محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845798771
مراکز ترک اعتیاد،متادون فروشی شده اند - پایگاه خبری شوشان
واضح آرشیو وب فارسی:شوشان: کارشناسان اعتیاد معتقدند، مشکل درمان اعتیاد، دیگر کمبود مراکز درمان اعتیاد نیست و مسئله مهم، بی توجهی به درمان های غیردارویی است. آنها می گویند حذف درمان های غیردارویی، حذف درمان اعتیاد است. به گزارش خبرگزاری مهر ، سه هفته ای می شود که مسئولان هشدار داده اند که تریاک ها آغشته به سرب است و اخبار هم حکایت از آن دارد که میزان مسمومیت معتادان روزبه روز بیشتر می شود. دکتر پرویز افشار، سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر اولین کسی بود که به طور رسمی این مسئله را مطرح کرد و به مصرف کنندگان مواد هشدار داد که از قاچاقچیان تریاک نخرند و به جای آن از مراکز درمان سرپایی اعتیاد یا مراکز کاهش آسیب شربت تریاک تهیه کنند. افشار برای اینکه هزینه درمان با شربت تریاک نسبت به خرید تریاک از قاچاقچیان بیشتر نشود هم راهکاری ارائه داد و گفت که به مراکز درمانی اعلام شده است تا خدمات روان شناختی و مددکاری را برای این افراد کاهش دهند تا قیمت تمام شده درمان اعتیاد بیشتر از قیمت خرید تریاک از قاچاقچیان نشود؛ اما این راهکار افشار برای کاهش هزینه ها به مذاق درمانگران و کار شناسان حوزه اعتیاد خوش نیامده است. آن ها معتقدند که این راهکار غیرکارشناسی است و عجیب است که او چنین راه حلی برای این مشکل مطرح کرده است. دکتر حسن رفیعی، درمانگر و کار شناس اعتیاد می گوید: این اظهارنظر بر دو فرض غلط پایه گذاری شده است. فرض اول اینکه خدمات روان شناختی و مددکاری تأثیری در درمان اعتیاد ندارند و بود و نبود آن ها مهم نیست. فرض دوم هم این است که برای کمک به معتادِ در حال درمان یک ریال هم نمی خواهیم خرج کنیم. او بر این اعتقاد است که مشکل اصلی درمان اعتیاد در ایران این است که به بیمار فقط و فقط خدمات پزشکی ارائه می شود آن هم نه در حد استاندارد و به شکلی که در منابع درمان اعتیاد آمده است: متأسفانه برخی از مراکز درمان سرپایی به متادون فروشی تبدیل شده اند. در این مراکز بیمار اصلاً پزشک را نمی بیند و بسته های متادون را منشی مرکز یا فرد غیرمتخصص دیگری که تحصیلات پایین یا غیرمرتبط دارد، به بیمار می دهد. به گفته رفیعی، با توسعه مراکز درمان اعتیاد از سال ۸۱ با پیشگامی سازمان بهزیستی کشور که سپس وزارت بهداشت هم تابع این سیاست شد، خوشبختانه اکنون دیگر مشکل درمان اعتیاد، کمبود مراکز درمانی یا درمانهای دارویی نیست و مسئله اتفاقاً بی توجهی به درمان های غیردارویی است: ما در تعداد مراکز درمانی یا درمانهای دارویی دیگر مشکلی نداریم و خوشبختانه دیگر هیچ بیماری پشت نوبت انتظار نیست. امروز مشکل درمان اعتیاد در کیفیت ارائه خدمات است و حالا با این اظهارنظر همین کیفیت اندک مراکز درمانی هم تقلیل خواهد یافت و از این حد هم پایین تر خواهد آمد. با این شیوه اگر مراکزی بودند که هر سال دو جلسه گروه درمانی برگزار می کردند آن را هم دیگر تعطیل می کنند. این استاد دانشگاه و کار شناس اعتیاد می گوید: درمان دارویی به تنهایی درد چندانی از اعتیاد دوا نمی کند. این درمان ها حتماً باید با درمان های غیردارویی، روان درمانی، گروه درمانی، ماتریکس، مداخلات اجتماعی و غیره تکمیل شود. حذف این درمان ها یعنی حذف درمان اعتیاد. با متادون و شربت تریاک، باری از اعتیاد این مملکت کم نخواهد شد. رفیعی با توزیع شربت تریاک در جامعه هم موافق نیست و می گوید: ۱۰، ۱۵ سال پیش گروهی پیشنهاد توزیع شربت تریاک را مطرح کردند که اقدامی غیرکار شناسی و مطالعه نشده بود. این دیدگاه همان زمان هم مخالفان زیادی داشت و پیشنهاددهندگان تنها با تمسک به قدرت، کار خود را پیش بردند. اما جامعه این نوع درمان را پذیرا نشد و شربت تریاک در جامعه توسعه پیدا نکرد. حالا با این روش می خواهند شربت تریاک را هم گسترش بدهند. درمان اعتیاد باید تحت پوشش بیمه باشد او در پاسخ به این سؤال که در شرایط اضطراری کنونی که به طور گسترده سرب به تریاک اضافه شده است، چه راهکاری برای حل مسئله پیشنهاد می کنید، می گوید: درمان باید در جامعه گسترش پیدا کند. اگر هزینه درمان زیاد است و این باعث می شود که معتاد به سمت درمان نرود، هزینه درمان را باید دولت با بیمه یا یارانه پوشش بدهند. معلوم است که وقتی هزینه درمان اعتیاد بیش از هزینه خود اعتیاد باشد، این وسط درمان اعتیاد می بازد و معتاد رغبتی برای ترک پیدا نمی کند. راه حل این است که درمان اعتیاد تحت پوشش بیمه باشد و یارانه به آن اختصاص داده شود. مسئولان نمی توانند این کار را بکنند، می خواهند از سر و ته درمان اعتیاد بزنند. این فقط پاک کردن صورت مسئله است، نه حل آن. این کارشناس اعتیاد می گوید: فرض کنید که بیماری مشکل دیابت دارد و باید روزی یک قرص مصرف کند. آیا پزشک به بهانه اینکه این قرص گران است می تواند بگوید که به جای روزی یک قرص نصف قرص بخورد؟ پیشنهاد دکتر افشار متاسفانه به همین نادرستی است و البته باید به این فکر کرد که در حالی که هرگز به مخیله هیچ پزشکی خطور نمی کند که در مورد دیابت چنین پیشنهادی بدهد، چه شده است که یک مقام مسئول در مورد اعتیاد به چنین راه حلی رسیده است؟! هزینه بالای ترک اعتیاد معتادان را منصرف می کند رفیعی در پاسخ به این سؤال که بیماران را چطور باید برای درمان ترغیب کنیم، می گوید: معتادان وقتی ببینند که تریاک چه عوارضی برای آن ها و دیگر مصرف کنندگان ایجاد می کند، برای درمان ترغیب می شوند؛ اما همین بیمار اگر به مراکز درمانی مراجعه کند و ببیند که هزینه درمان اعتیاد از هزینه مصرف مواد بیشتر است، ترجیح می دهد همان تریاکی را مصرف کند که سرب دارد. دولت می تواند با استفاده از دو سازوکار بیمه ای و حمایتی (یارانه) این تهدید را به فرصت خوبی برای جذب تعداد بیشتری از بیماران به درمان درست اعتیاد، اعم از دارویی و غیردارویی، تبدیل کند. جان شهروندان ارزش آن را دارد که اندکی از هزینه های دیگر بزنیم و صرف این کار کنیم. عباس دیلمی زاده، مدیرعامل جمعیت خیریه تولد دوباره هم به گفته های سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر انتقاد دارد. او می گوید: مسئله درمان ارزان قیمت از بعد اقتصادی برای آن دسته از مصرف کنندگانی که از نظر مالی بی بضاعت هستند، قطعاً کمک کننده است که چنین درمانی را می توان در مراکز کاهش آسیب به بیماران ارائه داد اما این به معنای آن نیست که باید همه درمان ها را به سمت ارزان قیمت ببریم. دیلمی زاده با بیان اینکه باید برنامه های درمانی از ارزان قیمت تا گران قیمت در جامعه وجود داشته باشد تا هرکس بر اساس نیاز و توانایی که دارد از این برنامه ها استفاده کند، گفت: درمان های موفق در دنیا که مداخلات علمی دارد و نتایج بسیار خوبی را هم به دنبال داشته است، بسیار گران قیمت هستند اما برای اینکه بیمار بتواند هزینه های آن درمان را بپردازد، سیستم رفاه اجتماعی با پرداخت هزینه ها از طریق بیمه یا کمک دولت ها بخش زیادی از این هزینه ها را تامین می کند. او می گوید در این کشور ها به بهانه اینکه هزینه تمام شده درمان و بازتوانی گران است، بخشی از فرایند درمان را حذف نمی کنند بلکه دولت بخشی از هزینه درمان را متقبل می شود. دیلمی زاده یادآور می شود: نباید با حذف بخشی از فرایند درمان هزینه ها را کاهش داد. خدمات روان شناسی و مددکاری و دیگر خدمات غیردارویی بخش مهمی از فرایند درمان را شامل می شود که میزان موفقیت درمان را افزایش می دهد. به نظر من حذف این بخش ها برای کاهش قیمت، راهکار مناسبی نیست و نمی تواند سیاست و برنامه ریزی درستی باشد. به گفته این فعال اجتماعی، بهتر است برنامه ها و درمان های ارزان قیمت، مانند درمان های نگهدارنده معروف به (MMT) در کنار مراکز گذری کاهش آسیب ها (DIC ) که هزینه کمی در حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار تومان دارد، توسعه یابد تا فرد مصرف کننده کارتن خواب بتواند برای گرفتن دارو و متادون از آن بهره ببرد و به این ترتیب خواست آقای دکتر افشار عملیاتی شود؛ اما اگر بخواهیم همین فرمول را برای سیستم های درمان دیگر بچینیم یعنی در مراکز درمان سرپایی از آن بهره ببریم، شیوه درستی به کار نبرده ایم. او می گوید: اعتقاد من این است که باید درمان های غیر دارویی اعتیاد در کنار درمان های دارویی گسترش پیدا کند یعنی خدمات روان پزشکی، روانشناسی، مشاوره، مددکاری، گروه درمانی در مراکز توسعه یابد تا امکان درمان دیگر اختلالات همراه بیمار هم فراهم شود. ارائه چنین خدماتی به بیمار قطعاً باعث افزایش هزینه درمان می شود یعنی تعرفه ها از آنچه در حال حاضر است گران تر می شود، اما کیفیت افزایش می یابد. آن وقت دولت می تواند نقش و وظیفه اصلی خودش را در سیستم رفاه و عدالت اجتماعی بازی کند و هزینه هایی را که بیماران کم بضاعت نمی توانند بپردازد، از طریق بیمه یا یارانه متحمل شود. به این ترتیب چند لایه درمانی برای مقاصد مختلف و گروه های هدف مختلف در جامعه خواهیم داشت؛ و هم فرد مصرف کننده کارتن خواب می تواند از خدمات ارزان قیمت و کاهش آسیب بهره ببرد و هم برنامه خاص و ویژه ای برای افرادی که توانایی مالی بالا دارند، تدارک دیده می شود. دیلمی زاده می گوید: یک برنامه اقامتی کامل و درست ماهیانه بیش از ۳ هزار دلار در کشورهای دیگر هزینه دارد درحالی که ما هنوز نتوانستیم برنامه های اقامتی یا برنامه های درمان تخصصی تری در کشورمان داشته باشیم که قیمت های بالاتری دارد. سند معتبری برای بغرنج بودن شرایط وجود ندارد/ لزوم انجام تحقیق در زمینه تعیین وضعیت موجود او در پاسخ به این سؤال که در شرایط بحرانی کنونی که میزان مسمومیت سربی در مصرف کنندگان مواد افزایش یافته است، چه باید کرد، می گوید: مطمئن نیستم که شرایط بحرانی باشد چون هنوز شواهد دقیق و درستی از این موضوع در دست نیست. همه داده های من بر اساس شنیده ها و ادبیات شفاهی است و هیچ سند و مدرک معتبر و مستندی وجود ندارد که نشان دهد شرایط بغرنج است. به همین دلیل من به عنوان یک فعال اجتماعی نمی دانم وضعیت تا چه حد بحرانی است. من فکر کنم در ابتدا باید یک تحقیق دقیق و درست از سوی مراجع علمی، تخصصی و دانشگاهی صورت بگیرد تا مشخص شود که مسئله توزیع گسترده تریاک های آلوده به سرب در کشور تا چه اندازه صحت دارد. این تحقیق باید به سرعت انجام شود و مستندات آن به جامعه علمی و تخصصی و درمانگران ارائه شود و وضعیت موجود برای سیستم درمانی تشریح شود. کاهش قیمت درمان برای گروه های متوسط و بالای جامعه مشوق نیست او می گوید: راهکار سریع این است که بعد از تحقیق و پژوهش، کمیته تخصصی از کار شناسان حوزه های مرتبط شکل بگیرد و این کمیته تصمیم بگیرد که چه اقداماتی باید انجام شود. یکی از راهکار ها می تواند این باشد که داروهای نگهدارنده ای مانند شربت تریاک و متادون در اختیار مراکز کاهش آسیب قرار داده شود تا با هزینه پایین در اختیار گروه های آسیب پذیر و دهک های پایین جامعه که مصرف کننده مواد هستند، قرار داده شود و با اطلاع رسانی گسترده به آن ها اعلام شود که از این به بعد برای گرفتن شربت تریاک ارزان قیمت و سالم به مراکز کاهش آسیب مراجعه کنند. این کاهش قیمت و در دسترس قرار دادن دارو می تواند برای دهک های پایین جامعه مؤثر باشد اما گروه های متوسط و بالای جامعه به این سادگی برای ترک انگیزه پیدا نمی کنند. کاهش قیمت درمان برای آن ها مشوق نیست. آن ها به برنامه های خاص دیگری نیاز دارند که باید برای آن هم فکر شود. او ادامه می دهد: به نظرم به سادگی نمی توان انتظار داشت که با کاهش قیمت درمان بحران ؛ البته اگر شرایط بحرانی باشد؛ را مدیریت کنیم و تعداد زیادی را در یک زمان کوتاه به سمت درمان ببریم. این درست است که پایین بودن قیمت درمان می تواند مشوقی برای درمان معتادان بی بضاعت باشد ولی برای گروه های متوسط به بالا این یک فرایند طولانی مدت است یعنی در طولانی مدت اگر قیمت متناسب و درست باشد عده ای به درمان مراجعه می کنند و منظورم این است که در چنین شرایطی با کاهش قیمت درمان نمی توانیم یک مرتبه تعداد زیادی از افراد را به سمت درمان ببریم. برای ترغیب بیماران به سمت درمان باید انگیزه های بیشتری از قیمت برایشان فراهم شود تا یک مرتبه و در یک مدت زمان کوتاه تعداد زیادی وارد چرخه درمان شوند که البته برای به وجود آوردن این انگیزه ها راه های متفاوتی وجود دارد.
جمعه ، ۳۱اردیبهشت۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شوشان]
[مشاهده در: www.shooshan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها