محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802528545
میرکاظمی: مصاحبه های وزیر نفت باعث کاهش قیمت نفت می شود
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: عضو کمیسیون انرژی مجلس گفت: یک بار در دوران اصلاحات اجلاس اوپک برگزار شد. کارشناسان قبل از برگزاری جلسه اوپک به آقای زنگنه گفته بودند شما روی کاهش تولید صحبت کنید و رأی بدهید که ایشان بالعکس روی افزایش تولید رأی داده بود.به گزارش دولت بهار، دکتر سیدمسعود میرکاظمی نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در دوره نهم مجلس شورای اسلامی است. میرکاظمی مدتی رئیس اسبق کمیسیون انرژی مجلس بود. وی در دولت نهم چهار سال به عنوان وزیر بازرگانی و در ابتدای دولت دهم نیز، برای مدت کمتر از دو سال، وزیر نفت بود. تحلیل خود را درباره دیپلماسی انرژی این دولت ارائه بفرمایید. بسم الله الرحمن الرحیم. ما شاهد یک نوع دیپلماسی انرژی در دولت یازدهم هستیم که سئوالات زیادی به همراه دارد و خوب است مقداری تحلیل و صحبت شود. البته به عنوان سئوال در نوبت صحن است که امیدواریم زودتر در نوبت قرار بگیرد و بیشتر راجع به آن صحبت شود. وزیر نفت هم به مجلس تشریف بیاورد که ما بتوانیم مستقیماً مطالب را مطرح کنیم. اسناد و مدارکی هم در این زمینه وجود دارد که حتماً براساس یک سری از مستندات سئوال می شود و قاعدتاً دولت باید پاسخگوی این سئوالات باشد. دلایل غیرقابل قبول برای عدم اجرای قرارداد خط لوله پاکستان در شروع کار دولت یازدهم یک بار اعلام شد که وزیر نفت یک طرفه بحث عدم اجرای خط لوله گاز پاکستان داشت که بلافاصله وزیر انرژی پاکستان اعتراض کرد و گفت قرارداد رسمی است و دولت ایران نمی تواند در باره این موضوع یک طرفه تصمیم گیری کند. فشارهای سیاسی زیادی روی وزیر نفت آوردند. این موضوع در کمیسیون انرژی مجلس مطرح شد که چرا این صحبت را کردید. ادله های غیرقابل قبولی مطرح می کرد که پاکستان نمی تواند پول گاز را بدهد. ما سئوال کردیم مگر می شود یک دولتی که الان سوخت مایع مصرف می کند که هزینه آن دو برابر قیمت گاز است و آلودگی محیطی هم دارد، گاز را نخواهد و این روش را ادامه بدهد و اتفاقاً پرداخت های خود را هم انجام می دهد؟ شما روی چه حسابی این حرف را می زنید؟ حتماً یک شرکت بی صلاحیتی مثل کرسنت باید پیدا کنید که طرف قرارداد شود یا دولتی که رسماً اعتبار دارد؟ استدلال های وزیر مورد قبول نبود. این موضوع در شروع کار دولت یازدهم اتفاق افتاد که با این نوع جبهه گیری در برابر کشور همسایه پاکستان مواجه شدیم. مصاحبه هایی که قیمت نفت را کاهش می دهد موضوع بعدی در مورد گاز روسیه است که وقتی که اروپا اعلام کرد می خواهد تحریم علیه روسیه را تشدید کند، پوتین اعلام کرد که اگر تحریم ها را تشدید کند گاز اروپا را قطع می کند. متأسفانه شاهد بودیم که آقای مهندس زنگنه بلافاصله مصاحبه کرد که ما جبران می کنیم. اگر به آرشیوهای بعضی رسانه ها سر بزنید مقالات خیلی تندی نوشتم که بالاخره ما کجای بازی هستیم و این چه نوع دیپلماسی انرژی است که در حال پیگیری در کشور است؟ حتی آقای دکتر روحانی که مورد سئوال قرار گرفته بودند به نحوی این موضوع را توجیه کرده بود که ما ارتباط خود را با روسیه حفظ می کنیم و بحث صادرات گاز به اروپا برای جبران قطع گاز اروپا را نداریم و می خواست موضوع را به نوعی جمع کند. این هم جزو همان سئوالاتی است که چرا ما باید در باره دیپلماسی انرژی این جبهه گیری را داشته باشیم؟ یا بحث داعش که اتفاق افتاد، داعشی ها بخشی از حوزه های نفتی عراق را گرفتند و صادرات نفت کاهش پیدا کرد به نحوی که قیمت رو به افزایش بود، اسنادش هم موجود است. کسی اگر به زمان این مصاحبه ها و این رویدادها مراجعه کند کاملاً می تواند در بیاورد. دو باره دیدیم مصاحبه ای انجام می شود و اعلام می شود که ما این کسری بازار را جبران می کنیم که بعد با کاهش قیمت مواجه می شویم. چون همین که در عرضه بازار کاهش اتفاق بیفتد، روی قیمت تأثیر می گذارد و همین که عرضه اضافی وجود داشته باشد بازهم روی قیمت تأثیر می گذارد که اگر آنجا افزایش پیدا می کرد اینجا رو به کاهش می رود. وزیر نفت در راستای منافع ملی یا منافع کشورهای عربی؟ یک بار در دوران اصلاحات اجلاس اوپک برگزار شد. کارشناسان قبل از برگزاری جلسه اوپک به آقای زنگنه گفته بودند شما روی کاهش تولید صحبت کنید و رأی بدهید که ایشان بالعکس روی افزایش تولید رأی داده بود! این سئوال مطرح است که آیا ما منافع ملی خود را دنبال می کنیم یا منافع کشورهایی مثل کشورهای عربی منطقه که حتی به فکر مردم خود نیستند؟ بعد هم مصاحبه کرد که کارشناسان این طور به من گفتند و من دست خط کارشناسان را دارم. بچه هایی که درگیر اوپک بودند که اعلام کردند نه، ما نگفته بودیم افزایش تولید، بلکه بالعکس اعلام کرده بودیم کاهش تولید باید انجام شود. به خاطر تحلیل هایی که در آن زمان از وضعیت بازار داشتیم گفتیم باید به سمت سهمیه بندی و کاهش تولید بروند که ایشان بالعکس عمل کرد و اثرش را هم دیدیم که تا چندسال دولت اصلاحات با کسری منابع از محل درآمد نفت رو به رو بود و این تا مدت های مدیدی ادامه داشت و به دلیل این تصمیمی که در اوپک گرفته شد، میلیاردها دلار بر کشور خسارت وارد شد و این به خاطر مدیریت نارکارآمدی بود که در آن زمان اتفاق افتاد. مواضع وزارت نفت همسو با عربستان است در اوپک فعلی قرار بر این بود که اگر نفت زیر صد دلار بیاید کشورهای عضو اوپک بلافاصله درخواست جلسه اضطراری برای کاهش تولید و یا سهمیه بندی و یا تصمیم گیری در باره مازاد عرضه ای که در جهان وجود داشت داشته باشند. حدود دو تا 2.5 میلیون بشکه مازاد عرضه وجود داشت که روی قیمت تأثیر گذاشته بود، به اضافه عوامل اقتصادی دیگر که زمینه را برای یک کار سیاسی برای عربستان و آمریکا و اروپا فراهم کرده بود که همین اتفاقی بود که افتاد. در آن موقع فکر می کنم ونزوئلا بود که اعلام جلسه اضطراری کرد. قرار بر این بود که وقتی نفت 130، 140 دلار بود و قیمت آن داشت کاهش پیدا می کرد، اعلام کردند که تا صد دلار مشکلی نداریم. زیر صد دلار که بیاید باید جلسه اضطراری تشکیل شود. اسناد آن هم موجود است. متأسفانه قیمت پایین آمد و جلسات گذاشته نشد و جلسه ای را که گذاشتند وزیر محترم نفت بلافاصله وقتی وارد محل برگزاری وین رفت و قرار بود جلسه در آنجا برگزار شود با وزیر نفت عربستان جلسه گذاشت. این یک سیگنال یا پیام خوبی به اعضای اوپک مخصوصاً کشورهایی مثل عراق و ونزوئلا و بعضی کشورهای آفریقایی که با ایران همراهی می کنند نیست. در مصاحبه ای هم که بعد از این انجام گرفت، اعلام شد که موضع گیری های ما با عربستان مشترک است و نقطه نظرات مشترکی داریم و تصمیم های آنها هم براساس آن جلسه هم سو بود که بعد از اوپک هم دیدیم همان اتفاق افتاد، یعنی تصمیمی که ایران گرفته بود، درست مثل تصمیمی بود که عربستان داشت. البته مطرح کردند که نمی توانیم به نتیجه برسیم، ولی در اوپک بعدی که برگزار شد حتی سقف سهمیه بندی را هم برداشتند. حداقل ایران می توانست اعتراض کند و موافقت نکند، چون هرکدام از این موارد اجماع می خواهد، یعنی اگر ایران به عنوان مخالف باشد، حداقل سئوال در موضوع برداشتن سقف که عربستان بدون حساب و کتاب تولید بکند و به بازار بریزد علی رغم این که همه می دانستند مازاد عرضه در بازار وجود دارد و این باعث می شود قیمت ها به شدت کاهش پیدا کند، این بود که چرا ایران اعتراض نکرد و چرا با کشورهای عربی عضو اوپک بخصوص عربستان هماهنگ شد؟ بعد هم ما شاهد بحث های دیگری هستیم، مثل بحث اخیر که علی رغم اینکه در کمیسیون انرژی به مدیران نفتی تأکید شد در وضعیت بازار فعلی جهان که عرضه بیش از تقاضا است، اگر می خواهید افزایش تولید هم داشته باشید، سروصدا نکنید و با کشورهای عربی در اوپک صحبت کنید و آنها هم سهمیه خود را پایین بیاورند و شما هم بدون اینکه مطرح کنید آرام آرام در بازار عرضه کنید و همین که شما این موضوع را که مثلاً می خواهید 500هزار یا یک میلیون بشکه افزایش تولید داشته باشیم را مطرح کنید مجدداً باعث ریزش قیمت ها خواهیم شد. متأسفانه توجه نکردند و اعلام رسانه ای خیلی قوی هم کردند و فرمان افزایش 500هزار بشکه تولید نفت را در روز صادر کردند. این را می خواهم بگویم مجموعه اقداماتی که از طرف دولت یازدهم می بینیم در جهت افزایش قیمت نیست و جای سئوال است که چرا ما شاهد این نوع رفتارها هستیم؟ رفتارهایی که از کشورهای عربی می شود متصور بود. چرا ایران به این گونه عمل می کند؟ د ر دولت قبل دوبار ترکیه به علت عدم برداشت گاز محکوم شد موضوع بعدی در همین زمینه جریمه ترکیه بود که اخیراً اتفاق افتاد. ترکیه در سال 1387 ایران را جریمه کرد. زمان آقای نوذری و وزیری هامانه که الان قائم مقام آقای زنگنه هستند بحث کاهش قیمت نفت را به داوری بردند و حکم به نفع ترکیه صادر شد. ایشان در دفاع از حکمی که اخیراً علیه ایران داده شده است، گفت در سال 89 و 90 هم این اتفاق ها افتاده است. این اطلاعات واقعاً خلاف واقع است، چون در سال 87 بوده است. در سال 89 و 90 بنده مسئول بودم و در این مدت دو بار ترکیه را به دلیل عدم برداشت گاز به محکمه بردیم، علی رغم اینکه کمبود بود و در زمستان هم مشکل داشتیم، ولی ابلاغ کرده بودیم به هیچ وجه گاز ترکیه را حتی در زمستان کم نکنید و به ترکیه مرتباً اعلام کنید که برداشت حداکثری را داشته باشد و همین باعث شد که در داوری ها حکم به نفع ایران صادر شود، چون ایران گاز را عرضه کرده بود و ترکیه برداشت نمی کرد. فکر می کنم جریمه ترکیه بالغ بر 700 میلیون دلار بود که به نفع جمهوری اسلامی ایران انجام شد. در سال 91 ترکیه دو پرونده باز کرد. یکی سر بحث قیمت و یکی هم بحث عدم عرضه گاز به ترکیه که در بخش عدم عرضه در دولت دهم دفاع شد و رأی برائت گرفتند. بحث قیمت هم در این دولت دفاع کردند و ایران جریمه شد. آقای زنگنه این موضوع را محرمانه اعلام کرد میزان خسارت مشخص نشد. معمولاً تعدیل هایی که به قیمت ها می خورد همین حدود 10، 12 درصد است و بیشتر نیست. اینکه می گویند خیلی بیشتر می خواستند و ما آن را تعدیل کردیم، این طور نبود و این نشان دهنده پوشش ضعف هایی است که در مذاکرات و در دفاع از ایران در داوری ها باید انجام می شد که انجام نشد این دیپلماسی انرژی پس از برجام چه بروزهایی داشت؟ در بحث ذوق زدگی که بعد از برجام اتفاق افتاد، به یک باره چینی ها را از کشور خارج کردند، این با هیچ نوع از رفتار دیپلماتیک منطقی در حوزه انرژی جور در نمی آید که یک باره کشوری را که میدانی را فاینانس کرده است یک طرفه لغو کنید، اگر کم کاری هم کرده است باید به او تذکر داد. چینی ها را بیرون کردند، اروپایی ها نیامدند وقتی که لغو می کردند تذکر دادیم که شما دارید عجله می کنید، اروپایی ها این طور که شما فکر می کنید پای کار نمی آیند و تا در برداشتن کامل تحریم ها نخواهند آمد و شما منابع جذب سرمایه خود را از دست ندهید که متأسفانه دیدیم که حتی بعدها اینها مراجعه کردند و بعد از مدتی وقتی متوجه شدند که در برجام خبری نیست و مدتی هم گذشت و پروژه های نفت و گاز رو به تعطیل شدن بود به دست و پا افتادند و از چینی ها خواهش و تمنا کردند که پروژه ها را ادامه بدهند. علی الظاهر شنیده شد چینی ها شکایت هایی را دنبال کردند که هنوز از آن اطلاعات دقیقی ندارم. متأسفانه این دولت همه چیز را محرمانه کرده و گرفتن اطلاعات خیلی راحت نیست. در بحث تغییر مسیر گاز به صادرات اروپا مدت های مدیدی در دولت های نهم و دهم مقاومت شد که ترکیه که خواهان تبدیل شدن به هاب انرژی منطقه است -که گاز را از ایران بخرد و خودش فروشنده به اروپا باشد- مقاومت کردیم و بالاخره قبول کرد که مجوز انتقال بدهد. شرکت مشترکی از ستاد اجرایی کشور ایران مشخص شد و یک شرکت هم از ترکیه بود که این خط گاز را سرمایه گذاری و شروع به کار کنند. متأسفانه در این دولت این طرح را لغو کردند و گفتند می خواهیم از مسیر دیگری این گاز را به اروپا ببریم که جای بحث جدی دارد. اتفاقاتی در این بحث خط گاز افتاده است. زیاد نمی توانم به این موضوع بپردازم و شاید صلاح کشور در این نباشد. در بحث واردات بنزین هم دیدید که چه اتفاقاتی افتاد. این را می خواهم بگویم که همه این موارد به عنوان قطعات پازلی است که دیپلماسی انرژی این دولت را نشان می دهد. منافع کدام کشور را تأمین می کنند؟ ایران یا جای دیگر؟ این را باید توضیح بدهند. منافع ملی در کجای این تصمیم گیری ها تأمین شده است؟ زنگنه از طرف هیات رئیسه مجلس حمایت می شود مشابه صحبت هایی که شما می زنید در دو سال اخیر هم طی مصاحبه های متعددی از طرف شما گفته شده است. از آن طرف شاهد آن هستیم که اگر این اتفاقات در دولت قبلی رخ می داد می گفتند خائن هستند، ولی از سمت مجلس شاهد سکوت هستیم، یعنی هرکس دیگری که بود استیضاح شده بود و با قاطعیت از وزارت برکنار شده بود. ولی ما چنین اتفاقی را از طرف مجلس نمی بینیم. یک مقدار هم در باره این موضوع توضیح بفرمایید. متأسفانه ایشان بخصوص از رأس مجلس مورد حمایت قرار گرفته است. خصوصاً در رأی اعتماد که گفته شد ایشان از نظر اصول گرایی قرمز است و همین طور در بحث فتنه و عملکرد منفی که قبلاً داشته است. در بحث های فردی و تک روی ها مثل کرسنت و استات اویل و دیگر پرونده های منفی هم تذکراتی داده شد. ولی شاهد آن هستیم در جریان یک تحمیل یک هزینه سنگین بابت به کارگیری غلط یک فرد و تک روی ها و خودسری ها و حمایت های بی منطقی که از ایشان در مجلس شد. فرض بفرمایید در گزارش بنزین و بحث جوسازی که علیه ریفورمیت پتروشیمی ها انجام دادند و بحث سرطانی بودن و همه مشکلات را به آلودگی هوا گره زدند، هم کمیسیون انرژی نظر خود را ارائه داد و هم کمیسیون اصل 90 و بهداشت و درمان گزارش خود را دادند. متأسفانه تا حالا اجازه قرائت اینها در داخل مجلس داده نشده است یا سئوالاتی که در باره دیپلماسی انرژی از اینها پرسیده شده است. بالاخره وقتی قرار است در صحن بیان شود با اسناد و مدارک گفته می شود که هنوز در نوبت صحن قرار نگرفته است. در بحث واردات بنزین هم تخلف صورت گرفته است و بودجه ای برای این موضوع قرار داده نشده است. از اینها کسی سئوالی نمی کند. بحث این است حمایت هایی که انجام می شود باعث شده است که این تخلفات انجام شود. موضوع IPC هم بحث دیگری است که 25 سال برای میادین نفتی و گازی کشور تعهد ایجاد می شود. اولین بار هم بنده در کمیسیون انرژی مجلس این را دنبال کردم که آن هم بدون پاسخ ماند. صحبت اساسی هم بود. از بحث نحوه فرایند انجام بود تا بحث نقض و تضعیف حاکمیت شرکت ملی نفت سئوال های اساسی پرسیده شد که جواب های قانع کننده ای نداشت. این از همان حلقه هایی است که اگر این پازل ها را کنار هم قرار بدهید می بینید چه تصویری را نشان می دهد. تصویر یک دیپلماسی قوی است که منفعت ملی را تأمین می کند یا یک دیپلماسی که جهت گیری دیگری دارد؟ و حتی این شبهه به وجود می آید که نفت را چه کسانی اداره می کنند؟ چون پنهان کاری می شود و از اینها دفاع می شود و در مجلس به صورت جدی به اینها پرداخته نمی شود متأسفانه شاهدیم که به طور مدام تکرار می شود و هرکدام از اینها به زعم نمایندگانی که در جریان این موضوع هستند، هزینه ای را بر نظام تحمیل می کند و متأسفانه ادامه هم دارد. در برجام هزینه های بسیار زیادی متحمل شدیم. خیلی بیشتر از پولی که به فرض می خواهیم از قبل برجام به دست بیاوریم، صرف پرداخت جریمه ها در کرسنت و خیلی از پرونده های دیگر می شود... بله. الان در بحث ترکیه و کرسنت رقم های قابل توجهی پرداخت می شود. چون عددی بیرون نیامده است. یک بار وزیر صنعت و معدن رقمی را بیان کرده بود و یک بار هم وزیر محترم ارشاد طی سئوالی که در صحن مجلس از ایشان مبنی بر محدودکردن مطبوعات کردم رقمی را در باره پرونده کرسنت گفتند. واقعاً نمی دانیم جریمه ای که مطرح شده است چقدر است. راجع به بابک زنجانی دوم هم که توسط شما پیگیری شد توضیحاتی بفرمایید. بحث 4.1 میلیارد دلار بود که مطرح شد. مبلغی که از صندوق توسعه ملی برداشت شد و بعد از حساب ذخیره ارزی جابه جا کردند. اصل آن مربوط به یکی از شرکت ها است که در امارات فعالیت می کرد و خرید کرده بود. آن موقع 4.1 میلیارد دلار بود و الان شاید به پنج شش میلیارد رسیده باشد. این فرد واسطه بین این شرکت و شرکت ملی نفت که معروف به بابک زنجانی دو شده است، این را نمی توانم خیلی قطعی بگویم. از وزارت نفت خواستیم گزارش بدهد الان که تحریم ها برداشته شده است آیا این پول به حساب آمده است یا خیر؟ چون بهانه تحریم است، اگر بعد از تحریم ها این پول وارد حساب خزانه کشور شد و دیوان محاسبات روی این صحه گذاشت و در گزارش تفریغ بودجه آمد که این پول وصول شده است، معلوم است که بحث بابک زنجانی دو جایی ندارد، ولی اگر عکس این اتفاق افتاده باشد و بعد از تحریم پولی وارد کشور نشود نشان می دهد که تحریم ها یک بهانه است و یک عده ای ممکن است این پول را در اختیار داشته باشند و علاقمند نباشند آن را به حساب دولت بریزند و باید ببینیم نتایج پسابرجام چه خواهد شد. مدیریت تحریم ها در زمان وزارت شما چگونه بود؟ تحریم در آن شرایط شروع شده بود. فکر می کنم زمانی که از مجلس رأی اعتماد گرفتم تمام نمایندگان دغدغه جدی مطرح می کردند و آن هم تحریم ها هیدروکربن و بنزین بود، چون آمریکا رسماً اعلام کرده بود که می خواهد تحریم بنزین ایران را شروع کند و با این تحریم ایران را مجبور کند پای میز مذاکره بنشیند. بعضی از آقایانی که فکر می کنند آن طرف امتیازی داده است، خیر، آن طرف حتی حاضر بود فشارهایی را به ایران بیاورد که ایران را از نقطه ضعف به پای میز مذاکره بنشاند و امتیازاتی را که می خواهد بگیرد. به مقام چینی گفتم همه خریدهای نفتی خود را در سبد آمریکا و یاران آمریکا قرار ندهید واردات کشور 22 میلیون لیتر بود، 44 میلیون لیتر هم تولید داشتیم و باید 66 میلیون لیتر توزیع می شد. این 22 میلیون لیتری که وارد می شد بعد از اختلاط با 44 میلیون لیتر، آن را هم قابل مصرف می کرد، نه با استاندارد یورو 4، ولی قابل مصرف بود. از آن طرف هم به کشورهای طرف قرارداد با نفت ایران فشار می آوردند که آنها هم خرید نفت را کاهش دهند. یادم هست در آن زمان برای اینکه با اینها مقابله کنیم تلاش های زیادی شد و رسانه ای هم نمی شد. اگر بخواهم یکی از این موارد را بگویم بحث فشار در چین بود که قرار بود عربستان به عنوان جایگزین ایران به چین نفت بدهد، عربستان هم حتی به قیمت پایین تر امکان تولید داشت. اگر این اتفاق می افتاد خیلی ضربه سنگینی به ایران وارد می کرد. با سفیرمان در چین هماهنگی کردم و از او خواستم که یک سری ملاقات برای بنده ترتیب دهد. لیست ملاقات ها را هم دادم و بدون رسانه ای کردن به چین رفتم. در کشور هیچ کس در باره این قضیه چیزی نمی دانست. جلساتی را با مسئولین چین گذاشتیم. در چه مقطعی؟ در اوایل شروع کار دولت دهم که فشارها خیلی سنگین بود. الحمدلله با خلاقیت هایی که جوان های ما در حوزه نفت انجام دادند و ریفورمیت پتروشیمی را وارد چرخه سوخت کشور کردند این موضوع خوابید و فشار روی نفت را شروع کردند. در جلسه ای که با یکی از مقامات چین گذاشتم بحث امنیت انرژی را مطرح کردم. گفتم شما کشوری هستید که از لحاظ اقتصادی در حال رشد هستید و آمریکا علاقمند به رشد شما نیست و با شما مقابله می کند، البته توان مقابله نظامی با شما را ندارد، ولی مقابله اقتصادی می کند، از جمله مواردی که می تواند شما را دچار مشکل اساسی کند بحث دست گذاشتن روی انرژی شما است. انرژی شما وارداتی است و کافی است آن را محدود کند و به ایشان توضیح دادم همان طور که به عربستان می گوید جایگزین نفت ایران را تولید کند و قیمت را کاهش بدهد می تواند با یک تماس آمریکا فروش نفت خود را به شما قطع کند و شما دچار مشکل می شوید. شما برای امنیت انرژی هم که شده بهتر است همه خریدهای نفتی خود را در سبد آمریکا و یاران آمریکا قرار ندهید که دچار مشکل نشوید. ایران50 سال است که به قراردادهای خود متعهد بوده و هیچ خللی به وجود نیاورده است. بحث مفصلی با ایشان داشتیم. محور آن امنیت انرژی در چین بود که بعد از اینکه صحبت مان تمام شد، ایشان بلافاصله به اتفاق بغلی رفت. در آن اتاق یک دوربین بودو یک خانمی ایستاده بود، ایشان فقط یک جمله به تلویزیون خود گفت که ما به دلیل امنیت انرژی چین رابطه نفتی خود را با ایران حفظ می کنیم و اتفاقاً در سفری که رفتم 60هزار بشکه بیشتر قرارداد بستم و برگشتم. کسی هم متوجه نشد. سناریویی بود که بایستی افرادی را می دیدید، توجیه می کردید تا به نقطه ای برسید که نه تنها کاهش نفت اتفاق نیفتد، بلکه 60 هزار بشکه هم بیشتر قرارداد بستیم. اوپک هم یک سری قواعد خودش را دارد. قبل از اینکه نشست اوپک شکل بگیرد، نماینده ایران در اوپک باید یک سری هماهنگی هایی را با کشورهای دیگر انجام دهد و دیدگاه وزیر ایران را مطرح کند. نکته قابل توجه این است که همه وزرای نفتی و انرژی که عضو اوپک هستند در بدو ورودشان به آن کشور نگاه می کنند وزیر دیگر کشورها مخصوصاً وزیر ایران چه نقطه نظری دارد و این می تواند به پیام خوبی بدهد. ما از این نکته استفاده می کردیم. بالاخره کشورهایی در اوپک هستند که خیلی موضع منطبقی با عربستان ندارند و شاید برخی از این کشورها با ایران خیلی هماهنگ تر باشند. مجموعه اقداماتی که می تواند مؤثر واقع شود تا یک دیپلماسی که منافع ملی را حفظ کند باید رقم بخورد. اینها چیزهایی نیست که بخواهیم جزئیات را مطرح کنیم، ولی در افواه پیداست ضعف های زیادی بر دیپلماسی دولت یازدهم وارد است و اینکه می گوییم چرا این اتفاق ها می افتد، به نظر می رسد خیلی تصادفی نباشد. در این اتفاق ها فرد سناریویی می بیند که نتیجه آن چیزی است که شاهد آن هستیم. در فضای تحریم چه در دریافت پول نفت و چه در نحوه فروش نفت از سوی آمریکا مشکلاتی ایجاد شده بود، مخصوصاً یکی از معضلاتی که داشتیم می توانستیم نفت بفروشیم، ولی پول آن را نمی توانستیم دریافت کنیم، آیا در برجام چنین چیزی حل شده است یا خیر؟ مجموع اقداماتی که باید انجام بگیرد احتیاج به برنامه و شناخت بین المللی دارد که برنامه بتواند خوب حرکت کند. بد نیست به عنوان تجربه این را هم عرض کنم. در ابتدای ورود به دولت دهم به شدت بحث تحریم های بنزینی وجود داشت که حتی نماینده هایی که با ما هم موافق نبودند نگران بودند که چه کار می خواهید بکنید. چون هم اوباما اعلام کرده بود و وزیر امور خارجه آمریکا هم چند بار اعلام کرد که آمریکا می خواهد جلوی واردات بنزین ایران را بگیرند و واقعاً هم این کار را کردند، یعنی به تدریج این 22 میلیون لیتر کاهش پیدا کرد و به صفر رسید. روز اولی که رفتم بحث عرضه و تقاضای نفت در جهان را بررسی کردم و دیدم به نفع ایران بود. یعنی عرضه مازاد نبود و تولیدکنندگان نفت می توانستند شرایط اعلام کنند. من بلافاصله اعلام کردم هرکس به ما بنزین ندهد، ما به آنها نفت خام نمی دهیم. شرکت هایی که به ما نمی فروختند به ما بنزین فروختند. اول بررسی کردیم آیا می شود آن حرف را بزنیم و متوجه شدیم که می شود. الان نمی شود این حرف را زد، چون الان مازاد عرضه داریم، یعنی دو تا 2.5 میلیون بشکه بیشتر از تقاضا است، بنابراین مصرف کننده است که می تواند شرایط بگذارد که بلافاصله بعد از صرف مدت زمانی مخازن خود را پر کردیم و آن بحث ریفورمیت پتروشیمی ها را شروع کردیم. این را می خواهم بگویم که بعضی از اقدامات دیپلماسی جواب می دهد و بعضی از اقداماتی که نسنجیده در کشور انجام می دهیم منجر به مسائلی می شود که داریم می بینیم. ما در آن زمان با همین مذاکرات و پیگیری با تحریم مقابله می کردیم، یعنی وقتی می گفتیم به فلان کشور نفت نمی فروشیم، شروع به فروختن می کردند. وقتی بحث تحریم را جدی کردند و بحث ریفورمیت پتروشیمی ها وارد شد و دیدند در کشور اتفاقی نیفتاد، دو باره گفتند آماده ایم به شما بنزین بفروشیم. شرکت های اروپایی هشت سال به فازهای پارس جنوبی دست نزدند در بحث فازهای پارس جنوبی هم نظر رهبر معظم انقلاب این بود کار جهادی صورت بگیرد که ما از قطر جلو بزنیم. آن زمان روزنامه های زنجیره ای مرتب می نوشتند که چرا از قطر عقب هستیم، الان چیزی نمی گویند، خیلی جالب است! ما نصف قطر برداشت می کردیم، در چه شرایطی می توانستیم جلو بزنیم؟ در صورتی از همه فازها بهره برداری کنیم و نمی شد هرچهار پنج سال دو فاز راه بیندازیم، چون 29 فاز باید راه اندازی شود و اگر در کوتاه ترین زمان این فازها را راه اندازی کنیم مجموع برداشت های ما شاید با قطر مساوی شود و یا جلو بزند. چون عمر این مخازن که طولانی نیست، شاید 40 تا 60 سال بیشتر عمر نداشته باشند و ما باید سرعت می دادیم. یادم هست وقتی داشتیم از شرکت های اروپایی خلع ید می کردیم، آقایانی که در وزارت نفت مخالف اصول گرایی هستند اعتراض می کردند که این فازها را ادامه ندهید. هشت سال بود که گل فازها در دست اینها بود که سرمایه گذاری کنند. حتی به آنها دست نزده بودند. جالب است همین ها در نقطه مقابل ما یعنی در قطر مالک بودند، یعنی به نفع اینها بود که اینجا عقب بماند، چون از آنجا برداشت بیشتری می کردند. ما با هشت فاز فعال و دو فاز نیمه فعال مواجه بودیم، یعنی کلاً 10 فاز داشتیم و در 19 فاز دیگر عملاً کاری نشده بود، کار جهادی این بود که همه فازهای ما با متخصصین ایرانی شروع شود که بتوانیم با تحریم شرکت های اروپایی به نوعی با آنها مقابله کرده باشیم تا بتوانیم به ساخت فازهای پارس جنوبی سرعت بدهیم. می گفتند نمی شود، زمان می برد، ایرانی نمی تواند بسازد، حتی در شروع کار دولت یازدهم خیلی به سپاه حمله می کردند که دولت دهم سپاه را به نفت آورده است، مثل اینکه اصلاً توجیه نیستند توانی که در قرارگاه خاتم سپاه وجود دارد، یک توان علمی بالا است و قدرت سازمان دهی بخش خصوصی در کشور را دارد، به علاوه منابع مالی که همیشه از کشور طلب دارد، کدام بخش خصوصی این طور عمل می کند؟ امروز شاهد هستیم که با افتخار همه فازها را زودتر از بقیه شرکت های دیگر راه اندازی می کنند و تحویل می دهند. این هم یک روش مقابله با تحریم ها بود. منبع: رجا
چهارشنبه ، ۲۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها