واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، توقب طرح هاي بازسازي و بيكاري هزاران افغان در جنوب افغانستان توسط آمريكايي ها درست زماني كه فصل كشت خشخاش فرارسيده، بسيار تامل برانگيز است. درباره سكوت رسانه ها در اين باره نيز بايد گفت كه مدت هاست به دنبال حضور آمريكا و همپيمانانش در افغانستان، سياستگذاري هاي خبري منطبق با خواست و سياست هاي آمريكا تبيين مي شود؛ اينجا وقتي نيروهاي خارجي به زنان و دختران افغان تجاوز مي كنند، هيچكس دم از دم بر نمي آورد اما وقتي يك فرد افغان بر دختر افغان تجاوز مي كند، همه رسانه ها فرياد حقوق بشر سر مي دهند. حال در شرايط كنوني روند بازسازي افغانستان نيز به نظر مي رسد دستخوش سياستگذاري هاي آمريكايي حتي در رسانه ها شده باشد، طرح هاي بازسازي در افغانستان كه از 10 سال پيش در سراسر افغانستان ادامه داشت اخيرا به بهانه افزايش ناامني ها و خشونت ها آنها كه توسط آمريكايي ها انجام مي شد متوقف و در طرح هاي ديگر كشورها با كندي پيش مي رود. براساس اعلام وزارت توسعه روستايي افغانستان، برنامه هاي بازسازي در 36 هزار روستا درجريان بوده است. اين وزارتخانه سالانه 450 ميليون دلار صرف طرح هاي بازسازي مي كند كه برخي اوقات مجري آن نيز خود وزارت توسعه روستايي است اما در اغلب موارد نهادي موسوم به برنامه همبستگي ملي كه توسط كشورهاي خارجي به ويژه آمريكا حمايت مي شود، مسووليت اجرايي آنها را بر عهده دارد. هزينه طرح هاي بازسازي افغانستان از محل كمك هاي جامعه جهاني پرداخت مي شود. تاكنون بيش از 40 ميليارد دلار كمك خارجي با هدف انجام طرح هاي بازسازي به افغانستان سرازير شده كه بنا به گفته مقام هاي افغان به علت نبود نظارت دولتي اين كشور بر آن و انجام آنها توسط خارجي ها معلوم نيست كه چطور و كجا هزينه مي شود. پول هاي خارجي به نام بازسازي به افغانستان وارد اما معلوم نيست توسط خارجي ها در كجا و چطور هزينه مي شود. حامد كرزي رئيس جمهوري افغانستان بارها در اين باره به آمريكا و سازمان ملل هشدار داده بود حتي وزارت خارجه اين كشور چندي پيش اعلام كرد كه ساختار سازمان ملل در افغانستان بايد تغيير كند. به گفته وزارت دارايي افغانستان، بخشي از اين كمك ها نيز صرف تامين امنيت از جمله پرداخت حقوق نيروهاي امنيتي مي شود. كمك هاي آمريكا بيشتر صرف طرح هاي امنيتي مي شود؛ انگليس نيز برنامه مبارزه با كشت، توليد و قاچاق مواد مخدر را حمايت مي كند كه براساس آمارها طي 10 سال گذشته روند توليد مواد مخدر نيز با وجود اين اعتبارات خارجي، بسيار بيشتر شده است. ژاپن به عنوان سومين كشور كمك كننده به افغانستان، برنامه هاي خلع سلاح افراد غيرمسئول، بازسازي نهادهاي بهداشتي و آموزشي و نيز برخي طرح هاي زيربنايي را دنبال مي كند. هند نيز تاكنون يك ميليارد و 200هزار دلار به افغانستان كمك كرده است. در اين ميان تنها كشوري كه به زعم مقام هاي ارشد دولت افغانستان بدون هيچ چشمداشتي تاكنون به صورت واقعي به افغانستان كمك كرده، جمهوري اسلامي ايران است كه در بخش هاي مختلف راهسازي، بازرگاني، آموزش و پرورش، مخابرات و ... با دولت افغانستان همكاري دارد. حتي باوجود حوادث تلخ همانند گروگانگيري 11 مهندس ايراني طي يكماه پيش در استان فراه افغانستان كه مشغول جاده سازي بودند، اين كمك ها و فعاليت هاي بازسازي توسط جمهوري اسلامي ايران همچنان با جديت ادامه دارد. روند اجراي طرح راه آهن دوغارون - هرات كه با كمك جمهوري اسلامي ايران و صرف دهها ميليون دلار ساخته شده بود بتازگي با دستور رئيس جمهوري ايران، دكتر محمود احمدي نژاد تكميل مي شود و يكصدهزار دلار ديگر توسط ايران به اين طرح مهم تخصيص يافت. ايجاد مراكز آموزشي فني و حرفه اي، ساخت مراكز درماني و ديگر طرح ها در بخش هاي مختلف از جمله ديگر كمك هاي ايران به افغانستان است. در اين شرايط كه افغانستان بيش از هرزماني تشنه بازسازي و توسعه است، توقف طرح هاي بازسازي زيرساخت ها در استان هاي قندهار، هلمند و ارزگان به بهانه ناامني از سوي شركت هاي آمريكايي آن هم همزمان با شروع كشت خشخاش پرسش برانگيز شده است. مقام هاي نظامي آمريكا مستقر در افغانستان، نبود امنيت و كمبود بودجه را از علت هاي عمده توقف اين طرح ها بهانه كرده اند. طرح هاي بازسازي مناطق جنوبي افغانستان اغلب توسط نيروهاي آمريكايي و انگليسي حمايت مالي و اجرا مي شود. اين طرح ها شامل احداث جاده ها، ساختمان مدارس و بازسازي شبكه هاي آبرساني است كه در استان هاي قندهار، هلمند، ارزگان و زابل اجرا مي شود. گفته مي شود با توقف اين طرح ها هزاران نفر بيكار شده اند كه مشكل ديگري را براي دولت افغانستان به دنبال داشته است. احتمال آن زياد است كه افراد بيكار شده در شرايط كنوني به كشت خشخاش روي آورند يا به صفوف مخالفان دولت بپيوندند. نيروهاي آمريكايي در جنوب افغانستان گفته اند: طرح هاي يادشده تا اواخر تابستان و شايد تا پايان سال جاري ميلادي متوقف خواهند ماند. اين در حاليست كه فصل كشت خشخاش در اين مناطق آغاز شده و تعطيلي اين طرح ها توسط آمريكايي پرسش برانگيز ارزيابي مي شود. ادعاي آمريكايي مبني بر نبود امنيت و تعطيلي طرح ها درحاليست كه امنيتي اين مناطق به دست خود نيروهاي آمريكايي است و هيچگاه نمي خواهند پاسخ دهند طي 10 سال گذشته چرا اوضاع امنيتي افغانستان بهتر كه نشده، بسيار وخيم تر نيز شده است؟ با ادامه اين روند، همچنين به علت بيكاري سيل مهاجرت جوانان روستايي به خارج به ويژه ايران و پاكستان دوباره آغاز مي شود. اگرچه با تلاش دولت افغانستان و همكاري برخي كشورهاي همسايه اقداماتي براي جلوگيري از گسترش كشتزارهاي خشخاش و افزايش توليد مواد مخدر در اين كشور شكل گرفته اما افغانستان هنوز نيز به عنوان بزرگترين توليد كننده مواد مخدر در جهان به شمار مي رود. اين كشور هنوز 90 درصد مواد مخدر دنيا را تامين مي كند. براساس گزارش هاي اعلام شده از سوي سازمان ملل متحد، روند توليد موادمخدر در افغانستان در سال 2007ميلادي به هشت هزار و 200 تن يعني دوبرابر سال 2005 رسيده است. اين درحاليست كه ميزان توليد موادمخدر در سال 2001 و پيش از حضور نظاميان خارجي كمتر از 200 تن در سال اعلام شده است. معلوم نيست چرا باوجود شعارهاي آمريكا و ديگر همپيمانانش در مبارزه با مواد مخدر انبارهاي افغانستان طي سال هاي گذشته نه تنها از وجود مواد مخدر خالي نشده بلكه هنوز پاسخگوي نيازهاي همه كشورهاي جهان است. گزارش سال گذشته دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرايم سازمان ملل حاكيست كه در صورت توقف كامل كشت خشخاش در افغانستان نيز، انبارهاي اين كشور مي تواند مواد مخدر جهان را تا 10 سال ديگر تامين كند. سازمان ملل درحالي از اين ميزان موادمخدر انبار شده در افغانستان گزارش مي دهد كه طي 10سال گذشته اين كشور ميزبان حضور هزاران نفر نيروي خارجي بوده است آساق**2281**569**
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 680]