واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، هرچند مصرف نان در جوامع شهري چين بويژه شهرهايي كه پس از سياست اصلاحات و درهاي باز از توسعه بيشتري برخوردار شده اند رو به كاهش است اما كشوري كه ميزبان بيش از 800 ميليون كشاورز است قطعا به توليد نان و توزيع مناسب آن نگاه ويژه اي دارد. چين جمعيتي حدود 20 برابر ايران و وسعتي تقريبا 6 برابر كشورمان را دارد و در مناطق جنوبي اين كشور برنج و در مناطق شمالي آن نان و سبزيجات از ارزش بيشتري در سبد غذايي خانوارها برخوردار است. البته به دليل رشد روز افزون و شتاباني كه چين در عرصه اقتصادي در طول سه دهه گذشته داشته است و همچنين به دليل افزايش جمعيت شهرنشين و ضرورت شاغل بودن همه افراد داراي توانايي كار در يك خانواده ، بيشتر مردم بويژه شهروندان پايتخت ترجيح مي دهند كه غذاي خود را در رستوران ها و خارج از خانه صرف كنند. از اين رو نگاهي به شهرهاي پيشرفته نظير پكن ، شانگهاي ، گوانگجو و ... نشان مي دهد كه روز به روز بر شمار رستوران ها در اين شهرها افزوده مي شود و در رستوران ها مردم كمتر به سراغ مصرف نان مي روند. تنوع نان در چين همانند ساير محصولات اين كشور بسيار زياد است و به استنثاي نان سنتي كه به زبان چيني مين بائو گفته مي شود ، طبخ و عرضه نان به سبك و شيوه كشورهاي غربي از جمله نان باگت فرانسوي به وفور در فروشگاهها مشاهده مي شود. مين بائو يا همان نان سنتي چين هيچ شباهتي با نان در كشورهاي ديگر ندارد. يكي ديگر از ابتكارات چيني كه باعث شده نان به لحاظ ارزش غذايي آن در سبد غذايي خانوارها حفظ شود ؛ تركيب نان هاي سنتي با موادي نظير سبزي ازجمله سير، زيره، كنجد، فلفل، زرده تخم مرغ و مواد افزودني ديگر است كه نان را از يك ماده غذايي در كنار غذاها به يك وعده غذاي نسبتا كامل تبديل كرده است. بسياري از طبقات و قشرهاي ضعيف جامعه و حتي شهروندان چيني در ايام روز براي رفع گرسنگي نيز به جاي مصرف تنقلاتي كه شايد چندان ارزش غذايي ندارد خود را با مصرف نانهاي مخلوط شده با مواد غذايي سير مي كنند. در چين علاوه بر نانهاي سنتي و نانهاي باگت، نوع ديگري از نان كه به نان سين كيانگي معروف است طبخ مي شود كه مشتري اين قبيل نانها عمدتا مسلمانان هستند. نان سين كيانگي، نانهاي گرد و نسبتا ضخيم (شبيه نان بربري) است. اين نان به دليل آنكه در استان سين كيانگ كه از مناطق مسلمان نشين چين است از اين نوع نان استفاده مي شود به نان سين كيانگي مشهور شده است. هرچند اين نوع نان در بيشتر استانهاي مسلمان نشين و بويژه استان سين كيانگ طبخ مي شود اما هم اكنون چند نانوايي در شهر پكن نيز اين نوع نان را براي مشتريان مسلمان كه روز به روز بر شمار آنها در پكن افزوده مي شود نيز طبخ مي كنند. هرچند به ظاهر مصرف نان به شيوه اي كه در كشورهاي ديگر ازجمله ايران رايج است در چين رواج ندارد، اما بخش عمده اي از آرد گندم و جو توليد شده در اين كشور به تهيه رشته اختصاص مي يابد كه تقريبا جزو غذاي روزانه چيني ها محسوب مي شود. تنوع رشته هاي توليدي از گندم توليد شده در چين و همچنين هنرمندي آشپزهاي چيني براي طبخ دهها نوع غذا با رشته هاي توليد شده از آرد گندم نيز باعث شده است كه شايد يك شهروند چيني در وعده هاي غذاي روزانه خود از نان استفاده نكند اما او حتما مشتري يك نوع غذايي با نام لميه است كه مواد اصلي آن همان رشته هاي توليد شده از آرد گندم است. با صنعتي شدن كارگاههاي توليد رشته و بازار گسترده اي كه براي اين محصول در چين وجود دارد، در حال حاضر اين نوع رشته ها كه مواد اوليه آن همان موادي است كه در كشورهاي ديگر به توليد نان ختم مي شود، در بسته بندي هاي مختلف در فروشگاهها در دسترس مردم و خريداران اين كشور قرار دارد. تبليغات رسانه اي بويژه بهره گيري از قدرت انكارناپذير تلويزيون براي تبليغ مصرف رشته و يا همان لميه چيني باعث شده است كه حتي برخي گردشگران و تجاري كه به چين سفر مي كنند دستكم براي يك بار هم كه شده اين نوع غذاها را ميل كنند. نگاهي به سياست كشاورزي چين نشان مي دهد كه دولت چين به طور مستقيم به مردم و مصرف كنندگان يارانه نمي پردازد اما با اجراي سياستهاي حمايتي خود از كشاورزان و بويژه گندم كاران، توانسته است تا بازار عرصه و توليد اين محصول را كنترل كند. در سالهاي اخير دولت مركزي چين با ورود چين به سازمان تجارت جهاني، اين كشور تعرفه هاي گندم و ساير فرآورده هاي كشاورزي را لغو كرد و با كمكهاي مالي به دولت هاي محلي و استان هاي اين كشور تلاش كرد تا به بهبود اين بخش بپردازد. درباره قيمت نان به صورت خرده فروشي نيز مي توان حداقل مبلغ پرداختي را يك يوان ( 170 تومان ) و حداكثر آن را براي نان هاي باگت فرانسوي تا 10 يوان (1700 تومان) ذكر كرد. چين اكنون بزرگترين توليد كننده گندم جهان بوده و تنها كشوري است كه بيشتر از 100 ميليون تن گندم توليد مي كند بطوريكه در سال 2010 ميلادي ميزان توليد آن به 110 ميليون تن رسيد. دولت مركزي چين براي كمك به كشاورزان به منظور توليد بيشتر غله و مقابله با بلاياي طبيعي از جمله سيل و خشكسالي در سال گذشته ميلادي 123 ميليارد و 600 ميليون دلار سرمايه گذاري كرد. توليد غله چين در سال 2010 ميلادي به بالاتر از 546 ميليارد كيلوگرم رسيد كه 15 ميليارد كيلوگرم بيشتر از سال 2009 ميلادي است. چين در حال ترسيم نقشه و سياستهاي توسعه كشاورزي و مناطق روستايي در سال جاري ميلادي است و براي اولين بار از سال 1984 ميلادي قصد دارد بيشترين رشد را براي سرانه درامد كشاورزان در نظر گيرد. اين كشور موفق شده است گونه جديدي از گندم موسوم به جيامي 22 را توليد كند كه نوع پرمحصولي از گندم است. پرمحصولي گندم ياد شده سه برابر ميانگين جهاني است. آساق ** 275 ** 2100 ** 1569**1577
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 661]