محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844364166
تحلیل انتقادی گفتمان صدور انقلاب امام خمینی(رحمه الله علیه)
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
تحلیل انتقادی گفتمان صدور انقلاب امام خمینی(رحمه الله علیه)
با استفاده از روش نورمن فرکلاف، گفتمان صدور انقلاب امام خمینی(رحمه الله علیه) مورد بررسی قرار گرفته و به دنبال پاسخ به این سؤال است که گفتمان صدور انقلاب، با کدام پیش فرض ها و با کدام دلالت های ضمنی در فاهمه عمومی وارد و جاذبه ایجاد کرده بود؟
بخش اول چکیده این مقاله با استفاده از روش نورمن فرکلاف، گفتمان صدور انقلاب امام خمینی(رحمه الله علیه) را مورد بررسی قرار می دهد و به دنبال پاسخ به این سؤال است که گفتمان صدور انقلاب، با کدام پیش فرض ها و با کدام دلالت های ضمنی در فاهمه عمومی وارد و جاذبه ایجاد کرده بود؟ در این مقاله اثبات می شود که رابطه تعاملی بینِ متن و زمینه و تکیه بر ایدئولوژی اسلام، موجب هژمون شدن اندیشه امام خمینی(رحمه الله علیه) در باب صدور انقلاب گردیده است. همچنین این امر، خود باعث تفهم معنایی گفتمان صدور انقلاب و دریافت رابطه پیچیده قدرت و ایدئولوژی در گفتار ایشان می شود و نشان می دهد گفتمان صدور انقلاب امام خمینی(رحمه الله علیه) در راستای بازتولید ساختار قدرت انقلابی و تداوم مشروعیت آن تکوین یافته است. واژگان کلیدی تحلیل گفتمان، گفتمان انقلاب اسلامی، صدور انقلاب، امام خمینی(رحمه الله علیه)، هژمونی. مقدمه گفتمان صدور انقلاب که برآمده و برساخته از گفتمان انقلاب اسلامی بود از جمله مباحث پردامنه در فرایند انقلاب اسلامی بوده است که انعکاس و پیامدهای داخلی و خارجی فراوانی داشته است و در این راستا دسته بندی ها و سوگیری هایی را درسطوح داخلی، منطقه ای و بین المللی پدید آورده است. با پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری دولت انقلابی، بحث صدور انقلاب به یکی از مسائل مهم درون نظام حکومتی و جامعه تبدیل شد. با توجه به اینکه از آغازین روزهای انقلاب، امام بر مسئله صدور انقلاب تأکید داشتند، این امر موجب جبهه گیری هایی از طرف برخی جریانات سیاسی در داخل گردید که برخی از آنها به صورت تلویحی یا تصریحی مخالف صدور انقلاب بودند. اما امام با موضع گیری قاطع اعلام کردند که «ما انقلابمان را به تمام جهان صادر می کنیم» (امام خمینی، 1378: 22) صدور انقلاب ایران را می توان به معنای ترویج گفتمان انقلاب اسلامی دانست که به دلیل ماهیت جهان شمول دین اسلام به نوعی متضمن آگاهی بخشی و رهایی بخشی دیگران است. (دهقانی فیروزآبادی، 1388: 128) بنابراین، به دلیل ماهیت اسلامی انقلاب و نیز تأکید امام، انقلابیان ایرانی پس از پیروزی به صدور انقلاب خود اقدام کردند. در پی این امر، گفتمان های متفاوت صدور، تکوین یافت که در منازعه ای سیاسی به رقابت پرداختند. در نهایت گفتمان رهبر انقلاب به گفتمان هژمون تبدیل شد و سایر گفتمان ها در حاشیه قرار گرفتند. منازعه این گفتمان ها، منازعه ایدئولوژی هایی بود که در پس این گفتمان ها، نهان بودند. این مقاله قصد دارد تا در راستای رابطه پیچیده زبان و سیاست، به تحلیل گفتمان صدور انقلاب بپردازد. در این راستا نگارندگان مقاله، با اتخاذ روش تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف به واکاوی معنایی گفتمان صدور امام خمینی(رحمه الله علیه) پرداخته اند. نکته بدیع مقاله آن است که تاکنون پژوهشی از شیوه تحلیل گفتمان برای بررسی صدور انقلاب اسلامی در سخنان امام خمینی(رحمه الله علیه)، بهره نبرده است. برآیندهای مطالعاتی نشان می دهند تحلیل گفتمان، امروزه مرزهای بین رشته ای را کاهش داده است و به یک حوزه بین رشته ای دست یافته است. تحلیل گفتمان، گرایشی تحقیقی است که سعی دارد با مطالعه اثراتِ ظاهری گفتار، ساختارِ تولید و زمینه وقوع متن یا گفتار یعنی عواملِ بیرون از متن (بافت موقعیتی، فرهنگی، اجتماعی و غیره ) به تحلیلی دست پیدا کند که رابطه بینِ تشکیلِ ایدئولوژی و تشکیلِ گفتار و تأثیراتِ آن را بر ساختار و کارگزار، آشکار سازد؛ چراکه در نگاه این رویکرد، رابطه تعاملی بینِ متن (1) و زمینه (2) وجود دارد. بنابراین، مقاله حاضر با روش نورمن فرکلاف به تحلیل انتقادی گفتمان صدور امام خمینی(رحمه الله علیه) می پردازد تا به این سؤال اصلی پاسخ گوید که گفتار صدور انقلاب، با کدام پیش فرض ها و با کدام دلالت های ضمنی در فاهمه عمومی وارد شده و جاذبه ایجاد کرده بود؟ صدور انقلاب اصطلاح «صدور انقلاب» همچون واژه های مداخله، تجاوز، دفاع از خود، در نوشته های روابط بین الملل آورده نشده است. «با این حال ایده اصلی در پیگیری اقدام به صادر کردن انقلاب نه دقیقاً در پرداخت اروپامحوری و به زبان جامعه بین الملل پس از معاهده وستفالیا، بلکه در تعریف وسیع کلمه، بخشی از روابط بین الملل کهنه و کنونی است» (اسپوزیتو، 1382: 55) که هر چند در داخل نظام بین الملل جریان می یابد اما شیوه به چالش کشیدن نظم موجود نظام بین الملل است. «مفهوم صدور انقلاب نتیجه قهری پدیده انقلاب در سراسر تاریخ جهان» شمرده می شود به طوری که انقلاب فرانسه الهام بخش اکثر دموکراسی ها بوده و انقلاب روسیه بر انقلاب های چین و کوبا تأثیر گذاشته است. بیشتر صاحب نظران هم بر تأثیر انقلاب اسلامی در خاورمیانه تأکید دارند. (Eddin, 2002: 96) روح الله رمضانی معتقد است که صدور انقلاب نتیجه قهری پدیده انقلاب است که در مورد انقلاب ایران هم صدق می کند. (رمضانی، 1380: 55) هر چند برخی معتقد هستند «انقلاب ها به مثابه کالایی هستند که صادرات نسبتاً اندکی دارند». (گلدستون، 1385: 217) در مقابل، برخی از جمله اسلام گرایان بر این باورند که انقلاب، کالا نیست که صادر و وارد شود (فارسی، 1368: 402) بلکه «اساس انقلاب تغییر اوضاع نفسانی، تغییر روابط و رفتار اشخاص و تغییر احوال و نظامات جامعه است». (همان) از سوی دیگر نیز برخی صدور انقلاب را برنامه، اقدام و یا سیاستی می دانند که از طرف دست اندرکاران انقلاب در جهت تأثیرگذاری بر سایر جوامع اتخاذ می شود. (محمدی، 1386: 501) در تعاریف ارائه شده، حضور یک کارگزار انسانی که به مداخله در جهت صدور انقلاب می پردازد نمایان است. زمانی که ملت ها جذب این انقلاب ها شوند به پیشبرد انقلاب کمک می نمایند و امواج جدیدی از انقلاب ها را با اهداف مشابه خلق می کنند. قدرت ایده های انقلابی را می توان در گستره دامنه انتشار و تأثیرشان بر منازعات انقلابی چندجانبه یافت (گلدستون، 1385: 221) که به تداوم آنها می انجامد. انقلاب با تداوم به تکامل خواهد رسید و وعده انقلاب محقق خواهد شد. روش تحلیل گفتمانی نورمن فرکلاف گفتمان را ادامه تعبیری که از لوگوس می شود دانسته اند؛ با این تفاوت که بعد اجتماعی و ایدئولوژیکی آن به غایت برجسته تر است. استلزام گفته و کارکردهای فکری ـ اجتماعی (یارمحمدی، 1383: 98 ـ 95) که به ساخت فراتر از جمله و عبارت تعبیر شده است. نورمن فرکلاف (3) که از چهره های فعال و شاخص تحلیل انتقادی گفتمان است، منسجم ترین، جامع ترین و پرطرفدارترین نظریه را در مقایسه با سایر تحلیل گران انتقادی گفتمان ارائه داده است. او با تکیه بر مبانی بحث های فوکو، گفتمان را صرفاً بازتاب دهنده رابطه قدرت بیرون از آن نمی داند بلکه برای گفتمان وجهی تأسیس کننده قائل است. (غلامرضا کاشی، 1379: 71) از نظر او، گفتمان چنان نیست که به طور مستقل و از طریق ساختارهای یک متن قابل تحقیق باشد، بلکه در منظومه تعاملات گفتمانی و در رابطه پیچیده با شرایط اجتماعی و سیاسی قابل فهم و تحلیل است. (فرقانی، 1383: 78) اهمیت فرکلاف در مطالعات گفتمانی، فراتربردن متن از سطح صرف زبانشناختی و برقراری نسبتی روشمند میان متن و زمینه اجتماعی و سیاسی است. (غلامرضا کاشی، 1379: 72) روش فرکلاف در تحلیل انتقادی گفتمان شامل سه مرحله وابسته به هم شامل توصیف، تفسیر و تبیین است. الف) توصیف: این مرحله با تمرکز بر واژه ها و وجوه دستوری و تحلیل زبان شناختی متن به جستجوی ارزش های تجربی، ارزش های رابطه ای و ارزش های بیانی موجود در متن که فرکلاف آنان را ارزش های صوری متن می نامد می پردازد. از نظر فرکلاف «میان سه نوع ارزشی که ویژگی های صوری ممکن است واجد آن باشند، یعنی تجربی، رابطه ای و بیانی، باید تمایز قائل شد». (فرکلاف، 1379:171) او در ادامه، تمایز این سه نوع ارزش صوری متن را بدین شرح بیان می دارد: ارزش تجربی: ردپا و سرنخی از روشی به دست می دهد که در آن تجربه تولیدکننده متن از جهان طبیعی یا اجتماعی بازنمایی می گردد. ارزش تجربی با محتوا، دانش و اعتقادات سروکار دارد. (همان: 171) ارزش های رابطه ای: ردپا و سرنخی از آن دسته از روابط اجتماعی به دست می دهد که از طریق متن در گفتمان به مورد اجرا در می آید. ارزش رابطه ای با رابطه ها و روابط اجتماعی سروکار دارد. (همان: 172) ارزش بیانی: ردپا و سرنخی از ارزشیابی تولیدکننده از بخشی از واقعیت را ارائه می دهد. ارزش بیانی با فاعل ها و هویت های اجتماعی سروکار دارد. (همان) ب) تفسیر: طبق نظر فرکلاف، متن در زمینه ای تولید شده و تفسیر می شود که آن گفتمان ها تسلط دارند. در واقع او متن را در فضای خالی معلق نمی داند (فرقانی، 1383: 96) و تفسیرهای صورت گرفته از متن را «ترکیبی از محتویات خود متن و ذهنیت مفسر» می داند که مقصودش از ذهنیت مفسر «دانش زمینه ای است که مفسر در تفسیر متن به کار می بندد». (فرکلاف، 1379: 215) وی معتقد است: تفسیرها، ترکیبی از محتویات خود متن و ذهن مفسر است. از منظر مفسر ویژگی های صوری متن در حقیقت سرنخ هایی هستند که عناصر دانش زمینه ای ذهن مفسر را فعال می سازند و تفسیر، محصول ارتباط دیالکتیکی این سرنخ ها و دانش زمینه ای ذهن مفسر خواهد بود. (همان) البته مفسر، هم شامل محقق می شود و هم شامل کنشگرانی که با تکیه بر دانش زمینه ای خود، متن ها را تفسیر کرده و بر این اساس تعاملات میان خود را تنظیم می نمایند. ج) مرحله تبیین: فرکلاف در ارتباط با مرحله پایانی تحلیل انتقادی گفتمان می نویسد: هدف از مرحله تبیین، توصیفِ گفتمان به عنوان بخشی از یک فرآیند اجتماعی است، تبیین، گفتمان را به عنوان کنش اجتماعی توصیف می کند و نشان می دهد که چگونه ساختارهای اجتماعی، گفتمان را تعین می بخشند. همچنین تبیین نشان می دهد که گفتمان ها چه تأثیرات بازتولیدی می توانند بر آن ساختارها بگذارند؛ تأثیراتی که منجر به حفظ یا تغییرآن ساختارها می شوند. تبیین عبارت است از دیدن گفتمان به عنوان جزئی از روند مبارزه اجتماعی در ظرف مناسبات قدرت. (همان: 245) در این مرحله، متن به عنوان بخشی از یک فرایند فعالیت اجتماعی محسوب می شود. از دید فرکلاف، تبیین نشان می دهد که گفتمان ها چه تأثیرات بازتولیدی می توانند بر ساختارها بگذارند، تأثیراتی که منجر به حفظ یا تغییر آن ساختارها شود. (فرقانی، 1383: 99) فرکلاف با استفاده از این سه مرحله، خواستار آن است تا بتواند روشی دقیق را برای تحلیل انتقادی گفتمان ارائه دهد تا هم متون و هم زمینه آن، همزمان مورد تحلیل پژوهشگر قرار گیرد تا نتیجه پژوهش با امر واقع از قرابت بیشتری برخوردار گردد. با توجه به این ساختار تئوریک و براساس روش فرکلاف، در این مقاله به تحلیل گفتمان «صدور انقلاب» امام خمینی از 12 بهمن 58 تا فروردین 61 می پردازیم. ایشان هنگام تدوین قانون اساسی در تاریخ 29/4/58 ضمن ارائه خصوصیات قانون اساسی جامع بر صلاحیت نمونه و راهنما قرار گرفتن برای نهضت های اسلامی دیگر که با الهام از انقلاب اسلامی ایران درصدد ایجاد جامعه اسلامی برآیند، تأکید می نماید. (امام خمینی، 1379: 9 / 310 ـ 308) برای این کار ابتدا 500 فیش از 10 جلد صحیفه جمع آوری شد. سپس با توجه به آنکه تحلیل گفتمانی، تحلیلی کیفی است به کاهش نمونه ها با توجه به تکرار آنها پرداختیم تا در انتها نمونه های مورد نظر انتخاب شدند. متون منتخب 1. صدور انقلاب، صدور تجاوز و جنگ و به معنای گرفتن زمین های دیگران نیست ... صدور انقلاب به معنای صدور پیام و صدور رسالت انقلاب است، صدور ارزش هایی مانند استقلال، عدم وابستگی، خودکفایی، خصلت های انسانی پاک، ایمان، شرف، افتخار، حمایت از مستضعفان و ... (امام خمینی، 1379: 4 / 188) 2. ... من امیدوارم که همه ملت های اسلام که به واسطه تبلیغاتی که فعالیت هایی که از اجانب شد و اینها را از هم متفرق کردند و مقابل هم قرار دادند، بیدار شوند و همه با هم بشوند. یک دولت بزرگ اسلامی، یک دولت زیر پرچم لا اله الا الله تشکیل بدهند و این دولت بر همه دنیا غلبه بکند. (همان: 6 / 234) 3. در سال های طولانی کوشش کردند برای اینکه اسلام را مخفی نگه دارند؛ نگذارند اسلام آن طور که هست در خارج عرضه بشود. اگر اسلام به آن طوری که هست عرضه بشود، مکتب های دیگر عقب می نشینند، مکتب های دیگر شکست می خورند. (همان: 2 / 4) 4. من امیدوارم که این رمزی که در ایران رمز پیروزی شد، برای همه اقشار مستضعفین الگو باشد، آن رمز وحدت کلمه و اتکا به اسلام بود. (همان: 6 / 140) 5. ... البته همه مسلمین در این نهضت شرکت داشتند و این نهضتی بود که برای هدف اسلامی بود، نه فقط برای ایران؛ منتهی نقطه ابتدا از ایران است و همه مسلمین در این هدف شریک هستند. و نهضت برای اقامه عدل است که باید بگویم همه بشر در آن شرکت دارند؛ و چون برای اقامه اسلام است همه مسلمین در آن شرکت دارند. (همان: 197) 6 . یک وقت آزادی خواهان ما هم بیدار بشوند. از این غربی بودن بیرون بیایند؛ توجه بکنند به خودشان. خودشان را مستقل قرار بدهند. یک وقت از اسلام به همه جا چیز صادر می شد، فرهنگ صادر می شد! حالا ما همه چیزمان باید تابع باشد. (همان: 15 / 140) 7. من امیدوارم که این نهضت ایران به همه جا سرایت کند و همه به این فرضی که ایران پیش رفته است همه به این فرض پیش ببرند. (همان: 9 / 140) 8 . ... من امیدوارم این نهضت ایران الگویی باشد برای سایر ملت های مستضعف و امید است خداوند، دنیا را ازدست مستکبرین بگیرد و به دست مستضعفین بسپارد. (همان: 12 / 2) 9. ... مکتب های توحیدی نمی خواهند فتح کنند بلاد را و نمی خواهند با مردم با خشونت رفتار کنند. آنها می خواهند مردم را از ظلمت های ماده به نور بکشند، به طرف خدا بکشند؛ توجه به خدا بدهند. و لهذا تا آنجا که امکان دارد در مکتب های غیر مادی مدارا هست؛ خوشرفتاری هست، دعوت هست. (همان: 8 / 288) 10. صلاحیت نمونه و راهنما قرار گرفتن برای نهضت های اسلامی دیگر که با الهام از انقلاب اسلامی ایران درصدد ایجاد جامعه اسلامی بر می آیند. (همان: 9 / 310) 11. و من امیدوارم که پیروزی آخر، که آن عبارت از این است که در ایران، اسلام به همه معنا تحقق پیدا بکند، و انشاءالله سرایت بکند به سایر مملکت ها و مستضعفین همه بر مستکبرین پیروز بشوند. (همان: 437) 12. تمام کشورهای اسلامی چون ایران بنا به وظیفه اسلامی خویش باید از کشورهای در حال رشد و مبارزه با استعمار مادی و معنوی پشتیبانی کنند ... کشورهای اسلامی باید از سازمان های آزادی بخش سراسر جهان دفاع کنند. (همان: 15 / 396) 13. شما یک انقلابی کردید و یک سدی را شکستید که در دنیا نظیرش کم یا نبوده است ... مردانه همان طوری که تا حالا قیام کردید و نهضت کردید و این سد عظیم را شکستید. مردانه در میدان باقی باشید و جلو ببرید این نهضت را تا اینکه انشاءالله اسلام به محتوای مترقیش پیدا بشود و مملکت با یک مملکت اسلامی به تمام معنا بشود ... و انشاءالله این مملکت را الگویی قرار بدهیم از برای سایر کشورهای اسلامی؛ و بلکه سایر کشورهایی که مستضعفین گرفتار مستکبرین هستند. (همان: 441) 14. اشتباه است که خیال کنند کشورگشایی می کند اسلام. اسلام کشورگشایی نمی کند. اسلام می خواهد همه کشورها آدم بشوند. (همان: 10 / 449) 15. ما از اول گفتیم می خواهیم انقلابمان را صادر کنیم. صدور انقلاب به لشکرکشی نیست بلکه می خواهیم حرفمان را به دنیا بزنیم. (همان: 19 / 242) 16. حالا بسیاری از ملت ها با ما همراه اند. نهضت ما دارد توسعه پیدا می کند و می رود توی ملت ها. (همان: 16 / 336) 17. من از گوشه بیمارستان به آفریقا و شرق زیر سلطه و تمام کشورهای تحت ستم اخطار می کنم که متحد شوید و دست آمریکای جنایتکار را از سرزمین خود قطع کنید ... مرد جنگیم ما انقلابمان را به تمام جهان صادر می کنیم؟ چراکه انقلاب ما اسلامی است. و تا بانگ لا اله الا الله و محمد رسول الله بر تمام جهان طنین نیفکند مبارزه هست و تا مبارزه در هر جای جهان علیه مستکبران هست ما هستیم. (همان: 12 / 149) 18. ما که می گوییم «انقلابمان را می خواهیم صادر کنیم» می خواهیم این را صادر کنیم، می خواهیم این مطلب را، همین معنایی که پیدا شده، همین معنویتی که پیدا شده است در ایران، همین مسائلی که در ایران پیدا شده، ما می خواهیم این را صادر کنیم ... ما می خواهیم که این انقلابمان را انقلاب فرهنگیمان، انقلاب اسلامیمان را به همه ممالک اسلامی صادر کنیم. (همان: 13 / 90) 19. ما می خواهیم که همه ممالک اسلامی این ویژگی ها را داشته باشد و این معنایی که در ایران تحقق پیدا کرده است در همه ممالک اسلامی باشد و این انقلاب صادر بشود به همه ممالک اسلامی و همه مستضعفان. (همان: 7 / 93) 20. ما که می گوییم انقلابمان را می خواهیم صادر کنیم به همه کشوهای اسلامی بلکه به همه کشورهایی که مستکبرین بر ضد مستضعفین هستند، می خواهیم یک همچو وضعیتی پیش بیاوریم... (همان: 13 / 96) 21. شما حق خودتان را بگویید، منتشر کنید و در مقابل آنهایی که بعکس جلوه می دهند این نهضت اسلامی ایران را شما در مقابل آنها بایستید و حق خودتان را به آنطوری که هست، ترویج کنید تا حق در همه بلاد اسلام پیاده شود و باطل خود به خود از همه ممالک اسلام، بلکه انشاءالله از همه ممالک دنیا از بین برود و زاهق شود. (همان: 13 / 164) 22. گفتار اسلامی باشد تا صادر بشود این جمهوری اسلامی در سایر کشورها، صدور با سرنیزه صدور نیست. صدور با زور، صدور نیست. صدور آن وقتی است که اسلام، حقایق اسلام اخلاق اسلامی، اخلاق انسانی در اینجاها رشد پیدا بکند. (همان: 13 / 488) 23. توجه داشته باشید که بالاتر چیزی که می توانید این انقلاب را در اینجا به ثمر برساند و به خارج صادر کند، تبلیغات است. تبلیغات صحیح در آنچه که هست، هیچ مبالغه نکنید. (همان: 14 / 58) 24. هر دو ابرقدرت، کمر به نابودی ملل مستضعف بسته اند و ما باید از مستضعفین جهان پشتیبانی کنیم. ما باید در صدور انقلابمان به جهان کوشش کنیم و تفکر اینکه ما انقلابمان را صادر نمی کنیم کنار بگذاریم؛ زیرا اسلام بین کشورهای مسلمان فرقی قائل نمی باشد و پشتیبان تمام مستضعفان جهان است. از طرفی دیگر تمام قدرت ها و ابرقدرت ها کمر به نابودیمان بسته اند و اگر ما در محیطی دربسته بمانیم قطعاً با شکست مواجه خواهیم شد. ما باید حسابمان را صریحاً با قدرت ها و ابرقدرت ها یکسره کنیم و به آنها نشان دهیم که با تمام گرفتاری های مشقت باری که داریم، با جهان برخوردی مکتبی می نماییم. (همان: 12 / 202) پی نوشت: 1. Text. 2. Context. 3. Norman Fairclough. منابع و مآخذ اسپوزیتو، جان ال، 1382، انقلاب ایران و بازتاب جهانی آن، تهران، باز.
افتخارزاده،
محمود، 1360، انقلاب اسلامی و مواضع استکبار جهانی، تهران، نشر روح.
امام خمینی، سید روح الله، 1378، صدور انقلاب از منظر امام خمینی، تهران، مؤسسه تنظیم نشر و آثار امام خمینی.
ــــــــــــــــ ، 1379، صحیفه امام، ج 16 ـ 6، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، چ سوم.
انصاری، حمید، 1374، حدیث بیداری، تهران، مؤسسه تنظیم نشر و آثار امام خمینی.
بشیریه، حسین، 1379، انقلاب و بسیج سیاسی، تهران، چاپ دانشگاه تهران.
تاجیک، محمدرضا و جلال دهقانی، 1382، «الگوهای صدور انقلاب در گفتمان های سیاست خارجی ایران»، راهبرد، شماره 27، بهار82.
تاجیک، محمدرضا، 1385، مجموعه مقالات، آسیب شناسی انقلاب اسلامی، تهران، نشر سنبله.
جمعی از نویسندگان، 1359، امروز و فردای انقلاب ایران، تهران، نوید اسلام.
خاتمی، جعفر، 1359، کیفیت تداوم انقلاب اسلامی، تهران، دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
خرمشاد، محمدباقر، 1381، «انقلاب اسلامی ایران و بازتاب آن در رویکرد نظری»، فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی، شماره یک، بهار81 .
ــــــــــــــــ ، 1391، بازتاب های انقلاب اسلامی ایران در رویکرد نظری، تهران، سمت.
خلیلی، محسن، 1385، مجموعه مقالات، آسیب شناسی انقلاب اسلامی، تهران، نشر سنبله.
داوری اردکانی، رضا، 1361، انقلاب اسلامی و وضع کنونی آن، تهران، مرکز فرهنگی علامه طباطبایی.
دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال، 1388، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، سمت.
ــــــــــــــــ ، 1389، الگوهای صدور انقلاب در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، دانشگاه امام صادق(علیه السلام).
رمضانی، روح الله، 1380، چهارچوبی تحلیلی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران، نشرنی.
سعید، بابی، 1379، هراس بنیادین: اروپامداری و ظهور اسلام گرایی، ترجمه غلامرضا جمشیدیها و موسی عنبری، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
سلطانی، علی اصغر، 1384، قدرت گفتمان و زبان، سازوکارهای جریان قدرت در ایران، تهران، نشر نی.
عزتی، ابوالفضل، 1359، انقلاب اسلامی و اسلام انقلابی، تهران، انتشارات هدا.
غلامرضا کاشی، محمدجواد، 1379، جادوی گفتار (ذهنیت فرهنگی و نظام معانی در انتخابات دوم خرداد)، تهران، نشر آینده پویان.
فارسی، جلال الدین، 1368، فلسفه انقلاب اسلامی، تهران، امیرکبیر.
فرقانی، محمدجواد، 1383، راه دراز گذار: تحول گفتمان توسعه سیاسی در ایران 1385 ـ 1377، تهران، فرهنگ و اندیشه.
فرکلاف، نرمن، 1379، تحلیل انتقادی گفتمان، ترجمه فاطمه شایسته پیران، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها.
فوران، جان، 1382، نظریه پردازی انقلاب ها، ترجمه فرهنگ ارشاد، تهران، نشرنی.
فوزی، یحیی، 1384، اندیشه سیاسی امام خمینی(رحمه الله علیه)، تهران، دفتر نشر معارف.
فولر، گراهام، 1377، قبله عالم، ترجمه عباس مخبر، تهران، نشر مرکز.
کالبرت، پیتر، 1383، انقلاب و ضد انقلاب، ترجمه سعید قانعی، تهران، آشیان.
کواکبیان، مصطفی، 1380، سیری در نظریه های انقلاب، تهران، قومس.
کوهن، استانفورد، 1377، تئوری های انقلاب، ترجمه علیرضا طیب، تهران، نشر قومس.
گلدستون، جک، 1385، مطالعات نظری تطبیقی انقلاب ها، ترجمه محمد تقی دلفروز، تهران، کویر.
گی روشه، مایکل، 1386، تغییرات اجتماعی، ترجمه منصور وثوقی، تهران، نشر نی.
محمدی، منوچهر، 1385، بازتاب جهانی انقلاب اسلامی، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
مسجدجامعی، محمد، 1362، ایدئولوژی و انقلاب، تهران، بی نا.
ملکی، عباس، 1385، «کندوکاوها در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران:مفاهیم مطرح و فرایند انجام»، راهبرد یاس، شماره 5، بهار85 .
هاشمی رفسنجانی، علی اکبر، 1360، انقلاب یا بعثت برگزیده، گردآوری حسین رضوانی ، تهران، یاسر.
هانتیگتون، ساموئل، 1370، سامان سیاسی در جوامع دستخوش دگرگونی، ترجمه محسن ثلاثی ، تهران، نشر علم.
یارمحمدی، لطف الله، 1383، گفتمان شناسی رایج و انتقادی، تهران، هرمس. 40. Eddin, Ibrahim, 2002, Egypt, Islam and democracy, cariro, university of gairo press. 41. Fairclough, N, 1995, Media Discourse, London, Edward Arnold. 42. __________ , 1997, Critical Discourse Analysis, r.wodak, in. T.a.Van Dijk (ed), Discourse as interaction, London. 43. Jaworski, Adam, 1999, the discourse reader, Nikolas Coupland, London, Routledge. 44. Jorgensen, Marianne, Phillips, Louise j, 2002, Discourse Analysis as Theory and Method, London: Sage Publications. سید حسین اطهری: استادیار دانشگاه فردوسی مشهد سمیه زمانی: کارشناس ارشد علوم سیاسی. فصلنامه علمی ـ پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی 34 ادامه دارد...
94/03/17 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]
-
گوناگون
پربازدیدترینها