واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: هراس از 90 غیرورزشی حتی از نوع سینمایی؟! +عکس برنامه "7" شب گذشته در حالی اجرا شد و برای دو هفته به تعطیلات رفت كه كاملاً مشخص بود پس از اظهارات و اتفاقات جنجال برانگیزی كه در دو برنامه اخیرش بیان شده یا به وقوع پیوسته، در اصطلاح عام "نتق" این برنامه كشیده شده و جیرانی به خوبی نقش ترمز برنامه را برای جلوگیری از حركت این برنامه به سمت و سویی كه هزینه داشته باشد و جلوگیری از افتادن به ورطه جنجالهای اخیر سینمای كشور، برعهده گرفت تا هفت این هفته خالی از بسیاری از مسائلی باشد كه مردم علاقمند بودند پشت پردهاش را بدانند و این هشداری برای برنامهای است كه ظرفیت تبدیل شدن به "90" غیرورزشی و سینمایی را دارد. به گزارش آینده؛ دو هفته پیش برنامه "7" ابتدا میزبان منتقدانی بود كه در پی بازشناسی فیلمهای سخیف و سینمای زرد بودند و طبیعتاً در این برنامه انتقادات تند و البته به حقی متوجه آثاری صرفاً "بفروش" و در اصطلاح فیلمفارسی دهه 90 سینمای ایران شد و در نهایت این نتیجه گیری حاصل آمد كه این سبك فیلمسازی نیز در حال از رونق افتادن است. اما همراه با رونق افتادنش، گیشه های سینمای ایران نیز در حال از رونق افتادن است و این به دلیل آن است كه مردم قالب سینمای وطنی را چنین میپندارند و همه را با یك چوب زده و راهی سالنها نمیشوند و اینچنین آثار قابل قبول و دارای استاندارد نیز فروش مناسبی نخواهند داشت. علاوه بر این تاكید شد كه با توجه به محدودیت كمی سالن های سینما در ایران برخلاف بسیاری از نقاط دنیا، دستگاه های نظارتی و صادركننده پروانه ساخت و نمایش فیلم، باید از رشد سرطانی این فیلم ها كه باعث میشود سالن برای اكران فیلمهای دارای محتوا و اتفاقاً بفروش محدود شود، جلوگیری كرده و برای صدور مجوز به سازندگان فیلم های عامه پسند، استانداردهایی قرار دهند كما اینكه دیگر كشورها نیز چنین استاندارهایی در نظر میگیرند و سینمای عامه پسندشان، تكرار دیوانه كننده یك الگوی سناریونویسی و فیلمسازی با مفاهیم پوچ كه حتی خنده آور نیز نیست، نبوده و حتی در این زمینه نیز تنوع، كیفیت و خلاقیت را رعیات میكنند.
8 روز پیش و یك هفته پس از برنامه فوق الذكر با حضور منتقدان كه در آن برخی از فیلم های بعد از انقلاب با فیلم فارسی های پیش از انقلاب نیز در قالب یك میان برنامه مقایسه شده بود، این بار برخی تهیه كنندگان فیلم های عامه پسند راهی برنامه شده بودند تا در مقابل مسعود فراستی، پای ثابت "7" به دفاع از سبك فیلمسازی شان بپردازند اما این برنامه كه تا 2 ساعت و اندی پس از بامداد ادامه داشت، بیش از برنامه هفته پیشش جنجال آفرین شد و در هفته گذشته نیز بسیاری از اهالی سینما واكنشهایی به اظهارات این سازندگان عامه پسند و به ویژه نقدهای جدی نسبت به ادبیات فرحبخش علیه منتقدان داشتند و چنین بود كه برنامه جیرانی به شدت زیر ضرب قرار گرفت.بدین ترتیب مكانیزم های در نظرگرفته شده برای كنترل رویه این برنامه توسط مسئولان امر در هفته اخیر فعال تر شد تا با آغاز برنامه این هفته، از همان دقایق ابتدایی بتوان این تغییر رویه را دریافت و در ادبیات جیرانی در برخورد با همكارش بیشتر لمس كرد. طبیعی بود كه بیننده درك كند این تغییر لحن و عبور از برخی موضوعات اصلی به دلیل برخی تذكرات و اتفاقات پشت پرده ای است كه شاید همین عدم اجازه حضور میترا حجار در برنامه و منتفی شدن پرداختن به فیلم آناهیتا كه با بازی حجار اكران شده، یكی از آن اتفاقات باشد.خانه سینما كه انتخاباتش در پیش است و طبیعتاً طبق معمول در آستانه انتخاباتش جنجال برپا شده و این بار برخی كانون تهیه كنندگان و كانون كارگردانان ادعایی مبنی بر سوری بودن این انتخابات و تعیین اعضاء از قبل، مطرح كرده اند با بیانیه كشی و اظهارات فراوانی همراه بوده میتوانست دیشب دستمایه طرح بسیاری از مسائل باشد. اما جیرانی اجازه طرح این مسائل را نداد و تاكید كرد كه این مشكل صنفی است و در روزهای آتی حل میشود تا تنها در بخش گفت وگوی برنامه دیشب به آسیب شناسی نصفه و نیمه این تشكل غیردولتی پرداخته شود. البته پیش بینی جیرانی چندان غلط هم نبود و كانون كارگردانان اعلام كرد به درخواست تعدادی از كارگردانان، از تحریم انتخابات خانه سینما منصرف شده و شركت خواهد كرد كه البته این كل ماجرا را عوض نكرده و انتخابات بعید به نظر میرسد بیحاشیه باشد.
"هفت" با اجرای جیرانی اگرچه نسبت به برنامه های سینمایی مشابه خارجی، از ضعف های جدی برخوردار است، اما در هفته های اخیر نشان داده توان بالقوه ای برای مبدل شدن به برنامه ای در همان ابعاد را در صورت انتخاب درست سوژه ها و همچنین كاهش نگاه تخصصی برنامه، به شكلی كه مخاطبان عام، ارتباط بیشتری با آن برقرار كنند را دارد. این فرصت مناسبی است كه شبكه سه میتواند از آن در جهت افزایش مخاطبانش بهره ببرد؛ اما آیا اصغر پورمحمدی مدیر محافظه كار شبكه سوم سیما، حاضر میشود هزینه هایی كه بابت 90 داده، برای تامین یك نود غیر ورزشی و ایجاد 90 سینمایی در چهارچوب همین "7" موجود، بدهد و برابر هراس برخی از وقوع این مسئله، مقاومت كتد؟جیرانی اگرچه به واسطه حضور در نقش تهیه كننده و كارگردان بعضاً از سوی میهمانان برنامه به جانبداری و باندبازی متهم میشود و به همین دلیل بعضاً معذوراتی برای بیان مسائل دارد تا بیشتر این برچسب نصیبش نشود، اما شخصا چهره معتدلی است و در اجراهایش تلاش كرده برنامه به افراط و تفریط كشیده نشود. اما واقعیت آن است كه سبك اجرایش با كندی همراه است و این كندی، در ریتم برنامه كه طبیعتاً با هماهنگی وی تنظیم میشود نیز مشهود است و بعضاً برای بیننده كه زمان طولانی ای را باید به صفحه تلویزیون خیره شود، خسته كننده میگردد و مخاطب را وامی دارد حتی در بخشهای جذاب برنامه، یك استراحت به خود بدهد، حال آنكه برنامه 90 با ریتم تندش، اجازه تكان خوردن مخاطب را از مقابل تلویزیون نمیدهد، مگر هنگام پخش پیام بازرگانی میان برنامه!
البته راه دیگری نیز وجود دارد و آن حذف جیرانی و همكارش و جایگزینی یك مجری جوان، باسابقه و مسلطی است كه هم سینما و سینماگران را بشناسد و هم با مدیوم تلویزیون آشنا باشد و اتفاقاً برخی صاحب نظران نیز همین پیشنهاد داده بودند تا عملاً هم مشكل ریتم برنامه برطرف شود، هم اتهام تیمی بودن 7 رفع شود و هم نگاه ها نسبت به شكل اداره این برنامه به خصوص در همان بخش "فیلم هفت" یا گفت و گو و مناظره در خصوص شرایط سینمای كنونی ایران دستخوش تغییر شود. "نود" میتوانست و میتواند همچون "هفت" نگاه به مراتب تخصص تری داشته باشد و من باب مثال به تشریح جزئیات داوری و قوانین و یا اختلافات در كمیته داوران فدراسیون فوتبال بپردازد؛ اما فردوسی پور آگاه است كه این رویه گرچه شاید گروهی از متخصصان را پای این برنامه بنشاند، اما در مقابل جذب محدودی مخاطبان، حجم عظیمی از بینندگانش كه این مباحث برایشان جذاب نیز را از دست خواهد داد و از این جهت به نظر میرسد، "هفت" نیز بهتر باشد در عوض پرداختن به جزئیات نه چندان جذاب از اتفاقات هرهفته سینمای ایران و همچنین كوتاه كردن جدل انتهای هر برنامه، برخی مباحث را بگنجاند كه گروه بیشتری را پای این برنامه بنشاند و عمومیت بیشتری بتوان برای تنها برنامه جامع سینمایی چند سال اخیر سیما تعبیر كرد.
گنجاندن بخش ثابت گفت و گوی كوتاه با بازیگران به تناسب فیلمهای در حال اكران و یا فستیوالها برگزار شده و دعوت از كارگردانان شاخص همین آثار به سبك برنامه های خارجی پرمخاطب میتواند باعث جذب بیشتر مخاطبانی شود كه به شكل تخصصی مسائل حوزه سینما را پیگیری نمیكنند و در كنار این بحث، "7" ظرفیت آن را دارد كه گزارشهایی از روند ساخت و پشت صحنه فیلم های در مرحله تولید تا پیش از اكران داشته باشد و صرفاً به پخش تریلر فیلمهای در آستانه اكران اكتفا كند كه این اتفاق با پخش صداگذاری آخرین اثر مسعود كیمیایی در برنامه شب گذشته به وقوع پیوست و بازخورد نسبتا خوبی نیز داشت. تنوع در بكارگیری كارشناسان و منتقدان نیز از مسائلی است كه جیرانی و برنامه اش را از اتهام باندی بودن مبری میسازد و بر این مبنا اگرچه مسعود فراستی و معدود منتقدان دعوت شده در این سری برنامه، نقدهای خوبی را مطرح كردهاند كه با كلیت نگاه منتقدان تعارض جدی نداشته، اما در عین حال تنوع در دعوت منتقدان یك امر ضروری است. كما اینكه در برنامه های مشابه خارجی نیز تنوع كارشناسی، یكی از جذابیت ها تلقی میشود و معمولاً متناسب با موضوع مورد نقد، جدی ترین منتقدان دعوت میشوند و هر هفته ادبیات متفاوتی از دو سوی نقادی، با حضور مجری اصلی برای عموم بینندگان قابل مشاهده خواهد بود.كاهش حضور چهره های دولتی و عدم تبدیل شدن بخشی از هر برنامه "هفت" به تریبون شمقدری یا سجادپور و یا كارگردانانی چون ده نمكی و حضور چهره های همیشه غایب، اما شاخص سینمای ایران در این برنامه میتواند فضای استقلال این برنامه را همچون 90 بیشتر سازد و این تصور كه این برنامه ساخته میشود تا تنها گروهی حرف بزنند و گروهی دیگر از اهالی سینما سهمی از "هفت" ندارند، برطرف شود كه این یكی، به خالی نكردن پشت این برنامه توسط مسئولان شبكه سه و مدیران ارشد صداوسیما برمیگردد و قطعاً همین حمایت میتواند به استحكام بیشتر این برنامه بیانجامد و یا عدم حمایت، منجر به ناكامی شكل گیری یك پتانسیل ارزشمند و پرمخاطب در حوزه سینما شود. اما آیا رسانه ملی برای جذب مخاطب در سینما همچون فوتبال، هزینه میدهد؟
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 638]