ممكن است شبيه هر فيلمي باشد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نشست فيلم «حيران» در جشنواره فيلم فجر؛عارف‌‌پور: «حيران» ممكن است شبيه هر فيلمي باشد
خبرگزاري فارس: كارگردان فيلم «عرفان»‌ در مورد تكراري بودن داستان فيلم خود گفت: كلا بيشتر از 36 موقعيت دراماتيك در جهان نداريم و من نيز يك فيلم عاشقانه ساختم كه ممكن است شبيه هر فيلمي باشد.

به گزارش خبرنگار سينمايي فارس، جلسه نقد و بررسي فيلم «حيران» عصر امروز پس از نمايش اين فيلم با حضور عوامل آن در سينماي رسانه‌هاي گروهي برگزار شد و علي علايي اجراي اين برنامه را برعهده داشت.
«علي علايي» ‌عضو شوراي مركزي انجمن منتقدان و برگزاركننده اين جلسه، در سخناني ياد «خسرو شكيبايي» را زنده داشت و گفت: جاي تأسف است كه جلسه‌اي را مي‌گردانيم كه جاي يكي از افتخارات بازيگري ايران در آن خالي است.
به گزارش فارس، «شاليزه عارف‌پور» كارگردان اين فيلم در ابتداي اين جلسه در پاسخ به سئوالي در مورد مشكلات كار در لوكيشن‌هاي به‌جز تهران گفت: در شمال مشكلي نبود چون اين منطقه را از قبل مي‌شناختم و روستائيان با من آشنا بودند اما در مشهد، نامه‌نگاري‌هاي زيادي كرديم تا بتوانيم به منطقه‌اي برسيم كه شبيه به مرز ايران و افغانستان باشد.
نغمه ثميني يكي نويسندگان فيلمنامه «حيران » نيز در توضيحي راجع به اين فيلم، گفت: نمايشنامه‌اي به‌نام «بدون خداحافظي» را با مضموني تقريبا مشابه داشتم كه اتفاقا وقتي با خانم عارف‌پور آشنا شدم، ديدم كه ايشان هم روي چنين مضموني كار مي‌كند، بنابراين در مورد موضوع صحبت كرديم و از ابتدا با هم قرار گذاشتيم تا كلا مضمون نمايشنامه را رها كنيم و فيلمنامه‌اي كاملا جديد بنويسيم. نمي‌توانم بگويم كه كدام بخش از كار مربوط به من است و كدام بخش را عارف پور نوشته، فقط اين را مي‌گويم كه ما از ابتدا با هم بوديم و با هم همكاري تنگاتنگي داشتيم. همينطور حضور خانم بني‌اعتماد به‌عنوان تهيه‌كننده باعث شد كه قوام ويژه‌اي داشته باشد.
وقتي از «مهرداد صديقيان» در مورد لهجه افغاني شخصيتي كه بازي مي‌كرد، سئوال شد و همچنين چهره او را براي اين نقش نامناسب خواندند، او گفت: تنها يك چهارم افغاني‌ها هستند كه چهره‌شان شبيه به ژاپني‌هاست و بقيه آنها شبيه به ما هستند. شخصيت «حيران» هم وقتي كه با دوستان خود صحبت مي‌كند، لهجه كاملا افغاني دارد ضمن اين كه او دانشجوي ادبيات فارسي است و مشاورين افغاني زيادي هم لهجه من را تأييد كرده‌اند.
«باران كوثري» هم در پاسخ به سئوالي در مورد خودكشي شخصت ماهي كه او در «حيران» ايفاگر نقشش بود، گفت: ماهي دختري جوان است و خودكشي را نيز به دليل عدم بلوغ و جواني خود انجام مي‌دهد.
«شاليزه عارف‌پور» در پاسخ به سئوال ديگري در مورد دليل ملاقات دو شخصيت اصلي در انتهاي فيلم گفت: اين پايان بسيار زيبايي بود كه «حيران» را در انتها ببينيم ضمن اين كه مرحله زماني كه ماهي طي مي‌كند تا به «حيران» برسد كاملا منطقي است.
«نغمه ثميني» هم در اين مورد گفت:‌ پايان فيلم در نسخه‌هاي مختلفي نوشته شد و ما براي تحقيق در مورد آن تا لب مرز هم رفتيم و اتفاقي كه در پايان فيلم مي‌افتد، كاملا منطقي است. در اشكال مختلفي كه اين پايان داشت، حتي به فكر مخفيانه رفتن ماهي به افغانستان نيز بوديم اما در نهايت فكر كرديم اگر اين دو شخصيت همديگر را نبينند، فيلم به سيكل كاملي نمي‌رسد چون نياز دراماتيك اين شخصيت عاشق بودن است و اگر اين پايان را نمي‌ديديم، فيلم كامل نمي‌شد.
«شاليزه عارف‌پور» همچنين در مورد روابط شخصيت‌هاي خانواده ماهي با يكديگر گفت: آنها جنگ زده جنوب هستند كه در شمال زندگي مي‌كنند. اگر به فكر بعضي‌ها اين رابطه در فيلم در نيامده، حتما ضعف از من است.
«باران كوثري» در مورد نقش ماهي در اين فيلم گفت: در مورد نقش‌هايي كه بازي كردم بسيار خوش شانس بوده‌ام و نقش ماهي هم يكي از آنهاست. از روزهاي اول اين فيلمنامه، در ارتباط با اين شخصيت بودم و كم كم در زمان كامل شدنش به شناخت خوبي از آن رسيدم. چيزي كه در او برايم جالب است يك كودك لجباز است كه درون ماهي پنهان شده و بخشي از ناپختگي ماهي از اين موضوع مي‌آيد. فيلم همانگونه كه دوست داشتيم لطيف و شاعرانه شده است.
وي در ادامه در پاسخ به سئوالي در مورد لهجه خود در طول فيلم، گفت: هيچ كدام از شخصيت‌ها لهجه مشخصي ندارد و من تنها در بخشي از فيلم با گويش شمالي صحبت كردم.
وقتي از عارف‌پور در مورد دليل استفاده از چنين داستاني براي فيلم اول پرسيدند و آن را تكراري دانستند، وي گفت: كلا 36 موقعيت دراماتيك در جهان بيشتر نيست و من نيز يك فيلم عاشقانه ساختم كه ممكن است شبيه هر فيلمي باشد.
«ژاله صامتي» ديگر بازيگر فيلم در مورد نقش خود در فيلم «حيران» گفت: من نقش زن شمالي را قبلا بازي كرده‌ام و با وجود تشابه اين نقش‌ها هيچ‌كدام‌شان شبيه به هم درنيامده ‌اند ضمن اين كه در اين نقش لهجه‌اي نداشتم. البته با خودم قرار گذاشته بودم كه ديگر نقش زن شهرستاني بازي نكنم اما به خاطر احترامي كه براي خانم بني اعتماد به‌عنوان تهيه كننده فيلم قائلم و اين نقش را جذاب و شناسنامه‌دار ديدم، در آن بازي كردم و از اين بابت خوشحالم.
در ادامه، «نغمه ثميني» در مورد عنوان فيلم گفت: به اين دليل اسم فيلم را «حيران» گذاشتيم كه دغدغه ماهي و جنب و جوش او به خاطر رسيدن به حيران است و اين اسم، يك اسم يك جنبه استعاري نيز دارد. به همين خاطر، اسم موقتي كه اين پروژه داشت، كم‌كم تبديل به اسم اصلي آن شد. در مورد واقعي بودن فيلم نيز بايد بگويم كه تحقيقات زيادي را در مورد شرايط افغان‌ها در ايران و دلايل ماندنشان داشتم تا همه چيز واقعي و منطقي از كار در بيايد.
به گزارش فارس، در ادامه اين نشست ايرادات به لهجه افغاني مهرداد صديقيان كم كم بيشتر شد و به همين خاطر، سميع عطايي مشاور لهجه اين فيلم به روي صحنه آمد و در توضيحي درباره لهجه صديقيان، گفت: مي‌توانستم اين لهجه را غليظ‌تر كنم و آن را به گويش افغاني نزديك‌تر سازم ولي در آن صورت، مسئله قابل دركي براي ايرانيان در فيلم باقي نمي‌ماند ضمن اين كه شخصيت حيران چندين سال است در ايران اقامت دارد و لهجه او اندكي كمتر شده است.
در ادامه «مهرداد صديقيان» هم در نقل قولي از يك تهيه كننده استراليايي لهجه را آخرين نگراني يك بازيگر دانست و «باران كوثري» هم حيران را در مجموعه كارهايش از آثار محبوبش نام برد.
«شاليزه عارف‌پور» نيز در پايان اظهار داشت: پرداختن فيلم «حيران» به موضوع عشق يك ايراني به افغاني، باعث شده تا اين موضوع ديگر عشق تلخ نباشد.
انتهاي پيام/ا

چهارشنبه|ا|16|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 238]