محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846270072
روزنامهنگاری در هوای مهآلود
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - محمد طاهری نوشته آقای حسین انتظامی در وبلاگ میهمان خبرآنلاین که بازخوانی نقاط ضعف وقوت مطبوعات از زبان یکی ازمدیران مسئول در رسانه های کشوراست،خواندنی وقابل توجه به نظرمی رسد. او که نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت است، در بخشی از یادداشت خود، با اشاره به نام گذاری امسال به عنوان "سال همت مضاعف،کارمضاعف" خواستار این شده است که هیات نظارت برمطبوعات نشست هایش را بیشتر و منظم تر ازگذشته برگزارکند. با حجم انبوه توقیف و تذکری که معمولا هر هفته از هیات نظارت خارج می شود، نمی دانیم اگر برگزاری نشست های این هیات، با همت مضاعف و کار مضاعف همراه شود سال به نیمه نرسیده چه تعداد نشریه باقی خواهد ماند. این روزها انتشار روزنامه بیشتر شبیه یک سوء تفاهم است. زمانی خط قرمز مطبوعات محدود به ارکان نظام و اسلام و رهبری می شد اما امروز درسایه مرز نامشخص میان واقعیت و مصلحت وسوء تفاهمی که دراثرنزاع های سیاسی به وجودآمده، حتی مدیران روابط عمومی سازمان های معمولی وابسته به دولت هم خود وسازمان متبوع خود را در دایره خط قرمز نظام قرارمی دهند.پس بی جهت نیست که مدیرروابط عمومی سازمان انتقال خون یا عضو هیات مدیره بانک خصوصی کارآفرین هم خود را مشمول خط قرمزهای موجود می د انند وتهدید می کنند که قادرند نفس رسانه را قطع کنند. چندماه پیش که تحلیل های آقای "حسن روحانی "عضو شورای امنیت ملی و رییس مرکز مطالعات استراتژیک رامنتشرکردیم،از معاونت مطبوعاتی ارشاد اخطار گرفتیم. فردای آن روز همه متعجب شدیم که چگونه ممکن است انتشار گفته های یک عضو شاخص نظام،اخطار هیات نظارت را به دنبال داشته باشد. یکی ازدوستان در توضیح گفت: " چیزی نیست.ما قدرت تشخیص راازدست داده ایم".او درست می گفت .همه ما قدرت تشخیص را ازدست داده ایم. روزنامه نگاری، این روزها مثل این است که در هوای مه آلود عکاسی کنیم.مثل این است که در شب با چراغ خاموش حرکت کنیم. راه، هیچ علامتی ندارد.هیچ مانعی قابل رؤیت نیست و هر آن امکان برخورد وجود دارد. بحث ما در مورد سیاست نیست که در این وادی ظاهرا حد و مرزو خط و نشانه ای نمی توان تصور کرد اما در حوزه اقتصاد که آمارها بهترین شاخص اند و به تنهایی قادر به حرف زدن هستند، بازهم هیچ کس قادر به انعکاس واقعی رویدادها نیست. دو سال پیش همه به یاد داریم که بحران مالی چگونه از دیوارهای وال استریت بر خاست و در جهان اقتصاد فراگیرشد. زمانی که آقای بن برنانکی در آغاز بحران مالی به کنگره رفت و در گزارشی برای نمایندگان وقوع قطعی بحران را تایید کرد،شبکه تلویزیونی بلومبرگ به صورت زنده سخنان او را پخش کرد و هم زمان تغییرات شاخص های بازار سرمایه رانیز به بینندگانش نشان داد.طبیعی بود که با هر جمله رییس فدرال رزرو، شاخص قیمت سهام بیشتر و بیشتر فرومی ریخت. فراز و فرود شاخص ها در اقتصاد امری طبیعی است.اقتصاد روزهای خوب دارد و روزهای بسیار بد. برعکس آن چه درمورد بن برنانکی یاد شد،روزی برای آلن گرینسپن اتفاق افتاده بود و شاخص های بازار سرمایه آمریکا پس ازآن که او گزارش مثبتی از روند اقتصاد ایالات متحده ارایه کرد، پیش چشم میلیون ها فعال اقتصادی با رشد مواجه شد.چنین شاخص هایی در سیاست وجود ندارد اما دراقتصاد، شاخص ها هم چون دماسنج، نشان دهنده واقعیت هایی هستند که دربخش های مختلف جریان دارد.حال که شاخص پیش روی ما قرار دارد،چرا انتظاردارند آن را طور دیگری تفسیر وتحلیل کنیم؟ تماس های نه چندان دوستانه، تلفن های تحکم آمیز، سفارش های آمرانه و بی اعتمادی محسوسی که میان روزنامه نگاران اقتصادی و برخی سازمان های دولتی وجود دارد، حاکی از وجود نگاهی نگران کننده وانتظاری بی سابقه است. این روزها نوعی انتظار بی ربط از رسانه های کشور به وجود آمده و مسبب این انتظار، برخی نهادهای دولتی هستند. کاملا واضح است که هرچه دولت گستره نفوذش را افزایش می دهد، انتظارات مدیران دولتی هم از تشکل ها و رسانه ها بیشتر می شود. مدیران سعی می کنند ناکارآمدی خود را به مسایل امنیتی و حساس کشور پیوند بزنند و خود را پشت مصلحت ها پنهان کنند. و روزنامه نگاران درچنین فضایی نمی دانند در مورد کشف اختلاس در بانک و بیمه دولتی چه رویکردی در پیش گیرند یا اگر احیانا سازمان خصوصی سازی درجریان عرضه سهام یک شرکت دولتی،دچار اشتباه فاحش شد، چگونه باید به آن بپردازند. ما می دانیم پرداختن به مسایلی هم چون آثار تحریم، خروج شرکت های بزرگ خارجی از ایران، آثار اجتماعی هدفمندی یارانه ها و مسایلی از این دست در حیطه مسایل مهم وحساس کشور می گنجد بنابراین سعی می کنیم حساسیت موضوع را درک کنیم و کمتر به آن بپردازیم و حتی فضایی ایجاد کنیم که مردم کمتر احساس نگرانی داشته باشند اما چرا باید از سوء مدیریت دروزارت خانه های دولتی چشم پوشی کنیم و به مشکلات فرودگاه ها نپردازیم؟ آیا دولت انتظار دارد ما سراغ سیاست های ضد تولید وزارت صنایع یا خصوصی سازی های معیوب وبازار سرمایه ناکارآمد نرویم و درعوض بنویسیم همه چیز خوب است و آرام و هیچ شاخصی افت نکرده واقتصاد دربهترین شرایط به سرمی برد. در چنین فضایی انتظار از نهادهای ناظر بر عملکرد مطبوعات این است که اهتمام بیشتری به خرج دهند و خط و خطوط را شفاف تر ترسیم کنند نه این که فقط کارشان این باشد که تذکر بدهند و حکم توقیف صادرکنند. همکاران اندک باقی مانده در اندک مطبوعات فعلی کشور با علم به این که فضای رسانه ای درحال حاضر حساس است، سعی زیادی می کنند تا کشور از این مرحله حساس گذر کند اما اخطارهای پی در پی و کارت زردهایی که قرار است به کارت قرمز منجرشود، فضای رسانه ای را سردرگم کرده و به بحران رابطه مطبوعات با دولت دامن زده است. مردم نشان داده اند که به روزنامه ها و خبرگزاری های داخلی اعتماد دارند و روزنامه نگارانی که در همین رسانه ها به کار مشغولند می توانند نظارت کنندگان خوبی برای شفافیت روند های اقتصادملی باشند. دادن اخطارهای متعدد به آنها تاثیری در واقعیت های اقتصادی کشور ندارد چرا که مردم نه فقط به انتشار نمودار شاخص تورم در روزنامه ها که ابتدا به جیب خود می نگرند. و این گونه است که ما فکر می کنیم هیات نظارت مرد بداخلاقی است که فقط تنبیه کردن را به او آموخته اند و بلد نیست با روزنامه نگاران که فرزندان این مرزوبوم هستند گفت وگو کند. همین است که هر هفته روزهای دوشنبه نگران می نشینیم که مبادا غلط تایپی صفحه خبر روزنامه، سیاسی تلقی شود و هیات نظارت دوباره کارت زرد به ما نشان دهد. نگرانیم که مبادا ازگزارش واردات خون برداشت سیاسی کنند و دوباره به ما کارت بدهند. نگرانیم که ...ونگرانیم که ... به راستی انتشار روزنامه،این روزها مثل عکس گرفتن درهوای مه آلود است. سر دبیر روزنامه پول
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]
-
گوناگون
پربازدیدترینها