محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846522630
تنها 12 درصد مشمولین قانون کار پرونده کامل سلامت شغلی دارند
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>جامعه پزشکی-همایش ها> می گویند کار در دو قرن اخیر بیشترین ساعات طول عمر افراد را به خودش اختصاص می دهد. در نتیجه بیراه نیست اگر بگوییم کار روی جسم و روان همه تاثیر می گذارد و یکی از اصلی ترین بخش های شخصیت آنها می شودبه گزارش شفا آنلاین ،به نقل از سپید اما شغل و حرفه ای که هر کدام از ما داریم، تا چه اندازه ایمن است؟ اگر شغل خود را تا سالها انجام دهیم چه تاثیرات احتمالی روی جسم و روان و زندگی ما خواهد داشت؟ این «تاثیرات احتمالی» موضوع اصلی دانش طب کار و سلامت شغلی است. کنگره طب کار و بیماری های شغلی که در ابتدای این هفته در تالار امام بیمارستان امام خمینی (ره) برگزار شد، در رابطه با همین خطرات احتمالی و چگونگی پیشگیری از آن بود. به همین مناسبت، در رابطه با مسائل مربوط به متخصصین طب کار در کشور، با محمدمهدی سهرابی متخصص طب کار به گفت وگو نشستیم. معاینات طب کار تنها برای کسانی است که مشمول قانون کار هستند محمد مهدی سهرابی، متخصص طب کار و دبیر کنگره، در رابطه با ماهیت وظایف متخصصین طب کار گفت: «به صورت کلی متخصصین طب کار و کارشناسان بهداشت حرفه ای و ایمنی افرادی هستند که در زمینه حفظ ایمنی یک شغل فعالیت می کنند. طب کار دانشی پیشگیرانه است و با مطالعه روی انواع مشاغل و بررسی زمینه های خطرات و احتمالی آن و مشکلاتی که امکان دارد طی انجام کار برای افراد پیش بیاید، پاراکلینیک های تخصصی طب کار را فراهم می کند. از سوی دیگر، کارشناسان حرفه ای بهداشت نیز در بخش صنایع و ساختار سلامت در کارخانجات فعالیت دارند که با بررسی اجرای نکات ایمنی، می توانند سلامت کارکنان را تضمین کنند.» سهرابی همچنین در رابطه با قوانین مربوط به کار و سلامت شغلی به «سپید» گفت: «عمده فعالیت ما بر اساس فصل چهارم قانون کار است. چرا که انجام یک سری اقدامات پزشکی در و بهداشتی در این قانون آمده است. بنابراین هم با وزارت کار و رفاه اجتماعی و هم با وزارت بهداشت در ارتباط هستیم.» سهرابی در رابطه با این قانون گفت: «طبق این قانون کارفرما موظف است سالیانه سلامت کارگران یا کارمندان خود را به لحاظ سلامت شغلی بررسی نماید و اگر مشکلی در این زمینه وجود دارد در جهت رفع آن باشد.» اما تا چه اندازه این قانون در کشور اعمال می شود؟ سهرابی در پاسخ به این پرسش گفت: «این قانون تنها برای افرادی است که مشمول قانون کار می شوند. این افراد می توانند در یک کارگاه تولیدی بسیار کوچک باشند یا در یک کارخانه صنعتی بسیار بزرگ. اما خب تعداد این افراد به اندازه تمام مشاغل کشور نیست و ما برای استخدام و فعالیت قوانین متفاوتی داریم. برای مثال قانون استخدام کشوری، قانون نیروهای مسلح و ارتش و قانون کار داریم که هر کدام شرایط و ضوابط خود را دارد. بسیاری از کارمندان دولتی که به صورت پیمانکاری استخدام شده اند یا پلیس های نیروی انتظامی مشمول قانون کار نمی شوند. هرچند قوانین مربوط به کار آنها هم سلامت شغلی و حرفه ای را خواستار است اما مانند قانون کار نظارت را ملزم نمی داند.» این مشکل شاید در ابتدا کوچک به نظر برسد اما در عمل امکان دارد بیشتر به نفع کارفرمایان باشد تا کارکنان. سهرابی در این زمینه می گوید: «طبق تبصره دوم ماده 92 قانون کار، به لحاظ قانونی اگر فردی بر اثر کار خود دچار مشکل بشود و تشخیص هم داده شود که این مشکل از حرفه وی است، کارفرما طبق قانون کار موظف است پس از بهبودی کامل وی، بدون کسری از حق و حقوق فرد، وی را در جایی دیگر از مجموعه مشغول به کار کند که خطرسابق دیگر فرد را تهدید نکند. اما این در حالی است که فرد مشمول قانون کار بشود. امکان دارد یک کارگر که قرارداد پیمانی یک ساله با یک کارخانه بسته است، بر اثر تنفس برخی گازها دچار مشکلات ریوی شود یا به سادگی کمردرد بگیرد. کارفرما اگر نیاز باشد حتماً غرامت را پرداخت می کند و حقوق کارگر را در زمان غیبت وی می دهد. اما به راحتی می تواند سال بعد از بستن قرارداد با آن کارگر خودداری کند و هیچ قانونی هم نیست که جلوی کارفرما را بگیرد. چرا که به لحاظ قانونی کاملاً حق دارد پس از پایان هر سال، با هر نیرویی که خودش صلاح می داند تجدید قرارداد کند.» پزشکان عمومی به طب کار ورود نکنند اما این تمامی مشکلات پیش روی متخصصین طب کار نیست و تشخیص های غیرمتخصصین هم یکی از موانع بر سر راه آنها است. سهرابی، این متخصص طب کار در این زمینه می گوید: «یکی از اصلی ترین وظایف متخصصین طب کار، تشخیص این است که آیا مشکلی که برای فرد پیش آمده بر اثر حرفه اش است یا عوامل دیگر هم دخیل بوده است. برای مثال یک کارگر ممکن است بگوید با وجود بسته هایی که هر روز بلند می کند، کمردرد گرفته است. این کار یک متخصص طب کار است که باید تشخیص دهد آیا واقعاً این کمردرد بر اثر بلند کردن بسته ها بوده یا نه. اگر واقعاً بر اثر کار به وجود آمده تا چه اندازه ای منجر به محدودیت در انجام فعالیت در فرد می شود و این محدودیت موقت است یا دائم. برای رسیدن به این تشخیص، به آموزش های تخصصی نیاز است و نمی توان با آموزش های عمومی به چنین تشخیصی رسید.» سهرابی در ادامه در مورد ورود پزشکان عمومی به این عرصه توضیح داد: «در این در حالی است که گاهی مسئولین یک مجموعه کاری، از یک پزشک عمومی می خواهند تا بررسی سالیانه کارکنان مجموعه را انجام دهد. در صورتی که طب کار و تخصص آن بار قانونی دارد و هر تشخیص آن می تواند بار مالی بر دوش کارفرما یا کارگر بگذارد. بسیاری بر این باور هستند که طی کردن دوره های بازآموزی می تواند این دانش را به پزشکان عمومی بدهد. در حالی که همانطور که از نام بازآموزی پیدا است، این دانش زمانی موثر است که از پیش دانش به صورت تخصصی آموزش داده شده باشد و حالا به منظور یادآوری دوره های بازآموزی برگزار می شود. بسیاری هم به این اعتراض می کردند که چرا متخصصین طب کار در سطح اول درمان قرار گرفته اند. علت این است که مطالعه روی یک حرفه و مشخص کردن همه زمینه های آن، از ابتدا تا انتها دانش تخصصی می خواهد. در ابتدا یک شغل و تمام جوانب آن باید تعریف شود و ابزار و فعالیت های مربوط به آن ثبت شود. متخصصین طب کار باید با مخاطرات هر شغل آشنایی کافی داشته باشند تا بتوانند در مواجهه با آن تشخیص درست دهند که مشکل فرد از کارش به وجود آمده یا نه. آماری در دست نداریم اما چه تعداد افراد در سال بر اثر حوادث شغلی جان خود را از دست می دهند؟ چه تعداد به علت همین حوادث از ادامه کار باز می مانند یا دچار نقص عضو می شوند؟ چه شغل هایی پر مخاطره تر از باقی حرفه های دیگر است؟ چه شغلی در سال گذشته بیشترین آسیب را در شغل خود دیده اند و چه هزینه هایی در سال بابت این آسیب ها پرداخت می شود؟ متخصصین طب کار آماری در این زمینه ندارند. سهرابی در این زمینه می گوید: «تا کنون هیچ سازمان مستقل و منسجمی نداشته ایم که بخواهد این اطلاعات را گردآوری کند. پژوهش های زیادی در این زمینه ها انجام شده است اما هیچ کدام به شکل پیمایش های ملی نبوده و به صورت جزئی انجام شده است. شاید تنها 30 درصد از افرادی که مشمول قانون کار می شوند، در یک سیستم منسجم شناسایی شده اند و از این میزان هم تنها 40 درصد است که به صورت منسجم پرونده های خود را تکمیل می کنند و مدارک مشخصی دارند که ثبت می شوند. این میزان هم نمی تواند به صورت کامل روشنگر تمام وضعیت سلامت شغلی در کشور باشد. حتی اگر هم اطلاعاتی در دست داشته باشیم باز به سادگی نمی توان به صحت و سقم آن امیدوار بود. چرا که بسیاری از پزشکان عمومی و افراد دیگری که متخصص نیستند، تشخیص های اشتباهی داده اند که نمی توان به همه آنها تکیه کرد. اطلاعات و آماری که ما داریم مانند اینکه نشستن پشت میز تا چه اندازه به کمر و گردن آسیب می زند همگی از مطالعات خارجی به دست آمده است و برای استخراج آمار داخلی باید یک سازمان وظیفه آن را عهده دار شود.» راهکارهای پیشنهادی برای حل مشکلات متخصصین طب کار چه راهکاری برای این مسئله وجود دارد؟ چطور می توان مشکلات مربوط به طب کار را برطرف کرد؟ سهرابی در این زمینه می گوید: «مراجعه به پاراکلینیک های طب کار و پیگیری امور مربوط به حرفه از این طریق یکی از مهم ترین راهکارهایی است که می تواند از بروز ناهماهنگی ها در کشور جلوگیری کند.» پزشکانی که به صورت مداوم مجموعه های بزرگ و کوچک فعالیت می کنند، چطور؟ آنها تا چه اندازه می توانند از مشکلات متخصصین این حوزه کم کنند؟ سهرابی در پاسخ به این سوال گفت: «این پزشکان نمی توانند به صورت کامل به حوزه طب کار وارد شوند. چرا که به آنها در این زمینه خیلی نیاز نیست. برای مثال، کارگران به این پزشکان بیشتر به علت مهر و امضای نسخه، سرماخوردگی ساده یا استراحت پزشکی مراجعه می کنند و لازم نیست یک متخصص طب کار حتماً در آنجا وجود داشته باشد.» تغییر قوانین مربوط به کارفرمایان و نظارت روی سلامت کارکنان تا چه اندازه می تواند کمک کننده باشد؟ یا اینکه هزینه های مربوط به سلامت کارکنان را به جای کارفرما، دولت به عهده بگیرد. سهرابی در این باره گفت: «برخی از قوانین مختلف هستند که می توانند برای کارفرماها انگیزه ایجاد کند تا به سلامت کارکنان خود اهمیت بیشتری بدهند. برای مثال سلامت کارکنان یک بیمارستان و اینکه تا چه اندازه احتمال خطر برای آنها وجود داشته باشد یکی از معیارهای مربوط به اعتباربخشی بیمارستان ها است. از سوی دیگر، اینکه یک کارفرما هزینه سلامت کارگران را به عهده بگیرد، خودش یک انگیزه برای وی است که بتواند سلامت زیردستانش را تامین کند. اگر این هزینه ها را دولت به عهده بگیرد دیگر برای کارفرما فرقی ندارد که تا چه اندازه اقدامات امنیتی رعایت می شود.»
سه شنبه ، ۲۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها