واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۱۹ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۱
با پیروزی انقلاب اسلامی و مبارزه ایدئولوژیک ایران با امپریالیسم، بسیاری از کشورهای صاحب قدرت در سطح جهان به دشمنی با ایران و مقابله با این تفکر برخاستند. پس از آن نفوذ و تسلط بسیار زیاد این قدرتها بر کشورهای پاییندست، موجب شد که کشورها و ملتهایی هم که بیشترین اشتراکات فرهنگی و دینی را با ایران داشتند، از جمله افغانستانی که 936 کیلومتر مرز مشترک با ایران دارد نتوانند با جمهوری اسلامی ایران روابط گسترده و صمیمانهای داشته باشند. در همین ارتباط خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)-منطقه خراسان، در گفت وگو با دکتر سلطانعلی میر، استاد علوم سیاسی دانشگاه فردوسی به بررسی چالش های موجود در مسیر گسترش روابط ایران و افغانستان و همچنین مشکلاتی که افاغنه با آنها دست به گریبانند پرداخته است. استاد علوم سیاسی دانشگاه فردوسی در خصوص ظرفیت کشور های مختلف برای سرمایه گذاری ایران در افغانستان تصریح کرد: جاذبهها و ظرفیتهایی در کشورهای غربی و کشورهای شرق آسیا وجود دارد که در کشورهای آسیای میانه وجود ندارد. وی ادامه داد: با توجه به شرایط امروز افغانستان، ارتباطات اقتصادی با آنها برای ایران توجیهی ندارد و بسیاری از نیازهای اقتصادی ایران توسط کشورهای غربی و شرق آسیا تامین میشود تا کشورهای آسیای میانه نظیر افغانستان. میر با واکاوی چالشهای موجود در روابط سیاسی و اقتصادی ایران و افغانستان، خاطرنشان کرد: چالش جدی که بر سر راه افزایش روابط تجاری و اقتصادی وجود دارد در وهله اول مسائل و مشکلات امنیتی است. وی تصریح کرد: چرا که به دلیل وجود گروههای تروریستی از جمله طالبان، جابهجایی قدرت و عدم ثبات در این کشور، ایران نمی تواند برنامه ریزیهای بلند مدتی در افغانستان انجام دهد و تا زمانی که در این کشور امنیت برقرار نشود نمیتوان به یک برنامه دراز مدت اقتصادی فکر کرد. این تحلیلگر مسائل سیاسی، وابستگیهای اقتصادی و نیازهای متقابل اقتصادی در دو کشور را تسهیل کننده روابط تجاری دانست و اظهار کرد: اگر افغانستان احساس کند که با عدم جلوگیری از ایجاد ناامنی، اقتصاد خودش لطمه میخورد، این مسئله را جدی تر پی گیری می کند. وی پیشنهاد داد: برای افزایش وابستگیها و امنیت مرزها، میتوان بازارچههای مرزی احداث کرد و ترانزیت کالا و راههای مواصلاتی را افزایش داد. میر در خصوص اهداف آمریکا و ناتو از حضور در افغانستان خاطرنشان کرد: بخشی از اهداف آنها به منازعات منطقهای شان با روسیه برمی گردد و سعی در گسترش حوزه استحفاظی خود دارند. وی همچنین مبارزه با جریان بیداری اسلامی و انقلاب ایران را از اهداف دیگر آمریکا و ناتو دانست و تصریح کرد: با استفاده از فضا و ظرفیتهایی که در افغانستان وجود دارد و بودجه و امکاناتی که عربستان در اختیار میگذارد، نزاع بین تمدنی میان اسلام و غرب را به نزاع درون تمدنی تبدیل میکنند. این استاد دانشگاه با پیش بینی این که در آینده احتمالا شاهد حرکات تند گروههای تروریستی از مرزهای شرق کشورمان خواهیم بود، افزود: این مسائل میتواند امتیازی مثبت برای آمریکاییها باشد؛ چرا که اگر ایران را در عراق و دیگر نقاط خاورمیانه نتوانند به زانو در بیاورند یک جبهه جدید در مرزهای شرقی علیه ایران به وجود میآورند. این تحلیلگر مسائل خاورمیانه در واکاوی اهداف بلندمدت و ثانویه حضور آمریکاییها در افغانستان اظهار کرد: ظرفیتهای معدنی و طبیعی افغانستان نیز می تواند از دیگر اهداف حضور آمریکاییها در این کشور باشد. وی با بیان این که اشتباه استراتژیک کشورهای منطقه این است که انتظار داشته باشند یک کشور فرامنطقهای که به فکر منافع خودش است بیاید و در منطقه امنیت برقرار کند، تاکید کرد: امنیت پایدار زمانی برای منطقه حاصل میشود که با همکاری خود کشورهای منطقه به وجود آید. میر نقش آمریکا را در گرم نبودن روابط ایران و افغانستان پر رنگ توصیف و تصریح کرد: ایران در هیچ نقطهای از منطقه دارای منافع مشترک با آمریکا نیست و در جایگاهی که ایران باید حضور داشته باشد، مسلما آمریکاییها مداخله میکنند و جایی که آمریکاییها حاضرند، قطعا علیه ایران کار میکنند یا اجازه نمیدهند که ما حضور داشته باشیم . وی ادامه داد: با توجه به نگرشهای ایدئولوژیکی که ما داریم، آمریکاییها زمینهساز یا تسهیلکننده روابط ایران و افغانستان نخواهند بود و تا جایی که امکان دارد این شکاف و فاصله را بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولتهای منطقه گسترش میدهند، چرا که هر چه کشورهای منطقه به هم نزدیک شوند، احساس نیاز به بیرون کم میشود و هنگامی که احساس نیاز کم شود، نقش آمریکاییها کمرنگتر میشود. این کارشناس مسائل سیاسی، برای قدرتمند و مستقل شدن افغانستان چالشهایی را برشمرد و تشریح کرد: افغانها در این ارتباط یک سری موانع داخلی دارند از قبیل تعدد قومیتی، در طول تاریخ نیز چالشهایی با ازبکها و تاجیکها داشتند. وی ادامه داد: یکی دیگر از چالشهایی که دارند این است که فرد تمام کنندهای که مورد قبول همه طوایف و قومیتها باشد نیز ندارند. میر افزود: مشکل دیگر بحثهای امنیتی در داخل است که اجازه ایجاد یک کشور قدرتمند را نمیدهند، بطوریکه بخشهایی از افغانستان در اختیار طالبانی است که بخشی از مردم افغانستانند و چه دولت قبلی و چه دولت فعلی به شدت با آنها درگیرند. این استاد دانشگاه موانع بیرونی استقلال افغانستان را کشورهای فرامنطقهای دانست و تصریح کرد: این قدرتها منافع خودشان را در مستقل و متحد نبودن افغانستان میبینند. میر تعدد قومیت و مذهب در افغانستان را عاملی برای عدم تشکیل دولتی واحد ندانست و خاطرنشان کرد: اگر به بافت اجتماعی دو کشور ایران و افغانستان نگاه کنیم، بسیار شبیه به هم هستند، با این تفاوت که به لحاظ مذهبی در ایران اکثریت شیعهاند ولی در افغانستان اکثرا سنی هستند. وی تاکید کرد: افاغنه میتوانند به یک اجماع برسند و زندگی مسالمتآمیز را تجربه کنند، اما مشکل افغانستان در طول این سالها نداشتن یک شخصیت محوری و تمام کننده مانند رهبری در ایران است. این تحلیلگر مسائل سیاسی در خصوص حل بحران طالبان اظهار کرد: اینها باید دولت وحدت ملی تشکیل دهند. یعنی راه حل مشکل طالبان جنگ نیست. چرا که طالبان توانمندیهای نظامی دارند و دیگران نیز کمکشان میکنند. وی ادامه داد: اگر همکاریهای مشترکی میان طالبان و حکومت باشد و در دولت و حکومت سهیم شوند، بسیاری از مشکلات افغانستان حل می شود. در ضمن باید توجه داشت که طالبان، آن نگاه تند داعش و النصره و بوکوحرام را ندارند و تا حدی جریان اعتدالیتر از آنها هستند. گفت و گو از : علی آتشافراز خبرنگار ایسنا-منطقه خراسان انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]