محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827102616
انتظار قهرمانی در جهان را نداشتیم/ نمایش رزم و موسیقی سنتی ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: بانوی گلستانی تیم ملی پرثوآ در گفتگو با مهر:
انتظار قهرمانی در جهان را نداشتیم/ نمایش رزم و موسیقی سنتی ایرانی
شناسهٔ خبر: 3804025 - دوشنبه ۳ آبان ۱۳۹۵ - ۱۰:۵۴
استانها > گلستان
.jwplayer{ display: inline-block; } گرگان – عضو گلستانی تیم ملی پرثوآ بانوان با بیان اینکه انتظار کسب عنوان قهرمانی در مسابقات جهانی را نداشتیم، گفت: درمسابقات جهانی علاوه بر نمایش رزم ایرانیان، موسیقی سنتی را نیز ارائه دادیم. خبرگزاری مهر، گروه استان ها - محمدامین شعبانی: رزم «پرثوآ» (PARTHOWA)، برآمده از شیوه های رزم سنتی و بومی و تلفیقی از فرهنگ رزم ایرانی با حرکات موزون آئینی و برگرفته از آداب و رسوم دیرینه ایرانیان است. تیم ملی پرثوآ در ششمین دوره مسابقات جهانی «تفیسا» در کشور اندونزی حضور یافت و پس از شرکت در بخش فستیوال هنرهای رزمی و ورزش های سنتی و اجرای فرم های گروهی و انفرادی توانست در نهایت رتبه ممتاز این مسابقات را کسب کند. مسابقات تفیسا (TAFISA) هر چهارسال یکبار زیرنظر فدراسیون ورزش های همگانی برگزار می شود. در این دوره بیش از ۸۳ کشور از پنج قاره با حضور ۶۰۰ ورزشکار در تمامی رشته های ورزشی به مدت هفت روز (۱۵ تا ۲۲ مهر) در شهر جاکارتا شرکت کرده بودند. «سودابه یوسفی» به عنوان تنها نماینده رزمی کار گلستانی در این رقابت ها حاضر شد و در تاریخسازی بانوان ایرانی نقش مهمی ایفا کرد. چند روز پس از پایان این رقابت ها، گفتگویی با این بانوی رزمی کار انجام داده ایم که در ادامه متن آن می آید: * از چه زمانی ورزش حرفه ای را آغاز کردید؟ از سال ۸۰ رشته کونگ فو را شروع کردم، در سال ۸۴ نایب رئیس کمیته پرتوآ در استان بودم و مدرک بین المللی مربیگری پرثوآ را دارم. پیش از کونگ فو نیز کاراته تمرین می کردم. من البته رشته های راگبی و دراگون را هم تجربه کرده ام اما از همان ابتدا به رشته های رزمی علاقه مند بودم چون از دوران کودکی فیلم های رزمی زیادی نگاه می کردم! * مهم ترین مقام هایی که کسب کرده اید را نام ببرید. در کاراته مقام دوم و در کونگ فو مقام سوم کشوری را کسب کردم و پنج سال متوالی نفر اول استان بودم. در آن سال ها، شاگردانم هم وزن من شده بودند و هیچ مربی با شاگردان خود رقابت نمی کند! به همین علت دیگر در مسابقات کشوری شرکت نکردم و به سراغ داوری رفتم. * رشته «پرثوآ» زیرنظر کدام فدراسیون است و چه تفاوت هایی با «پرتوآ» دارد؟ در گذشته این رشته زیرنظر فدراسیون کونگ فو ]و هنرهای رزمی[ فعالیت می کرد اما چندسالی است که زیرنظر فدراسیون ورزش های همگانی آمده است. البته رشته «پرتوآ» متفاوت است که همچنان زیرمجموعه فدراسیون کونگ فو است. رشته پرثوآ برگرفته از رزم سنتی ایرانیان است و به نام ایران ثبت شده. در این رشته از فرم هایی مانند چوب و شمشیر استفاده می کنیم. تفاوت دیگر نیز این است که در مبارزات علاوه بر استفاده از دست و پا، زمانی که حریف نزدیک می شود ضربات «گیر و پرتاب» و خاک کردن حریف هم استفاده می کنیم.
* باتوجه به اینکه از سلاح استفاده می کنید، ممکن است عموم این رشته را جزو رشته های «خشن» و «خطرآفرین» تصور کنند. خطری ندارد؛ بچه هایی که برای آموزش می آیند ابتدا ابزار آموزشی را به او می دهیم و پله پله مراتب را طی می کنند. به عبارت دیگر از همان ابتدا به دست هنرجویان چوب یا شمشیر نمی دهیم. ضمن اینکه در مبارزه هیچ گاه از سلاح استفاده نمی کنیم. آسیب دیدگی در همه رشته ها حتی شطرنج هم وجود دارد و تنها مختص رشته های رزمی نیست. این را هم بگویم که همه افرادی که در محل مسابقات بودند از اجرای موسیقی تیم ما به وجد آمده بودند و به نوعی موسیقی سنتی ایرانی را هم ترویج دادیمورزشکاران رزمی، متانت و فروتنی خاصی دارند زیرا در تمرینات از نظر ابراز خشونت تخلیه می شوند. * کمی هم درباره مسابقات اخیر صحبت کنیم. اردوهای تیم ملی از چه زمانی شروع شد؟ اردوها از قبل سال جاری شروع شد و در خانه کشتی مجموعه آزادی تهران تمرین می کردیم. در واقع روی تشک تمرین می کردیم و روی تاتامی مسابقه می دادیم که البته تفاوتی نداشت. * واقعاً پیش بینی می کردید که بتوانید برترین تیم مسابقات شوید؟! راستش را بخواهید، بازیکنان تیم سخت تمرین می کردند و از روی همین موضوع فکر می کردیم بتوانیم مقام کسب کنیم اما قهرمانی را نه! * طبق تحقیقاتی که انجام داده ام، هر تیمی در مسابقات پرثوآ علاوه بر آنکه رزم مخصوصی اجرا می کند، موسیقی اصیل آن کشور را نیز به معرض نمایش می گذارد. تیم ایران چه نوع موسیقی را اجرا می کرد؟ موسیقی سنتی ما «دف» است و زمانی که اجرای «سَما» داریم همه بازیکنان به ترتیب دف می زنند. همه افرادی که در محل مسابقات بودند از اجرای موسیقی تیم ما به وجد آمده بودند و به نوعی موسیقی سنتی ایرانی را هم ترویج دادیم. * از امکاناتی که در اختیار شما قرار گرفته بود راضی هستید؟ بله راضی هستم. فدراسیون کشتی سالن در اختیار ما قرار داد که از آقای خادم تشکر می کنم. تجهیزات لازم را فدراسیون ورزش های همگانی به ما داده بود و بخش قابل توجهی از هزینه اعزام را تقبل کردند. * آیا پس از این افتخار، مسئولان قول پاداشی هم به شما داده اند؟ قول دادند که در مراسم سالیانه تجلیل از قهرمانان، از اعضای تیم ملی پرثوآ هم تجلیل کنند. مدیرکل ورزش و جوانان گلستان نیز قول داده در آینده از بنده تجلیل کند.
* مهم ترین انتظاراتی که به عنوان یک قهرمان جهان، از مسئولان دارید چیست؟ بانوان همواره مشکل سالن و زمان تمرین دارند. سئانس هایی که در اختیار ما قرار داده اند مناسب نیست و هنرجویان کمتری جذب می شوند. من در سالن کشتی سازمان فرهنگی ورزشی خودم همپای شاگردانم تمرین و با تک تک آنها مبارزه می کنم. در طول یک روز شاید ۱۰ مبارزه داشته باشم!شهرداری مربیگری می کنم و ۲۵ شاگرد ثابت دارم. انتظار دارم سالن های تمرین را به صورت زوج و فرد برای آقایان و بانوان در نظر بگیرند و یا ساعت های بعدازظهر را به ما اختصاص دهند تا تعداد ورزشکاران افزایش یابد. * شما از آن دسته مربیانی هستید که همزمان بازی هم می کنید. همزمانی این دو برایتان دشوار نیست؟ هیچ وقت نخواستم مانند مربیانی که فقط سوت می زنند باشم و خودم همپای شاگردانم تمرین و با تک تک آنها مبارزه می کنم. در طول یک روز شاید ۱۰ مبارزه داشته باشم! همین عامل موجب شده همواره بدنم آماده باشد و برای مسابقات مشکلی ندارم. * به عنوان سوال پایانی، بزرگترین آرزوی ورزشی شما چیست؟ بزرگترین آرزوی من، داشتن فضای مناسب برای تمرین است و شرایطی فراهم شود که باشگاه ها مملو از هنرجویان باشند. من شاگردانم را مانند بچه های خودم می دانم و دوست دارم آنها را در مراتب بالاتر چه در زندگی اجتماعی و چه در زندگی ورزشی ببینم. * در پایان اگر حرفی باقی مانده بفرمائید. از همه بزرگانی که برای اعزام من زحمت کشیده اند و مشوقم بوده اند، خانواده و همسرم که همواره در اردو یا مسابقات بودم و دوری مرا تحمل کرده است، تشکر می کنم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 144]
-
گوناگون
پربازدیدترینها