتوي فرهنگي استخراج مي شود.» اول: چتر فرهنگي و نظام معرفتي فضلي نژاد با شرح «نخستين نطفه ناتوي فرهنگي» گفت: «مجموع اين گزارش ها كه مستند به اسناد سازمان اطلاعات مركزي ايالات متحده است، خبر از استفاده سيستماتيك سازمان سيا از روزنامه نگاران، هنرمندان، روشنفكران اروپايي و آمريكا در عصر جنگ سرد مي داد. هر سه گزارش، نشان مي داد كه سيا از سال 1950 به اين سو، براي شكستن هژموني ايدئولوژي ماركسيستي در اروپا و آمريكا ابتدا نهادي را به نام كنگره آزادي فرهنگي در برلين ايجاد كرد. اين كنگره كه از روشنفكران هوادار سوسيال دموكراسي، سوسياليست هاي مستقل و ضدشوروي، ماركسيست هاي سابق و... تشكيل شده بود، مي كوشيد تا يك چتر معرفتي را عليه ايدئولوژي ماركسيسم بسازد. افرادي چون آيزايا برلين كه فلسفه دان بود، جرج اورول، آندره ژيد و تنسي ويليامز كه رمان نويس بودند، در كنار آندره مالرو، دانيل بل، ريمون آرون و... در اين كنگره فعال بودند. اين روشنفكران شواليه هاي جنگ سرد فرهنگي بودند و دو تن از آنان مانند آيزايا برلين و كارل پوپر كه در ايران نيز شهره هستند، لقب سر را از دربار ملكه انگلستان دريافت كردند و در قامت يك شواليه رسمي ظاهر شدند.» دوم: رسانه ها و پروپاگانداي رواني پژوهشگر موسسه كيهان رسانه ها را «دومين حلقه از زنجيره ناتوي فرهنگي» خواند و افزود: «روشنفكران يك نظام معرفتي عليه ايدئولوژي كمونيسم را ساختند و پرداختند و از سال 1960 اين رسانه ها بودند كه بايد كارزاري رواني را پديد مي آوردند. راديو اروپاي آزاد بر همين مبنا و با بودجه 10 ميليون دلاري سيا تاسيس شد تا به بسيج ناراضيان اروپاي شرقي عليه اقتدار سياسي شوروي در آن مناطق بپردازد. يك از خط مشي هاي رسمي اين راديو حمايت از جنبش همبستگي لهستان بود كه كساني چون آدام ميچنيك و الكساندر اسمولار آن را رهبري مي كردند. رهبران همبستگي كه سرانجام با حمايت ايالات متحده لهستان كمونيستي را ساقط كردند، با شخصيت هايي مثل آگنش هلر كه در مجارستان عليه ماركسيسم مي جنگيدند، يك شبكه پنهان را تشكيل مي دادند. دهها نشريه روشنفكري كه برخي برآمده از حلقه روشنفكران منتقد در پارتيزان ريويو و حلقه نويسندگان نيويوركي بودند، تاسيس شد تا ارزش هاي به اصطلاح خير آمريكايي را در برابر ارزش هاي شر شوروي تبليغ كند. همه اين فعاليت ها براي آن بود كه اولا جلوي گسترش انديشه هاي ماركسيستي در حوزه كشورهاي اروپاي شرقي و آمريكاي لاتين كه تحت سيطره فكري و سياسي ماركسيسم بود گرفته شود و هم كمر قولهاي چپ گرا شكسته شود.» سوم: مولفه هاي هنري فضلي نژاد استفاده از مولفه هاي هنري را «سومين پايه از پايه هاي تاريخي ناتوي فرهنگي» ناميد و اظهار داشت: «شوروي در دوران اقتدار خود به مثابه يك قدرت اتمي، صاحب مكتبي زيباشناختي در عرصه هنر شد و آمريكا در پي آن بود تا اين مكتب را كه از تز «هنر براي تعهد اجتماعي» پيروي مي كرد شكست دهد و تز «هنر براي هنر» را خلق كرد كه تنها يك شعار دروغين بود. دربرابر تآثير كمونيست هائي چون لوئي آراگون، پابلو پيكاسو، لوئي بونوئل ، پابلو نرودا ، برتولت برشت، هم فيلم هاي سينمايي هاليوود مانند فيلم مزرعه حيوانات و فيلم 1984 بر اساس نوشته هاي جرج اورول و فيلم پرده پاره آلفرد هيچكاك در غرب ساخته شد تا تصوري زيبا از روياي آمريكايي را به مخاطبان القاء كند و هم نمايشگاههاي نقاشي مدرن، آوانگارد و آبستره و كنسرت هاي موسيقي كلاسيك در شهرهاي اروپايي برگزار شدند تا تأثير رئاليسم سوسياليستي كه برآمده از مكتب گوركي و شولوخوف بود را زائل سازند. چهارم: كارگاهها و بنيادهاي آموزشي وي از برگزاري كارگاههاي مخفي براي آموزش نافرماني مدني و مبارزات خشونت آميز به عنوان «چهارمين پايه ناتوي فرهنگي» ياد كرد و گفت: «سازمان سيا ابتدا به صورت مخفي كارگاههاي آموزشي را براي آموزش مخالفان ايدئولوژي ماركسيسم سامان داد و در دهه 1980 به بعد و در هنگامه رياست جمهوري رونالد ريگان، بنياد اعانه ملي براي دموكراسي (NED) تاسيس شد تا به قول ويليام كولبي، رييس وقت سيا، از اين پس فعاليت هاي مخفي سازمان سيا به نحو علني از طريق اين بنياد پيگيري شود. لوموند ديپلماتيك هم اين بنياد را بنيادي آبرومند براي فعاليت هاي مخفي سيا نام نهاده است. بنابراين، بنياد اعانه ملي با هدف تقويت موسسات، جنبش ها و نيروهاي دموكراتيك در سراسر جهان شكل گرفت و نهادهايي مانند خانه آزادي را ايجاد كرد تا بتواند روشنفكران هوادار آمريكا را در سراسر جهان شناسايي و تجميع كند. در دوره جنگ سرد، در حالي كه راديو اروپاي آزاد از جنبش همبستگي لهستان حمايت مي كرد، ناراضيان مجار و لهستان، در كارگاههاي مخفي سيا، روش هاي مبارزات غير خشونت آميز و نافرماني مدني را مي آموختند. پس از تاسيس NED اين كارگاهها به نحو علني فعاليت هاي خود را آغاز كرد و اكنون هم در دبي به اپوزيسيون سياسي ايران چنين روش هايي را مي آموزند و در ايران هم روشنفكران عضو NED مانند حسين بشيريه و رامين جهانبگلو روش هاي نافرماني مدني و مبارزات غيرخشونت آميز را براي انقلاب مخملي ترويج مي كردند.» پنجم: دانشگاههاي آمريكايي و اروپايي پژوهشگر مركز پژوهش هاي موسسه كيهان «دانشگاههايي مانند هاروارد و كلمبيا را به عنوان شركاي پروژه ناتوي فرهنگي» تلقي كرد و ادامه داد: «فراموش نكنيم كه مركز امور بين المللي دانشگاه هاروارد در سه دهه گذشته زير نفوذ مستقيم انديشه هاي جين شارپ، پدر انقلاب هاي مخملي دنيا، قرار داشت و وي سالها رياست اين مركز را برعهده داشت و امروز نيز كلنل رابرت هلوي، دستيار شارپ در انقلاب هاي مخملي، به عنوان پژوهشگر ارشد در آنجا حضور دارد. دانشگاه هاروارد، سالها روي پروژه مبارزات غيرخشونت آميز و نافرماني مدني مطالعه و پژوهش كرده است و مركز نظريه پردازي براي انقلابهاي مخملي است. پروژه بازتوليد مهاتما گاندي به عنوان رهبري براي مبارزات غيرخشونت آميز به نفع آمريكا عليه كشورهاي سركش، در هاروارد پايه گذاري و تعقيب شد. اين ها نيز ميراث ناتوي فرهنگي در عصر جنگ سرد بود. روز 28 ژانويه 2001، ديويد گيبس در روزنامه لس آنجلس تايمز مقاله اي را نوشت با تيتر انديشمندان و جاسوسان: سكوتي كه فرياد مي زند. اين مقاله نشان مي داد كه دانشگاههاي هاروارد، كلمبيا و نيويورك زير نفوذ مستقيم سيا اداره مي شوند و حجم وسيعي از متون علمي و كاربردي درباره جنگ رواني در چنين دانشگاههايي پديد آمد. گيبس در افشاگري خود به رابطه تنگاتنگ سيا با نهادهاي علوم اجتماعي ايالات متحده اشاره مي كند و مي گويد انديشمندان اجتماعي و سياسي مانند رابرت جرويس استاد دانشگاه كلمبيا و رئيس سابق انجمن علوم سياسي آمريكا، جوزف ني استاد دانشگاه هاروارد، برادفورد وسترفيلد استاد دانشگاه ييل و ديگران،كاملا به رابطه خود با سيا واقف بودند.» سقوط روشنفكري مستقل و متعهد نويسنده كتاب «شواليه هاي ناتوي فرهنگي» با نتيجه گيري از پنج پايه تاريخي ناتوي فرهنگي گفت: «ناتوي فرهنگي در دوره جنگ سرد، رقابت سايه وار سرويس هاي جاسوسي شرق غرب بود در 5 حوزه فرهنگ (به معناي اعم)، هنر، رسانه و بنيادها و دانشگاهها براي مبارزات غيرخشونت آميز. هنگامي كه شوروي و آمريكا پذيرفتند كه نبايد حوزه نفوذ سياسي يكديگر را در جهان مورد حمله نظامي قرار دهند، اين جنگ سايه ها شكل گرفت و هر دو طرف به خريد نيروهاي كار روشنفكري مشغول شدند. دوراني پديد آمد كه ديگر روشنفكران نافذ، مستقل نبودند، تعهد و دغدغه هاي مستقل، ارجي نداشت. اين جنگ سايه هاي در پنج حوزه، سلسه وقايعي بود كه اولا به فروپاشي ايدئولوژي ماركسيسم در شوروي انجاميد و ثانيا انقلاب هاي مخملي را در اروپاي شرقي سبب شد كه زنجيره آن به كشورهايي مانند اوكراين و گرجستان نيز رسيد. بنابراين مي بينيم كه پس از جنگ سرد هم، همين رويه ادامه يافت. بدين معنا كه روشنفكران به تحكيم نظم موجود جهان تك قطبي مدد مي رساندند و پديده ناتوي فرهنگي را با اتكاء به پديدآوردن انقلاب هاي مخملي ادامه يافت.» درك خطاآلوده از ناتوي فرهنگي عضو مركز پژوهش هاي موسسه كيهان با رد نظريه هايي كه مي خواهند نشان دهند ناتوي فرهنگي، ليبراليسم و سكولاريسم را پايه گذاري كرده است، افزود: «اين همان درك خطاآلوده اي است كه از آن سخن مي گويم. شما پديده اي كلان تر به نام ماسونيسم را نبينيد و بياييد آن را تنزل دهيد. ناتوي فرهنگي البته پديده اي غول آساست كه من به شخصه دو سال است روي آن مطالعه مي كنم، اما پديده هاي غول آساتري هم هست به نام ماسونيسم و فراماسونري كه كمتر از آن سخن گفته مي شود و مولود ليبراليسم بوده است. ليبراليسم، پلوراليسم، جامعه مدني و... از قرن 16 ميلادي به اين سو، در لژهاي ماسوني و قلعه هاي ماسوني چون قلعه فراماسونري كاروليناي جنوبي شكل گرفت و اين ها خود ايدئولوژي هاي دگمي هستند كه در سر سلسله دكترين سلطه غرب طبقه بندي مي شوند و در هر عصر از يك پديده براي استيلاي خود بر جهان مدد مي گيرند. يك روز، از پديدههاي نظامي و يك روز از مولفه هاي نرم. مادر ناتوي فرهنگي، فراماسونري است كه ليبراليسم را ساخته و پرداخته است.» از فروپاشي ايدئولوژيك تا انقلاب مخملي فضلي نژاد در «تعريف ناتوي فرهنگي» اظهار داشت: «ناتوي فرهنگي با بهره گيري از فرهنگ، هنر، رسانه، بنيادها و دانشگاهها اول پديده فروپاشي ايدئولوژيك را محقق مي كند، بدين مفهوم كه ايدئولوژي هاي رقيب با روياي آمريكايي را از حجيت و اعتبار در اذهان عمومي مي اندازد. در ميان فلاسفه غربي مشهور است كه كارل پوپر با كتاب جامعه باز و دشمنان آن كمر ماركسيسم را خم كرد و اين تحليلي چندان بي راه نيست. ناتوي فرهنگي از دوره جنگ سرد، بيشترين استفاده ابزاري و سياسي را از فلسفه كرد براي فروپاشي ايدئولوژي رقيب و سپس با اتكاء به فرآيند دموكراتيزاسيون مي كوشد تا نظام هاي سركش عليه ايالات متحده را ساقط كند. فروپاشي ايدئولوژيك هم مقدمه فروپاشي فيزيكال يك نظام است و دموكراتيزاسيون، اسم مستعار انقلاب هاي مخملي است. امروزه، بنيادهايي مانند بنياد اعانه ملي براي دموكراسي، خانه آزادي، موسسه آلبرت انيشتن، موسسه چند حزبي هلند، موسسه هيفوس، موسسات جرج سوروس و... مدعي اند كه براي ارتقاء دموكراسي در جهاني و دمكراتيزه كردن جوامع جهان سوم تلاش مي كنند. اين درك تاريخي و چهارچوب مفهومي ناتوي فرهنگي است. مواد مخدر و گسترش آن سياه و شوم و مذموم است، اما در اين چارچوب كه مستند به اسناد تاريخي درباره ناتوي فرهنگي است، نمي گنجد. بنابراين تا دايره مفهومي ناتوي فرهنگي بر اساس مدلي كه مقام معظم رهبري ارائه كرده اند، تبيين نشود، ما با دركي خطاآلوده روبرو هستيم. ما بايد با هر مفسده اي مبارزه كنيم، با هر انديشه اي كه زاويه با اسلام و انديشه امام خميني (ره) و رهبري دارد، مبارزه كنيم، اما بايد هر مفسده را در مدل مفهومي خودش ببينيم تا بتوانيم راهبرد مبارزاتي خود را ترسيم كنيم. اين آموزه را امام خميني (ره) به ما آموخت كه در جهان معاصر دشمن شناسي جامع و مانع داشته باشيم و با هر پديده به مقتضاي ذات آن روبه رو گرديم.» تغيير ماهيت ناتوي فرهنگي غرب پيام فضلي نژاد ماهيت ناتوي فرهنگي پس از جنگ سرد را متفاوت خواند و گفت: «رقابت ناتوي فرهنگي در عصر جنگ سرد با ماركسيسم، ماهيتا يك رقابت سكولار بود، چرا كه ليبراليسم و ماركسيسم هر دو ايدئولوژي هايي به غايت سكولار بودند، اما رقابت كنوني، رقابت با ايدئولوژي اي الهي است. آمريكايي ها پس از رويارويي با انقلاب اسلامي در سرگشتگي و سردرگمي محض به سر مي بردند و فرانسيس فوكوياما در سال 1366 گفت كه مشكل ما اين است كه هرچه بيشتر به دنبال نابودي شيعه مي رويم، شيعه زنده تر مي شود. آنان با محاسبات جنگ سرد با ماركسيسم به سراغ مبارزه با فلسفه انقلاب اسلامي ايران آمدند، اما ناكام ماندند. اگر مي بينيد آمريكايي ها اكنون التزام صوري به يك صورت مذهبي نشان مي دهند، بدين دليل است كه كوشش مي كنند تا اسلام سياسي را نابود كنند. از اين روست كه ايالات متحده، مسلمانان ليبرال و ليبراليسم اسلامي را هم حمايت مي كند و در گزارش هاي وزارت دفاع آمريكا (پنتاگون) روشنفكران ديني ايران به مثابه شركاء بالقوه آمريكا به شمار مي آيد.» سخنراني پيام فضلي نژاد كه از ساعت 10 صبح روز جمعه، 17 آبان ماه 1387 در تالار حافظ دانشگاه ملاير آغاز شد، در ساعت 20/12 ظهر پايان يافت و پس از آن دانشجويان پرسش هاي خود را با وي در ميان گذاشتند. فضلي نژاد پيش از اين نيز در در جمع دانشجويان دوره آموزش تخصصي مهارتهاي رسانه اي سازمان بسيج دانشجويي در اردوگاه سيد الشهدا(ع) آبعلي به تبيين «جغرافياي ناتوي فرهنگي در ايران» پرداخته بود. «همايش ملي ناتوي فرهنگي» با مشاركت وزارت علوم، تحقيقات و فناوري، سازمان بسيج دانشجويي كل كشور، اتحاديه جامعه اسلامي دانشجويان كل كشور و دانشگاه ملاير از روز 15 آبان 1387 آغاز شد و روز جمعه، 17 آبان ماه به كار خود پايان داد.
دوشنبه 20 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 514]