محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803082959
احساس خطر «تاشکند» از انزوا در میان کشورهای آسیای مرکزی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
احساس خطر «تاشکند» از انزوا در میان کشورهای آسیای مرکزی
همزمان با برخی تحولات در بحث همگرایی‌های منطقه‌ای، ازبکستان پس از یک دوره همراهی با سیاست‌های آمریکا و غرب درصدد است تا استراژی جدیدی در روابط با کشورهای آسیای مرکزی تعریف کند.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای خبرگزاری فارس، هفته نامه «دنیا» چاپ تاجیکستان در شماره اخیر خود به بررسی حوادث سال گذشته ازبکستان پرداخته و چرایی توسعه روابط این کشور با همسایگان خود در منطقه را مورد بررسی قرار داده است. در این هفته نامه آمده است: «آندری گروزین»کارشناس سیاسی معتقد است که ازبکستان در نظر دارد تا استراتژی جدیدی در روابط خود با دیگر کشورهای آسیای مرکزی راه‌اندازی کند. این کارشناس سیاستی طی مصاحبه با نشریه «جمهوریت» با تاکید بر سفر چندی پیش «اسلام کریم‌اف» رئیس جمهور ازبکستان به «آستانه» گفت: رئیس جمهور ازبکستان تلاش دارد، تا موقعیت کشورش را با قزاقستان نسبت به روابط با تاجیکستان و قرقیزستان که دارای روابط خوبی نیستند، بهبود بخشد. گروزین در پاسخ به این سوال که علت اینکه قزاقستان و ازبکستان که همواره با هم در رقابت بوده‌اند و اکنون به صورت غیر منتظره با یکدیگر روابط حسنه برقرار کرده‌اند، چیست؟ افزود: در این مورد گزینه‌های مختلفی وجود دارد، یکی از این موارد احساس خطر کشورهای آسیای مرکزی از جانب روسیه عنوان می‌شود. وی افزود: کشورهای منطقه از جمله قزاقستان و ازبکستان پس از تصرف «کریمه» از طرف روسیه نگران بوده و این احتمال را می‌دهند که ممکن است در آینده روسیه نیز برای این جمهوری‌ها برنامه خاصی داشته باشد از جمله همراه کردن قزاقستان شمالی و شرقی و یا حمایت از منطقه مستقل جمهوری «کاراکال پاکستان» ازبکستان با هدف خاص باشد. مدیر پژوهشگاه روسی کشورهای مستقل مشترک المنافع در آسیای مرکزی در رابطه به این سوال که چرا ازبکستان درصدد راه اندازی استراتژی جدید روابط با کشورهای منطقه است، تصریح کرد: این کشور پس از استقلال، سیاست زورگویی با کشورهای تاجیکستان، قرقیزستان و در پاره‌ای از اوقات نیز با قزاقستان را دنبال می‌کرد. به اعتقاد وی، در حال حاضر، به نظر می‌رسد که دیگر سیاست زورگویی ازبکستان فایده‌ای نداشته باشد، زیرا تقریبا قزاقستان به یک قدرت در منطقه تبدیل شده و تاجیکستان و قرقیزستان نیز وابستگی انرژی و حمل و نقلی خود را از ازبکستان درآینده نزدیک برطرف خواهند کرد و تاثیرگذاری این کشور بر همسایگان خود کم خواهد شد. از این رو، ازبکستان قصد راه‌اندازی استراتژی جدید روابط با کشورهای منطقه را دارد. به گفته وی، از دیگر مشکلاتی که کشورهای آسیای مرکزی گرفتار آن خواهند شد، خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان است که به گفته برخی از تحلیلگران با ورود بیش از صدها نفر شبه نظامی به آسیای مرکزی وضعیت در این منطقه به چالش کشیده خواهد شد. در نتیجه قزاقستان و ازبکستان، که خود را در منطقه رهبر می‌پندارند، بیشتر از دیگر کشورها این خطر را احساس می‌کنند اما تاجیکستان و قرقیزستان در این کار بیشتر به نیروهای روسیه تکیه می‌کنند. اگر به تنش‌ها و اختلافات همیشگی و مرزی بین سه کشور مورد اشاره آسیای مرکزی و نوسان‌های موجود در بروز و ظهور این بحران‌ها در روابط این 3 کشور توجه داشته باشیم به نظر می‌رسد عللی چند در دامنه دار شدن و عدم حل اختلافات سرزمین بین این 3 کشور وجود داشته باشد: چرایی اختلافات میان کشورهای تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان در حقیقت بیشترین اختلافات سرزمینی موجود در بین 3 کشور تاجیکستان ازبکستان و قرقیزستان ریشه در تقسیمات قلمرو آسیای مرکزی در دهه 1920 میلادی توسط حکومت شوروی دارد. با وجود گذشت بیش از 22 سال از استقلال کشورهای این قلمرو یعنی جمهوری‌های ازبکستان، قرقیزستان و تاجیکستان این رویکرد به علت مشکلات داخلی همچون جنگ داخلی در جمهوری‌های این منطقه همچنان تداوم یافته و مقامات3 کشور یاد شده همواره یکدیگر را به نقض مرز متهم و طرف دیگر را مقصر پنداشته اند. یکی از مهم‌ترین علل چالش کنونی، در دوران مرز بندی‌های دهه 1920 میلادی دوران اتحاد شوروی و تغییرات پس از آن است چرا که در این مرزبندی‌ها ترکیب جمعیتی، حضور تاریخی اقوام و... مد نظر قرار نگرفت و حتی مرزهای بین جمهوری‌ها به گونه‌ای مشخص نگشت. این امر بستری برای اختلافات بعد در دوران استقلال شد. گذشته از این نیز جابجایی‌های جمعیتی، رویکردهای کمونیستی در مورد آسیای مرکزی و عدم توجه به خواست جمهوری‌ها و حتی توجه بیشتر به برخی از کشورها همانند ازبکستان موجب شد تا بستر تنش‌های مرزی برای بعدها فراهم تر شود. چنانچه امروزه تاجیک‌ها به این علت که استان‌های تاجیک نشین «سمرقند»، «بخارا»، «سرخان دریا» و بخشی از «وادی فرغانه» به ازبکستان واگذار شده است خود را در تقسیم‌های پیشین منطقه از همه بیشتر زیان دیده می‌بینند. همین حس نیز تا حدودی در بین برخی دیگر از گروه‌های جمعیتی در منطقه وجود دارد. گذشته از این نیز برخی از مقامات کشورهای سه‌گانه با این استدلال که مقامات محلی پیشین بدون داشتن مجوز حقوقی برخی از مناطق را به همسایگان واگذار کرده‌اند و اکنون با این استدلال که اقلیت‌های قرقیز، تاجیک و ازبک در خاک همسایه به سر می‌برند در پی تغییر مرزها و حل اختلاف هستند. انتهای پیام/.
93/10/11 - 14:34
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها