جنوب شرق آسیا نقطه تعادل روابط پکن – واشینگتن

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جنوب شرق آسیا نقطه تعادل روابط پکن – واشینگتن کوالالامپور- ایرنا - سفر وزیر امور خارجه آمریکا به شرق آسیا که به طور قطع حامل نخستین پیام سیاست خارجی "دونالد ترامپ" در قبال منطقه شرق و جنوب شرق آسیا خواهدبود، مهمترین فرصتی است که کشورهای جنوب شرق آسیا می توانند از آن به منظور تعدیل روابط پکن – واشینگتن استفاده کنند.

جنوب شرق آسیا نقطه تعادل روابط پکن – واشینگتن

به گزارش ایرنا، چین اصلی ترین هدف آمریکا در شرق آسیا است. اگرچه برخورد خشن و یا مسالمت آمیز با این هدف را سیاست های واشینگتن تعیین می کند، اما کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا و استرالیا و نیوزیلند می توانند نقش بنیادی در متعادل کردن روابط پکن – واشینگتن ایفا کنند. تامین منافع کشورهای جنوب شرق آسیا که از یک سو با آمریکا و از سوی دیگر با چین گره خورده، به گونه ای است که گزینش یکی، آسیب های وارده از طرف دیگری، مستقیم و یا غیرمستقیم را در پی خواهد داشت. اگرچه چین به لحاظ حضور در منطقه و قدرت خود می تواند اثرگذارتر از آمریکا باشد، اما انکار نقش آمریکا در منطقه آن هم در زمانی که واشینگتن منافع خود را به حضور در منطقه گره زده است، اشتباهی است که می تواند برای پکن هزینه های جبران ناپذیری در پی داشته باشد و در عین حال کشورهای پیرامون چین به ویژه در منطقه جنوب شرق آسیا را نیز تحت تاثیر قرار دهد. کشورهای جنوب شرق آسیا و استرالیا به منظور در امان ماندن از این قبیل تاثیرات می توانند با رویکرد تعدیل قدرت آمریکا و چین در منطقه از ظرفیت های خود استفاده کنند. از جمله این کشورها می توان به استرالیا اشاره کرد که از ظرفیت های بیشتری در مقایسه با سایر کشورهای منطقه برخوردار است. در برخی گزارش ها آمده است استرایا می تواند با موثرتر عمل کردن خود در آسیا با خطر نظامی گری بی پروا توسط دولت "دونالد ترامپ" علیه چین مقابله کند.در گزارشی که به تازگی توسط مرکز مطالعات آمریکا در دانشگاه سیدنی تهیه شده، بر این نکته که استرالیا باید تلاش کند در آستانه وعده های سیاست مقابله جویانه و سختگیرانه آمریکا علیه چین به عنوان میانجی صادق بین واشینگتن و پکن نقش ایفا نماید، تاکید شده است. در این گزارش که در آستانه سفر "رکس تیلرسون" وزیر خارجه آمریکا به منطقه شرق آسیا منتشر شد، افزایش تنش های پکن – واشینگتن در مورد تصمیم هفته گذشته آمریکا به منظور بکارگیری سپر دفاع موشکی در کره جنوبی برای کمک به دفاع در مقابل موشک های کره شمالی مورد توجه قرار گرفت.از سوی دیگر، اظهارات هفته جاری "جولی بیشاپ" وزیر امور خارجه استرالیا در مورد چین که در سنگاپور بیان شد نیز می تواند سفر "تیلرسون" را متمایز کند."جولی بیشاپ" وزیر امور خارجه استرالیا هفته جاری در سنگاپور گفت که چین تا زمانی که از دموکراسی استقبال نکند، هرگز به ظرفیت کامل خود دست نمی یابد. این قبیل اظهارات را می توان همسو با سیاست های واشینگتن در قبال چین دانست که رویکرد منزوی گرایانه تر آمریکا در قبال چین را تقویت می کند.گزارش مرکز مطالعات آمریکا در دانشگاه سیدنی اعلام کرده است که دولت "ترامپ" در جستجوی راهی برای پذیرش یک سیاست امنیت منفعت محور و خشن در منطقه اقیانوس آرام است و مشاوران "ترامپ" یک رویکرد سخت در مقابل چین در اغلب مسائل طرح ریزی کرده اند و پکن را به عنوان یک رقیب استراتژیک خشن می دانند که نیاز است از قدرت بازدارندگی آمریکا علیه آن استفاده شود. این رویکرد به این معناست که هر اقدام آمریکا در منطقه به احتمال زیاد حضور نظامی گسترده تر را به سرمایه گذاری دیپلماتیک ترجیح می دهد. بر اساس این رویکرد، این گزارش هشدار داده است که بی ثباتی و خشونت در منطقه اقیانوس آرام افزایش می یابد. براساس این شرایط، ضرورت نقش آفرینی بیشتر استرالیا از جمله در خصوص تعیین اولویت های سیاسی در مقابل چین مورد تاکید قرار داده شده و تاکید شده است که استرالیا نباید رویکرد خشن ترامپ در مقابل این منطقه را منفعلانه مورد پذیرش قرار دهد. در این گزارش همچنین به سهولت روابط مقامات استرالیایی با مشاوران سیاست خارجی "ترامپ" اشاره شده و از استرالیا خواسته شده است از این موقعیت خود برای کسب اطمینان از برداشت درست نیات واشینگتن – پکن استفاده کند. اگرچه استرالیا (همچون نیوزیلند) به لحاظ روابط خود با آمریکا می تواند نقش مهمی در نوع حضور آمریکا در منطقه ایفا کند، اما سایر کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا به ویژه اعضای آ.سه.آن (اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا) به دلیل تاثیرگذاری خود در قالب این اتحادیه، نیروی محرکه مهمی محسوب می شوند که می توانند از ظرفیت خود در تعادل بخشیدن به روابط پکن – واشینگتن استفاده کنند. به عنوان مثال، فیلیپین که در زمانی از متحدان آمریکا به شمار می رفت، اکنون در مقابل واشینگتن قرار گرفته و با پکن همراه شده است. از اینرو ادامه برخی از سیاست های نظامی آمریکا در منطقه را که حاصل تلاش دولت های پیشین آمریکا و فیلیپین بود، با علامت سئوال بزرگی مواجه کرده است. در نقطه مقابل فیلیپین، می توان ویتنام را مشاهده کرد که به دلیل چالش های دریای جنوبی چین در گذشته بیشتر به آمریکا نزدیک شده تا به چین. اما با روی کار آمدن "دونالد ترامپ" نیاز است روابط "هانوی – واشینگتن" نخستین نشانه های ماهیت خود را برای چند سال آینده نشان دهند. مالزی که تا پیش از "دونالد ترامپ" روابط نسبتا خوبی با دولت آمریکا داشت، اکنون با جذب دهها میلیارد دلار از چین روابط خود را با این کشور بیش از پیش تقویت کرده و از طرفی نیز همچون بسیاری از کشورهای دیگر منتظر تعیین سیاست خارجی آشکار "ترامپ" است. میانمار، کامبوج و لائوس از دیگر کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا هستند که بیشتر متحد چین محسوب می شوند و به دلیل تاثیرپذیری از چین می توانند دنباله رو سیاست های پکن باشند. سنگاپور، تایلند و اندونزی که هر یک به ترتیب مستقل ترین سیاست را در قبال پکن و واشینگتن دارند، نیز هر یک از تاثیرگذارترین کشورهای جنوب شرق آسیا هستند که می توانند به مثابه وزنه سنگینی در تعادل روابط چین و آمریکا عمل کنند. از اینرو می توان گفت که ویژگی های هر یک از این کشورها با تجمیع در قالب کشورهای جنوب شرق آسیا و اقیانوسیه می توانند نقش مهمی در تعادل بخشیدن به روابط پکن – واشینگتن ایفا کنند تا از این طریق بتوانند به چشم اندازهای خود از جمله امنیت، صلح و ثبات منطقه ای دست یابند. آساق**241**1611**انتشاردهنده: رضاپیمان یغمایی

26/12/1395

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]