محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1853197225
وقتي غرب دروغ مي گويد
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، رژيم بعث عراق در 25 اسفند 1366 شهر حلبچه را بمباران شيميايي كرد كه در نتيجه آن، نزديك به 5 هزار نفر جان باخته و 7 هزار تن ديگر مصدوم شدند. حلبچه از شهرهاي كردستان عراق است كه در 10 كيلومتري مرز ايران واقع شده و بيشتر جمعيت آن كردتبار هستند. پس از عمليات پيروزمندانه والفجر 10در 23 اسفند 1366 و آزاد سازي شهر كردنشين حلبچه توسط نيروهاي ايراني كه با استقبال مردم اين شهر روبرو شدند،رژيم عراق دو روز بعد در يك اقدام جنون آميز و غيرانساني با بمب هاي شميايي مردم اين شهر را مورد تهاجم قرار داد. گازهاي سمي به‌كار رفته از سوي رژيم صدام در حلبچه گاز خردل، سارين، تابون، وي‌اكس و حتي سيانور بود كه از سوي برخي دولت‌هاي غربي به عراق تحويل داده شده بود و معامله‌گر هلندي فرانس فان آنرات در آن نقش اساسي داشت. پيش از اين در تاريخ 7 تير 1386 نيز شهر مرزي و كردنشين سردشت از طرف عراق بمباران شيميايي شده و بيش از پنج هزار نفر از مردم غير نظامي اين شهر مصدوم شده بودند. سردشت، اولين شهري بود كه از زمان تصويب كنوانسيون هاي منع سلاح هاي شيميايي در جهان مورد حمله شيميايي قرار گرفت. علاوه براين رژيم عراق، در طول جنگ بارها از سلاح هاي شيميايي عليه نيروهاي نظامي ايران استفاده كرده بود. طبق اعلام سازمان ملل متحد در طول جنگ تحميلي، عراق 252 مورد از سلاحهاي شيميايي عليه ايران استفاده كرده بود. هرچند جنگ تحت شرايطي از جمله در حالت دفاعي مشروع تلقي مي شود، اما رعايت برخي قواعد حتي در حالت جنگي نيز الزامي است.ممنوعيت حمله به غير نظاميان،منع شكنجه و قتل اسيران جنگي و ممنوعيت كاربرد سلاح هاي شيميايي، ميكروبي و هسته اي از آن جمله است. * سابقه تاريخي منع كاربرد سلاح شيميايي براي نخستين بار عهدنامه چهارم لاهه 1907 در مورد قواعد و عرفهاي جنگ زميني به اين مسئله پرداخت كه متخاصمين حق ندارند از هر وسيله‌اي براي وارد آوردن زيان و خسارت به دشمن بهره ببرند. اين قاعده به تدريج صراحت و استحكام بيشتري يافت تا جايي كه بند«1» ماده «35» پروتكل اول 1977 الحاقي به كنوانسيون هاي چهارگانه 1949 ژنو مقرر داشت كه در هر مخاصمة مسلحانه‌اي،حقوق طرف هاي درگير در انتخاب روش ها يا وسايل جنگ، نامحدود نيست. در هر چهار كنوانسيون 1949 ژنو ماده«1» مقرر داشته است كه طرف هاي معاهده، ملزم به رعايت و تضمين احترام به كنوانسيون حاضر در تمام شرايط هستند. اين در شرايطي بود كه به كارگيري سلاح هاي شيميايي عليه مردم غير نظامي حلبچه توسط رژيم بعث عراق در حالي صورت گرفت كه اين كشور جزء كشورهاي امضا كننده پروتكل ژنو در مورد منع استفاده از سلاح هاي سمي خفه كننده و تركيبات باكتريولوژيك بود. اين پروتكل صراحتاً استعمال سلاح هاي شيميايي را منع مي كند. سلاح هاي كشتار جمعي كه در مقابل سلاح هاي متعارف قرار مي گيرد، مشتمل بر سلاح هاي اتمي، باكتريولوژيك و شيميايي است كه با علامت اختصاري A.B.C از آنها ياد مي‌شود و در زبان فارسي، حروف ش.م.ه- كه حروف اول شيميايي، ميكربي و هسته‌اي است - براي اين سلاح ها به كار مي‌رود. در گزارش دبيركل سازمان ملل متحد، سلاح شيميايي اينگونه تعريف شده است: سلاح شيميايي عبارت است از تمام مواد شيميايي،خواه به صورت گاز، مايع يا جامد كه به خاطر اثرات سمي مستقيم روي انسان،حيوان وگياه به كار گرفته مي‌شوند. بر اساس بند1 ماده 2 كنوانسيون منع گسترش، توليد، انباشت و به‌كارگيري سلاح هاي شيميايي و انهدام آنها مصوب 1993،سلاح هاي شيميايي جمعاً يا به تنهايي عبارتند از: الف‌ـ مواد شيميايي و سمي و پيش‌سازهاي آنها . ب‌ـ مهمات و ادوات كه اختصاصاً براي كشتار يا ديگر صدمات از طريق خواص سمي مواد شيميايي طراحي مي‌گردند و در نتيجه كاربرد اين مهمات و ادوات رها مي‌شوند. ج‌ـ هر نوع تجهيزاتي كه اختصاصاً براي استفاده مستقيم در ارتباط با كاربرد مهمات و ادوات مذكور در قسمت ب طراحي شده‌اند. * سابقه پروتكل منع كاربرد سلاحهاي شيميايي در سال 1925 در كنفرانس خلع سلاح ژنو، پروتكل منع كاربرد سلاح هاي شيميايي و بيولوژيك به تصويب 40 كشور جهان رسيد. به موجب پروتكل ژنو ، دولت هاي عضو متعهد مي‌شوند كه ممنوعيت استعمال سلاح هاي شيميايي را به رسميت بشناسند و اين ممنوعيت را شامل وسايل جنگ بيولوژيك نيز بدانند. اما در پروتكل ژنو هيچ اشاره اي به ممنوعيت ساخت، توليد، ذخيره سازي، آزمايش، نقل و انتقال و خريد و فروش اينگونه سلاح ها نشده بود. در كمتر از دو دهه پس از تصويب اين قانون، جهان شاهد كاربرد وسيع تر اينگونه سلاح ها در جنگ جهاني دوم و پس از آن بود كه منجر به كنوانسيون 1972 ژنو، مبني بر ممانعت از توسعه، توليد و ذخيره سازي سلاح هاي باكتريولوژيك (بيولوژيك) و توكسيني (سمي) و كاربرد آنها شد. كشورهاي شركت كننده در اين كنوانسيون متعهد شدند عوامل بيولوژيك جنگي خود را نابود كنند و يا همه آنها را براي مقاصد صلح جويانه، تغيير كاربري دهند. بحث در مورد خلع سلاح كامل شيميايي در چارچوب مذاكرات دو جانبه و چند جانبه و كنفرانس خلع سلاح ادامه يافت و در ژانويه 1993 در كنفرانس خلع سلاح، كنوانسيون پاريس درباره منع توسعه، توليد، ذخيره‌سازي و به‌كارگيري سلاح هاي شيميايي و ضرورت انهدام آنها به امضاي بيش از 140 كشور رسيد. علاوه براين ممنوعيت توليد و كاربرد سلاح هاي شيميايي در برخي قطعنامه هاي مجمع عمومي سازمان ملل متحد نيز مورد تاكيد قرار گرفت. بنابراين ممنوعيت كاربرد سلاح هاي شيميايي از جمله قواعد لازم الاجراي حقوق بشردوستانه است كه مفاد بسياري از اسناد بين‌المللي را تشكيل مي‌دهد. همه دولتها به نامشروع بودن استفاده از سلاح هاي شيميايي اذعان دارند و درصورت استفاده از آن، يا منكر مي‌شوند يا به توجيه و تفسير هاي غير واقعي مي‌پردازند. بنابراين براساس قواعد بين المللي نه تنها كاربرد سلاح هاي شيميايي ممنوع است بلكه توسعه، توليد، ذخيره سازي اين سلاح ها نيز قانوني نيست اما عليرغم اين ممنوعيت ها برخي از شركت ها و دولت هاي غربي نقش مهمي در تجهيز عراق به تسليحات شميايي داشتند. بر اين اساس بيش از 200 شركت دولتي و خصوصي اروپايي و آمريكايي در تجهيز عراق به انواع سلاح‌ها به ويژه تسليحات شيميايي در طول دوران جنگ تحميليمشاركت داشتند. با اين حال، انتشار مصاحبه ها و عكس هاي مجروحان جنايت حلبچه موجب اعتراض و خشم افكار عمومي مردم جهان نسبت به عراق و شوراي امنيت شد و آن شورا ناگزير به دبيركل اجازه داد كه كارشناساني را به مناطق شيميايي و بيمارستان هاي ايران اعزام كند. اما اين موضوع هرگز منجر به صدور قطعنامه عليه رژيم عراق توسط شوراي امنيت سازمان ملل نشد زيرا برخي از اعضاي اين شورا خود در تجهيز عراق به سلاح هاي شيميايي نقش اساسي داشتند. اين جنايت ضد بشري لكه ننگي است بر دامن سازمان هاي بين المللي كه برخلاف ماهيت وجودي خود، بي طرفي خويش را نقض كرده و عملا با سكوت خود دست رژيم عراق را براي جنايت باز گذاشته بودند. بدون شك اگر سازمان هاي بين المللي و كشورهاي مدعي حقوق بشر نسبت به بمباران شيميايي سردشت اقدام درستي انجام داده بودند،جنايت حلبچه اتفاق نمي افتاد. بنابراين رسانه ها بايد با يادآوري جنايات ضد بشري ناشي از بمباران شيميايي سردشت و حلبچه، افكار عمومي را بيش از پيش حساس كنند تا مانع توليد و كاربرد اين سلاح هاي مرگبار شوند. گزارميز/1912
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 560]
-
گوناگون
پربازدیدترینها