تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835226956
حقیقت پنهان قطعنامه های سازمان ملل
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - نگاهی به قطعنامه اخیر سازمان ملل دررابطه با روند صلح خاورمیانه شورای امنیت سازمان ملل این هفته با تصویب قطعنامه ای عجیب و غیرمانوس روند صلح خاورمیانه را امری برگشت ناپذیر نامید که تلاش های مصممانه دو طرف اسراییلی و فلسطینی را در پی نشست آناپولیس که بوش مبدع آن بود با خود به همراه دارد. طرحی که انتظار می رفت پیمانی صلحی همیشگی را در آینده ای نزدیک موجب شود. اعلام قطعنامه شورای امنیت نشان داد که سازمان ملل در فضایی به دور از هر گونه واقع گرایی و حقیقت جویی قرار گرفته است چرا که تصویب این قطعنامه مهر تاییدی بود به تجاورگری های بیشتر اسراییلیان و ادامه محاصره غزه، حصاری که به این واسطه تنگ تر و پیچیده تر از همیشه مردم نوار غزه را در بر خواهد گرفت. هیچ زمانی تا این اندازه دست یافتن به صلح در خاورمیانه بعید و دور از انتظار نبوده است. در حالی که سازمان ملل از روند ادامه آن ابراز خرسندی و رضایت می کند. البته که باید از هر تلاشی برای صلح در فلسطین حمایت کرد اما چه تاسف آور که این روند دهه هاست که به طول انجامیده . شاید مهم ترین دلیل روند طولانی عدم موفقیت تلاش های صلح گونه منطقه خاورمیانه صرفا به این دلیل باشد که هر کوششی در فضایی نابینا و بدون بصیرت کافی از آنچه که در واقعیت ملموس فلسطین جریان دارد پیش می رود. ادعای برگشت ناپذیری روند صلح خاورمیانه تا زمانی که هر یک از دو طرف منازعه به دنبال درگیری با هم باشند محقق نخواهد شد. پروسه صلح حتی در حال حاضر نیز می تواند به سرعت از سوی یکی از آنها برچیده شود و تمامی قطعنامه هایی که در سرتاسر دنیا به امضا رسیده اند و ادعای ابرقدرت های جهان مبنی بر تاثیر در روند کشمکش های منطقه در آنی از زمان به باطل برود. هیچ رویکردی نیست که بتواند به صورتی قطعی اسراییل و فلسطین را از مناقشه ای که دهه ها در پیش داشته اند، باز دارد. نخستین قطعنامه ای که سازمان ملل متحد در زمینه صلح خاورمیانه صادر کرد چنان ناکارآمد بود که در همان ابتدای صدور با موضع گیری بسیار کشورهای منطقه همراه شد. قطعنامه ای که بر پایه کنفرانس ناکارآمد آناپولیس ترتیب یافته باشد هیچ ضمانتی اجرایی نخواهد داشت. همه کسانی که به نحوی در این روند دخالت دارند به خوبی آگاهند که قطعنامه بی نتیجه و عجولانه سازمان ملل متحد از کجا نشات گرفته است. قطعنامه بزرگ ترین مرجع حقوق جهانی صرفا مهر تاییدی بر عملکرد بوش و دخالت های همواره او در منطقه بوده است گو این که نشست شورای امنیت در این رابطه صرفا بازی نمایشی محقری بود که برای تشکر و تایید رییس جمهوری بوش و توجیه ناکامی او در خاورمیانه برپا شده بود. وگرنه همه می دانند که قطعنامه های سازمان ملل تا آغاز سال 2009 میلادی و روی کار آمدن رییس جمهوری منتخب آمریکا هیچ عقبه ای نخواهند داشت. سال 2009 زمان آغاز دوباره مذاکرات صلح خاورمیانه و البته زمانی سخت و دشوار برای اهالی منطقه و سیاستمداران خواهد بود. در وهله نخست برگزاری انتخابات اسراییل و احتمال پیروزی بنیامین نتانیاهو رهبر حزب لیکود و مخالف سرسخت مذاکرات صلح با طرفین فلسطینی و لبنانی، ادامه گفت و گوهای منطقه ای را دشوار تر خواهد کرد. از سوی دیگر فلسطینیان با خاتمه دوران ریاست محمود عباس در پایان ژانویه 2009 خود با چالشی داخلی روبه رو هستند که به طور حتم تاثیر بسیاری در روند مذاکرات و خواسته های آنان خواهد داشت. هنوز مساله شرکت اهالی غزه در این انتخابات و یا تحریم آن از سوی حماس در پرده ابهام قرار دارد و مساله مهم دیگر این که فلسطینی ها خود در ورطه اختلافات درونی بسیاری گرفتار هستند. حماس در غزه و فتح در کرانه باختری چنان در ماه های اخیر رویاروی هم قرار گرفته اند که کمتر امیدی به اتحاد و انسجام ملی آنها میرود. با دورنمایی از سال 2009 می توان این گونه برداشت کرد که عباس همچنان در راس قدرت فلسطینیان باقی بماند و حزب لیکود اسراییل نیز برنده پایان ماراتن انتخابات فوریه سال آینده باشد. عباس که این هفته راه سفر به واشنگتن را در پیش گرفت فقط سعی داشت در هنگامه سفر به ینگه دنیا دوباره به باراک اوباما و گروه نامتعارف امنیتی او گوشزد کند که روند صلحی هم در کار است و آنها باید اساس ادامه حضور خود در خاورمیانه را بر پایه این مساله استوار سازند. ابومازن این روزها خود رابرای رویارویی با تیم قدرتمند و جدید اسراییلی آماده می کند. گروهی که به نظر می رسد قصد انجام هیچ عملی را در قبال روند صلح منطقه در سر ندارند. عباس با سفر به واشنگتن صرفا به دنبال آن بود تا از مقامات آمریکایی به عنوان متحدانی قدرتمند در برابر نتانیاهو و مخالف خوانی های او با روند صلح خاورمیانه بهره بگیرد. به گفته عریقات او فقط به این دلیل با بوش ملاقات کرد که به او هشدار دهد با روی کارآمدن دولت جدید اسراییلی به سرکردگی نتانیاهو دیگر نمی توان امیدی به آرامش در منطقه داشت. مشکلات عمیق خاورمیانه سازمان ملل متحد نباید با ادامه مذاکرات کنفرانس آناپولیس و به میان آوردن نتایج ناکارآمد آن در میانه نشست های سرنوشت ساز خود و در بحبوحه بحران هایی نظیر غزه وقت تلف کند. این مرجع قانونی باید چنان سایر رهبران و مردمان کشورهای دنیا فلسطین را در مرکز توجه خود قرار داده و با نگرشی واقعی و دورنگری آینده به بررسی و حل و فصل رویکردهای آن بپردازد. مهم ترین وظیفه ای که این نهاد جهانی به عهده دارد شناسایی مشکلات عمیق روند مذاکره صلح منطقه و به دست آوردن راهکارهایی برای کشاندن دو طرف درگیر بر میز مذاکره است، نه این که با فراموشی و بی توجهی محض آنچه را که درمیانه میدان کارزار جریان دارد به کناری وانهد و به مسایلی نظیر آناپولیس بپردازد که ماهیت آن بر همگان روشن است. نخستین وظیفه ای که از سازمان ملل انتظار می رود پرکردن شکاف عمیق میان حماس و فتح و رفع درگیری ها و اختلافات دیرینه آنهاست. در این میان مصر به عنوان فعالی جدی در زمینه گفت و گوهای آشتی ملی فلسطینیان می تواند سازمان ملل را در این امر یاری دهد. مصر در ماه های گذشته تلاشی جدی برای پیوند شاهرگ های حیاتی فلسطین در پیش گرفته بود که البته با مخالفت حماس چندان کارآمد واقع نشد. لازم است که دو گروه درگیر فلسطینی در عین حال که در مسیری جدا و ویژه از هم قدم برمی دارند به درک این موضوع برسند که برای ادامه حیات باید دوباره به همکاری و همسویی با هم روی بیاورند. دومین مسوولیت که در حیطه وظایف نهادی نظیر سازمان ملل جای دارد چگونگی تقابل با ادامه توسعه گری و جاه طلبی های اسراییلیان است. مساله شهرک سازی رژیم صهیونیستی همچنان ادامه دارد واسراییل به شدت در حال چنگ انداختن بر گستره بیشتری از سرزمین های اشغالی است. شاید این وظیفه اصلی دولتمردان آمریکایی باشد که به هم پیمانان اسراییلی خود گوشزد کنند رویه ای که در پیش گرفته اند بیش از آن که به روند صلح کمک کند آن را از پایه نابود می کند. سومین چالش عمده خاورمیانه مساله خشونت های دامنه دار و عمیق در خاک فلسطین و سرزمین های اشغالی است. نیروهای اسراییلی به پشتوانه قدرت نظامی خود راهی غیر انسانی برای تسلط بیشتر بر اراضی منطقه در پیش گرفته اند. از سوی دیگر فلسطینی ها نیز با پرتاب راکت های بسیار به سوی آنها اسراییلیان را بر این امر براق می کنند که تروریست ها هنوز در فلسطین حضور دارند. ادامه آتش بس در شرایط کنونی و برای تحقق رویای صلح مساله ای ضروری و جدی است. لازم است که در این میان تمامی احزاب و گروه های فلسطینی و نیروهای اسراییلی با نظارت قدرتی بیرونی سعی در تقویت و ادامه روند آتش بس داشته باشند البته اگر آنها واقعا خواهان صلحی پایدار باشند. و در نهایت مساله جنایات انسانی غزه و محاصره و تنبیه گروهی مردم آن از مهم ترین دغدغه های امروز شرق میانه است که صرفا با دخالت نهاد سازمان ملل قابل حل وفصل خواهد بود. امروز قحطی و گرسنگی تمامی شهر را فراگرفته و نیروگاه های غزه آخرین توان خود را برای روشنایی و تامین نیاز مردم به کار می گیرند. سبعیتی بربرگونه در غزه جولان می دهد. ترجمه: لیدا هادی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 606]
-
گوناگون
پربازدیدترینها