واضح آرشیو وب فارسی:زرین خبر: میاندوآب دارای بیش از 200 اثر تاریخی و جاذبه گردشگری بکر و طبیعی است که در نقاط مختلف این شهرستان وجود داشته و شاید نمونه ای از آنها را به ندرت در جایی از کشور می توان پیدا کرد.به گزارش زرین خبر ، میاندوآب یکی از بزرگترین و مهم ترین شهرستان های آذربایجان غربی است که در جنوب این استان و در کریدور شمال غرب کشور واقع شده و با پایتخت کشور 652 کیلومتر فاصله دارد. این شهرستان در میان دشتی واقع شده و دارای آب و هوای معتدل و تا اندازه ای مرطوب بوده و به علت استقرار در میان رودهای زرینه رود(جغاتو) و سیمینه رود( تاتائو) به میاندوآب(میان دو آب) معروف شده است . میاندوآب به دلیل موقعیت جغرافیایی خویش، پل ارتباطی استان های آذربایجان غربی و شرقی، کردستان و زنجان محسوب می شود و از نظر منابع طبیعی و کشاورزی نیز به دلیل داشتن زمین های حاصلخیز، یکی از قطب های کشاورزی منطقه بوده و از عمده محصولات کشاورزی آن می توان به گندم، چغندرقند، انگور، سیب، گلابی، هلو و بادام اشاره کرد. مردم میاندوآب مسلمان و شیعه بوده و به زبان ترکی آذری سخن می گویند. تاریخ میاندوآب و مهاجرت طوایف کرمانی درباره تاریخ میاندوآب گفته می شود که این شهرستان در زمان نادرشاه افشار روستای بزرگی بوده است و در جریان لشکرکشی نادرقلی، سپهسالار وقت ارتش ایران به آذربایجان در سال ۱۱۴۲ هجری قمری از قلعه میاندوآب نام برده شده است. آقامحمدخان قاجار یک هزار تن از جوانان تنومند شهر کرمان را به سرکردگی مرتضی قلی خان کرمانی به تهران فرستاد و پس از آن به منظور مقابله با حملات کُردها به میاندوآب و سراب و برخی نقاط دیگر آذربایجان تبعید کرد . این کرمانیان پس از چند نسل در جمعیت این شهرها حل شدند و حتی برخی شکل گیری میاندوآب را به مهاجرت این طوایف کرمانی ربط می دادند که میاندوآبی های اصیل این را انکار کرده و اعلام می کنند، میاندوآب قبل از مهاجرت کرمانی ها وجود داشته و این طوایف به این مکان تبعید شده اند. در میاندوآب تا مدتی پیش محله هایی به نام محله کرمانی ها، سیرجانی ها، زرند، راه بُر ولک ها وجود داشت که برخی از آنها هم اکنون با عنوان کوی زرندی، کوی رابری، کوی بهی و... وجود دارند، البته گفتنی است برخی از این طوایف تا یک نسل پیش در میاندوآب هنوز به فارسی با لهجه کرمانی صحبت می کردند و از تاریخ نیاکانشان آگاه بودند . البته این شهرستان در گذر زمان بارها به عنوان پایتخت ملل و دول مختلف از جمله پایتخت قوم بومی و ملل مانناها به مدت 500 سال، مرکز اقتصادی مادها و پایتخت آتروپاتگان، پایتخت زمستانی پادشاهان ایلخانیان (هلاکوخان) و هم چنین مرکز شغلی اقتصادی اعراب مسلمان بوده است. حتی رحیم حاجی زاده عضو شورای شهر میاندوآب که درباره تاریخ این شهر تحقیق می کند، از این شهرستان به عنوان نخستین پایتخت ایران نام می برد و می گوید نخستین کسانی که به ایران وارد شدند، این مکان را به عنوان پایتخت خود به دلیل آب و هوای معتدل، وجود خاک و آب انتخاب کردند. میاندوآب، شهری با بیش از 200 اثر تاریخی و جاذبه طبیعی به گفته فاطمه علیزاده، رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان میاندوآب، این شهرستان دارای بیش از 200 اثر تاریخی و جاذبه گردشگری بکر و طبیعی است که در نقاط مختلف میاندوآب وجود داشته و شاید نمونه ای از آنها را به ندرت در کشور می توان پیدا کرد. مسجد طاق میاندوآب : این بنا در کوچه طاق ، منشعب از خیابان 17 شهریور واقع است و به نظر میرسد که بین سالهای 1210 ـ 1200 هجری قمری توسط « احمد خان بیگلر بیگی » حاکم مراغه ساخته شده است . داش تپه : داش تپه به اعتبار آثار قلعه مانندی که روزگاری بر فراز آن بوده و دهانه آن با وسایل و مصالح لازم و با نهایت مهارت مسدود شده است در کنار روستای داش تپه در حوالی میاندوآب قرار دارد . بین اهالی شهر مشهور است که قبر زرتشت پیامبر پاک آیین ایرانی درون این تپه قرار دارد . پل میرزا رسول : این پل تاریخی در 5 کیلومتری میاندوآب بر روی رودخانه زرینه رود بنا شده است . این اثر که قدمت آن به دوره قاجاریه می رسد، در کنار جاده میاندوآب به ارومیه واقع شده است. این بنا به شماره 2068 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. پل کوسه لر : پل کوسه لر در 10 کیلومتری شمال شرقی میاندوآب در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام « آجی گوبی » که از زرینه رود منشعب است ، ساخته شده است . با توجه به نوع ساخت آن قدمت این پل به اواخر دوره قاجاریه برای ارتباط میان دو طرف کانال آب می رسد . از دیگر آثار تاریخی و باستانی میاندوآب می توان به نقاط زیر اشاره کرد : مجاری صخره ای معروف به چهل پله ، امازاده تاجن علی ، قلعه هلاکو ، آرامگاه ملا شهاب الدین ، قلعه حسین آباد ، قلعه خرابه ، قزل قلعه ( قزون 7 و 8 هـ . ق ) دلیک داش ( دوره تاریخی). در این شهرستان، علاوه بر موارد فوق تپه های تاریخی ذیل نیز قابل اشاره می باشد . تپه قره گوزلو، تپه شین آباد، بقایای تپه یارجان علیا، جواد تپه سی، تپه کهنه کند، قوروقچی تپه سی، تپه چال خماز، تپه ایت اؤلن (سگ مرده)، سیچان تپه سی، تپه انجیر داغی، تپه چلیک، تپه اوزون قلای، تپه گورآباد (تپه بازار)، تپه قرمز خلیفه، تپه شورجه باروق، یاغلان تپه، تپه سد نوروزلو، تپه گرده شین، رش، تپه همین باریک، تپه گرد، تپه عباس بلاغی، تپه شیطان تختی، تپه کشاویر، تپه چراغ بابا، تپه ملک آباد، پاره تپه، تپه فسندوز، تپه دولت آباد ، تپه قلعه هلاکو، تپه مادی، تپه قبچاق، تپه اوزون قشلاق، اوچ تپه شهرک، باو تپه یا (اسلام تپه)، تپه میرزا علی عسگر، حاج تپه سی، تپه قبرستان ـ فیروزآباد، میرزا نظام تپه سی، ایلان تپه سی، نصیبان تپه سی، تپه کول یری ورزن، دوشان تپه، تپه صارمی، تپه های یقین علی تپه، دم دم تپه، تپه اوچ تپه گرد، تپه بازار شیطان آباد، داش تپه، تپه چوغان لو، گردملاحسن، تپه سوگلی تپه، تپه قره تپه، زمین های گاومیش گولی، ارمنی تپه، شورتپه، تپه های نصیر کندی، تپه و گورستان قاریاغدی، تپه شوریجه، تپه ملا شهاب الدین شماره 1، تپه چهار برج قدیمی، تپه های آی دیشه، گوگ تپه جاذبه های گردشگری شهرستان رودخانه زرینه رود این رودخانه که از داخل شهر میاندوآب می گذرد از رودخانه های پرآب می باشد، که اطراف این رودخانه از جمله تفرجگاهی اهالی در روزهای تعطیل می باشد. رودخانه سیمینه رود رودخانه سیمینه رود از دیگر رودخانه های این شهرستان می باشد. که اطراف آن دارای مناظر سرسبز بوده و پل تاریخی میرزا رسول بر روی آن واقع می باشد. لیلان چای این رودخانه از کوههای سهند آذربایجان شرقی سرچشمه می گیرد و به این شهرستان سرازیر می شود غارجبیکلو درمحل روستای جبیکلوی به فاصله 25 کیلومتری شهرستان میاندوآب واقع شده است که یکی از جاذبه های طبیعی وگردشگری به شمار می رود . آبشار اوزان : این آبشار درروستای اوزان به فاصله 70 کیلومتری از شهرمیاندوآب واقع شده است . از سوغات این شهرستان هم می توان به فرش، قند، گلیم، حصیر و میوه جات نام برد .
یکشنبه ، ۱فروردین۱۳۹۵
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زرین خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]