محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844907748
تفکیک جنسیتی چیز جدیدی نیست
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: جامعه > دیدگاه ها - شهلا اعزازی تفکیک جنسیتی دانشجویان، موضوعی است که در هفته های اخیر بار دیگر مورد توجه محافل علمی و رسانه ای قرار گرفته است. هرچند وزیر علوم با صراحت گفته است که تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها کذب محض است، با این حال بسیاری از مسوولان زیر دست او، از لزوم برنامه ریزی برای اجرای طرح های جداسازانه سخن می گویند.شهلا اعزازی جامع شناس، در این گفت و گو به ارزیابی تفکیک جنسیتی و تاثیر آن بر وابط اجتماعی می پردازد. خانم دکتر اعزازی، موضوع جداسازی جنسیتی که قبل از این در مورد کتابهای درسی و یا در سهمیه کنکور مطرح شده بود، حالا در مورد جداسازی دختران و پسران دانشجو در دانشگاه ها عنوان شده است. به نظر شما دلیل طرح این موضوع در شرایط فعلی چیست؟اولاً این جداسازی جنسیتی تا جایی که من به خاطر می آورم، از شروع کار دانشگاه ها مطرح بود. یعنی اصلاً پدیده جدیدی نیست. منتهی در این زمان چون اصلاً از لحاظ کادر هیأت علمی و مکان و فضاهای لازم امکانش نبود، به نوعی رضایت داده بودند که پسرها جلو و دخترها عقب، یا پسرها این طرف نیمکت و دخترها آن طرف کلاس بنشینند. حال در واقع پس از روی کارآمدن دولت جدید و دولت قبلی، به صورت دائم روی این مسئله جنسیتی تأکید می شود، زیرا گمان دارند بسیاری از مشکلات اجتماعی ناشی از روابط میان دختران و پسران است. واقعیت این است که بسیاری از دانشکده ها، مخصوصاً علوم اجتماعی و علوم انسانی، عمدتاً دختران هستند، یعنی در حال حاضر پسران درصد ناچیزی را در این دانشگاهها دارند. با وجود این، بازهم گمان براین است که بهتر است این جداسازی صورت گیرد تا ما به یک جامعه پاک و سالم برسیم. این عقیده ای است که وجود دارد، اما امکان عملی کردنش چطور است؟ اصلاً نامشخص است. دوماً آیا یکی از دلایلی که این همه تجاوزات جنسی در حال حاضر در شهرها به صورت آشکار و پوشیده صورت می گیرد، نمی تواند ناشی از این جداسازیهای بسیار شدید جنسی باشد، اینکه دختران و زنان همیشه به صورت یک شیی جنسی در چشم مردان تجلی پیدا می کنند و آنوقت به محض آن که کوچکترین امکانی بوجود می آید، با زور و با به کارگیری نیروی بدنی آنها را می دزدند و به هرحال مشکلاتی برایشان بوجود می آورند. آقای بنی الله فضل علی، نماینده رهبر (معظم انقلاب)در دانشگاه خواجه نصیر طوسی، گفتند که تحصیل مشترک دختران و پسران در دانشگاه ها مانند انداختن گوشت جلوی گربه است. آیا این نوع نگاه به دو جنسیت خود باعث نمی شود مشکلات بیشتری در محیط های مشترک آنها ایجاد شود؟من واقعاً برایم خیلی جای تعجب دارد که دختر را گوشت و پسر را گربه در نظر می گیرند. حالا خوب شد حیوان دیگری را در نظر نگرفتند. به هرحال گربه حیوان زیبایی است. من واقعاً نمی دانم این چه نوع نگاهی است که گمان براین است که همیشه فقط و فقط نیروی جنسی، که یکی از نیازهای بشر است که در بدن هر فردی وجود دارد، بر تمام فعالیتهای دیگری که امکان دارد یک نفر انجام دهد، فائق است. ورود به دانشگاه عمدتاً برای درس خواندن است. حالا اگر تمام تمرکز این جوانان را با این جداسازیهای جنسیتی و این که شما گربه اید و آنها گوشت اند و هر زمان که بخواهید باید حمله کنید و اینها را بگیرید، یعنی روابط میان دو جنس را به صورت تهاجمی همانطور که یک حیوان به طعمه خودش حمله می کند در نظر بگیرند، طبیعی است که هر زمان که اینها در ارتباط باهم قرار گیرند، حمله به طعمه صورت خواهد گرفت. حالا اگر دانشگاهها این جداسازی صورت گیرد، خیابانها را می خواهند چه کار کنند؟ مکانهای دیگر فرهنگی - هنری مثلاً سینما را می خواهند چه کار کنند، بازار را می خواهند چه کار کنند؟ یعنی باید دور همه اینها حصاری کشیده شود و اینها را ازهم جدا کنند؟ مناسبتر است به جای اینکه اینقدر روی غریزه جنسی در جوانان تأکید کنند، این امر را پرورش و برایشان مهم جلوه دهند، کمی انسانی تر و به صورت ملایم تر با روابطی که بین افراد می تواند بوجود آید، برخورد کنند. چون همین تصور حیوان و طعمه در زندگی زناشویی هم مشکلات بسیاری را بوجود می آورد. چون به این ترتیب، ازدواج نه برای ایجاد یک زندگی مناسب، بلکه برای به دست آوردن طعمه صورت خواهد گرفت. بسیاری از مشکلات خانوادگی که این روزها می بینیم که روز به روز هم بیشتر منجر به طلاق می شود، می تواند یکی از عواملاش چنین نگاهی به همدیگر باشد، یعنی نگاه زن به مرد و نگاه مرد به زن، اینچنین که تبلیغ می شود. شما به تأثیرات چنین دیدی در خانواده اشاره کردید. کلاً نگاه این چنینی چه عواقبی را می تواند در جامعه به بار آورد؟زن و مرد هر دو موجودات اجتماعی هستند که در جامعه زندگی می کنند و جداسازی اینها به این معنا است که در مورد یکدیگر هیچ آگاهی و اطلاعی نخواهند داشت. یعنی دخترها نمی دانند پسرها چه موجوداتی هستند. به تبع آن پسرها هم نمی دانند دخترها چه موجوداتی هستند و در جامعه ای که هر دو جنس باهم بزرگ می شوند، درس جدا می خوانند، محیط زندگی جدا دارند، ورزش های جدا دارند. بنابراین، اینها ازهم هیچ آگاهی ندارند و با این عدم آگاهی ناگهان و یکباره در زمان ازدواج، دو موجودی که همدیگر را نمی شناسند، باهم شروع به زندگی می کنند. این در بُعد خانوادگی اش مشکلاتی را بوجود می آورد. در بُعد اجتماعی هم همانطور که اشاره کردم، مشکلاتی ناشی از آزارهای جنسی، اگر نخواهیم روی تجاوزات جنسی تأکید کنیم، آزارهای جنسی که برای دختران و زنان چه در خیابان و چه در محیط کار بوجود خواهد آمد. برای اینکه در محیط کار بالاخره زنان با غریبه ها، با مردان بیگانه در تماس خواهند بود. فساد و بسیاری از مشکلات دیگر در سطح اجتماعی هم به یقین افزایش پیدا خواهند کرد. به نظر شما با توجه به گسترش ابزار ارتباطی کنونی، آیا اصولاً چنین جداسازی جنسیتی امکان پذیر است؟من به تاریخ هم اگر ارجاع دهم و یا بهتر بگویم تاریخ شفاهی که از نسل های قبل آدم می شنود، در دوران گذشته که تا حدودی به دلایلی این جداسازی جنسیتی وجود داشت، محدودیت ها در روابط میان دختران و پسران در آن دوران هم مشاهده می شد. آنها از موقعیت های مختلف استفاده می کردند، همدیگر را می دیدند و به نوعی در حدی که در آن دوران مجاز بود، ارتباط بوجود می آمد. امروزه هم این به همین صورت است. دختر و پسر فقط در محیط های آموزشی، کار و زندگی نمی کنند. محیط های دیگری هم برای برقراری روابط وجود دارد. بخصوص حالا که وسایل ارتباط جمعی وجود دارد. به غیر از این، تقریباً درصد بالایی از جمعیت ایران دارای افرادی از فامیل و آشنا در خارج از کشور هستند که از طریق آنها، یعنی حتی اگر ماهواره ها هم نبودند، اینها با نوع دیگری از زندگی از طریق فامیل و آشنایانشان آشنا می شوند. از فیلم هایی که حتی خود تلویزیون جمهوری اسلامی نشان می دهد و از هر چیز دیگری، برداشتی از زندگی می کنند که می بینند با این جداسازی شدید جنسیتی که در ایران وجود دارد، قابل مقایسه نیست. در نتیجه رفتارهایی را که دلشان می خواهد و شاید تا حدی هم مقتضای سن شان است، به هرحال با جنس دیگر در ارتباط باشند، برقرار خواهند کرد. حالا فقط می توان گفت که چه نوع ارتباطی سالم است و چه نوع ارتباطی را در جامعه ما نمی پسندند. با وجود تمام سختگیری هایی که بخواهند انجام دهند، این نوع ارتباطات برقرار خواهد شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 450]
-
گوناگون
پربازدیدترینها