محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825922228
نشست زمستاني وين؛ زمينه سازي غرب براي تشديد تحريم ها عليه ايران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: بر اساسِ اعلام دبيرخانه آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، گزارش هاي مديركل درباره اجراي توافقنامه پادمان‌هاي ان.پي.تي و مفاد مربوطه قطعنامه‌هاي شوراي امنيت در جمهوري اسلامي ايران و نيز گزارش وي در خصوص اجراي توافقنامه پادمان‌هاي ان.پي.تي در جمهوري عربي سوريه در اين نشست ميان اعضاي شورا به بحث گذاشته مي شود. همچنين انتظار مي رود در نشست فصلي زمستان شوراي حكام، درباره تضمين هاي سوخت هسته اي، مسائل مربوط به پادمان‌ها در جمهوري دموكراتيك خلق كره، تدابيري براي تقويت همكاري بين‌المللي در زمينه ايمني هسته اي، تشعشع ، انتقال و زباله هسته اي، تقويت فعاليت آژانس در ارتباط با علوم، فناوري و كاربردهاي انرژي هسته اي و بررسي تصميم هاي مرتبط با كاركنان - كه در نشست مجمع عمومي آژانس اتخاذ شد - مذاكراتي انجام گيرد. نشست زمستاني شوراي حكام آژانس در حالي در وين آغاز به كار كرده است كه تحولات عميق و قيام هاي مردمي در كشورهاي عربي هر روز گستره وسيع تري به خود مي گيرد و به سرنگوني متحدان و دوستان غرب، يكي پس از ديگري انجاميده و اين مهم سايه سنگيني بر نشست وين افكنده است. با وجود اين تحولات و چالش هاي عميق فراروي غرب در بستر تداوم بي ثباتي و بسط ناآرامي ها در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا، اما همچنان محافل سياسي و رسانه اي غرب، مساله هسته اي ايران را با اولويت دهي و برجسته سازي خاصي در تمركز بررسي ها و تحليل هاي خود قرار داده اند. از اين رو، به نظر مي رسد آمريكا و متحدانش با تمركز ويژه بر تحولات هسته اي ايران – بويژه با انتشار گزارش جديد مديركل آژانس از تازه ترين وضعيت پرونده هسته اي ايران – سعي در حفظ اين اولويت سياسي و رسانه اي در فضاي پيچيده و متحول نظام بين الملل در مقطع كنوني دارند تا همچنان اجماع به اصطلاح بين المللي را در مسير مقابله با برنامه هاي صلح اميز هسته اي ايران نگاه دارند. از منظر اين نگره تحليلي، نشست وين با دستمايه گزارش جديد آمانو مي تواند سمت و سو و شدت و ضعف اجماع به اصطلاح جهاني به رهبري و مديريت آمريكا عليه ايران را مشخص نمايد. * ترسيم بافت كنوني؛ گزارش آمانو دستمايه اصلي نشست زمستاني وين ------------------------------------------------------------------------------- نخستين نشست فصلي شوراي حكام آژانس بين المللي در سال 2011 با محوريت بررسي و كندوكاوي در گزارش جديد مديركل از سوي نمايندگان 35 عضو اين شورا آغاز شده است. سومين گزارش يوكيا آمانو مديركل ژاپني آژانس بين المللي انرژي اتمي، در سال جاري شمسي (نخستين گزارش وي در سال جاري ميلادي) به شوراي حكام و شوراي امنيت سازمان ملل، روز شنبه 7 اسفند 1389 (26 فوريه 2011) منتشر شد. همچون نشست هاي پيشين كه در طول سال هاي گذشته با تاكيد بر پرونده هسته اي ايران برگزار شده است، در نشست جاري نيز گزارش آمانو محور شكل دهي به فضاي بيشتر سياسي و كمتر فني آژانس در قبال برنامه هاي هسته اي ايران محسوب مي شود؛ گزارش هايي كه به سياق نشست هاي متعدد پيشين، حتي فراتر از ساختار و حوزه عملكرد آژانس بار ديگر مي تواند زمينه ها و بسترهاي جديدي را براي ايجاد اجماع به اصطلاح جهاني عليه ايران فراهم سازد. به باور تحليل گران آشنا به ساز و كار سازمان هاي بين المللي، گزارش آخر آمانو هر چند در ادامه گزارش هاي قبلي مدير كل آژانس ديده مي شود و از اين جهت داراي شباهت هايي با گزارش هاي قبلي است، اما نمي توان تفاوت هاي جدي آن را با گزارش هاي پيشين ناديده گرفت. به باور صاحبنظران، گزارش جديد آمانو را بايد در دو محور مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار داد؛ نخست، فعاليت ها و پيشرفت هاي صلح آميز ايران در عرصه دستيابي به انرژي هسته‌اي و دوم، مطالبات آژانس و شوراي امنيت. با اين وجود، همچنان موارد منفي فراوان در گزارش، مجموع همكاري هاي گسترده و بعضا داوطلبانه ايران با آژانس را تحت الشعاع قرار داده است. در واقع محورها و عنوان هايي كه مديركل در گزارش خود به آنها پراخته و درباره آنها بحث كرده است، همان مواردي است كه در زمان محمد البرادعي مديركل پيشين آژانس هم مطرح مي شد. در اين ميان، تفاوت اصلي ميان گزارش آخر آمانو و گزارش هاي پيشين او، البته در تقسيم بندي و تفكيك مسائل فني و مسائل ادعايي شوراي حكام و شوراي امنيت است . هرچند كه اين تقسيم بندي جديد تغييري در محتواي اصلي و جهت گيري كلي گزارش اخير وي ايجاد نكرده است. در كنار پاراگراف هاي مثبت موجود در 49 بند گزارش تازه آمانو كه بيشتر به تاييد پيشرفت هاي اخير ايران در حوزه فعاليت هاي صلح آميز نوين هسته اي بويژه در بحث غني سازي ليزري اشاره شده، مواردي بسيار منفي جاخوش كرده است. هرچند تاييد اين پيشرفت‌ها نكته اي است كه آژانس به آن اشاره كرده و مي‌تواند برداشت مثبتي باشد كه آژانس از پيشرفت‌هاي ايران مطلع است، اما ورود رسمي و جدي مديركل به بحث مطالعات ادعايي غرب و قائل شدن اصالت به آن به عنوان امري واقعي، مي تواند دامنه فشارهاي سياسي از ناحيه غرب عليه ايران را در قالب موضوعات و مقوله هاي به ظاهر فني گسترده نمايد و چه بسا زمينه را براي طرح موارد بيشتري در قالب مطالعات ادعايي عليه ايران فراهم سازد. دراين رابطه، آمانو در بند 37 گزارش خود تصريح كرده است بر مبناي مطالعه مستمر اطلاعاتي كه آژانس نه تنها از طريق بسياري كشورهاي عضو، بلكه مستقيما از طريق تلاش‌هاي خود به‌دست آورده است همچنان درباره وجود احتمالي فعاليتهاي فاش نشده قبلي يا فعلي مربوط به برنامه هسته‌اي با مشاركت سازمان‌هاي مرتبط نظامي از جمله فعاليتهاي مربوط به توليد خرج هسته‌اي براي يك موشك نگران كننده است. همان‌طور كه پيش‌تر توسط مديركل اشاره شد، نشانه‌هايي وجود دارد مبني بر اين كه ممكن است برخي از اين فعاليت‌ها بعد از 2004 ادامه پيدا كرده باشد. گنجاندن اين بند بسيار منفي عليه ايران در گزارش تازه آژانس در حالي صورت مي گيرد كه بر مبناي گزارش ارزيابي سازمان هاي اطلاعاتي آمريكا، ايران در سال 2004 فعاليتهاي هسته‌اي خود در بعد نظامي را كنار گذاشته است. گزارش جديد آمانو بر خلاف گزارش سازمان‌هاي اطلاعاتي آمريكا بيان مي‌دارد كه ابعاد احتمالي نظامي فعاليت هسته‌اي ايران ممكن است حتي پس از آن تاريخ نيز ادامه داشته باشد. اما مطالعات ادعايي چيست؟ در سال 2007 ميلادي (1386 شمسي)، توافقنامه اي موسوم به مداليته ميان ايران و آژانس به امضا رسيد كه بر اساس آن آژانس تمام ابهامات خود را در هفت محور به ايران ارايه كرد و مقرر شد اگر اين كشور به اين موارد پاسخ داد و انحرافي مشاهده نشد، پرونده اش به حالت عادي در بيايد. تصور آمريكايي ها اين بود كه ايران نمي تواند به اين هفت مورد پاسخ دهد اما ايران توانست به اين موارد پاسخ داده و آژانس را قانع كند. در پي آن آمريكا كه پرونده ايران را بسته شده مي ديد، ادعا كرد كه به اسناد جديدي در يك لپ تاپ متعلق به يك مقام ايراني دست يافته كه نشان مي دهد ايران از فعاليتهاي صلح آميز هسته اي خود منحرف شده است و به مطالعاتي دست زده كه هدف اين مطالعات نظامي بوده است و در پي اين ادعا اجازه عادي شدن پرونده هسته اي ايران را نداد. با وجود اصرارهاي مكرر ايران مبني بر رويت اسناد اين مطالعات ادعايي، تاكنون آژانس اجازه اين امر را نداده و دليل آن را نيز مخالفت آمريكا اعلام مي كند. از سوي ديگر مقامات ايراني بارها تاكيد كرده اند كه اگر اين اسناد صحت دارد چرا دولت آمريكا از علني شدن آنها بيمناك است؟ از ديگر موارد منفي موجود در گزارش 11 صفحه اي آمانو، پرداختن به مبحث رابطه ميان آژانس و شوراي امنيت سازمان ملل متحد است كه اين پرداخت و تمركز ويژه مي تواند به فشارهاي سياسي – ناشي از قطعنامه هاي شوراي امنيت به رهبري آمريكا – ساز و كار و چارچوبي فني – با تاييديه آژانس – ببخشد كه در جاي خود نگران كننده است. در واقع گنجاندن اين بند در گزارش آخر مديركل پاسخي به انتقادهاي فراوان ايران محسوب مي شود. جمهوري اسلامي ايران همواره بر اين نكته پافشاري كرده است كه بحث هسته اي ايران يك بحث فني و حقوقي است و آژانس بين المللي انرژي اتمي يك نهاد تخصصي است و از اين رو اين بحث بايد در آژانس مطرح و پيگيري شود و شوراي امنيت نبايد به اين بحث بپردازد و در مورد آن قطعنامه صادر كند. در پاسخ به اين انتقاد ايران، در گزارش اخير آژانس براي اولين بار بحثي آمده است كه در واقع تلاش مي‌كند با طرح مباحثي در حوزه حقوق معاهدات استدلال كند كه چرا اين انتقاد ايران درست نيست. در اين گزارش به قرارداد آژانس و سازمان ملل اشاره مي‌شود يعني قرارداد مربوط به رابطه سازمان ملل و آژانس بين المللي انرژي اتمي كه در 14 نوامبر 1957 لازم الاجرا شده است. در آن قرارداد آمده است كه آژانس، يك نهاد تخصصي سازمان ملل و موظف به همكاري با شوراي امنيت است و برمبناي درخواست اين شورا، بايد اطلاعات و كمك‌هايي را كه شوراي امنيت ضروري مي‌داند فراهم كند تا شوراي امنيت وظايف خود را در جهت حفظ صلح و امنيت بين المللي ايفا كند. از طرف ديگر اين گزارش به ماده 25 منشور اشاره كرده است كه بر اساس آن همه اعضاي سازمان ملل از جمله ايران تعهد كرده‌اند كه به قطعنامه‌ها و تصميمات شوراي امنيت احترام بگذارند و آنها را اجرا مي‌كنند. افزون بر اين، گزارش جديد يوكيا آمانو براي نخستين بار داراي يك ضميمه است. در اين بخش بيان شده كه ايران بر مبناي قرارداد پادمان خود با آژانس، 17 تأسيسات هسته‌اي در تهران، اصفهان، نطنز، فوردوي قم، اراك، كرج، بوشهر، دارخوين و 9 مركز كه در آن مواد هسته‌اي به كار مي‌رود مثل بيمارستان‌ها را اعلام كرده كه زير نظارت آژانس هستند. در اين ضميمه آمده است كه بر مبناي نظر آژانس ايران به كدام يك از تعهداتش عمل نمي‌كند. در اين گزارش، 6 مورد در باره تعليق نشدن فعاليتهاي مربوط به غني‌سازي آورده شده است. چهار پروژه در مورد آب سنگين ذكر شده كه ايران تعليق نكرده است و در مورد ابعاد احتمالي نظامي فعاليت هسته‌اي ايران نيز هفت نوع مطالعه ادعايي را ذكر كرده كه ايران در مورد آنها اطلاعات ارايه نمي‌كند؛ يعني دسترسي آژانس به تأسيسات، تجهيزات، افراد و اسناد ممكن نبوده است. در اين ضميمه بحث ديگري مطرح شده كه ايران اعلام كرده است كه براي حل و فصل همه مسائل باقي مانده توافقي با آژانس انجام داده و ايران گفته است كه اين مسائل باقي مانده همگي حل شده است. در اين ضميمه پاسخ آژانس به اين حرف ايران آمده است و مي‌گويد: ايران قرار بود ارزيابي خود را در مورد اسنادي كه در زمينه مطالعات ادعايي در اختيارش قرار گرفته، ارايه كند. ايران در پاسخ 117 صفحه مطالب ارايه كرده است كه در آن فقط به شكل اسناد پرداخته و نه محتواي اسناد. و ارزيابي كه آژانس از ايران توقع داشته ارزيابي محتوايي بوده است. از ديگر مسائلي كه آژانس توقع داشته ايران اطلاعاتي به آن ارايه بدهد، سه مورد ديگر است. يعني آژانس مي‌گويد در مورد طراحي راكتور اراك، تاسيسات جديد غني‌سازي (ايران اعلام كرده كه مي‌خواهد 10 تاسيسات جديد غني‌سازي داير كند) و در مورد راكتوري كه مي‌خواهد همانند راكتور اميرآباد بسازد، اطلاعات طراحي را ارايه نكرده است. با وجود اين شباهت ها و تفاوت ها، توجه به اين مهم ضروري مي نمايد كه انتشار گزارش تازه مديركل و بازتاب هاي وسيع آن در سطح رسانه هاي بين المللي و به تبع آن، موضع گيري هاي جديد كشورهاي غربي درباره مساله هسته اي ايران به روشني نشان مي دهد كه در فضاي پرتنش كنوني در خاورميانه و شمال آفريقا كه به تدريج در حال گسترش به ساير مناطق جهان است، نه تنها موضوع هسته اي ايران از دستورالعمل اصلي سياست خارجي آمريكا و كشورهاي اروپايي و غيراروپايي متحد آن خارج نشده، بلكه همچنان به عنوان يك مساله داراي اولويت نخست مطرح است . * آثار و پيامدهاي نشست آژانس بر چشم انداز آتي برنامه هسته اي ايران ------------------------------------------------------------------------------ اگرچه با ارجاع پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل متحد از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي در مردادماه 1385، نقش آفريني تاثيرگذار و مستقيم اين مرجع عالي بين المللي در روند رسيدگي به پرونده هسته اي ايران تا حدود زيادي تحت الشعاع شوراي امنيت قرار گرفته است، اما طبق رويه هاي مرسوم، به هر ترتيب گزارش هاي مديركل و قطعنامه هاي شوراي حكام آژانس مي تواند – در كنار اراده سلطه گرايانه كشورهاي قدرتمند جهان موسوم به گروه 1+5 – دستمايه و بهانه اصلي براي طرح چندباره مساله ايران در شوراي امنيت را فراهم مي سازد. به باور تحليل گران مسائل هسته اي، بر مبناي سبك و سياق گذشته، موارد دوپهلو و نكات منفي موجود در گزارش هاي به اصطلاح فني مديركل آژانس همواره به مثابه بهانه اي اصلي براي جوسازي ها و پرداخت سياسي به مساله هسته اي ايران عمل كرده است. كشورهاي غربي با بزرگنمايي موارد منفي و دوپهلو موجود در گزارش هاي متعدد مديركل آژانس و چشم پوشي از نكات مثبت و تاييدهاي مكرر اين نهاد عالي بين المللي مبني بر نبود انحراف در برنامه هاي هسته اي ايران به سوي فعاليت هاي نظامي، بهره برداري هاي سياسي و مخصوص به خود را از گزارش هاي رسمي آژانس انجام داده اند. آنها در بستر اين جوسازي ها و جريان سازي هاي سياسي و رسانه اي، زمينه هاي تهيه و تدوين قطعنامه هاي شوراي امنيت عليه فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ايران را فراهم ساخته اند. به عبارت ديگر، رويه برخورد غرب با برنامه هسته‌اي ايران به اين صورت بوده است كه ابتدا گزارش مديركل به شوراي حكام آژانس ارايه مي شود و سپس قطعنامه اين شورا مبناي قطعنامه شوراي امنيت قرار مي‌گيرد. در مقطع زماني دو هفته اخير و در تب و تاب بحران هاي عميق خاورميانه، انتشار گزارش آمانو و به تبع آن برگزاري نشست فصلي شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي توانسته است زمينه ها و بسترهاي خبري و تبليغي برنامه هسته اي ايران را در رسانه هاي غربي فراهم سازد تا از اين طريق فضا براي تداوم برنامه ها و راهبردهاي آمريكا و متحدانش در تشديد تحريم ها عليه جمهوري اسلامي مهيا شود. آنچه از لابلاي تحليل هاي رسانه هاي غربي و موضع گيري هاي مقام هاي آمريكايي و غربي به گزارش جديد آژانس از آخرين وضعيت برنامه هسته اي ايران به چشم مي خورد، تاييدي بر نگره تحليلي ذكر شده است. همزمان و پس از انتشار گزارش اخير آمانو در هفته گذشته، در سپهر رسانه هاي غربي، بستر تازه اي براي بزرگنمايي و برجسته سازي از فعاليت هاي هسته اي ايران شكل گرفته است. ترجيع بند مشترك تمامي اين بازنمايي هاي رسانه اي از برنامه هسته اي ايران را مي توان در آماده شده غرب براي اعمال تحريم هاي شديدتر عليه اين كشور خلاصه كرد. تلويزيون سي ان ان آمريكا با پرداختن به گزارش اخير آمانو، ادعاي نگراني آژانس از برنامه هاي نظامي هسته اي ايران را تكرار و گزارش كرد: گزارش جديد آژانس نشان مي دهد كه ايران، با وجود منع سازمان ملل متحد، غني سازي اورانيوم را تداوم بخشيده است. سي ان ان همچنين ادعاي مديركل آژانس در مورد همكاري نكردن ايران با بازرسان بين المللي را در گزارشهاي متعدد مطرح كرده است. اين رسانه آمريكايي در جمع بندي تحليل خود به قلم پام بنسون (Pam Benson) و ترسيم چشم انداز آتي فراروي برنامه هسته اي ايران، مدعي شد: به تدريج آژانس، شكيبايي و بردباري خود در قبال ايران را از دست مي دهد و اين مساله مي تواند به اعمال تحريم هاي بيشتر عليه ايران منجر شود. در اين ميان، از چند هفته پيش مقام هاي ارشد آمريكا، فرانسه و انگليس دور تازه تلاش ها براي ايجاد اجماعي ديگر در تصويب تحريم هاي جديد عليه فعاليت هاي هسته اي ايران را آغاز كرده اند. در اين رابطه، ديويد كامرون نخست وزير انگليس در جريان سفر به منطقه خاورميانه در كشور قطر، ادعاي نگراني زياد از برنامه هسته‌اي ايران را تكرار كرد و از شركاي بين‌المللي انگليس خواست تا فريب نخورند. كامرون همچنين خواستار تشكيل ائتلافي از كشورهاي داوطلب شد تا تحريم‌هاي مضاعفي را بر جمهوري اسلامي اعمال كنند. در اين ميان، هيلاري كلينتون وزير امور خارجه آمريكا، در اوايل بهمن ماه از تلاش هاي اين كشور براي ملزم ساختن كشورها از جمله چين براي اعمال تحريم هاي بيشتر عليه ايران خبر داده بود. * جمعبندي و ارزيابي نهايي: ----------------------------- 1) هرچند نشست هاي فصلي شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي، رويه و دستور كار تقريبا معمول و طبيعي اين مرجع جهاني در امر خلع سلاح و مقابله با منع تكثير تسليحات اتمي محسوب مي شود، اما با توجه به خلاء موجود در فضاي بين المللي محاط بر برنامه هسته اي ايران و تغيير ناگهاني راهبردها و تاكتيك هاي قدرت هاي جهاني زير سايه سنگين تحولات عميق منطقه خاورميانه، نتايج نشست روز دوشنبه مي تواند تا حد زيادي سمت و سوي آتي فضاي جهاني به رهبري آمريكا در مقابل جمهوري اسلامي را تعيين نمايد. 2) از نزديك به 10 روز گذشته كه گزارش جديد مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي، درباره آخرين وضعيت برنامه هاي صلح آميز هسته اي ايران منتشر شد و در اختيار اعضاي شوراي حكام آژانس قرار گرفت، تمركز رسانه هاي غربي بر موضوع ايران – در بحبوحه تحولات گسترده در جهان عرب - بيشتر شده و اين رسانه ها بار ديگر برنامه هسته اي ايران را در اولويت هاي اصلي خود قرار داده اند. در اين رهگذر، رسانه هاي غربي با واكاوي و تحليل ابعاد گوناگون گزارش تازه آمانو – بويژه با تاكيد بر بخش هاي منفي گزارش مديركل آژانس در رابطه با مطالعات ادعايي و پيوند موضوعي فعاليت هاي نظامي با برنامه هاي صلح آميز هسته اي - با بزرگنمايي و برجسته سازي از مساله ايران تلاش مي كنند زمينه ها و بسترهاي لازم براي شكل گيري اجماعي ديگر عليه ايران به رهبري آمريكا را در چارچوب شوراي امنيت سازمان ملل و فراتر از آن متقاعد ساختن تعداد كشورهاي بيشتري به اعمال تحريم هاي يكجانبه عليه ايران فراهم سازند. 3) به باور تحليل گران مسائل هسته اي، طبيعي سازي و واقع نمايي از مطالعات ادعايي در گزارش آژانس و اعطاي نوعي اصالت ذاتي به آن از سوي آمانو، حاكي از شكل گيري رويكردي خطرناك در مسير تدوين شده از سوي غرب براي مقابله با برنامه هاي هسته اي ايران تلقي مي شود. رسميت بخشيدن به مطالعات اثبات نشده منابع غربي و طرح پاره اي ادعاهاي نامستدل و بدور از پشتوانه واقعي، آن هم از سوي مرجع رسمي رسيدگي و نظارت بر برنامه هاي هسته اي كشورها، دستاويز و بهانه اي جديد براي تداوم و حتي تشديد مسير فعلي غرب در برخورد با ايران است كه كمترين نتيجه آن مي تواند سرعت بخشيدن به تصويب قطعنامه ضدايراني آتي در شوراي امنيت و اعمال تحريم هاي شديدتر عليه جمهوري اسلامي باشد. افزون بر اين، رسميت بخشيدن به اين گونه موارد ادعايي و اثبات نشده، بدعت خطرناكي است كه مي تواند پرونده هسته اي ايران را مطابق با برنامه ريزي ها و الگوسازي هاي غرب در دور تسلسلي باطلي قرار دهد. در صورت وقوع اين مساله، هيچ گاه مسائل مرتبط با برنامه هاي هسته اي ايران حل وفصل نمي شود و همواره بابِ طرح ادعاها از سوي آمريكا و غرب باز مي ماند. تحقيق** ع.ع**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 477]
-
گوناگون
پربازدیدترینها