محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826062980
شمشیرت را غلاف کن آقای سارکوزی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > اروپا - زمان آن فرارسیده است که رئیس جمهوری فرانسه دست از حرکت های فردی در لیبی بردارد زمانی که فرانسوی ها به عنوان پیشتاز در حمله نیروهای بین المللی به لیبی وارد عمل شدند، بسیاری از داعیه داران شمشیرهای خود را غلاف کردند. مهم ترین مهره ای که ترجیح داد عقب بایستد و بازی الیزه نشین ها را نگاه کند، باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا بود. فرانسوی ها در سال 2001 میلادی برای همراهی با واشنگتن و متحدان غربی اش در حمله به افغانستان بسیار این دست و آن دست کردند. در سال 2003 میلادی هم همین آقایان بودند که به شدت با حمله نظامی به عراق مخالفت کردند و این مخالفت را تا حد عدم همراهی با آمریکا و انگلیس هم پیش بردند. اکنون به نظاره نشستن تقلای فرانسوی ها برای حمله به لیبی برای بسیاری از بازیگران این صحنه جذاب بود. برخی ادعا می کنند که اگر اصرارهای نیکولا سارکوزی بر شورای امنیت برای اعمال منطقه ممنوع پروزای بر فراز لیبی نبود حمله نظامی به این کشور به این سرعت انجام نمی گرفت. با این همه اکنون نوبت به آقای نیکولا سارکوزی رسیده تا یک قدم عقب بایستد و مسیر را برای ناتو و راهبری این نهاد نظامی اروپایی باز کند. به نظر می رسید که وی بعد از صحبت تلفنی که با همتای آمریکایی خود روز سه شنبه داشت برای این کار آمادگی لازم را در اختیار داشت. اصرار فرانسه برای در اختیار داشتن نقش رهبری در این حمله نظامی میان پاریس و برخی کشورهای اروپایی تنش ایجاد کرد. گویا نیکولا فرانسوی فراموش کرده است که اکنون زمان همراهی با ائتلاف اروپایی است و نه حرکت های نمادین و فردی .در جریان لیبی هنوز حاظران در این ائتلاف حمله در خصوص فرماندهی عملیات تصمیم گیری نکرده بودند که نخستین جنگنده ها خاک طرابلس را هدف قرار دادند. سارکوزی برای اتخاذ اینچنین رویکردی علیه لیبی دلایل خاص خود را داشت. دولت او در تونس و در برابر انقلاب موفقیت آمیز مردمی در این کشور دچار اشتباهی استراتژیک شد. سارکوزی تا واپسین لحظات از بن علی که همگان او را دیکتاتور خواندند حمایت کرد. نیکولا به لیبی به چشم فرصتی طلایی نگاه کرد برای جبران مافات و بازاحیای اعتبار از دست رفته خود. فرانسه همواره به کشورهای آفریقای شمالی به چشم سرمایه ای اقتصادی و امنیتی نگاه کرده است. اکنون لیبی بهترین فرصت برای احیای قدرت بود تا آقای رئیس جمهور بتواند در جریان انتخابات سال آینده ریاست جمهوری اندکی قدعلم کند. دولت باراک اوباما اندک تمایلی نداشت که در سومین حمله به کشوری مسلمان وارد عمل شود. دست واشنگتن نشین ها در عراق و افغانستان زیر پوست گردو بود و حمله به سومین کشور مسلمان آن هم در شرایطی که امریکا به تنهایی وارد عمل شود، بسیار گران تمام می شد. اکنون که سارکوری با اصرارهای خود بخشی از اعتبار از دست رفته را بازاحیا کرده باید بازی را واگذار کند. بهترین راهکار این است که آقای رئیس جمهور عقب نشسته و صحنه بازی را برای ناتو باز نگاه دارد. این رویکرد پیش از این نیز در جریان همکاری های کشورهای عضو ناتو در حمله نظامی مشترک مصداق داشته است. هم در کوزوو در دهه نود و هم در افغانستان امروز. این واگذاری قدرت عمل به ناتو بهتر از دیگر گزینه های موجود است. فرانسه طرحی را برای تشکیل شورای همکاری وزرای امور خارجه داده تا مسائل سیاسی در این شورا مطرح شود و تنها مسئولیت های نظامی بر عهده ناتو باشد. این حرکت اما به خودی خود می تواند مولود نوعی شکاف در جمع ناتو باشد. ایتالیا نزدیکترین کشور اروپایی به صحنه ناآرامی ها در لیبی است و بیشترین تبعات این جنگ هم چه از منظر سیاسی و چه اقتصادی متوجه رم خواهد شد. با این همه دولت برلوسکونی نیز اعلام کرده که ترجیح می دهد رهبری این جنگ در اختیار ائتلاف ناتو باشد و نه تنها یک کشور خاص. نروژ نیز تا کنون بارها تاکید کرده که تنها در شرایطی حاضر به همکاری در این نبرد خواهد شد که رهبری ائتلاف در دست نمایندگان ناتو باشد. علاوه بر این ظاهرا ناتو می تواند دست مردد ترکیه را نیز در این همراهی در صورت عدم یکسویه بودن آن در اختیار داشته باشد. ناتو همواره حافظ منافع ایالات متحده بوده است . اکنون نیز در روزهای حمله به لیبی کاخ سفید نشین ها ترجیح می دهند که دستان ناتو را به عنوان شریک در دست داشته باشند. سرمقاله نیویورک تایمز 23 مارس/ ترجمه : سارا معصومی 48
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 563]
-
گوناگون
پربازدیدترینها