تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860304569
نیویورک تایمز: ترامپ و امکان تاثیرگذاری بر پوتین
واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها: خبرگزاری ایرنا: نیویورک تایمز نوشت: «یکی از اولین رهبران جهان که پیروزی "دونالد ترامپ" را به ریاست جمهوری آمریکا تبریک گفت "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهوری روسیه بود. دقیقا در این مقطع زمانی که روابط روسیه و غرب در پرمخاطره ترین حالت خود بعد از جنگ سرد قرار دارد؛ ترامپ در دفاع از روسیه برآمده است و از تمام تلاش هایی که روسیه برای دخالت در رقابت های انتخاباتی آمریکا به عمل آورد، بهره مند شد.»
این روزنامه آمریکایی در ادامه سرمقاله روز شنبه خود با عنوان «خطرات نرمش در برابر روسیه» افزود:« ترامپ بارها قاطعیت رئیس جمهوری روسیه را ستوده و همواره هم تاکیدش بر این است که هر دو می توانند در صورت دیدار با هم؛ تمام اختلافات شان را حل و فصل کنند. ترامپ اصلا متوجه نیست که روسیه یک چالش بزرگ استراتژیک است.
معدودند صاحبنظرانی که خیال می کنند روسیه به دنبال جنگ با غرب است. مشکل اصلی این است که آرمان پوتین، احیای عظمت روسیه است. او در حقیقت با این داعیه می خواهد به نحوی بر چهره انبوه مشکلات داخل کشورش نقاب بکشد .
نگرانی آنجاست که پوتین با این انگیزه، رفتارهایی از خود بروز می دهد و با محاسبات غلط و در عین حال خطرناکش، اغلب تا قلب یک درگیری مسلحانه پیش می تازد. مصادیق این محاسبات غلط را به عینه می تواند در اقدام روسیه در هک کردن وب سایت "کمیته ملی دمکراتیک" و وب سایت مبارزات انتخاباتی "هیلاری کلینتون" به قصد مداخله در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مشاهده کرد که حقیقتا اقدامی "بی شرمانه" بود. پوتین به همین اکتفا نکرده و حیات بشر و ثبات جهانی را هم هدف گرفته است. حملات هوایی پوتین در سوریه، استقرار تسلیحات دارای قابلیت هسته ای شدن در نزدیک مرزهای لهستان و کشورهای حوزه دریای بالتیک، الحاق "کریمه" به خاک خود و جنگی که در شرق اوکراین راه انداخته، از دیگر مصادیق این رویکرد کرملین است.
پوتین پیمان منع سلاح های هسته ای مصوب سال 1987 را نقض کرده؛ موشک های کروز پرتاب از زمین تولید کرده و توافق 16 ساله برای کاهش زرادخانه پلوتونیوم در مقیاس ساخت سلاح هسته ای را هم لغو کرده است .
با وجود همه این رفتارها که ایجاب می کند رئیس جمهوری آینده آمریکا هوشیار بوده و مراقب پوتین باشد و مقابل او بایستد؛ اما ترامپ برعکس، به نوعی اعمال پوتین را توجیه می کند. ترامپ یافته های جامعه اطلاعاتی آمریکا که روسیه را پشت پرده ماجرای هک کردن های فوق معرفی کرده است، انکار می کند و با این کارش تمام اسناد را در این زمینه و نهادهای امنیتی که این اسناد را گردآوری کرده اند، بی اعتبار می سازد.
پنجشنبه گذشته یکی از مقامات برجسته روسیه اعتراف کرد که در رقابت های انتخاباتی آمریکا، کرملین با "یاران" ترامپ در تماس بوده است. البته این اتفاق نامعمول نیست که نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در طول مبارزاتشان با رهبران خارجی در تماس باشند؛ اما آنچه در این داستان نگران کننده است، برخورد ترامپ با این ماجراست.
فارغ از این ماجرا، موضوع ارتباط و تماس ها میان مسئول ارشد سابق اردوگاه ترامپ و رئیس جمهوری سابق اوکراین که از طرفداران روسیه است نگرانی ها را در این زمینه تقویت می کند.
حال با توجه به این استدلال ها؛ اوباما لازم است تا زمانی که هنوز مسند قدرت را ترک نکرده، روسیه را بابت ماجرای هک کردن وب سایت های حزب دمکرات تنبیه کند و بدین وسیله عزم و ارده واشنگتن را برای ایستادگی در مقابل حملات سایبری نشان دهد تا این دعوا بیشتر از این بالا نگیرد.
اوباما ضمن آن باید همچنان به گفت وگو هایش با روسیه حول محور تنظیم یک دستورالعمل بازدارنده به نحوی که مورد توافق طرفین باشد در زمینه جلوگیری از حملات سایبری و دفاع در برابر نفوذ مخرب در فضای مجازی، ادامه دهد.
از سال 1991 به این سو که شوروی سابق از هم فرو پاشید و امید می رفت روسیه هم در قالب یک دمکراسی به غرب ملحق شود، روابط میان مسکو و واشنگتن روز به روز رو به زوال رفته است.
در سال 2009 اوباما، هیلاری کلینتون اولین وزیر امور خارجه وقت خود را مامور کرد به منظور تقویت همکاری های متقابل، روابط دو کشور را از نو تنظیم کند. تحت این سیاست، دو طرف در زمینه پیمان کنترل سلاح های هسته ای و همچنین توافق هسته ای با ایران با هم کار کردند اما در مجموع، ماجرای تنظیم مجدد روابط اتفاق نیفتاد. مقصر اصلی هم پوتین بود. علت آن هم این است که برای پوتین و روس ها، بازگشت روسیه به شان و منزلت یک قدرت جهانی و ایفای نقش محوری در امور جهان، بسیار مهمتر از پیوند صلح آمیز و سودمند با غرب است.
در اصل؛ سیاست خارجی پوتین تداوم همان سیاست های شوروی سابق است که مبتنی بر جلوگیری از احاطه شدن توسط غرب، پیشروی تا قلب اوکراین، جنگیدن در منازعات نیابتی در راه حفظ منافع روسیه و نیز به چالش کشاندن قدرت آمریکا در هر کجا که امکان پذیر باشد، است.
اما اوباما هنوز هم به طور جدی قبول ندارد که ماموریت پوتین انتقام جویی است. سایر رهبران غربی هم همینطور. حال که خطر تهدید روسیه بدیهی شده است، آمریکا و همپیمانانش نمی توانند هضم کنند که ترامپ هم مرتکب همین اشتباه شود. باید روابط آمریکا - روسیه مورد بازنگری واقع بینانه قرار گیرد. لزوم تاکید مجدد بر تعهد آمریکا به ناتو هم در راستای همین بازنگری قرار می گیرد. ترامپ در دوران انتخابات نسبت به تعهد واشنگتن به ناتو و دمکراسی اروپایی کاملا بی اعتنایی کرده بود.
پوتین همچنان در تلاش برای تخریب هر دو است. البته این هرگز برای آمریکا و همپیمانان غربی اش کار ساده ای نبوده است که میان قاطعیت و آشتی، نوعی توازن صحیح ایجاد کند.
عرصه هایی که ائتلاف غرب عمدتا درباره آنها با هم متحد بوده است، شامل حمایت از تحریم های روسیه بابت اعمالش در اوکراین، موافقت با صف آرایی گردان های نظامی 800 تا هزار و 200 نفری از سربازان چند ملیتی در لهستان، لیتوانی، استونی و لتونی و نیز اعزام تیپی متشکل از چهار گردان دیگر به رومانی و بلغارستان. شاید هنوز هم لازم است تحرکات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد. اما درعین حال باید توجه داشت که هرگز نباید روابط آمریکا - روسیه به گونه ای خصمانه پیش برود که شیبش به ورطه دشمنی و رقابت بیفتد و کم از یک جنگ سرد نداشته باشد.
چنانچه کرملین حاضر به کار کردن با ترامپ باشد؛ می توان این فرصت را مغتنم شمرد و این کار کردن را در خدمت اهداف مفیدی بکار گرفت. امکان دارد ترامپ از قدرت تاثیر گذاری بر روی پوتین برخوردار باشد و او را متقاعد سازد به توافق کنترل سلاح بپیوندد و اصولی از این توافق را که روسیه نقض کرده است، بپذیرد.
با دلایل فراوان باید این واقعیت را قبول کرد که پوتین رهبری قوی است که با دستی ضعیف بازی می کند. اقتصاد متکی به نفت روسیه کوچک شده است، جمعیتش رو به پیری می رود و کشور در گرداب عملیات های نظامی پرهزینه فرو رفته است. پوتین نباید تردید به خود راه دهد که آمریکا و متحدانش از اصول و ارزش های خود دفاع خواهند کرد؛ حتی اگر هم مایل به همکاری در عرصه هایی باشند که منافع دو طرف با هم تداخل پیدا می کند. محور اصلی چالش ترامپ هم همین است. »»
۲۳ آبان ۱۳۹۵ - ۱۷:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[مشاهده در: www.bartarinha.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]
-
سیاسی
پربازدیدترینها