واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: دنیا عیوضی/ مدتی است فعالیت هنرمندان برای کمک به حل آسیب های اجتماعی و مشکلات مختلف افزایش یافته است. هنرمندان فعال زیادی را پیدا می کنید که برای حل بحران ها با مدیران اجتماعی یا نهادهای اجتماعی همراه هستند. این همراهی سوژه ای شد تا درباره آن صحبت کنیم و بپرسیم که چقدر این فعالیت ها کمک کننده است و می تواند آسیب های اجتماعی را کم کند؟ این همراهی تاثیرگذار است سعید معیدفر٭ یکی از دلایل ایجاد آسیب های اجتماعی، غفلت جامعه است. وقتی شهروندان یک جامعه نسبت به سرنوشت یکدیگر بی اعتنا می شوند و دیگر به مشکلات یکدیگر و اتفاق هایی که در زندگی اجتماعی آنها رخ می دهد توجه نمی کنند، آسیب های اجتماعی فرصتی برای چهره نمایی پیدا می کنند. انزوای اجتماعی، یکی از دلایل اصلی این بی اعتنایی و بی توجهی است. تشدید این انزوا هم به انواع و اقسام آسیب های اجتماعی اضافه می کند. به همین دلیل است که کمک به حل بحران ها و آسیب های اجتماعی هم تنها مسوولیت مدیران اجتماعی و مسوولان نیست و یک مسوولیت جمعی است. ما نسبت به یکدیگر و جامعه ای که در آن زندگی می کنیم مسوول هستیم و باید برای حل بحران ها آستین بالا بزنیم. در این میان، فعالیت هنرمندان و چهره های مختلف فرهنگی و هنری، یکی از راه حل های خروج از بحران بی توجهی و انزوای جامعه است. هنرمندان به عنوان یکی از گروه های الگوی مرجع جامعه با فعالیت ها و رفتارهای شهروندی مسوول، این پیام را به مردم می دهند که باید نسبت به جامعه خود احساس وظیفه کنیم و نسبت به مشکلات بی تفاوت نباشیم. افکار عمومی نه تنها از رفتارهای هنرمندان که از تمام گروه های الگوی مرجع که شامل نخبگان و مدیران هم می شود، آموزش می گیرند. همین است که وقتی مدیران اجتماعی می توانند به نقطه تعاملی با هنرمندان برسند و هنرمندان هم با مدیران در حل بحران ها همراه می شوند، تاثیرگذاری این حرکت بیشتر و موفق تر است. همراهی هنرمندان با مدیران اجتماعی یا نهادهای دولتی و غیردولتی اجتماعی، یک اتفاق خوب است؛ اتفاقی که به مرور زمان می تواند نتیجه های مهم و تاثیرگذار خود را نشان دهد. ٭جامعه شناس هنرمند مسوول است مجتبی میرتهماسب ٭ یکی از وظایف هنرمندان احساس مسوولیتی است که در قبال انواع رویدادهای جامعه می کنند؛ مسوولیتی که باعث می شود این افراد در بزنگاه های اجتماعی، کنشی را از خود بروز دهند که جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. این احساس مسوولیت در هنرمندان ایران کاملا درونی شده. در سال های اخیر فعالیت های سازنده خوبی از آنها دیده ایم؛ فعالیت هایی اثرگذار که جامعه را متوجه خود کرد. هنرمندان در دسته بندی الگوهای مرجع جامعه در صدر قرار دارند. ایفای این نقش مهم در جامعه به دلیل شهرت و محبوبیت ذاتی اش، وظیفه مشارکت در امور اجتماعی را دارد؛ وظیفه ای که اتفاقا هنرمندان با میل و رغبت آن را انجام می دهند و از زیر آن شانه خالی نمی کنند. مسوولیت اجتماعی از وظایف ذاتی هر عضو جامعه است. در این زمینه هنرمند، ورزشکار یا یک شهروند عادی فرقی با هم ندارند. همگی باید مسوولیت اجتماعی خود را با تکیه بر ضرورت حفظ روابط انسانی ایفا کنند. اما ایفای نقش جامعه هنری در بین دیگر گروه های مرجع، اثرگذاری پررنگ تری دارد. مردم به فعالیت هنرمندان بیش از باقی گروه های مرجع چشم دوخته اند. همین است که اگر مدیران زیر ساخت های اجتماعی، در زمینه مبارزه با آسیب ها و مشکلات جامعه با هنرمندان همکاری کنند، زودتر به هدف خواهند رسید. هنرمندان برای هرگونه همکاری اجتماعی آماده اند، چون آنها در دل جامعه هستند، مدام با مردم سروکار دارند و لحظه ای از احوالات مردم غافل نیستند. هنرمندان با نگاهی دردمندانه جامعه را همراهی می کنند و مشکلات شان را بازتاب می دهند. در حالی که مسوولان و مدیران اجتماعی، جامعه را از دور تماشا می کنند و معمولا مشغول فعالیت های تشریفاتی و رسمی هستند، اما به هرحال قدرت و توانایی در دست مدیران است، بنابراین ترکیب توانایی های مدیریتی و دلسوزی های هنرمندان محصول خوبی می دهد؛ محصولی که بدون شک به نفع جامعه آسیب زده ما خواهد بود. اتفاق خوبی است اگر مدیران به هنرمندانی که سابقه فعالیت های اجتماعی دارند، اعتماد کنند و در انجام برخی امور به آنها اعتماد کنند. ٭کارگردان و فعال اجتماعی سکوت جامعه شکسته می شود لیلا ارشد ٭ وقتی هنر به کمک جامعه می آید اثرگذاری اش چندبرابر می شود. چون هنر گستره وسیعی دارد و می تواند افراد زیادی را متوجه خود کند. هنر می تواند سکوت جامعه را بشکند و زنگ های زیادی را به صدا درآورد. فعالیت های اجتماعی هنرمندان خیلی از گسترده تر از برنامه های مدیریتی سازمان ها و نهاد های مسوول است. مردم صدای هنرمندان را زودتر می شنوند و از آنها الهام می گیرند. همین است که وقتی فیلمی با هدف مبارزه با یکی از مشکلات اجتماعی به نمایش درمی آید تاثیراتی که روی مردم می گذارد خیلی بیشتر از جلسات و همایش هایی است که کارشناسان آسیب های اجتماعی برگزار می کنند. هنرمندانی که به فعالیت های خیر خواهانه مشغول هستند درک درستی از تاثیر گذاری فعالیت های خود روی مردم دارند برای همین سعی می کنند از این طریق نقش اجتماعی خود را به خوبی ایفا کنند. هنر ابزار کارآمدی است که با تکیه بر آن می توان به بسیاری از مشکلات اجتماعی فایق آمد؛ ابزاری مفید که برای آگاهی جامعه بسیار لازم است. اما نگاه مدیران اجتماعی به همراهی هنر و هنرمندان نگاه مثبتی نیست. برخی از آنها فکر می کنند اگر هنر مشکلات اجتماعی را بازنمایی کند جامعه را زیر سوال برده و نارسایی های اجتماعی را بزرگ نمایی کرده است. همین است که مدیران با تصمیمات خود هنرمندان را از فعالیت های اجتماعی دور نگه می دارند و به جای تحسین، آنها را محکوم می کنند. اگر مدیران دوشادوش هنرمندان حرکت کنند، قطعا این همراهی به نفع هر دو گروه است. این نوع فعالیت ها جایگاه اجتماعی هنرمندان را ارتقا می دهد و مدیران را با نگاه انسانی و دلسوزی های هنرمندان آشنا می کند. ٭مددکار اجتماعی
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]