تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860450382
نگاهی به روز ارتحال امام از دید نویسنده کتاب «آن ۲۳ نفر»
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: وقتی خبر فوت امام به اسرا رسید؛
نگاهی به روز ارتحال امام از دید نویسنده کتاب «آن ۲۳ نفر»
شناسهٔ خبر: 2768008 - پنجشنبه ۱۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۲۰:۰۹
استانها > کرمان
کرمان – یکی از لحظه های سخت اسارت برای آزادگان زمانی بود که خبر ارتحال امام راحل به آنان رسید و لحظاتی از این روز غم انگیز را به قلم نویسنده کتاب «آن ۲۳ نفر» مرور می کنیم. به گزارش خبرنگار مهر، عراقی ها هر روز صبح دسته ای روزنامه می آوردند داخل اردوگاه، ولی از ۱۴ خرداد تا آن روز که ۱۷ خرداد بود هیچ روزنامه ای نیامده بود. بیش از هفته ای می شد که عکس امام را با سر و ریش نه مثل همیشه مرتب در روزنامه دیده بودیم که احمد آقا با قاشق به ایشان سوپ می خوراندند.از آن روز به بعد مرتب جلسات دعای توسل برای شفای امام برگزار کرده بودیم و چه اشک ها که به تضرع ریخته بودیم.ساعت ۳ بعد از ظهر بود. من و علی و هادی توی آسایشگاه ۱۳ داشتیم سوره فاطر را حفظ می کردیم. من می خواندم علی خط می برد، علی می خواند و من خط می بردم. آسایشگاه خلوت بود. اسرا داشتند روی حیات قدم می زدند، لباس می شستند، بازی می کردند یا ایستاده بودن توی صف دستشویی.فرشید فتاحی با چشمان اشک آلود و گلوی بغض گرفته از بیرون آمد و نشست کنار دستمان. داشت از غصه منفجر می شد. گفت: بچه ها روزنامه اومده. توش نوشته امام فوت کرده!دست و پایم بی حس شد. بدنم داغ شد و لایه ای عرق نشست روی پیشانیم. دست های علی شروع کردند به لرزیدن. فرشید بغضش را ترکاند و زد زیر گریه. یکی دیگر از بچه ها آمد داخل و در حالی که آهسته آهسته گریه می کرد رفت گوشه ای نشست و زانوی غم در بغل گرفت. اسرا یکی یکی بر سر زنان می آمدند داخل. های و هوی روی زمین بازی یک دفعه خاموش شد. دنیا انگار داشت تمام می شد. هر کار می کردم که این خبر هولناک را باور کنم نمی توانستم. روزنامه الثوره عراق در این خصوص تیتر زده بود.حتی با دیدن این تیتر هم نمی توانستم حقیقت را بپذیرم. به زودی مراسم عزاداری با صدای حزین علیلو اسیر زنجانی در آسایشگاه ما که پنجره نداشت و در گوشه اردوگاه بود و نگهبان ها کمتر به آن طرف می آمدند شروع شد.علیلو با همان سینه پر درد و صدای غمبار شروع کرد به خواندن: ای کاروان آهسته ران کارام جانم می رود آن دل که با خود داشتم با دل ستانم می رودآسایشگاه رفت روی هوا. به جرات می گویم، مادر بچه مرده آنطور که اسرا از دل ضجه می زدند، گریه نمی کند. همه چیز انگار برایمان تمام شده بود. در آن لحظه گویی رسیده بودیم به آخرین نقطه زندگی. عراقی ها جرات جلو آمدن نداشتند. از دور اوضاع را زیر نظر داشتند. گفته بودند عزاداری ممنوع ولی جلسه ختم قرآن می توانید بگیرید.روز بعد دو هزار اسیر توی محوطه اردوگاه قدم می زدند در حالیکه هیچ صدایی به گوش نمی رسید. هر کس گوشه ای نشسته بود و آرام آرام اشک می ریخت. من هم کنجی پیدا کردم و اشک ریختم وخواندم:شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفتروی مه پیکر او سیر ندیدیم و برفتگویی از صحبت ما نیک به تنگ آمده بودبار بربست و به گردش نرسیدیم و برفتیادداشت: احمد یوسف زاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 43]
-
گوناگون
پربازدیدترینها