تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1861016313
ترکیه به سمت ثبات و پیشرفت یا اقتدارگرایی؟
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری ترکیه ترکیه به سمت ثبات و پیشرفت یا اقتدارگرایی؟ تهران- ایرنا- نتیجه انتخابات نوزدهم مرداد ترکیه، افزون بر انتخاب رییس جمهوری تازه، سمت و سو و مسیر پویش سیاسی این کشور را مشخص خواهد کرد.
انتخابات ریاست جمهوری ترکیه از صبح روز نوزدهم مردادماه آغاز و حوزه های رای گیری در این کشور به روی بیش از 50 میلیون رای دهنده ترک گشوده شد.
این انتخابات، نخستین رای گیری عمومی برای گزینش رییس جمهوری با رای مستقیم مردم به شمار می رود.
در این انتخابات، گروه ها و احزاب سیاسی با معرفی یا پشتیبانی از یکی از سه نامزد ریاست جمهوری، وارد گود هماوردی سیاسی شده اند.
به باور ناظران، رییس جمهوری منتخب که در هفته های آینده (ششم شهریورماه) جانشین «عبدالله گل» رییس جمهوری کنونی خواهد شد، نقشی مهم در تحولات سیاسی ترکیه در سال های آینده خواهد داشت.
از این دیدگاه، فرایند دگرگونی نقش تشریفاتی رییس جمهوری که از زمان اصلاح قانون اساسی در سال 2007 میلادی (1386 خورشیدی) کلید خورد، پس از گزینش رییس جمهوری منتخب شتاب بیشتری خواهد یافت.
در این پیوند، برخی صاحب نظران از تغییر مردمسالاری پارلمانی ترکیه به نظام ریاستی به عنوان یکی از پیامدهای احتمالی پیشرفت فرایند یاد شده سخن به میان می آورند.
** انتخابات ریاست جمهوری و تداوم کشاکش سیاسی احزاب ترکیه
انتخابات روز یکشنبه، دومین هماوردی احزاب سیاسی ترکیه در سال جاری است.
پیش از این و در فروردین ماه، احزاب سیاسی برای کسب کرسی شهرداری ها گام به عرصه رقابت انتخابات محلی نهاده بودند.
در انتخابات یاد شده، نامزدهای مورد حمایت حزب حاکم «عدالت و توسعه» همچون رقابت های پارلمانی و محلی یک دهه گذشته، توانستند بیشترین آرا را نصیب خود سازند.
بر پایه امکان سنجی و گمانه زنی های مربوط به این کامیابی انتخاباتی و نیز نظرسنجی های روزهای گذشته، احتمال می رود «رجب طیب اردوغان» نخست وزیر کنونی و رهبر حزب حاکم بتواند گوی رقابت را از دیگر رقیبان خود برباید.
اردوغان که حتی پس از پیروزی احتمالی در انتخابات پارلمانی سال آینده و به دلیل منشور حزبی، دیگر نمی توانست عهده دار نخست وزیری ترکیه باشد، به این انتخابات به چشم مهمترین فرصت برای باقی ماندن در قدرت و پیاده سازی راهبردهای حزب حاکم می نگرد.
اردوغان پس از چند ماه گمانه زنی محافل سیاسی و صاحبنظران در مورد معرفی نامزد حزب عدالت و توسعه برای انتخابات ریاست جمهوری، در قامت مهمترین مدعی پیروزی در این انتخابات ظاهر شد.
این در حالی بود که برخی ناظران از احتمال نامزدی گل در انتخابات و بروز دودستگی میان اعضا و نخبگان حزب حاکم سخن به میان آورده بودند.
و اما نزدیک ترین رقیب اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری، «اکمل الدین احسان اوغلو» دبیرکل پیشین «سازمان همکاری اسلامی» است که با پرچم نامزد مستقل وارد کارزار انتخاباتی شد، اما گزینه مورد حمایت احزاب و رای دهندگان کمالیست، سکولار، لیبرال و ملی گرا به شمار می رود.
نکته قابل تامل در این پیوند، همصدایی 2 حزب مهم رقیب عدالت و توسعه یعنی «جمهوری خواه خلق» و «حرکت ملی» در پشتیبانی از نامزدی است که پیشینه ای اسلامگرایانه و محافظه کارانه دارد.
در این ائتلاف، حزب نخست مهمترین و قدیمی ترین تشکل چپ میانه و طرفدار ارزش های سکولاریسم (عرفی گرایی و جدایی دین از سیاست) و کمالیسم (آرمان های کمال مصطفی آتاتورک بنیانگذار جمهوری ترکیه) و دومی حزبی دست راستی و ملی گرا است.
این 2 حزب تلاش می کنند با همراهی احزاب کوچک همسو چون حزب «دموکرات»، «اتحاد بزرگ»، «لیبرال دموکرات» و «ترکیه مستقل»، به طور تمام قد پشت سر احسان اوغلو قرار گیرند و اردوغان را در مسیر دستیابی به ریاست جمهوری به چالش بکشند.
احسان اوغلو مهمترین دلایل خود برای حضور در انتخابات را بهبود وضعیت اقتصادی، ایجاد یکپارچگی و برقراری آشتی ملی در ترکیه برشمرده است.
دیگر رقیب اردوغان، «صلاح الدین دمیرتاش» از رهبران حزب «دموکراتیک خلق» (حزب صلح و دموکراسی پیشین) است که مهمترین تشکل سیاسی قانونی کردها در ترکیه به شمار می رود.
این سیاستمدار جوان کرد با شعار گسترش پاکدستی و برابری، مبارزه با فساد، نهادینه سازی مردمسالاری و از همه مهمتر حمایت از حقوق اقلیت ها وارد کارزار انتخاباتی شده است.
هر چند صاحبنظران بخت دمیرتاش برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری را بسیار اندک می دانند، اما بر این باورند این نامزد و گروه های کردی در دل این رقابت به دنبال نشان دادن وزن سیاسی خود در ترکیه هستند.
** ترکیه و مسیر سیاسی که از انتخابات ریاست جمهوری می گذرد
با نگاهی به ویژگی های سیاست و حکومت در ترکیه می توان دریافت که ریاست جمهوری با وجود برخی اختیارات قانونی، همچنان سمتی نیمه تشریفاتی به شمار می رود و قدرت اصلی در دست کابینه و نخست وزیر برآمده از پارلمان این کشور است.
با وجود این، اهمیت انتخابات روز یکشنبه از این واقعیت ریشه می گیرد که گزینش مستقیم رییس جمهوری با رای مردم، می تواند اعتبار این سمت را بیش از پیش سازد.
همچنین، احتمال می رود رییس جمهوری منتخب با پشتگرمی به آرای عمومی به سمت افزایش اختیارات ریاست جمهوری گام بردارد.
پیش از این، رییس جمهوری در فرایند رای گیری از نمایندگان مجلس کبیر ملی (پارلمان ترکیه با 550 عضو) و برای یک دوره هفت ساله انتخاب می شد.
بر پایه آخرین دگرگونی ها در قانون اساسی ترکیه، دوره ریاست جمهوری پنج سال و برای هر نفر حداکثر 2 دوره تعیین شد.
بر پایه قانون اساسی، رییس جمهوری دارای اختیاراتی چون معرفی نخست وزیر به پارلمان، وتو (لغو) برخی مصوبات این نهاد قانونگذاری، انتخاب فرماندهان نیروهای مسلح و مقام های بلندپایه قضایی، اعلان وضعیت اضطراری و صدور فرمان های ویژه، ریاست شورای امنیت ملی و حق درخواست برگزاری همه پرسی اصلاح قانون اساسی است.
هر چند برخی از اختیارات یاد شده در نسخه های پیشین قانون اساسی ترکیه نیز وجود داشت، ولی عرف سیاسی و قدرت پارلمان، نهادهایی چون دادگاه قانون اساسی و نیز نظامیان ارشد مانع از بهره جویی رییس جمهوری از این اختیارات می شد.
این در حالی است که اعتبار رای عمومی به سمت ریاست جمهوری، راهشگای تحول در این نقش سیاسی خواهد بود.
و اما در عرصه عمل، قرار گرفتن شخصیت سیاسی چون اردوغان در جایگاه ریاست جمهوری، مصداق بارزی برای این تحول نقشی و کارکردی به نمایش در خواهد آورد؛ چهره ای که در یک دهه گذشته مرد شماره یک صحنه قدرت و سیاست در ترکیه بوده و تلاشی خستگی ناپذیر برای تحکیم پایه های قدرت خود و حزب متبوعش داشته است.
در طول سال های گذشته، اردوغان در کوران رخدادهایی چون اعتراض های عمومی سال گذشته، سیاست ورزی های خاص در صحنه تحولات سوریه، اختلاف با همپیمانان پیشین چون «فتح الله گولن» (چهره شناخته شده و با نفوذ در جامعه ترکیه) و افشای رسوایی های مالی برخی نخبگان حزب حاکم ایستادگی کرد و به عنوان رهبری سرسخت و هدفمند سکان هدایت عدالت و توسعه و ترکیه را در دست گرفت.
نتایج انتخابات شهرداری ها نیز نشان داد که برنامه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی- اجتماعی اردوغان برای پیشرفت در عرصه های گوناگون و دستیابی به موقعیت برتر منطقه ای و بین المللی، هواداران پرشمار نخست وزیر را برای تداوم رهبری او مصمم تر از پیش کرده است.
اردوغان بارها به طور آشکار از برنامه های خود برای افزایش قدرت رییس جمهوری سخن به میان آورده و از مدت ها پیش کارزار انتخاباتی خود را کلید زده است.
با توجه به فضای کنونی و از نگاه برخی کارشناسان می توان اردوغان را از هم اکنون در قامت رییس جمهوری دید که تلاشی پیگیر برای تغییر در کارکردهای ریاست جمهوری و تحکیم جایگاه خود در قدرت را آغاز کرده است.
** جمع بندی
هر چند برخی تحلیل گران از احتمال کشیده شدن انتخابات ترکیه به دور دوم سخن به میان می آورند، اما آنچه مشخص است اردوغان مسیر هموارتری برای دستیابی به ریاست جمهوری پیش رو دارد.
اردوغان برای جامه عمل پوشاندن به راهبرد اعلانی خود یعنی «اهداف ترکیه 2023»، دستیابی به سمت ریاست جمهوری را مقدمه ای ضروری می انگارد.
این راهبرد که قرار است با رهبری اردوغان و همراهان وی به اجرا در آید، برنامه کار نخبگان عدالت و توسعه برای دستیابی به اهداف گوناگون اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را مشخص کرده است؛ راهبردی که تحقق اهداف آن در گروی باقی ماندن اردوغان و همراهان وی در قدرت است.
از سوی دیگر، پیروزی در این انتخابات می تواند مقدمه ای بر کامیابی در انتخابات پارلمانی سال آینده و گامی مهم برای حفظ قدرت نخبگان سیاسی عدالت و توسعه به شمار آید.
از دید برخی ناظران، در دموکراسی پارلمانی ترکیه که در سال های گذشته صحنه افت و خیز و آمد و شد دولت های بی ثبات تلقی می شد، پیروزی های پی در پی عدالت و توسعه به معنای تزریق ثبات و برقراری پایایی در فضای سیاسی این کشور بود؛ پایایی که دستاوردهای مهمی چون پیشرفت شایان اقتصادی و افزایش منزلت منطقه ای و بین المللی آنکارا را به دنبال داشت.
از این زاویه نگاه، پیروزی اردوغان در انتخابات ریاست جمهوری می تواند تضمین کننده حرکت ترکیه در فضای باثبات و به سمت پیشرفت باشد.
از سوی دیگر، برخی ناظران نتیجه پیروزی احتمالی ازدوغان را افزایش قدرت رهبران حزب عدالت و توسعه و حرکت ترکیه به سمت اقتدارگرایی برآورد می کنند.
به هر ترتیب، اعلان نتایج انتخابات و شکست یا پیروزی اردوغان می تواند پیامدهایی انکارناپذیر بر جامعه سیاسی ترکیه بر جای گذارد و مسیر پویش سال های آینده این کشور را تا حد زیادی مشخص سازد.
از محمد کاظمی -گروه تحقیق و تفسیر خبر
پژوهشم**9279**1358
19/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
سیاسی
پربازدیدترینها