واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: در این مطلب ریشه های ترس از سخنرانی را بررسی کرده و هراس اجتماعی را مختصراً شرح دادیم. و سپس راهکارهایی را برای رفع این استرس در هنگام حضور و صحبت در جمع تشریح کردیم. . اکنون سعی داریم به شما بگوییم که پس از کسب آرامش و آمادگی، برای یک سخنرانی لازم است چه نکاتی را مدنظر داشته باشید تا روال مطلوبی را در هنگام سخنرانی پیش بگیرید. در یک تقسیم بندی ساده سخنرانی را به سه بخش می توان تقسیم نمود. 1- مقدمه 2- بخش اصلی 3- نتیجه گیری اگر امکان دارد در میان جمع قدمی بزنید و یا دست خود را بر شانه یک شخص بگذارید. از مخاطبین برای استفاده از مثال ها بهره ببرید هر یک از این بخش ها تأثیرات مهمی را بر کیفیت صحبت شما خواهد گذاشت. مقدمه صحبت با ایجاد جذابیت های ابتدایی می تواند حتی اجبارهای احتمالی مخاطبین برای حضور در جلسه را کاهش دهد و آنها را برای پی گیری بحث، مشتاق کند. یک مقدمه می تواند با یک خوشامدگویی و تشکر شروع شده و با گفتن یک جمله شادی بخش، خنده آور و یا جلب توجه کننده ادامه یابد. اکثر ما در سخنرانی هایی حاضر بوده ایم که سخنران با گفتن این جمله، «مگه صبحانه نخورید که جواب سلام من رو نمی دهید؟»، حاضرین را به وجد بیشتر آورده و با جمله ای مشارکت آنها را طلبیده است. البته اگر اطلاعات عمومی بالایی داشته باشید و از لطایف و ضرب المثل ها آگاه باشید می توانید به فراخور حال و هوای جلسه از آنها استفاده کنید. خیلی مهم است که در این بخش از صحبت آرامش خود را بدست آورید. اما حتی اگر درون خود هنوز تشویش های ابتدایی را حس می کنید. مکث های مناسب داشته باشید تا آرام تر گردید. البته دارا بودن یک مقدمه همراه با آرامش مستلزم آن است که پیش از شروع جلسه از ویژگی های مخاطبین اطلاعات مختصری دریافت کنید. مثلاً اینکه در چه دامنه سنی هستند. میزان اطلاعات آنها از موضوع جلسه چقدر است. با چه میزان تمایل در جلسه حضور دارند. چه انتظاراتی از شرکت در این جلسه دارند و... امکانات و تسهیلات موجود در مکان را چک و بررسی کنید. آیا میکروفن آماده به کار است؟ نور کافی وجود دارد؟ تابلویی برای نوشتن مطالب هست؟ دمای محیط مناسب است؟ امکاناتی از قبیل پاور پونیت، اسلاید، وایت برد و... وجود دارد؟ در مقدمه حتماً سرفصل های صحبت را ذکر کنید و در صورت امکان آنها را بر روی وایت برد بنویسید و وعده پاسخ گویی کاربردی به سوالات احتمالی مخاطبین را بدهید تا انگیزه و اشتیاق دنبال کردن صحبت بیشتر شود. یک مقدمه می تواند با یک خوشامدگویی و تشکر شروع شده و با گفتن یک جمله شادی بخش، خنده آور و یا جلب توجه کننده ادامه یابد. بخش اصلی صحبت باید به تفکیک هر یک از سرفصل ها را پی گیری کند. در آن از مثال، سخنان قصار و نغز، ضرب المثل و گاه لطیفه استفاده کنید. اگر امکان دارد در میان جمع قدمی بزنید و یا دست خود را بر شانه یک شخص بگذارید. از مخاطبین برای استفاده از مثال ها بهره ببرید و برای مثال های تجسمی از خود آنها انتخاب کنید. گاه اتمام جملات خود را به جمع بسپرید تا با فعل مناسب جمله را به پایان برسانند. اکثریت مخاطبین را از نظر سن و نیازهایشان بشناسید تا در صحبت بر آنها بیشتر تمرکز کنید. البته بقیه جمع حاضر را فراموش نکنید و مطالبی را هم به آنها اختصاص دهید. خیلی خود را درگیر حرکات و حالات جمع حاضر نکنید و سعی کنید بیشتر بر مطالب ذهنی خود تمرکز کنید چرا که گاه یک خمیازه مخاطبین می تواند شما را از ادامه دلسرد کند. البته چه خوب است در این زمان شخص کسل را به بحث خود وارد کنید و با یک نگاه ویژه و یا پرسش، او را دعوت به مشارکت کنید. صدای خود را گاه آرام و گاه بلند کنید تا تغییر لحن و تن صدا جلسه را از کسالت خارج کند. نتیجه گیری خوب نیز می تواند اقدامی باشد برای به خاطر ماندن بهتر مطالب در ذهن مخاطبین. بنابراین یکی از موفقیت های یک سخنرانی مطلوب آن است که شخص بتواند جمع بندی مناسبی از گفته ها و پرسش و پاسخ های موجود در جلسه داشته باشد. تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 535]