محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845661314
گزارش نیویورک تایمز از مناقشه جدید نفتی در ایران؛ کسانی که با برجام مخالف بودند اکنون با قراردادهای نفتی مخالفند
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: تنها چند هفته پس از برداشته شدن تحریم های ایران، مناقشه جدیدی بر سر هرگونه نقش خارجی در توسعه ثروت نفتی این کشور در حال شکل گیری است.با اجرای برجام و لغو تحریم های اقتصادی علیه ایران، مبارزه ای سیاسی در این کشور بر سر هرگونه نقش خارجی در توسعه ثروت نفتی ایران در گرفته است. این مبارزه سیاسی جمعی از چهره های تندرو در ایران، از جمله مخالفان توافق را مقابل رئیس جمهور قرار داده است. رئیس جمهور در دوران پسا برجام سعی کرده است با معرفی ایران به عنوان فرصت بهینه اقتصادی، سرمایه گذاران خارجی را به حضور در ایران ترغیب کند. این مبارزات سیاسی داخلی توانسته حضور سرمایه گذاران خارجی حوزه انرژی را در صنایع نفتی ایران مورد تهدید قرار دهد. نفت مهم ترین منبع درآمد ایران است. روز شنبه، جمعی از دانشجویان در اعتراض به طرح جدید قراردادهای نفتی که شرایط ورود شرکت های خارجی به بازار نفت ایران را مشخص می کند، مقابل وزارت نفت تجمع کردند. معترضین در شعارهای خود این طرح را بسترساز غارت ثروت ملی معرفی می کردند. این اعتراضات با دستگیری جمعی از معترضین از سوی پلیس ضدشورش پایان یافت. همزمان با این اتفاق، تردیدها در مورد کنفرانسی که قرار بود وزارت نفت در فوریه برگزار کند، افزایش یافته است. این کنفرانس قرار بود به موضوعات مربوط به قرادادهای نفتی بپردازد. برخی از منابع از لغو این کنفرانس خبر داده اند. به گفته علی کاردور، قائم مقام شرکت ملی نفت ایران نیازی به برگزاری این کنفرانس نیست، زیرا امضای پیمان نامه با شرکت های نفتی خارجی در ماه می انجام خواهد شد. وی علت اصلی لغو این کنفرانس را مشکل ایرانیان شرکت کننده در کنفرانس، برای اخذ ویزای اروپا یاد کرده است. علت اصلی لغو این کنفرانس هنوز در هاله ای از ابهام وجود دارد. برگزاری این نشست تاکنون چهار بار اعلام و هر چهار بار نیز لغو شده است. این وضعیت نشان دهنده عدم توافق در مورد شرایط این قراردادها است. به نظر می رسد که یکی از علل اصلی خشم معترضین، سفر اخیر روحانی به فرانسه و ایتالیا بوده است. وی در این سفر با شرکت نفتی توتال یک یادداشت تفاهم به امضاء رساند که بر مبنای آن توتال تعهد به خرید 200 هزار بشکه نفت از ایران به طور روزانه کرد. بنا بر تخمین هایی که از سوی کارشناسان صنایع مطرح شده است، صنعت نفت ایران به طور متوسط به حدود 150 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد. لغو تحریم ها در شانزدهم ژانویه این امکان را به شرکت های نفتی بزرگ نظیر شل انگلیس و هلند، توتال، شرکت رپسول متعلق به اسپانیا و شرکت ای.ان.آی ایتالیا می دهد که به ایران بازگردند. همه این شرکت ها قبل از 2012 در ایران حضور داشته اند. شرکت های نفتی آمریکایی طبق قوانین داخلی این کشور از حضور در ایران منع شده اند. قرارداد پیشنهادی برای همکاری با شرکت های نفتی خارجی که از آن با نام «قرارداد نفتی ایران» یاد می شود جایگزین قراردادهای سابق می گردد. طبق این طرح، شرکت های نفتی خارجی یک درصد از حقوق مربوط به ذخائر نفتی عظیم ایران را برای 20 تا 25 سال بدست خواهند آورند. به گفته رضا زندی، فعال رسانه ای حوزه انرژی، نگرانی ها مربوط به قانون اساسی ایران و منع خصوصی سازی یا مالکیت کشورهای خارجی بر استخراج و تولید بخش های از صنعت نفت ایران است. برخی این طرح جدید را دور زدن قانون اساسی تلقی می کنند. مالکیت نفت یکی از مهم ترین موضوعاتی است که در ایران همواره مطرح بوده است. انگلستان تقریبا بر همه منابع نفتی ایران در نیمه اول قرن بیستم احاطه داشت و در مقابل چیزی به ایران عرضه نمی کرد. در سال 1953 نخست وزیر وقت ایران، محمد مصدق با ملی کردن صنعت نفت ایران دست انگلستان را از منابع نفتی ایران کوتاه کرد. متقابلا انگلیس نیز آمریکا را تحریک به کودتا علیه دولت مصدق کرد. مصدق سرانجام از قدرت ساقط شد، اما انگلیس هیچ گاه نتوانست جایگاه سابق را در صنعت نفت ایران بدست بیاورد. مخالفان طرح جدید قرارداد نفتی بر این اعتقادند که این قرارداد به شرکت های نفتی بزرگ اجازه می دهد که کنترل بخشی از نفت کشور را که ثروت ملی است، به دست بگیرند. حمیدرضا ترقی، تحلیلگر سیاسی معتقد است که این طرح به معنای بازگشت به دوران پیش از مصدق است، زمانی که کنسرسیوم ها در همه امورات دست بالا را در اختیار داشتند. به گفته ترقی، با توجه به اینکه فروش نفت تقریبا یک سوم درآمد سالانه ایران را تشکیل می دهد، موضوع فراتر از وزارت نفت و سازمان تابعه آن، یعنی شرکت ملی نفت است. همه بخش های اصلی قدرت ایران در این موضوع به نحوی دخیل هستند و افزایش اعتراض ها نسبت به این طرح نشان دهنده اختلاف نظرها در مورد شرایط مطرح شده در آن می باشد. در ماه نوامبر، کابینه روحانی این قرارداد را تایید کرد اما بررسی های مجمع تشخیص مصلحت نظام بر روی این طرح همچنان ادامه دارد. به گفته زندی، لغو کنفرانس لندن می تواند فرصت لازم برای ایجاد اجماع در ایران را فراهم کند. احمد توکلی، یکی از چهره های برجسته مجلس شورای اسلامی با حمایت از حرکت اعتراضی دانشجویان، بررسی بیشتر مفاد این طرح را ضروری دانسته است. به گفته وی: « حتی هزاران اعتراض خیابانی هم برای اعتراض به این قرارداد کم است.» منبع: نیویورک تایمز/ ترجمه: دیپلماسی ایرانی
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[مشاهده در: www.jonoubnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]
-
گوناگون
پربازدیدترینها