واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > انرژی - آژانس بینالمللی انرژی اعلام کرد که کاهش مصرف جهانی نفت در سال جاری، از سال 1981تاکنون بیسابقه است. حشمتالله رضوی نفت در بازار جهانی به بیماری شبیه است که از بخش مراقبتهای ویژه خارج شده اما به ثبات نرسیده است؛ از این رو اگر چه وضعیتش اضطراری نیست اما نگرانی از تشدید بیماری به قوت خود باقی است. در سه روز آخر هفتهای که گذشت سه گزارش؛ دو گزارش در مورد دورنمای بازار جهانی نفت و یک گزارش در مورد وضعیت اقتصادی ناحیه یورو، انتشار یافت که هر سه موجب کاهش بهای نفت شد. نخستین گزارش که روز چهارشنبه انتشار یافت، گزارش ماهانه سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در مورد دورنمای بازار جهانی نفت بود. در تازهترین ارزیابی اوپک، تقاضای جهانی نفت 150 هزار بشکه در روز کاهش یافته و کل تقاضای جهانی نفت در سال 2009، 84 میلیون و 30 هزار بشکه در روز اعلام شده است. این نهمین بار پیاپی است که اوپک در پیشبینی خود تقاضای نفت را کاهش میدهد. اوپک در این گزارش همچنین پیشبینی کرد که تقاضا در سال جاری در مقایسه با سال قبل از آن یک میلیون و 570 هزار بشکه در روز، 8/1 درصد، کاهش خواهد یافت. اما یک روز پس از گزارش اوپک، آژانس بینالمللی انرژی (در روز پنجشنبه) نیز گزارش ماهانه خود را در مورد تقاضای جهانی نفت منتشر کرد؛ گزارشی که به تحولات نفت نگاه بدبینانهتری داشت. آژانس بینالمللی انرژی اعلام کرد که کاهش مصرف جهانی نفت در سال جاری، از سال 1981تاکنون بیسابقه است. آژانس در گزارش جدید خود پیشبینی تقاضای جهانی نفت در سال جاری میلادی را در مقایسه با گزارش ماه قبل کاهش داد و آن را 83 میلیون و 30 هزار بشکه در روز (یک میلیون بشکه در روز کمتر از پیشبینی اوپک) اعلام کرد. این نهاد مدافع کشورهای صنعتی مصرفکننده نفت همچنین پیشبینی تقاضا برای سال جاری را 230 هزار بشکه در روز کاهش داد. اما جدای از تأثیر گزارشهای این دو نهاد بر کاهش بهای نفت در بازار جهانی، گزارش دیگری در روزجمعه در مورد اقتصاد کشورهای اروپایی انتشار یافت که از عملکرد نامطلوب آنان در سه ماهه نخست سال 2009 حکایت داشت. گزارش بخش آمار اتحادیه اروپا در روز جمعه نشان داد که تولید ناخالص داخلی هم اتحادیه اروپا به عنوان یک مجموعه و هم شانزده کشور ناحیه یورو، 5/2 درصد کاهش یافته است. به این ترتیب ناحیه یورو از زمان تأسیس در سال 1999 بدترین عملکرد اقتصادی را به نمایش گذاشت. این آمار همچنین نشان داد تولید ناخالص داخلی عمدهترین کشورهای اروپایی، مانند آلمان، در سه ماهه نخست سال 2009 حدود 8/3 درصد کاهش یافته است و آن گونه که خبرگزاری شینهوا گزارش میدهد این میزان کاهش برای بزرگترین اقتصاد اروپا در دهههای گذشته بیسابقه است. این سه گزارش در مجموع نشان داد که بنیادهای بازار همچنان ضعیفند و سبب شد بهای نفت که اواسط هفته گذشته به بیش از 60 دلار در هر بشکه افزایش یافته بود، در معاملات پایانی روز جمعه در بازار نیویورک به 56 دلار و 34 سنت کاهش یابد. اما پیش از انتشار این سه گزارش عواملی چند به طور پیوسته بهای نفت را در بازارهای جهانی افزایش داده بودند. این عوامل سبب شده بودند عقربه قیمتها پیوسته از سوی 50 به سوی 60 میل کند و برای مدتی از عدد 60 نیز عبور کند. اما این نوسانها بیش از هر چیز ناشی از خوشبینی به دورنمای تحولات اقتصادی بود تا اثرپذیری از واقعیات بازار. گزارشهایی که از ابتدای اردیبهشت ماه انتشار یافته و به افزایش قیمت نفت کمک کرده بودند؛ به جز شاخصهای بازارهای بورس، هیچ یک مثبت نبودند اما حکایت از آن داشتند که عملکرد اقتصادی در مقایسه با انتظارات، بهتر بوده است. یکی از این آمار گزارش وزارت کار آمریکا در مورد رقم بیکاری در این کشور در ماه آوریل بود. این آمار نشان داد که در این ماه 539 هزار نفر بیکار شدهاند. اگر چه این میزان بسیار قابل ملاحظه و نشانه تداوم رکود بود اما در مقایسه با رقمی که انتظار میرفت بیکار شده باشند، 610 هزار نفر، کمتر بود و از این رو مثبت ارزیابی شد. آمار دیگر مربوط بود به گزارش هفتگی اداره اطلاعات انرژی آمریکا در مورد ذخایر نفت خام که در روز 16 اردیبهشت انتشار یافت و نشان داد که ذخایر نفت خام آمریکا در هفته منتهی به 11 اردیبهشت، 600 هزار بشکه افزایش یافته است. این عامل در شرایط عادی باید بر بهای نفت تأثیر منفی میداشت، اما به دنبال انتشار این گزارش بهای نفت در بازارهای جهانی افزایش یافت. علت این بود که میزان افزایش در مقایسه با آنچه انتظار میرفت، کمتر بود و از این رو حمل بر بهبود وضعیت تقاضای نفت شد و در نتیجه قیمتها افزایش یافت. دلیل دیگری که پیش از کاهش بهای نفت در روزهای پنجشنبه و جمعه، افزایش بهای نفت را رقم زده بود کاهش ارزش دلار بود که معمولاً سفتهبازان را به منظور سودبری از کاهش ارزش دلار به منظور خرید نفت به بازار میکشاند. دلیل دیگر افزایش قیمتها، بهبود شاخصها در بازارهای بورس جهانی بود. بهای نفت در دوره یادشده به جای واکنش در برابر عرضه و تقاضا به تحولات بازارهای بورس واکنش نشان داد و از آنجا که افزایش شاخصها در بورس نشانه بهبود عملکرد اقتصادی است، از این رو بهای نفت نه به دلایل مرتبط با عرضه و تقاضا بلکه خوشبین به دورنمای وضعیت اقتصادی جهان افزایش یافت، همچنان که افت شاخصها در بازارهای بورس در روز جمعه (25 اردیبهشت) نیز در کاهش بهای نفت نقش داشت. اما نکته دیگری که پیش از انتشار گزارشهای اوپک و آژانس بینالمللی انرژی، موجبات افزایش قیمت نفت را فراهم آورده بود، سخنان بن برنانکه، رئیس فدرال رزرو آمریکا بود که گزارش وی در روز دوشنبه هفته گذشته در مورد وضعیت بانکهای آمریکایی و موقعیت دلار در بازار نیویورک دلگرمی ایجاد کرد. اظهارات رئیس فدرال رزرو گویای آن بود که 9 بانک از 19 بانک بزرگ آمریکا برای این که روی پای خود بایستند نیازی به کمکهای مالی ندارند و وضعیت مالی 10 بانک بزرگ دیگر این کشور نیز روند امیدوارکنندهای را طی میکند. اظهارات وی در مورد دلار نیز دلگرمکننده بود. بن برنانکه در مورد وضعیت دلار گفت که دلار در آینده قابل پیشبینی ارز باثباتی خواهد بود و هم به عنوان ارز ذخیره و هم ارزی که معاملات با آن انجام میشود، قوی خواهد ماند؛ زیرا اقتصاد آمریکا قوی است. محدودیتهای پالایشی و افزایش مصرف سوخت در آغاز فصل رانندگی در آمریکا نیز از عواملی بود که تا پیش از انتشار گزارش ماهانه اوپک و آژانس بینالمللی انرژی به افزایش بهای نفت کمک کرده بود. در مجموع بررسی نوسان بهای نفت در دو هفته اخیر نشان میدهد که عوامل خوشبینانه از یک سو و واقعیات مربوط به تقاضای نفت از سوی دیگر قطبهای مخالفی بودند که نوسان قیمتهای نفت را در فاصله 50 تا 60 دلار هر بشکه سبب شدند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 480]