نشست روز قلم در خبرگزاري فارس/1 حسن‌بيگي: تا وقتي نويسندگي شغل نباشد، وضع اهل قلم بهتر نمي‌شود

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نشست روز قلم در خبرگزاري فارس/1 حسن‌بيگي: تا وقتي نويسندگي شغل نباشد، وضع اهل قلم بهتر نمي‌شود
خبرگزاري فارس: ابراهيم حسن بيگي با اشاره به اينكه يكي از آفت‌ها و مشكلاتي كه اهالي قلم دارند حرفه‌اي نبودن نويسندگي در ايران است، گفت: تا وقتي كه نويسندگي شغل نباشد، وضعيت اهل قلم بهتر نخواهد شد.

به گزارش خبرنگار فارس، به مناسبت فرارسيدن 14 تير، نشست روز قلم با حضور ابراهيم حسن‌بيگي و رضا رييسي در خبرگزاري فارس، برگزار شد.
ابراهيم حسن‌بيگي،‌ نويسنده رمان «محمد(ص)» در ابتداي اين نشست گفت: قلم، خاستگاه انديشه و تفكر انساني است و هميشه انديشه‌هاي سترگ، انقلابي و تأثير‌گذار از طريق قلم جاري و ساري بوده است. انعكاسي كه قلم از انديشه داده، عموما موجب تعالي در تفكر و زندگي بشر شده است. در طول تاريخ قلم‌ها بوده‌اند كه زندگي را به سمت چيزي كه بشر به عنوان تعالي براي به دست آوردنش تلاش كرده، هدايت كرده‌اند.
وي افزود: تراوش فكري همه فيلسوفان و دانشمندان و حتي آنهايي كه در رياضيات و فلسفه هم كار مي‌كردند، از طريق قلم گسترش پيدا كرده است. امروز اگر از طريق ابزاري غير از قلم، اطلاع‌رساني و گسترش افكار را شاهد هستيم، در دوراني فقط قلم وجود داشته است و جز قلم ابزاري براي گسترش افكار بشر وجود نداشته است. قلم در باورهاي ديني ما نيز جايگاه مرتفعي دارد. خداوند در قرآن به قلم سوگند خورده است و اين موضوع نشان مي‌دهد كه قلم فرزند خلف انسان‌هايي است كه در اوج هستند؛ انسان‌هايي است كه به تعالي انسانيت فكر مي‌كنند و از ماندگاري و درجا زدن بيزار هستند. چرا كه انديشمندان هستند كه مي‌خواهند كه با بال‌هاي آتشين انسان را به پرواز وا دارند و در طول تاريخ اين امر ميسر نبوده است مگر با قلم و بزرگ‌مردان و فرزانگاني كه ابزار كلامشان، قلم بوده است.
نويسنده «اشكانه» ادامه داد: ما با چنين ابزار ارزشمندي مواجه هستيم كه همه انسان‌ها با هر نوع تفكر و ايدئولوژي -حتي ايدئولوژي‌هايي كه در تقابل هم بوده‌اند- در اهميت و ارزشش با هم اشتراك داشته‌اند. ارزش و اهميت قلم زماني مصداقش به دست مي‌آيد و حرمتش شناخته مي‌شود كه ما به صاحب اين قلم فكر كنيم. به كسي يا كساني كه قلم در دستان آنها است. زيرا تفكر و انديشه در دستان آنها است.
حسن‌بيگي اظهار داشت: انسان‌ها چه آنهايي كه فيلسوفند و چه آنهايي كه در حوزه‌هاي غير علوم انساني قلم مي‌زنند، در كنار كساني كه در حوزه علوم انساني هستند و تفكرات فرهنگي و معنوي را دنبال مي‌كنند، بدون در نظر گرفتن نژاد و مليت و حتي دين، همين كه اهل قلم هستند، ارزشمندند. شايد به همين علت است كه خداوند وقتي به قلم قسم مي‌خورد، مي‌گويد سوگند به قلم، به آن چه كه مي‌نويسد. و خداوند بعدش نمي‌گويد كه آنچه كه مي‌نويسد يعني چه. يعني اهالي قلم را از هم تفكيك نمي‌كند. هرچند مفسرين مي‌گويند هر آنچه را كه خوب است مي‌نويسد.
اين نويسنده گفت: اصولا قلم به دستان، آدم‌هاي انديشمند و خوبي هستند. قاتلين و دزدان كمتر داستان مي‌نويسند و جنايتكاران كمتر شعر مي‌گويند. ممكن است كه بعضي از انديشمندان راه را اشتباه بروند، اما آدم‌هاي بدي نيستند و اين افراد هميشه استثنا بوده‌اند. من قداست قلم را عام مي‌دانم.
خالق كتاب «سال‌هاي بنفش» با بيان اين‌كه در يك نظام فرهنگي بايد براي همه قلم‌هايي كه وجود دارد، احترام گذاشت، يادآور شد: بزرگ‌ترين بي‌توجهي به اهل قلم اين است كه محدوديت‌هاي حوزه‌هايي مثل سياست و اقتصاد را نبايد وارد عرصه فرهنگ كرد. اين محدوديت‌ها باعث مي‌شود كه بسياري از خلاقيت‌ها ظهور پيدا نكنند.

* نويسندگي در ايران حرفه‌اي نيست

حسن‌بيگي با اشاره به اينكه يكي از آفت‌ها و مشكلاتي كه اهالي قلم دارند اين است كه نويسندگي در كشور ما حرفه‌اي نيست، گفت: تا وقتي كه نويسندگي شغل نباشد، وضعيت اهل قلم بهتر نخواهد شد. نويسنده اكنون در ايران كار ديگري غير از نويسندگي مي‌كند تا بتواند معيشت خود را تامين كند. او بيشترين زمان خود را صرف كارهاي غير مربوط با نويسندگي مي‌كند و اگر وقت كند در زمان‌هاي اندكي كه باقي مي‌ماند به كار نويسندگي مي‌پردازد.
وي افزود: حرفه‌اي نشدن نويسندگي بزرگترين آفتي است كه به نظام فرهنگي ما وارد مي‌شود. يكي از ابزارهاي مهم فعاليت فرهنگي نويسندگان هستند. اكنون اهالي قلم در خدمت اين نظام فرهنگي نيستند و اغلب مشغول كار‌هاي ديگري هستند. من فكر مي‌كنم حرفه‌اي شدن نويسندگي امري شدني است. ما اكنون در ورزش به حرفه‌اي شدن رسيده‌ايم. قبلا ورزش ما حرفه‌اي نبود و اكنون ورزش ما خيلي تغيير كرده است و در سطح دنيا حرفي براي گفتن دارد.
وي با اشاره به زمان‌بر بودن برنامه‌هاي فرهنگي گفت: يك دوره محدودي در اختيار متوليان فرهنگي‌ است و لذا اين متوليان برنامه‌ريزي درازمدت ندارند. مديريت فرهنگي زمان‌بر است و براي نتيجه‌گيري از يك برنامه فرهنگي گاهي بايد 10 سال صبر كرد. اما متوليان فرهنگ ما رغبتي براي برنامه‌ريزي بلند‌مدت ندارند.
وي افزود: شايد يك تصور از حرفه‌اي شدن نويسندگي اين باشد كه دولت به نويسنده‌ها به عنوان كارمند نگاه كند، اما منظور ما اين نيست. قطعا نويسنده را نمي‌توان مجبور كرد كه در ساعات به خصوصي در يك اداره مشغول نوشتن شود و شيوه حرفه‌اي شدن نويسندگي فرق مي‌كند و راه‌كارهاي خودش را دارد. يكي از راه‌كارهاي بسيار موثر آن گسترش فرهنگ كتاب و كتابخواني است. محصول كار نويسنده كتاب است و اگر كتاب به فروش برسد خود به خود نويسنده تامين مي‌شود و امنيت اجتماعي و اقتصادي پيدا مي‌كند و شغل چيزي جز اين نيست.
وي ادامه داد: در بعد از انقلاب توقع گسترش فرهنگ كتابخواني بسيار زياد شد، اما متأسفانه ما هنوز فرهنگ كتابخواني نداريم.
انتهاي پيام/
جمعه 14 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]