باز هم گذشت اولياي دم؛ متهمان 2 پرونده جنايي جان دوباره يافتند

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: باز هم گذشت اولياي دم؛ متهمان 2 پرونده جنايي جان دوباره يافتند
گروه حوادث- مصدق: متهمان دو پرونده جنايي با گذشت اولياي دم فرصت زندگي دوباره يافتند. صبح ديروز قضات شعبه 74 دادگاه كيفري استان تهران به رياست قاضي كوه كمره اي دو مرد 27 ساله و 42 ساله را كه در جنايتهاي جداگانه مرتكب قتل عمد شده بودند، از جنبه عمومي جرم تحت محاكمه قضايي قرار دادند. گذشت از قاتل با گرفتن حضانت بچه به گزارش خبرنگار ما، اولين شخصي كه ديروز در برابر پنج قاضي شعبه ياد شده قرار گرفت «امير» نام دارد. در ابتداي محاكمه اين جوان 27 ساله، «سيفي»، نماينده دادستان به قرائت كيفر خواست صادره پرداخت و گفت: «امير» 27 ساله متهم است صبح 28 مرداد ماه سال 85 در درگيري با همسر 32 ساله اش به نام فرزانه معروف به مهتاب او را از ناحيه قلب مورد اصابت يك ضربه چاقو قرار داده و به قتل رسانده است. نماينده مدعي العموم با محرز داشتن اتهام امير از نظر دادسراي امور جنايي مركز گفت: با عنايت به گذشت ولي دم پرونده، اما از آنجا كه اقدام متهم موجب اخلال در نظم عمومي شده و بيم تجري وي به ديگران مي رود از هيأت قضايي تقاضا دارم براساس ماده 612 قانون آيين دادرسي كيفري، او را مجازات كنند. سپس مادر مقتول در جايگاه قرار گرفت و گفت: متهم تحت تأثير افكار مادرش كه با ازدواج او با دخترم مخالف بود، قرار داشت.وي افزود: امير بارها دخترم را مورد ضرب و شتم قرار داده و حتي يك بار او را با چاقو مجروح كرده بود. اختلاف آنها به قدري بود كه دخترم دو سال قبل از حادثه با گرفتن حضانت بچه شان به صورت توافقي طلاق گرفت اما پس از گذشت شش ماه رجوع كرد. وي در خاتمه گفت: به خاطر گرفتن حضانت نوه ام «مهسا» از خون متهم گذشت كردم اما از دادگاه تقاضا دارم او را از جنبه عمومي جرم مجازات كند. در ادامه نوبت به امير رسيد و وي پس از آنكه از سوي قاضي و رئيس دادگاه تفهيم اتهام شد، در دفاع از خود گفت: اتهام قتل همسرم را قبول دارم اما عمدي در كار نبود. وي افزود: من و همسرم با هم اختلافهايي داشتيم. حتي يك بار از هم جدا شده بوديم اما به خاطر بچه مان رجوع كرديم. با اين حال دوستش داشتم و راضي به مرگش نبودم. وي در شرح ماجرا گفت: ساعت حدود 10 صبح بود كه از خواب بيدار شديم. با هم صبحانه خورديم. سپس مهتاب دخترمان را صدا زد تا او را براي رفتن به مهدكودك آماده كند اما متوجه شد كه لباسش هنوز در ماشين لباسشويي است. به همين خاطر به من اعتراض كرد كه چرا من لباسها را روي طناب پهن نكردم كه خشك شود. در جوابش گفتم فراموش كردم. اما قانع نشد و شروع به فحاشي كرد. بنابراين با دخترم از خانه خارج شدم و نيم ساعت بعد برگشتم. با اين حال هنوز عصباني بود و به مادر و خانواده خواهرم فحش مي داد. براي اينكه وادارش كنم تا آرام شود او را از خانه بيرون كردم. تأثيري نداشت و وي با پا ضربه اي به در زد و وارد خانه شد. متهم اضافه كرد: مهتاب پس از ورود با برداشتن قيچي از روي ميز به طرفم حمله كرد و دو ضربه به شكم و پايم زد. قيچي را از دستش گرفتم و در حالي كه از پا و شكمم خون جاري بود، او به من نگاه كرد و گفت «هنوز زنده اي؟». در نتيجه عصباني شدم و چاقويي را كه روي ميز ناهارخوري بود، برداشتم. او به محض ديدن چاقو بار ديگر به طرفم حمله ور شد. نمي دانم چگونه چاقو به قلب او فرو رفت. متهم اضافه كرد: وقتي متوجه زخم او شدم بلافاصله با اورژانس تماس گرفتم. اما آمبولانس نيامد، به ناچار با امداد هوايي تماس گرفتم و او را به بيمارستان انتقال داديم كه متأسفانه اقدامهاي پزشكي بي نتيجه ماند. متهم در آخرين دفاع از خود از هيأت قضايي تقاضاي عفو كرد. متهم: دوستم را نكشتم اما دومين محاكمه ديروز مربوط به مرد 42 ساله اي بود كه در جريان نزاع مرگبار در حوالي ميدان امام حسين(ع) در سال 84 دوستش «مهدي» را با دو ضربه شيشه شكسته نوشابه به قتل رسانده بود. «ابوالفضل» كه قبل از تشكيل دادگاه موفق به جلب رضايت اولياي دم شده بود در برابر اتهام وارده از سوي دادستاني تهران گفت: اتهام قتل دوستم را قبول ندارم. يادم نيست با شيشه نوشابه ضربه اي به گردن مهدي زده باشم. وي در شرح ماجرا گفت: مدتي قبل از حادثه قصد سفر به كشور قبرس را داشتم. وقتي مرحوم پي به موضوع برد، پيش من آمد و گفت، دلش مي خواهد با من همسفر شود اما پول كافي ندارد. با اين حال قبول كردم كمكش كنم اما بعد از مدتي متوجه شدم با پس اندازم فقط خودم مي توانم بروم، بنابراين از وي عذر خواهي كردم و گفتم كه نمي توانم به او كمك كنم و همين مسأله باعث دلخوري اش شد. متهم به قتل سپس به شب حادثه پرداخت و گفت: آن شب ما مشروب خورده بوديم. حال عادي نداشتيم. مرحوم مي خواست با مردم درگير شود، كه من هولش دادم. در نتيجه كنترلش را از دست داد و روي جعبه هاي نوشابه مغازه ساندويچي افتاد. پس از آن سوار موتور سيكلتش شد و به طرف منزلش حركت كرد. فردا متوجه شدم در بيمارستان جان سپرده است.وي در آخرين دفاع از خود گفت: يادم نيست با شيشه شكسته نوشابه ضربه اي به مرحوم زده باشم. با اين حال آن شب در حالت طبيعي نبودم و از هيأت قضايي تقاضاي بخشش دارم. گفتني است، رأي متهمان اين دو پرونده كه با قرار وثيقه آزاد هستند تا يك هفته آينده به آنان ابلاغ مي شود. گفتني است، متهم اين پرونده نيز از سوي اولياي دم مورد عفو قرار گرفت.
پنجشنبه 6 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]