تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804399614
پاییز «پدر سالار» / کشاورز: نه نقشی در سینما دارم ، نه حضوری در تلویزیون
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > چهرهها - محمد علی کشاورز آرزو دارد که شرایط حضورش در صحنه تئاتر پس از 32 سال فراهم شود. فروغ سجادی : دوسال پیش قرار بود با نمایش «مسافری در تاریکی » به کارگردانی روح الله جعفری به تئاتر بازگردد،همه چیزمهیا بود، هنوز پادرد امانش را نبریده بود، به قول خودش سرپا بود، سر تمرین میرفت، خوشحال بود،اما مجوز اجرا صادر نشد و محمد علی کشاورز به صحنه باز نگشت. دوسال در بی خبری گذشت به قول خودش نه رلی در صحنه و نه رلی در جلوی دوربین، تنها رل تنهایی در خانه . خبربازگشت دوباره اش به صحنه با نمایش«مستنطق» به نویسندگی آ.جی پریستلی وکارگردانی رضا کریمخانی خوشحال کننده بود و کمی تعجب برانگیز ، محمد علی کشاورز پس از 32 سال به تئاتر باز میگردد. چند روز از انتشار این خبر نگذشته که می شنویم در خانه بستری شده، زنگ که میزنم، کمی تعلل میکند و در پاسخ به پرسشم میگوید :« نمی دانم، امیدوارم اگر حالم خوب باشد به صحنه باز گردم .» با صدایی سنگین از اثر آمپول مسکن، سخت حرف میزند و ادامه میدهد :« نه تئاتری نه رلی در تلویزیون و نه سینما ، با این پا درد کاری نمیتوانم، انجام بدهم.» دوباره سکوت میکند و میپرسم تا او بگوید:« آروزیم بازگشت به تئاتر است. اگر این پا درد امان دهد باز میگردم.» از درمانش ، هزینهها ، دوستان، هنرمندان و مسوولان میپرسم ، میگوید :«هیچ کس!از کسی توقعی ندارم، خودم نخواستم به کسی زحمت بدهم ، نگفتم .» می دانم تنها منبغ درآمدش، حقوق بازنشستگی است .ماهی 450 هزار تومان. شنیده ام قرار است در حاشیه جشنواره تئاتر فجر از او تجلیل شود و نقش کوچکی را هم در نمایش «تماشاچی محکوم اعدام » ماتئی ویسنی یک به کارگردانی روح الله جعفری ایفا کند. دوباره میپرسم، میشنوم یا تصور میکنم صدایی را که از آن سوی سیمهای تلفن به آرامی میگوید: «دعا کنید! تا دوباره بازگردم ، دلم برای صحنه تنگ شده است. اگر خدا بخواهد ... سال 90.» سال 89 ، سال 90 ، آرزو میکنم هم برای بازگشت دوباره او و برای بازگشت حافظه کسانی که بازیگر نمایشهای، آنتیگون، آندورا، ادیپوس شهریار، بازی استریندبرگ، دایی وانیا، عاشق مترسک ، لبخند باشکوه آقای گیل ونقشهای به یاد ماندنی تلویزیون و سینما:دایی جان ناپلئون ، هزاردستان ، سربداران ، سلطان و شبان ، گرگ ها خاکستری رنگ اند ، پدر سالار، رگبار، خشت و آینه، کمال الملک ، مادر ، ناصرالدین شاه آکتور سینما ، دلشدگان ، آقای بخشدار ، زیر درختان زیتون ، روز واقعه و... را فراموش کرده اند. 52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 208]
-
گوناگون
پربازدیدترینها